Rosemarie;Nathaniel
Brunetka obudziła się bladym świtem jak zawsze. Ziewnęła i podniosła się powoli z łóżka, a potem poszła się umyć. Kiedy już to zrobiła założyła na siebie ciemnofioletową suknię i ułożyła włosy. Musiała kupić coś do jedzenia na targu, bo powoli kończyły jej się zapasy więc wzięła koszyk i skierowała się do miasta. Sama mieszkała nieco za nim, gdyż nie lubiła zbytnio przepychu, ani gwaru. Kiedy tam dotarła od razu zaczęła rozglądać się za czymś dobrym i świeżym.
Chłopak przebudził się kiedy promienie słońca zaczęły razić w jego oczy. Jęknął pod nosem i przeciągnął się po czym wstał z łóżka i od razu poszedł się obmyć. Wytarł tors ręcznikiem po czym założył na siebie ubranie i przeczesał włosy, a potem skierował się do stajni, aby nakarmić, napoić i wypielęgnować konie. Uwielbiał tą pracę, choć na poczatku nie było łatwo zdobyć zaufania tych zwierząt to w końcu mu się udało.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się z samego rana i od razu podniósł się z łóżka. Udał się do łazienki i wziął kąpiel, a potem ubrał rzeczy, które ich służka mu wyprała i włożył je na siebie. Następnie udał się na śniadanie, które wolał zjeść w kuchni niż w jadalni, z ojcem. Wiedział, że mogło mu się za to dostać, ale nie obchodziło go to. On i Olivia uciekali przed ich autorytarnym ojcem wiele lat, ale zawsze kończyło się tak samo - znajdywał ich, karał i potem musieli żyć z nim w jednym domu. Adrien po śniadaniu wyszedł z domu na spacer, udał się na targ - tam zawsze było wesoło.
Olivia wstała jakiś czas później i także się przygotowała. Służka pomogła jej ubrać złoto-niebieską suknie, a potem udała się na śniadanie. Ona wolała nie ryzykować i zjadła je w milczeniu, z ojcem. Potem wróciła do swojego pokoju i wzięła jakąś książkę, a następnie także opuściła dom. Poszła na pobliską polanę i usiadła pod drzewem by w spokoju poczytać.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zapłaciła za świeży chleb i warzywa, a kiedy już miała wracać zauważyła dość nieprzyjemną sytuację. Jeden ze sprzedawców trzymał małego chłopca za rękę krzycząc, że ten jest złodziejem, a potem mocno go uderzył. Rose aż się wzdrygnęła, a potem zmarszczyła brwi i podeszła bliżej widząc jak mężczyzna chce mu jeszcze przyłożyć.
-Zostaw go. Zapłacę.-powiedziała pomagając chłopcu wstać, a potem dała sprzedawcy pieniądze. Domagał się jeszcze jakiegoś odszkodowania, więc dała mu wszystko co miała, a potem zerknęła na rannego chłopca i westchnęła kucając przy nim. Delikatnie otarła mu krew z wargi, a potem dała mu bochenek chleba i kilka kupionych przez siebie warzyw.
Chłopak postanowił wyjść na świeże powietrze więc wziął jednego ze swoich koni i dosiadł go, a potem wyjechał na otwartą przestrzeń. Uwielbiał czuć ten wiatr we wlosach. W końcu zatrzymał się na polanie po czym zsiadł i dał zwierzęciu owies. Zawsze miał go ze sobą.

Adrien/Olivia

Chłopak przechadzał się między straganami i kupił kilka rzeczy. Nagle zauważył całą tą sytuację i miał pomóc, ale do akcji wkroczyła jakaś dziewczyna. Kiedy chłopiec podziękował dziewczynie i odbiegł, Adrien uśmiechnął się pod nosem. Mimo iż był na co dzień dosyć oschły i zimny to miał też silne poczucie sprawiedliwości - a niesprawiedliwością w jego odczuci było to, że niektórzy są tak biedni, że nie mają co jeść. Westchnął cicho i zerknął jeszcze raz na tą dziewczynę.
Olivia była zaczytana w swojej lekturze, kiedy nagle usłyszała rżenie konia. Uniosła wzrok i zauważyła, że na polanę wjechał jakiś chłopak na koni. Odetchnęła głęboko i wyczuła, że nie jest człowiekiem. Śmierdział kundlem, czyli musiał być wilkołakiem. Na samą myśl o tych stworzeniach czuła zdenerwowanie, więc powoli podniosła się z miejsca i otrzepała suknię.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem, kiedy chłopiec podziękował, a potem wyprostowała się. Zerknęła jeszcze w swoją sakiewkę i westchnęła pod nosem. Będzie musiała chyba znaleźć sobie jakąś dodatkową robotę. Przeczesała dłonią włosy po czym odwróciła się i po chwili ktoś na nią wpadł tak, że się przewróciła i całe jedzenie wypadło jej z koszyka. Jęknęła i obejrzała się za tamtym gościem, który nawet nie przeprosił tylko poszedł dalej. Widząc porozrrzucane jedzenie zaklęła pod nosem zaczynając je zbierać choć i tak nie nadawały się już do jedzenia.
Chłopak zmarszczył lekko brwi czując nieprzyjemny dla jego nosa zapqch. Rozejrzał się i od razu jego wzrok przykuła drobna, blondwłosa dziewczyna. Wiedział, że była wampirem. Wilkołaki wyczują tych krwiopijców na kilometr.
-Dlaczego uciekasz?!-krzyknął po chwili tak aby go usłyszała.
-Nie bój się! Nie pogryzę cię! Na razie!-dodał rozbawiony i pogłaskał konia po łbie.

Adrien/Olivia

Chłopak zmarszczył brwi widząc jak ten facet potrąca dziewczynę i jej nie pomaga, po czym podszedł do niej i zaczął pomagać jej to zbierać.
- Niektórzy są naprawdę okropnie wychowani, prawda panienko? - zagadnął łagodnie, podając jej produkty, które jeszcze się nadawały.
- Wszystko okej, nic sobie nie zrobiłaś? - dodał.
Dziewczyna już miała iść, kiedy usłyszała głos. Nie musiał krzyczeć i tak by go usłyszała. Zatrzymała się i obejrzała na tego chłopaka, który stał dosyć daleko od niej.
- Nie boję się ciebie! Po prostu śmierdzisz zmokłym psem! - odparła tak żeby i on ją usłyszał.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uniosła wzrok, a potem powoli pokiwała głową na jego pierwsze pytanie. Kiedy uzbierali już wszystko podniosła się otrzepując sukienkę.
-Nic mi nie jest.-powiedziała łagodnie kierując na niego swój wzrok.
-Dziękuję za pomoc.-mruknęła i delikatnie się uśmiechnęła. Nie wiedziała czemu, ale wyczuwała w nim coś... coś złego.
Nathaniel zaśmiał się na jej słowa i pokręcił głową.
-Kochanie nie możesz mi nic zarzucić bo dziś porządnie się wyszorowałem!-odparł rozbawiony i zerknął na nią.
-Zresztą ty też za ładnie to nie pachniesz! Świeża krew?!-mruknął unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się do niej leciutko, po czym złapał jej dłoń i ją ucałował.
- To dobrze panienko. Szkoda by żeby coś się stało komuś o tak złotym sercu. Mogę spytać jak ci na imię? Ja jestem Adrien - przedstawił się jej.
Olivia zacisnęła zęby i przewróciła oczami, a parę chwil później w nienaturalnym tempie znalazła się zaraz przy nim i popchnęła go tak, że przewrócił się na trawnik.
- Nie pozwalaj sobie, nie mów do mnie kochanie - warknęła - A co do krwi to nie, ale zaraz może być, wilkołacza - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, kiedy chłopak ucałował jej dłoń, a potem spojrzała na niego uważnie.
-Rosemarie.-przedstawiła się i odgarnęła nerwowo włosy. Potem odchrząknęła i lekko przygryzła dolną wargę.
-Powinnam już chyba wracać...-mruknęła lekko ściskając w dłoni koszyk.
Nathaniel zamrugał parę rasy gdy znalazł się na ziemi, a potem podniósł się i zmarszczył brwi.
-Będę sobie mówił jak mi się podoba lalusiu.-odparł omiatając ją spojrzeniem od góry do dołu. Była o wiele niższa od niego.
-Jak masz iść do idź, a nie mi konia straszysz pijawko.-dodał uspokajając zwierzę, które nieco się podburzyło.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i puścił jej dłoń.
- W porządku, przepraszam jeżeli cię zatrzymałem - odparł i przyjrzał się jej. Dopiero teraz to zauważył, chyba nie była człowiekiem. Czuł od niej magię, mogła być wiedźmą. Jak na wiedźmę była bardzo sympatyczna.
Olivia spojrzała na zwierzę i odetchnęła głęboko, a potem znów zerknęła na chłopaka. Poczuła jak się w niej wręcz gotuje. Jak ją wkurzały wilkołaki! Żyła już ponad sto lat i wszyscy, których spotkała byli tacy irytujący!
- Ten koń chce uciec, bo zrozumiał jak durnego ma opiekuna, kundlu - mruknęła.
- I w sumie wiesz co? Nigdzie nie idę, i tak byłam tu pierwsza - dodała z przekąsem.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie, a potem powoli pokręciła głową.
-Nie szkodzi. Miło mi było cię poznać Adrienie.-powiedziała odgarniając włosy na bok, a potem skierowała się do siebie do domu. Kiedy tam dotarła rozpakowała zakupy i umyła brudne owoce po czym wzięła koszyk i poszła tym razem do lasu. Musiała uzupełnić zapasy ziół z których przygotowywała wywary na swoje leki.
Chłopak parsknął po czym pokręcił głową.
-Ta polana nie jest niczyją własnością, więc przebywaj sobie na niej ile chcesz.-odparł, a potem podszedł wraz z koniem do niewielkiego stawu z którego zwierzę zaczęło pić.

Adrien/Olivia

Chłopak odprowadził wiedźmę wzrokiem, a potem westchnął i ruszył w stronę pobliskiej rzeki. Nie miał najmniejszej ochoty wracać do domu. Podejrzewał, że jego ukochana siostra także jeszcze nie wróciła, a zawsze lepiej jeżeli razem mierzyli się z ojcem.
Olivia westchnęła ciężko, a potem usiadła na skałkach niedaleko stawu. Wyjęła książkę i wróciła do lektury. Nie chciała sobie psuć humoru przez jakiegoś durnego wilka.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna po nazbieraniu odpowiednich ziół wróciła do domu. Tam przygotowała kilka mikstur, a potem została wezwana do chorego pacjenta. Zabrała więc wszystkie potrzebne rzeczy, a potem ruszyła do pracy. Zajęło jej to wszystko praktycznie całe popołudnie, a do domu zaczęła wracać gdy już słońce zachodziło. Jednak zanim zdążyła dojść do domu poczuła jak z jej nosa kapie krew więc od razu ją otarła. Rozejrzała się i obok niej pojawił się Alexander - stróż prawa miasta, a do tego potężniejszy od niej czarownik.
-Niebezpiecznie jest się włóczyć tak po nocy Rose.-odparł po czym lekko odgarnął jej włosy z szyi i musnął ją wargami dłoń kładąc na jej talii. Brunetka zacisnęła zęby po czym odsunęła się nieco jednak ten mocno ją przytrzymał.
-Gdzie się wybierasz? Mamy układ pamiętasz?-wymruczał.
Chłopak westchnął i zerknął na nią, a potem przeciągnął się czekając aż koń skończy pić.
-Nie musisz być taka chłodna kochanie.-odparł po cjwili rozbawiony.
-Wydaje mi się, że wampiry też mają jakieś uczucia. Czy jednak jesteście zimne jak lód?-zapytał unosząc brwi do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak w końcu postanowił wrócić do domu. Miał nadzieję, że spotka Olivię gdzieś po drodze, więc ruszył w stronę posiadłości swojego ojca. Jutro będzie musiał wrócić do pracy urzędnika, a za kilka dni jego ojciec wyprawiał jakiś bal, na który chciał zaprosić bardzo dużo osób.
Kiedy Adrien szedł przez miasto zauważył Rosemarie, a także Alexandra - stróża prawa. Mimo to nie wyglądało to za dobrze - wyraźnie dziewczyna nie chciała być blisko mężczyzny. Adrien ruszył więc w tamtą stronę.
- Hej, zostaw ją! Nie powinieneś łapać jakiś złodziei, a nie napastować piękne panie?! - odezwał się.
Dziewczyna oderwała się od lektury i parsknęła pogardliwie.
- Może jak przestaniesz mnie nazywać 'kochaniem' i zasłużysz, to nie będę dla ciebie taka chłodna, szczeniaku - mruknęła.

Rosemarie;Nathaniel
Mężczyzna przestał, a potem obejrzał się i zmarszczył brwi.
-To nie twoja sprawa dzieciaku, więc się nie wtrącaj.-odparł machając na niego ręką, którą zaraz włożył pod jej sukienkę. Rose chciała jakoś zaprotestować, ale... Wiedziała, że jeśli to zrobi to Alexander powie kim jest i zostanie spalona na stosie. No bo w końcu nikt jej nie uwierzy jak powie, że mężczyzna też jest czarownikiem. Była w kropce.
Chłopak zaśmiał się pod nosem po czym pokręcił lekko głową.
-Nie gorączkuj się już tak.-odparł rozbawiony, a potem gdy koń skończył się poić wsiadł na niego.
-Złość piękności szkodzi, a szkoda by było takiej ładnej twarzyczki.-mruknął i mrugnął do niej.
-Mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy.-dodał, a potem ruszył galopem do miasta.

Adrien/Olivia

Chłopak zmarszczył brwi i prychnął. Nie mógł na to spokojnie patrzeć, więc praktycznie natychmiast znalazł się przy mężczyźnie i pociągnął go w swoją stronę. Alexander puścił wiedźmę, więc Adrien bez skrupułów rzucił nim o najbliższy budynek.
Olivia pokręciła głową z niedowierzaniem. Co za tupet! Niektóre wilkołaki to były chociaż trochę dobrze wychowane! Prychnęła pod nosem, a potem rozejrzała się po polanie. Powoli odczuwała głód, który palił jej wnętrze. W końcu nie piła krwi od wczoraj. Westchnęła i zagryzła dolną wargę. Nie chciała nikogo zabijać - ani ludzi, ani tym bardziej zwierząt, które kochała. Zazwyczaj żywiła się w domu - ojciec zauroczył służki tak, że Olivia kiedy tylko chce może z nich pić, a one to zapominają. Postanowiła więc wrócić do domu, zamknęła książkę i ruszyła do posiadłości.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka zamrugała parę razy zaskoczona jego siłą. Wiedziała, że nie był człowiekiem. Gdy Alexander się podniósł na równe nogi spojrzał nienawistnie na chłopaka, jednak zaraz się wycofał. Rose odetchnęła cicho, a potem zerknęła na Adriena.
-D-Dziekuję... Po raz kolejny.-powiedziała delikatnie zagryzając wargi. Nie miała pojęcia co o tym wszystkim myśleć. Kim on był? Wampirem? Wilkołakiem? A może czymś jeszcze innym?
Chłopak kiedy tylko dotarł pod stadninę odprowadził konia po czym nakarmił jeszcze wszystkie inne i skierował się do siebie. Od razu gdy dotarł pod dom umył się i opadł w bokserkach na łóżko. Był wykończony, ale jednocześnie myślał o tej wampirzycy. Ogólnie nie przepadał za nimi, jednak ona go zaintrygowała.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i zerknął na dziewczynę, po czym uśmiechnął się słabo.
- Powinnaś bardziej uważać - stwierdził i potarł kark.
- Wracaj lepiej do domu. Też muszę już lecieć. Nie daj sobie zrobić krzywdy, mała wiedźmo - dodał i ruszył w stronę swojego domu. Olivia w końcu dotarła do posiadłości. Po cichu weszła do środka i poszła do siebie. Zaraz potem przyszła służka, która kazała jej przyjść za pół godziny do gabinetu jej ojca. Olivia przełknęła ślinę, a potem przywołała ją do siebie i pożywiła się z jej nadgarstka. Od razu poczuła się lepiej.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka odetchnęła cicho i lekko przygryzła wargi. Skąd wiedział kim była? Westchnęła cicho i skierowała się do siebie. Tam zamknęła drzwi po czym odłożyła koszyk i ściągnęła swoją sukienkę zostając w samym gorsecie i majtkach. Ułożyła się na poduszkach, po czym przymknęła powieki i usnęła.
Chłopak chwilę wpatrywał się w sufit, a potem przekręcił się na bok wtulając twarz w poduszkę. Przymknął powieki i niedługo potem odpłynął w krainę snów.

Adrien/Olivia

Wrócił do domu i od razu został wysłany do gabinetu ojca. Przywitał go, a on obdarzył go tylko pogardliwym spojrzeniem. Po chwili przyszła do nich także Olivia, która ukłoniła się w stronę ojca z szacunkiem. Ten milczał chwilę, a potem wstał z miejsca.
- Nie wiem co wy sobie wyobrażacie! Ty, Olivio, powinnaś pomagać w przygotowaniach do balu, a nie wałęsać się po lasach! A ty Adrienie... Ty nie dość, że wykradłeś się dziś z domu to jeszcze przez twoje bohaterskie ratowanie jakieś wiedźmy prawie przepadł mój układ ze stróżem! - nawrzeszczał na nich - Należy ci się kara - dodał, a potem podszedł do swojego syna i uderzył go mocno tak, że on upadł, a potem zaczął go bić. Olivia próbowała go powstrzymać, ale ją także uderzył tak, że pociekła jej krew z wargi. Rozejrzała się w panice, a potem chwyciła siekierę stojącą niedaleko i zagroziła nią ojcu. Ten przestał bić jej brata i trochę się uspokoił, a potem kazał służkom się nimi zając i sam wyszedł z gabinetu. Adrien stracił przytomność, a Olivia opadła na podłogę obok niego z płaczem i także w końcu usnęła. Zajęły się nim służki i słudzy, opatrzyli rany i położyli do łóżek.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się następnego ranka. Uchyliła powoli powieki po czym przeciągnęła się i spojrzała w sufit. Nie wiedziała co ma myśleć o wczorajszym dniu i o tym chłopaku, jednak postanowiła na razie nie zaprzątać sobie nim głowy. Wstała i wykonała wszystkie poranne czynności, a potem ubrała się i wyszła na miasto. Dziś miał się odbyć jakiś bal, jednak nie wiedziała czy się na niego wybierze.
Chłopak kiedy tylko się przebudził od razu zwlekł się z łóżka i zjadł pożądne śniadanie. Później ubrał się i wyszedł z domu kierując się na targ. Musiał się zaopatrzyć w kilka produktów.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się następnego ranka. Był obolały, poraniony i obandażowany po wczorajszej furii ojca. Mimo to miał pomóc w przygotowaniach do tego balu i tym razem wolał posłuchać ojca. Ubrał się więc, po czym ruszył do wielkiej sali balowej i zaczął pomagać przenosić różne rzeczy. Trochę go bolało, ale to ignorował.
Olivia także wstała wcześnie. Pożywiła się ze służki, a potem ubrała się w jakąś suknię i także udała się do sali balowej żeby pomóc z kwiatami i jedzeniem. W końcu wszystko było gotowe, więc poszli się przygotować. Olivia spojrzała w lustro i westchnęła. Miała rozciętą wargę i nie wyglądało to jakoś pięknie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna w końcu postanowiła udać się do domu, aby przygotować się na ten cały bal. Nigdy na takim nie była i chciała zobaczyć jak to jest. Ubrała na siebie suknię swojej matki, która miała odcień kremowy z tiulem bez ramiączek. Ułożyła jeszcze włosy, i założyła takiego samego koloru pantofelki po czym skierowała się do poaiadłości.
Chłopak gdy skończył swoją pracę również postanowił wybrać się na zabawę. Umył się i przebrał w coś bardziej elegantszego, a potem przeczesał jeszcze włosy i skierował się do miejsca gdzie miał się odbyć bal. Gdy tam dotarł rozejrzał się i delikatnie uśmiechnął.

Adrien/Olivia

Chłopak przebrał się jakoś elegancko aby nie wyglądać na mocno poobijanego, a potem udał się do sali balowej i wziął kieliszek z szampanem. Rozejrzał się po powoli zbierających się ludziach. Przynajmniej dziś ojciec nie będzie ich dręczył. Już był zajęty rozmawianiem z jakimiś ważnymi szychami, którzy przyjechali z Londynu.
Olivia, z pomocą służki, ubrała błękitno-srebrną suknię z gorsetem, na szerokich ramiączkach. Włosy miała rozpuszczone, tylko zapleciony jeden warkoczyk z prawej strony, do tego wplecione błękitne kwiaty. Kiedy była gotowa udała się na bal.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna weszła powoli do środka uważnie się rozglądając. Chyba nigdy nie była w tak ogromnej posiadłości. Jej dom zajmował jedną trzecią całej sali balowej. Wzięła sobie szampana i upiła łyka. Od razu zauważyła Alexandra więc szybko odwróciła wzrok. Chciała go unikać jak najdłużej.
Nathaniel uśmiechnął się pod nosem widząc tą samą wampirzycę co wcześniej. W tej suknii wyglądała doprawdy olśniewająco. Upił łyk swojego szampana i oparł się o ścianę uważnie obserwując blondynkę. Kiedy ich spojrzenia się skrzyżowały uniósł lekko kieliszek i uśmiechnął się.

Adrien/Olivia

Chłopak przechadzał się między gośćmi i witał ich z uśmiechem. Nagle zauważył znajomą wiedźmę, więc mimowolnie się uśmiechnął. Wolał się jednak nie zbliżać póki jego ojciec go obserwował. W końcu to ona była przyczyną ich wczorajszej kłótni. To przez nią Adrien naraził się stróżowi, a ojciec prawie stracił przymierze - udało mu się je jednak odratować.
Olivia zauważyła tego wilkołaka, a na jego widok przewróciła oczami i podeszła do stolika. Wzięła kieliszek i wypiła całą jego zwartość - w przeciwieństwie do swojego brata nie była tak dobrze wychowana, nie była damą jakiej chciał jej ojciec czy dawniej matka. Ale co mogła zrobić? Potrzebowała alkoholu, skoro znów miała znosić tego wilka. Poza tym chciała jakoś zapomnieć ból rozciętej wargi oraz obolałego ciała po spotkaniu z podłogą.

Rosemarie;Nathaniel
Po chwili brunetka zauważyła w tłumie znajomą postać więc przygryzła wargi, a potem odłożyła pusty kieliszek i podeszła do chłopaka.
-Dobry wieczór.-przywitała się łagodnie, a wodząc jego minę lekko zagryzła wargi.
-Wszystko w porządku? Mam sobie iść?-zapytała. Wyglądał jakby nie chciał, aby tu była.
Chłopak odbił się od ściany po czym podszedł do blondynki.
-Nie zdradziłaś mi jak ci na imię.-odparł po chwili, a potem wziął kolejny kieliszek.
-Jak będziesz tak nadmiernie pić to szybko się upijesz.-dodał rozbawiony przyglądając się jej.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na dziewczynę i od razu pokręcił głową, uśmiechając się do niej. Wyglądała naprawdę cudownie w tej sukni. Nie żeby się zakochał - to nie było dla niego takie proste. Ale umiał docenić piękno.
- Witaj Rosemarie - odparł i pocałował ją w dłoń na przywitanie - Nie, w porządku - dodał szybko.
Olivia zacisnęła zęby i odetchnęła głęboko, po czym spojrzała na chłopaka ze sztucznym uśmiechem.
- Jeżeli będziesz nadmiernie kłapał dziobem to szybko skończysz za oknem - odparła z przekąsem.
- I jestem Olivia jeżeli już musisz wiedzieć - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie, a potem lekko pokiwała głową i spojrzała na niego uważnie. Lekko zmarszczyła brwi widząc rankę na jego twarzy.
-Na pewno wszystko dobrze?-zapytała przygryzając wargi. Może wczoraj Alexander mu coś zrobił gdy wracał? Wcześniej na pewno tegp nie miał.
Nathaniel zaśmiał się cicho, a potem lekko ujął jej dłoń i ją ucałował.
-Ja jestem Nathaniel. Niezmiernie mi miło.-mruknął, a potem delikatnie zmarszczył brwi i dotknął opuszkiem kciuka jej wargi.
-Co ci się stało? Ktoś cię pobił?-zapytał i zerknął w jej oczy.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się do niej leciutko.
- Nie przejmuj się moja droga. Nic mi nie jest - odparł widząc, że patrzy na ranę jaką miał na policzku.
- A ty? Nikt ci się więcej nie naprzykrzał? - dodał.
Olivia drgnęła gdy jej dotknął i odsunęła się o kroku.
- Hej, nie pozwalaj sobie szczeniaczku. Nie dotykaj mnie - mruknęła niezadowolona.
- Nie twoja sprawa - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokręciła głową i uśmiechnęła się łagodnie.
-Nie. Dziękuję, że pytasz.-powiedziała łagodnie po czym spojrzała na parkiet, gdzie tańczyło sporo par. Potem przeniosła wzrok na chłopaka i posłała mu uśmiech.
-Cieszę się, że na ciebie wpadłam.-dodała zaraz.
Nathaniel uniósł dłonie po czym pokręcił głową.
-Dobra dobra... Mówiłem nie gorączkuj się tak.-odparł po czym dopił swojego szampana.
-Powinnaś trochę się rozluźnić.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał powoli głową i uśmiechnął się lekko. Ta wiedźma była trochę inna niż wszystkie, które poznał. Nie była taką suką. Ale nie zmieniało to jednak faktu, że Adrien nie przywiązywał się do ludzi innych niż jego siostra. Wiedział, że z jego naturą i wiecznym życiem na pewno nie jest o dobrym pomysłem. Był uprzejmy i dobrze wychowany, dlatego był miły dla ludzi dookoła. Gdy jednak chciał był zimny i oschły.
Olivia wypiła kolejny kieliszek i zerknęła na chłopaka z ukosa.
- Dlaczego tak bardzo cię to interesuje, co? Przecież jestem tylko krwiopijcą - mruknęła niezadowolona marszcząc nos. Nigdy nie lubiła wilków. Śmierdziało od nich gorzej niż od psów, a poza tym byli wścibscy i wsadzali nos w nie swoje sprawy. No i jeden z wilków zabił jej innego brata. To po jego śmierci matka i ojciec zamienili ją w wampira. Adrien urodził się pół-demonem po ojcu - ale ona oraz jej zmarły brat, Harry, byli czarownikami. Po śmierci Harry'ego rodzice uznali, że nie chcą tracić kolejnego dziecka - więc stworzyli nowy gatunek - wampira, ją, Pierwotną.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie, a potem bardzo powoli i ostrożnie ujęła jego dłoń.
-Może zatańczymy?-zapytała łagodnie przygryzając wargi i wskazując podbródkiem na parkiet.
Chłopak zaśmiał się cicho i wzruszył ramionami.
-Nie wiem. Taka natura.-odparł rozbawiony, a potem przyjrzał się jej uważnie.
-Po prostu mnie intrygujesz. Zwykle nie rozmawiam z pijawkami zwłaszcza kiedy mnie tak obrażają. Nie wiem co jest w tobie takiego wyjątkowego.-mruknął i uśmiechnął się pod nosem.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony kiedy poczuł jak dotyka jego dłoni. Zawahał się. Ale zaraz potem uśmiechnął się uprzejmie i skinął głową.
- Oczywiście. Chodź - odparł łagodnie i poprowadził ją na środek parkietu. W tle unosiła się powolna i delikatna melodia. Objął ją więc i zaczął tańczyć.
Olivia przewróciła oczami i westchnęła.
- Przykro mi, bo ja nie lubię mówić o sobie obcym, denerwującym kundlom, więc chyba za wiele się o mnie nie dowiesz - stwierdziła chłodno.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się łagodnie po czym objęła go za szyję i również zaczęła się poruszać w rytm delikatnej muzykii. Zerknęła mu w oczy i lekko przygryzła wargi.
-Nie ufasz mi prawda?-zapytała po chwili przyglądając się jej.
-Dlatego, że jestem wiedźmą? Czy jest inny powód?-dodała unosząc brew do góry.
Nathaniel pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Zauważyłem moja droga.-mruknął rozbawiony po czym lekko się ukłonił.
-A więc pozwolisz że nie będę zajmował dłużej twojego cennego czasu i się oddalę.-dodał.

Adrien/Olivia

Zamrugał parę razy, a potem pokręcił lekko głową.
- Nie bierz tego do siebie, wiedźmy to suki. Ale ty nią nie jesteś. To nic osobistego Rose, ja nie ufam większości ludzi dookoła - stwierdził, po czym bardzo delikatnie okręcił ją dookoła.
Blondynka uniosła brew na te jego dobre maniery. Westchnęła i przewróciła oczami.
- Ta, idź już sobie - mruknęła, a kiedy się oddalił dokończyła kolejny kieliszek i już miała odejść od stołu kiedy ojciec znalazł się przy niej i złapał ją za rękę. Spojrzała na niego przestraszona, a on pochylił się jej do ucha.
- Olivio, zachowuj się jak na damę przystało inaczej poniesiesz konsekwencje - mruknął i zaraz potem odszedł zostawiając nieco oszołomioną blondynkę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna powoli pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie.
-Miło z twojej strony, że tak mówisz ale uwierz... Potrafię nią być.-powiedziała rozbawiona, po czym okręciła się.
-Ale nie dla osób, które lubię.-mruknęła łagodnie, a potem lekko zagryzła dolną warge.
-Zauważyłam, że jakiś człowiek przygląda nam się od dłuższego czasu.-odparła po chwili.
Chłopak uśmiechnął się po czym odszedł i zaczął kokietować jakąś rudowłosą pannę.  Co jakiś czas zerkał w kierunku Olivii, a gdy zauważył jej zmieszanie po rozmowie z jakimś facetem lekko zmarszczył brwi. Chciał się zapytać o co chodziło, ale byłby wtedy zbyt wścibski.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się cicho i objął ją nieco mocniej.
- A więc mam rozumieć, że mnie lubisz? - mruknął unosząc brew do góry. Na jej kolejne słowa rozejrzał się ukradkiem i zauważył swojego ojca. Zacisnął zęby i westchnął cicho.
- Mój ojciec. Nie przejmuj się - dodał cicho.
Olivia odetchnęła głęboko, po czym ruszyła porozmawiać z tymi wszystkimi nadętymi gośćmi. Nie chciała znów oberwać od ojca. Chociaż wiedziała, że jeżeli ona i Adrien niedługo nie uciekną, to ojciec ich zadręczy. Byli nieśmiertelni, będzie ich dręczył po wieki.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała lekko głową i przygryzła wargi wyczuwając jego spięcie mięśni. Chyba nie za bardzo się lubili. Kiedy chłopak jeszcze raz ją okręcał nieco nogi jej się poplątały i potknęła się o swoją suknię tak, że wpadła na jego tors przy okazji naciskając swoim ciałem na jego bandaże.
-P-Przepraszam...-mruknęła delikatnie się czerwieniąc.
Chłopak porozmawiał chwilę z rudowłosą jednak stwierdził, że nie ma za dużo w głowie więc pożegnał się i odszedł. Po chwili wpadł na kogoś więc przytrzymał tą osobę, a widząc, że to Olivia uśmiechnął się.
-Znów na siebie wpadamy.-odparł rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak syknął cicho czując jak ból rozchodzi się po całym jego ciele kiedy Rose wpadła na jego tors, obijając się o jego rany. Mimo to objął ją żeby się nie przewróciła i sam utrzymał na szczęście równowagę.
- N-nie szkodzi - mruknął i delikatnie ustawił ją do pionu.
Olivia spojrzała na tego, kto na nią wpadł, a widząc Nathaniela zacisnęła zęby i odetchnęła głęboko. Nie chciała znów oberwać, więc nie mogła robić awantury - gdyby tylko mogła...
- Następnym razem uważaj jak chodzisz - burknęła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego uważnie i przygryzła wargi.
-Na pewno wszystko dobrze? Nic ci nie zrobiłam?-mruknęła patrząc na niego uważnie. Bała się, że to przez jej niezdarność on sobie coś zrobił.
Nathaniel uśmiechnął się pod nosem, a potem ujął jej dłoń i czule ją ucałował.
-Wybacz moja droga.-mruknął łagodnie.
-Może zechciałabyś zatańczyć?-zapytał po chwili poruszając brwiami.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się lekko i pokręcił głową.
- Nie moja mała wiedźmo, nic mi nie zrobiłaś. Jak byś mogła, taka kruszyna - mruknął łagodnie, po czym wyprostował się i odetchnął. Ból powoli przechodził więc się trochę odprężył.
Olivia spojrzała na jego dłoń i przewróciła oczami.
- Gdyby damie wypadało odmawiać to bym odmówiła, ale że nie wypada, w taki razie chodź - mruknęła i poszła z nim na parkiet.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uiechnęła się delikatnie, a potem lekko poprowadziła chłopaka do stolika.
-Chodź. Powinieneś usiąść.-mruknął łagodnie i delikatnie pogłaskała go po włosach.
-Może.... Mogłabym zobaczyć co masz pod koszulką?-zapytała po chwoili.
Chłopak poprowadził ją na parkiet, a potem zaczął poruszać się rytm melodii.
-Nie musisz się tak na nie dąsać. Nic nie zrobiłem.-odparł po chwili po czym okręcił blondynkę i przyciągnąl ją do siebie.

Adrien/Olivia

Chłopak nie rozumiał czemu się tak o niego martwi. Westchnął i usiadł przy stoliku, a potem uniósł brew rozbawiony.
- Chcesz żeby się tu dla ciebie rozebrał panienko? - zaśmiał się przyglądając się dziewczynie z rozbawieniem.
Olivia zagryzła dolną wargę i spojrzała mu w oczy.
- Jesteś denerwujący i to mi wystarczy - stwierdziła.
- Czemu ci tak zależy? Przecież traktuję cię okropnie - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zaśmiała się cicho, a potem pokręciła głową.
-Głupek z ciebie wiesz?-mruknęła rozbawiona, a potem odgarnęła kosmyki włosów z twarzy.
-Oczywiście, że nie tutaj. Gdzieś gdzie nie ma ludzi.-dodała lekko przygryzając wargi, a gdy zorientowała się jak to zabrzmiało delikatnie się zaczerwieniła.
Nathaniel wzruszył ramionami po czym uśmiechnął się.
-Nie wiem. Po prostu mnie intrygujesz.-odparł rozbawiony.
-Ciekawy z ciebie przypadek. A ja lubię ciekawe przypadki.-dodał i przycisnął lekko jej ciało do siebie.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się i pokręcił głową.
- No już, nie rumień się tak - mruknął rozbawiony i odgarnął jej z twarzy kosmyk włosów.
- Rose, doceniam twoje starania, ale nie wiem po co chcesz żebym ci pokazywał co mam pod koszulą - dodał po chwili już poważniej i z mniejszą czułością. Ta wiedźma na trochę za dużo sobie pozwalała.
Zresztą Olivia podobnie myślała o Nathanielu, który przyciskał jej ciało do swojego, co sprawiało, że zapach zmokłego psa zmieszany z jego wodą kolońską wdzierał się jej do nozdrzy.
- Nie pozwalaj sobie chłopczyku. Brakuje ci do mnie tak ze stu lat - stwierdziła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zagryzła lekko dolną wargę, a potem westchnęła.
-Przecież widzę, że cię boli. Gdybyś mi to pokazał może mogłabym coś z tym zrobić.-mruknęła przyglądając mu się.
-Uwierz mi mogę pomóc.-dodała.
Chłopak uśmiechnął się i pokręcił głową.
-Tak sądzisz?-odparł rozbawiony unosząc brew do góry, po czym okręcił ją kilka razy, a potem przechylił nieco się nad nią nachylając.

Adrien/Olivia

Chłopak przyglądał się jej chwilę, a potem westchnął cicho.
- No... Niech ci będzie jeżeli chcesz. Ale o nic nie pytasz. A teraz chodź - odparł i podniósł się, po czym wziął ją za rękę i poprowadził do wyjścia, w stronę ich części mieszkalnej posiadłości.
Olivia zagryzła dolną wargę i spojrzała na chłopaka, prosto w jego oczy.
- Tak sądzę - stwierdziła cicho i westchnęła.
- Czego ty ode mnie chcesz? Oczekujesz, że na ciebie polecę czy coś? - dodała unosząc brew.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała powoli głową, a potem poszła za nim do jednego z pokoi. Kiedy tam dotarli przymknęła drzwi i otworzyła swoją torebkę po czym wyjęła przygotowane leki.
-Usiądź i się rozbierz.-powiedziała łagodnie.
Chłopak uśmiechnął się po czym pokręcił głową.
-Nie. Oczywiście, że nie.-odparł łagodnie i wyprostował ją powoli.
-Sam nie wiem czego. Po prostu... Tak jak mówiłem zaintrygowałaś mnie. Nie tylko jako dziewczyna ale i jako wampirzyca.-mruknął rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak usiadł na łóżku i spojrzał uważnie na Rose. Złapał jej nadgarstek i spojrzał jej w oczy.
- Rose, nie podejrzewam cię o nic złego, ale jeżeli zrobisz coś co będzie zupełnym przeciwieństwem uleczenia mnie to obiecuję, że długo nie pożyjesz - odezwał się, a potem ją puścił i zdjął marynarkę, a potem koszulę. Jego tors był obandażowany, a na skórze było sporo siniaków i blizn.
Olivia uniosła brew i zaśmiała się pod nosem.
- Wampirzyca? A niby co cię tak zaintrygowało w tym, że jestem wampirem? - mruknęła cicho żeby nikt jej nie usłyszał. Normalni obywatele nie powinni wiedzieć kim jest.

Rosemarie;Nathaniel
Zamrugała parę razy, a potem powoli pokiwała głową i przygryzła wargi.
-S-Spokojnie... Nic ci nie zrobię.-powiedziała, a potem lekko potarła swój nadgarstek. Odgarnęła włosy po czym powoli rozwinęła jego bandaże. Widząc te wszystkie rany, aż wstrzymała oddech ale o nic nie pytała tylko przyłożyła dłonie do jego skóry i wypowiedziała zaklęcie.
-Na początku może szczypać.-mruknęła cicho.
Chłopak uśmiechnął się po czym pokręcił głową.
-Sam nie wiem. Po prostu.-odparł rozbawiony, a kiedy melodia się skończyła delikatnie ujął jej dłoń i ją ucałował.
-Dziękuję za taniec.-mruknął.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i odetchnął, a kiedy poczuł lekkie szczypanie tylko zacisnął zęby i nieco się spiął. Źle się czuł z tym, że wiedźma mu pomaga, że musi się na nią zdać - ale z drugiej strony chciał w najbliższym czasie zaplanować jakąś ucieczkę od ojca - a to oznaczało, że musiał być w pełni sił.
Olivia westchnęła i zabrała mu swoją dłoń.
- Jak na takiego durnia całkiem dobrze tańczysz - stwierdziła, a potem odwróciła się i odeszła. Wzięła kolejny kieliszek z alkoholem i wypiła jego zawartość. Miała nadzieję, że ojciec będzie zadowolony i jej się nie dostanie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego i przygryzła wargi.
-Wytrzymaj jeszcze chwilę.-powiedziała łagodnie, a kiedy zauważyła, że rany się zagoiły odwróciła go do siebie przodem i zajęła się jego torsem.
-Niestety nie potrafię sprawić, że blizna zniknie.-mruknęła cicho unosząc wzrok.
Chłopak zaśmiał się cicho i sam wziął kieliszek, a potem wyszedł na świeże powietrze. Strasznie tu było gorąco. Wyszedł do ogrodu i osetchnął po czym spojrzał w gwiazdy.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i wzruszył ramionami.
- Nie dbam o to czy mam blizny. Póki nie boli jest spoko - mruknął po chwili.
- Dziękuję, że to robisz, chociaż nie wiem dlaczego - dodał.
Olivia postanowiła się przewietrzyć. Wyszła do ogrodu i spojrzała w gwiazdy. Nagle poczuła jak ktoś obejmuje ją jedną rękę w pasie.
- Nieźle się spisujesz córko - usłyszała przy uchu szept i zadrżała. Ojciec.
- D-dziękuję ojcze - odparła cicho, a kiedy jego dłoń dotknęła jej piersi zacisnęła zęby.
- Spokojnie, przecież cię nie skrzywdzę - zaśmiał się gardłowo - Przynajmniej nie dziś. Ale uważaj na tego kundla - dodał, a potem odwrócił ją do siebie mocno łapiąc za nadgarstek. Zerknął jej w oczy, a jego własne stały się czerwone.
- A bratu powiedz żeby uważał na wiedźmę - warknął. Chwilę tak na nią patrzył, a potem odszedł.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała powoli głową, a potem uśmiechnęła się słabo.
-Pomogłeś mi już dwa razy. Chciałabym ci się jakoś za to odwdzięczyć.-powiedziała łagodnie, a gdy skończyła odetchnęła.
-Lepiej ci?-zapytała unosząc na niego wzrok.
Nathaniel spojrzał na tą sytuację i lekko zmarszczył brwi. Chwilę się temu przyglądał po czym powoli do niej podszedł.
-To twój ojciec? To on cię tak pobił?-mruknął wskazując na wargę. Szczerze mówiąc trochę się martwił.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i odetchnął.
- Tak, dziękuję - odparł, po czym ujął jej dłoń i pocałował ją leciutko.
- Jesteś wyjątkową wiedźmą, wiesz? - dodał rozbawiony. Nie chciała go zabić - to już coś.
Olivia uniosła lekko załzawione oczy na Nathaniela i przewróciła nimi.
- Znowu ty? Daj mi w końcu spokój, to nie twoja sprawa - warknęła i ominęła chłopaka, zmierzając wgłąb ogrodu.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się łagodnie, a potem delikatnie ścisnęła jego dłoń.
-Naprawdę tak uważasz? Wiesz... Nie jestem jeszcze aż tak obeznana w tych wszystkich zaklęciach i ogólnie chyba znam ich mało.-mruknęła rozbawiona przeczesując włosy.
Nathaniel westchnął ciężko i pobiegł za nią.
-Hej poczekaj! Nie będę już więcej o nic pytał obiecuję!-krzyknął doganiając ją.
-Przepraszam... Po prostu chcę pomóc. Widzę, że coś się dzieje.-dodał.

Adrien/Olivia

Pokiwał lekko głową, a potem zabrał jej swoją dłoń i wziął koszulę, którą założył i zaczął zapinać.
- Niewiele wiedźm potrafi leczyć i to tak szybko jak ty - stwierdził narzucając na siebie marynarkę.
- Chodźmy już, goście zaczną się zastanawiać gdzie zniknęliśmy - dodał wyciągając do niej ramię.
Olivia zatrzymała się i otarła szybko oczy.
- Niech cię to przestanie obchodzić, okej? To nie jest twoja sprawa. Ja nie jestem twoją sprawą. Nic o mnie nie wiesz i nie chcę żebyś wiedział - mruknęła krzyżując ręce na piersi.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała lekko głową, a potem ujęła jego ramię i razem wyszli z pokoju kierując się do głównej sali.
-Swoją drogą... Jeszcze raz dziękuje, że obrobiłeś mnie przed Alexandrem. Nie wiem co bym zrobiła gdyby nie ty.-mruknęła lekko przygryzając wargi i delikatnie zaciskając dłoń na jego ramieniu. Cały czas była przez niego upokarzana.
Chłopak westchnął, a potem złapał ją za rękę i lekko zatrzymał.
-Ale ja chcę abyś była moją sprawą.-odparł i przejechał powoli kciukiem po jej skórze.
-Zrozum, że nie chcę zrobić ci żadnej krzywdy, ani nie mam złych zamiarów.-mruknął, a potem westchnął ciezko.
-Ale skoro tak bardzo ci przeszkadzam w takim razie powiedz, że mam odejść. Wtedy to zrobię i dam ci spokój.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się lekko i pokręcił głową.
- Nie dziękuj. Nie mogę pozwolić żeby ten dureń krzywdził kogokolwiek. Szczególnie kogoś kto pomaga innym i tak ładnie się zachowuje w stosunku do innych ludzi - stwierdził.
Olivia zacisnęła zęby i spojrzała mu prosto w oczy. Czemu nie mogła mu po prostu powiedzieć żeby ją zostawił? Co ją powstrzymywało?
- Nic nie rozumiesz... Nie mogę się do ciebie przywiązać, nie mogę tak po prostu zaufać... Jestem nieśmiertelna, nie chcę przywiązywać się do ludzi, którzy kiedyś odejdą. Nie zrozumiesz tego, ale ja już to wiele razy przeżyłam - odparła cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka westchnęła cicho, a potem pokręciła powoli głową.
-Jednak mimo wszystko to pewnie niewiele zmieni. Jestem na niego skazana.-powiedziała lekko przygryzając wargi.
-Już odkąd dwiedział się, że jestem wiedźmą chciał mnie wydać i spalić na stosie za uprawianie czarów. Ale spodobałam mu się i... Postawił mi ultimatum. Albo mu się będę oddawać albo doniesie na mnie i umrę.-dodała.
Chłopak westchnął, a potem pokręcił głową.
-Przecież też jestem nieśmiertelny.-odparł łagodnie i uśmiechnął się delikatnie.
-Na pewno tylko o to chodzi?-zapytał nie spuszczając z niej wzroku. Chyba jednak nje tylko...

Adrien/Olivia

Chłopak wysłuchał jej, powoli idąc do sali.
- Skoro tak, ja na twoim miejscu uciekłbym z tego miasta daleko stąd. Ja pewnie niedługo się stąd wyniosę razem z siostrą - odezwał się po chwili.
Olivia pokręciła głową.
- Jesteś nieśmiertelny, ale ciebie można zabić. Mnie nie - stwierdziła cicho. W końcu była Pierwotną. Zabijał ją jedynie Biały dąb, który został spalony dawno temu. Nie chwaliła się jednak nigdy tym, że była Pierwszą - to nie był wcale taki wielki powód do dumy.
- Tak, tylko o to - burknęła po chwili. Był jeszcze jej ojciec, ale o tym nie chciała wspominać.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła, a potem pokręciła głową.
-Nie wiem czy to dobry pomysł. Dobrze mi tutaj. To znaczy przyzwyczaiłam się już do tego miasta, do ludzi... Nie mogę tego wszystkiego tak po prostu zostawić.-mruknęła zagryzając dolną wargę.
-A ty dlaczego chcesz się stąd wynieść?-zapytała.
Chłopak pokręcił głową i uśmiechnął się.
-Uwierz, że mnie nie jest tak łatwo zabić.-odparł rozbawiony, a potem westchnął.
-Ale skoro naprawdę pragniesz abym cię już nie męczył i dał ci spokój w takim razie w porzadku.-dodał kiwając głową.

Adrien/Olivia

Chłopak zamilkł, a potem pokręcił głową.
- To dosyć osobiste - stwierdził po chwili.
- Nie chciałbym o tym mówić, to nic osobistego, po prostu... Wolę nie mówić - dodał po chwili.
Olivia pokiwała powoli głową.
- Tak będzie lepiej - stwierdziła po chwili cicho i odsunęła się od niego.
- To ja... Pójdę już - dodała i szybko weszła do sali. Była już zmęczona, więc poprosiła ojca o pozwolenie na pójście spać. Niechętnie się zgodził, więc Olivia wróciła do siebie, pozbyła się okropnie niewygodnej sukni i poszła się wykąpać.

Rosemarie;Nathaniel
Rose pokiwała głową i uśmiechnęła się lekko.
-W porządku. Rozumiem.-powiedziała, a potem westchnęła.
-Powinnam już iść.-mruknęła lekko przygryzając wargi, a potem delikatnie ucałowała go w policzek.
-Dziękuję za ten miły wieczór. Na pewno go zapamiętam.-dodała.
Chłopak westchnął ciężko i chwilę wpatrywał się w ziemię. Zacisnął zęby chcąc w coś uderzyć, ale się powstrzymał i skierował się do siebie. Skoro twierdziła, że tak będzie lepiej to nie miał zamiaru jej więcej nękać.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się słabo.
- Cieszę się, że się dobrze bawiłaś. Uważaj na siebie, moja mała wiedźmo - odparł i pocałował jej dłoń, a potem ruszył w stronę swojej komnaty. Przedtem jednak zajrzał do siostry.
Olivia wyszła z wanny i włożyła bieliznę oraz halkę, po czym wróciła do sypialni. Opadła na łóżko, a z jej oczu popłynęły łzy. Nie wiedziała dlaczego tak się tym przejmowała. Wtuliła się w poduszkę i zupełnie się rozkleiła. Nienawidziła czasami swojego życia.
Adrien wszedł do jej pokoju, a widząc ukochaną siostrę płaczącą postanowił z nią zostać. Nienawidził ojca za to co im robił - za doprowadzanie Olivii do łez, bicie jej, obmacywanie. Zrobił im z życia piekło.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie, a potem opuściła posiadłość kierując się do siebie. Gdy tam dotarła od razu ściągnęła sukienkę i poszła się wykąpać. Później założyła na siebie halkę i ułożyła się na materacu. Naprawdę podobał jej się dzidiejszy wieczór. Uśmiechnęła się pod nosem i niedługo potem usnęła.
Nathaniel kiedy tylko wrócił do domu ściągnął ubranie zostając w bokserkach i opadł na łóżko. Trochę wkurzało go to wszystko. Chciał po prostu jej pomóc, a ona go odrzucała nie wiadomo z jakich powodów. W końcu wtulił twarz w poduszkę i zasnął.

Adrien/Olivia

Chłopak siedział z siostrą całą noc, gdzieś koło trzeciej usnął. Obudził się dopiero rano. Zostawił blondynkę samą i poszedł do siebie. Umył się tam szybko i ubrał, a potem zjadł jakieś śniadanie i opuścił posiadłość. Udał się na targ, ponieważ chciał poszukać czegoś co pomoże im w ucieczce.
Olivia podniosła się z łóżka jakiś czas później. Nie miała na nic ochoty i miała wszystkiego dość. Mimo to wstała i poszła się umyć, a potem ubrała jakąś lekką suknię. Wezwała służkę i chciała się pożywić, ale ta odmówiła.
- Pan Joseph powiedział, że mamy się dziś na to nie zgadzać. Chciał aby panienka dziś nie piła krwi - oznajmiła i opuściła pokój Olivii. Ta wytrzeszczyła oczy i przełknęła ślinę. Ojciec chciał ją zagłodzić...? Wysuszyć? Odetchnęła głęboko i wzięła książkę, a potem wykradła się z domu i udała na tą polanę. I co teraz? Nie chciała nikogo zabijać. Musiała się czymś zająć aby nie myśleć o palącej żądzy krwi.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się następnego ranka. Wstała z łóżka i ubrała się, a potem wyszła z domu kierując się na targ. Kiedy stała przy jednym ze straganów poczuła jak ktoś dotyka ją za tyłek. Drgnęła i od razu się odwróciła, a widząc że to Alexander od razu odtrąciła jego dłoń.
-Trzymaj łapy przy sobie albo znacznę krzyczeć.-warknęła na co mężczyzna zaśmiał się.
-Uwielbiam kiedy się tak stawiasz.-mruknął, a potem klepnął ją w tyłek i odszedł.
Nathaniel obudził się, a potem umył i od razu po założeniu ubrania skierował się do stajni. Zaopiekował się końmi, a potem postanowił wybrać się na przejażdżkę. Wsiadł na zwierzę i ruszył galopem przed siebie. Musiał zapomnieć o tej dziewczynie.

Adrien/Olivia

Chłopak znalazł kilka rzeczy, które mogły mu się przydać. Nagle dostrzegł Rose i przyglądał się jej chwilę. Widział jak Alexander odchodził, ale nie widział co jej zrobił. Adrien westchnął. Nie powinien się do niej przywiązywać, w końcu niedługo stąd zniknie. Nie mógł dłużej czekać.
Olivia opadła pod drzewo i spojrzała na książkę. Nie miała ochoty nawet jej czytać. Czuła jak pali ją wewnątrz przełyku. Odetchnęła głęboko i oparła głowę o pień. Z daleka usłyszała galop i wyczuła znajomy zapach. Na początku chciała stąd iść, ale potem sobie odpuściła. Nie miała nawet na to siły i nie wiedziała gdzie indziej miałaby się udać.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka odetchnęła głęboko i zacisnęła zęby, a potem pokręciła głową i wróciła do zakupów. Myślała o tym co Adrien jej powiedział. Może rzeczywiście byłoby lepiej gdyby się stąd wyniosła i zaczęła nowe życie?
Nathaniel pojechał na polanę, a widząc w oddali znajomą postać zagryzł wargi. Zsiadł z konia ale nie podszedł bliżej. W końcu miał trzymać się od niej zdaleka. Poklepał zwierzę po grzbiecie i dał mu pić.

Adrien/Olivia

Chłopak przyglądał się Rose z daleka, a potem wrócił do zakupów. Nie chciał dawać jej nadziei na to że się zaprzyjaźnią. W końcu to i tak nie miało sensu - ona była tylko wiedźmą, a on pół-demonem. Pewnie nawet o tym nie wiedziała - a gdyby się dowiedziała uciekłaby z krzykiem.
Olivia uniosła wzrok na Nathaniela. Już stąd czuła zapach jego krwi oraz słyszała bicie serca. Zacisnęła zęby i odetchnęła głęboko. Jej oczy pociemniały, a kły się wysunęły, więc powoli się podniosła i przytrzymała drzewa.
- Olivia, spokojnie... Opanuj się - szepnęła do siebie, oddychając głęboko. Nie chciała się na niego rzucić. Musiała z tym walczyć.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka już miała kierować się do domu, gdy po chwili usłyszała krzyk i szloch jakieś kobiety wołającej o pomoc. Rose od razu tam podeszła i zauważyła tego samego chłopca z wczoraj, który leżał nieprzytomny, a z jego nosa i oczu ciekła krew. Zmarszczyła brwi po czym wzięła go na ręce każąc wszystkim się odsunąć i skierowała się do domu chłopca, który był tuż za rogiem. Zbadała go, a potem kazała zaparzyć zioła i dać zimny okład, aby obniżyć gorączkę. Orientowała się mniej więcej jakie zioło może pomóc, jednak musiała wrócić po nie do domu. Kazała wszystkim mieć z nim jak najmniej kontaktu, a potem wyszła z chatki kierując się do siebie.
Chłopak usłyszał jej cichy szept, a potem zmarszczył brwi i spojrzał w tamtą stronę. Zawahał się przez chwilę, ale w końcu podszedł do niej.
-Co ci jest Olivio?-odparł łagodnie przyglądając się jej. Zaraz jednak rozpoznał te objawy.
-Potrzebujesz krwi.-dodał zaraz i przytrzymał ją by nie upadła po czym podsunął nadgarstek pid jej wargi.
-Pij.-mruknął.

Adrien/Olivia

Chłopak kupił ostatnią rzecz gdy zauważył zamieszanie. Zajrzał do chatki i spojrzał na chłopca zmartwiony. Z drugiej strony Rose miała się nim zająć, więc wiedział że z tego wyjdzie. Jako urzędnik porozmawiał z jego matką, a potem zezwolił na to by do końca miesiąca nie płacili podatku.
Olivia spojrzała przyćmionym wzrokiem na chłopaka i pokręcila głową.
- N-nie, nie mogę... Nie skrzywdze cię - wykrztusila zagryzajac dolną wargę. Odetchnęła głęboko i jej kły stały się jeszcze dłuższe, na policzkach pojawiły się żyły.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna kiedy tylko dotarła do swojego domu od razu otworzyła szafkę pełną swoich zbiorów. Wszędzie szukała, ale nie potrafiła znaleźć odpowiedniego składnika.
-Cholera!-warknęła po czym wyjęła swoją księgę szukając gdzie może znaleźć ową roślinę, jednak zanim zdążyła to zrobić z jej nosa zaczęła kapać krew.
Chłopak pokręcił głową i westchnął.
-Pij. Opanuję cię.-odparł po czym lekko pogłaskał ją po karku.
-No już. Nic mi nie będzie. Zrób to.-dodał i uśmiechnął się delikatnie

Adrien/Olivia

Chłopak pożegnał matkę chłopca i wyszedł z chaty, po czym ruszył do urzędu. I tak musiał dziś wrócić do pracy. Gdy tam dotarł przywitał parę osób tak pracujących i udał się do swojego biura. Co miał zrobić, musiał jakoś zarabiać, chociaż nie lubił tej pracy. Przez sto lat nie robił nic tak nudnego jak to.
Olivia wciąż była niepewna, ale w końcu złapała powoli jego nadgarstek i przysunęła do swoich warg. Przełknęła ślinę, a potem wbiła kły w jego skórę, przebijając ją i zaczęła pić krew. Od razu poczuła jak ogarnia ją ogromna ulga.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka otarła krew i odetchnęła, a potem wyszła chatki koerując się do pobliskiego lasu. Rozglądała się uważnie, a gdy zauważyła roślinę od razu zerwała kilka pędów i wróciła do miasta. Przygotowała wywar i poszła do chatki chłopca.
Chłopak jęknął i zagryzł dolną wargę czując jak egzamin słabnie. Pogłaskał ją po karku, a czując , że już jest dość słaby odsunął ją od swojej skóry.
-Lepiej?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak poszedł do siebie i zajął się pracą. Miał nadzieję, że Rose zajmie się chłopcem i wszystko będzie w porządku. Nie wiedział czemu się tak przejmować. Musiał się skupić przecież na nim i jego siostrze.
Olivia odetchnęła głęboko i powoli pokiwała głową, po czym otarła krew w wargi i spojrzała na chłopaka.
- T-tak, ja... Dziękuję - odparła cicho i zagryzła lekko dolną wargę.
- Wszystko dobrze? Może powinieneś usiąść? - dodała po chwili przytrzymując go za ramię. Widziała, że zrobił się trochę blady i słabszy.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna podała innym wywar , którzy mieli kontakt z chorym i sama też go wypiła bo czuła się słabo. Miała nadzieję, że choroba nie przeniesie się na innych mieszkańców miasta. W końcu wyszła z chatki i po chwili podeszli do niej strażnicy po czym ją aresztowali za uprawianie magii. Brunetka zacisnęła zęby, a potem została wtrącona do lochu.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się lekko.
-Wszystko okej...-odparł, a potem zaśmiał się cicho.
-Może to i dobry pomysł.-mruknął po czym przysiadł na trawie pod drzewem i odetchnął.
-Cieszę się, że ci lepiej.-dodał przymykając powieki.

Adrien/Olivia

Chłopak pracując usłyszał o tym, że aresztowano Rose za uprawianie magii. Poczuł jak wzbiera w nim złość - przecież tylko pomogła temu chłopcu! Sam nie lubił nigdy wiedźm, ale bez przesady. Udał się więc sam do lochów i spojrzał na strażników.
- Kto kazał wam ją aresztować? - zapytał ze złością.
Olivia pokiwała głową i przysiadła obok niego. Pogłaskała go lekko po włosach i westchnęła.
- Naprawdę dziękuję. Chociaż nie chciała tego robić... Nie lubię krzywdzić ludzi, szczególnie tych, których znam... - mruknęła. Nienawidziła się za to jaka była. Oraz nienawidziła rodziców, bo to oni zrobili z niej wampira.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna słysząc znajomy głos zamrugała parę razy po czym podeszła do krat choć niewiele stamtąd widziała.
Strażnicy popatrzyli na siebie, a potem wzruszyli ramionami.
-Po prostu dostaliśmy o tym informację. A prawo jest prawem. Musimy go przestrzegać.-odparł jeden z nich.
Chłopak pokręcił głową i odetchnął.
-Nie ma za co. Widziałem w jakim byłaś stanie.-mruknął i spojrzał na nią, a potem ujął jej dłoń i lekko ją ucałował.

Adrien/Olivia

Chłopak odetchnął zaciskając zęby.
- Tylko, że ona wcale nie jest wiedźmą idioci. Przyłapaliście ją na uprawianiu magii? Jest niewinna póki nie macie na do dowodów, więc żądam żebyście natychmiast ją wypuścili - warknął.
Olivia uśmiechnęła się słabo i westchnęła pod nosem.
- Przepraszam za to jak cię wczoraj potraktowałam - odezwała się po chwili.
- Ale po prostu... To wszystko jest bardziej skomplikowane niż możesz sobie wyobrazić - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Strażnicy powoli pokiwali głowami, a potem jeden z nich otworzył celę. Rose była zaskoczona, ale wyszła z pomieszczenia i spojrzała na Adriena. Wiedziała, że to był jego głos. Niedługo potem razem opuścili lochy.
-Znowu ratujesz mnie z tarapatów.-mruknęła.
Nathaniel przyglądał jej się chwilę, a potem pokręcił głową.
-W takim razie mi wytłumacz co się dzieje.-odparł podkładając sobie dłonie pod głowę.
-Mam czas.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na Rose i westchnął.
- Nie mogę patrzeć jak ludzie są zamykani bez dowodów - mruknął i złapał ją lekko za rękę, ciągnąc do wyjścia.
- Ale ty musisz się stąd wynieść Rose. Prędzej czy później znów ktoś cię aresztuję, a mnie tu już nie będzie - dodał.
Olivia westchnęła i pokręciła głową.
- Nie jestem pewna czy powinnam - mruknęła.
- Chodzi o mojego ojca. Ja i mój brat musimy od niego jak najszybciej uciec - dodała po chwili.

Rosemarie;Nathaniel
Zamrugała parę razy, a potem spojrzała na niego zaskoczona
-Jak to cię nie będzie? Wyjeżdżasz?-spytała zagryzając mocno dolną wargę i lekko ściskając jego dłoń.
-Daleko?-dodała zaraz.
Chłopak westchnął po czym pokiwał głową.
-Chyba rozumiem. Słyszałem was w ogrodzie.-odparł głaszcząc powoli jej dłoń.
-On was krzywdzi prawda?-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął, prowadząc ją w stronę jej domu. Powinna wziąć swoje rzeczy i natychmiast się wynieść.
- Wyjeżdżam. Jak najszybciej i jak najdalej stąd - odparł i zerknął na nią.
- Tobie radziłbym to samo - dodał.
Olivia zacisnęła zęby i powoli skinęła głową.
- Mój ojciec to diabeł w ludzkiej skórze. Jest demonem - mruknęła podkulając nogi pod brodę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, a potem westchnęła. Już sama nie wiedziała co zrobić. Kiedy dotarli pod jej dom spojrzała na chłopaka i przygryzła wargi.
-Nie mogę stąd odejść... Dokąd niby mam iść?-zapytała po chwili przeczesując włosy.
Chłopak zamrugał pare razy zaskoczony, a potem westchnął i delikatnie ją objął.
-Rozumiem... Ale nadal nie mam pojęcia co to ma wspólnego ze mną.-odparł zagryzając wargi.

Adrien/Olivia

Spojrzał na nią uważnie i chwilę się wahał, a potem westchnął. Weszli da jej domu. Otworzył jej szafę, wziął jakąś torbę, po czym zaczął pakować jej suknie i bieliznę.
- W takim razie idziesz z nami - stwierdził.
Olivia westchnęła cicho i zagryzła dolną wargę.
- Ojciec powiedział, że mam się od ciebie trzymać z daleka. No i... I tak pewnie niedługo z bratem stąd znikniemy. A ojciec będzie nas ścigał. Tak jest już od wieku - odparła cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, a potem powoli pokręciła głową.
-A-Ale... Jesteś pewien?-mruknęła, a widząc jak pakuje jej bieliznę zaczerwieniła się i zabrała mu ją z jego rąk.
-Daj to.-powiedziała zawstydzona.
Chłopak westchnął cicho po czym lekko ścisnął jej dłoń.
-Chciałbym cię przed nim móc ochronić. Nie chcę abyś znów cierpiała.-odparł po czym delikatnie odgarnął z jej twarzy kosmyk włosów.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na to co mu zabrała i uniósł brew do góry.
- Mała, proszę cię, uważasz, że pierwszy raz widzę damskie majtki? Błagam cię, mam siostrę - zaśmiał się, a potem pokiwał powoli głową.
- Nie wiem co w tobie jest Rose, ale nie zamierzam pozwolić żebyś tutaj zginęła. A boję się trochę zostawiać cię samą - dodał.
Olivia westchnęła i zerknęła na niego.
- Nathaniel, doceniam twoje chęci. Ale ty go nie powstrzymasz, skoro ja i Aiden nie mogliśmy - stwierdziła i westchnęła.
- Dlatego przed nim uciekamy, ale on nas zawsze znajduje - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego i delikatnie przygryzła wargi. Później powoli pokiwała głową i uśmiechnęła się lekko.
-Dobrze. W takim razie pójdę z wami...-powiedziała po czym zaczęła pakować swoje najpotrzebniejsze rzeczy.
-Dziękuję, że się tak troszczysz. Nikt wczesniej nie przejmował się tak moim losem.-dodała.
Chlooak westchnął cicho i zamilkł przez chwilę.
-W takim razie... Pozwól mi pójść z wami. Znam kilka kryjówek daleko za miastem. Mogę pomóc.-odparł przyglądając się jej.

Adrien/Olivia

Chłopak przewrócił oczami i oparł się o drzwi pokoju.
- Nie rozczulaj się tak mała. To nic takiego - stwierdził po chwili przyglądając się jej uważnie. Nie wiedział o co mu chodzi, po prostu nie chciał by umarła. Poza tym mogła im pomóc.
Olivia westchnęła i zerknęła na Nathaniela.
- Ja i Adrien mieliśmy zamiar zabrać się na nowy kontynent, do Stanów. To nowopowstające państwo, można się tam łatwo wtopić... Na pewno nie zostajemy w Europie - dodała.
- Jesteś gotowy wybrać się tak daleko? - zapytała.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy skończyła zamknęła torbę i rozejrzała się po pokoju czy o czymś nie zapomniała. W końcu pokiwała głową i przeniosła wzrok na chłopaka.
-To już wszystko.-odparła po chwili. W sumie nie wiedziała dlaczego z nimi idzie... Przecież tak naprawdę nic nie wiedziała o Adrienie, a tym bardziej o jego siostrze.
Chłopak westchnął i spojrzał w niebo milcząc przez dłuższą chwilę.
-I tak nic mnie tu nie trzyma.-odparl po chwili, a potem zaśmiał się cicho.
-Poza tym mogę ci służyć jako dawca krwi.-dodał rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, a potem wziął ją za rękę. Udanie się do posiadłości było zbyt ryzykowane, więc poszedł do banku, a potem do rodzinnej krypty. Zabrał z tych miejsc wszystkie pieniądze i ruszył do lasu, gdzie najpewniej miał znaleźć swoją siostrę. Nie było czasu, musieli uciekać teraz.
Zaśmiała się słabo i westchnęła.
- Jeżeli Adrien się zgodzi to... Dobrze, możesz iść z nami. O ile przestaniesz być taki irytujący - zaśmiała się, a zaraz potem wyczuła zapach brata, więc wyprostowała.
- O ile oczywiście pasuje ci to, że ruszamy teraz - dodała nieco poważniej i powoli wstała z trawnika. Zaraz zza drzew wyszedł Adrien, ciągnąc za sobą jakąś dziewczynę. Spojrzała na nią zaskoczona tak samo jak Adrien na Nathaniela.
- Bierzesz tego wilka? - zapytał podejrzliwie.
- Jeżeli się zgodzisz. A ty wiedźmę? - odparła. Adrien powoli pokiwał głową.
- Zgoda, ale trzeba się wynosić jak najszybciej. Powinniśmy udać się do Londynu, do najbliższego portu - stwierdził.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka spojrzała na blondynkę, a potem na tego chłopaka obok niej, który od razu się podniósł. Wszyscy się zgodzili, a Nathaniel od razu odprowadził konia i zabrał kilka swoich rzeczy. Potem wszyscy ruszyli pośpiesznie do Londynu. Gdy się znalezli już w porcie wsiedli na najbliższy statek płynący do Ameryki, jednak dowiedzieli się, że są tylko dwie wolne kajuty po dwie osoby.
-Więc... Co robimy?-zapytała wiedźma spoglądając na Adriena.

Adrien/Olivia

Spojrzał na wszystkich i zamyślił się. Nie chciał być w kajucie w wilkiem. Nie chciał też zostawiać z nim Rose, w końcu w ogóle się nie znali. Bał się też trochę o Olivię. Dziewczyna widząc wahanie brata westchnęła.
- Ty Rosemarie idź z Adrienem. Ja i Nathaniel zajmiemy drugą - oznajmiła. Brat nieco pewnie dał jej klucz, a potem pociągnęła wilkołaka w stronę odpowiednich drzwi.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka zamrugała parę rasy, ale nic się nie odezwała tylko poszła za Adrienem. Gdy weszli do kajuty od razu zauważyli nieduże podwójne łóżko i kilka półek. Odrząknęła, a potem odłożyła torbę na bok i przysiadła na materacu
Chłopak podążył za wampirzycą i uśmiechnął się lekko. Gdy dotarli do kajuty spojrzał na blondynkę.
-No, no... Nie spodziewałem się tego po tobie.-odparł rozbawiony i przeciągnął się.

Adrien/Olivia

Chłopak rozejrzał się i westchnął.
- Jeżeli chcesz to mogę spa ca podłodze - zauważył widząc podwójne łóżko. Nie chciał jej wprawiać w zakłopotanie czy coś.
Olivia przewróciła oczami i pokręciła głową.
- Nie gadaj. Po prostu gdybym nic nie powiedziała pewnie mój brat by zaczął swoje rozważania, a on ci nie ufa i wyszłoby na to, ż e mamy we trójkę dzieli pokój, a ty będziesz spał sam - mruknęła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokręciła głową i westchnęła.
-N-Nie przestań. Przecież nie będziesz spał na podłodze.-powiedziała uśmiechając się do niego delikatnie, a potem podniosła się.
-Idę się umyć.-mruknęła po czym wzięła wszystkie potrzebne rzeczy i zniknęła w niewielkim pomieszczeniu gdzie była łazienka.
Chłopak westchnął po czym spojrzał na nią.
-A ty? Ufasz mi?-zapytał już poważniejszym tonem przyglądając się blondynce. Przecież nigdy by jej nie skrzywdził.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, po czym westchnął i potarł kark. Cóż, skoro jej to nie przeszkadzało... Westchnął, po czym opadł na łóżko i spojrzał w sufit. Miał wielką nadzieję, że ojcu zajmie dużo czasu zanim znów ich odnajdzie. Może Rose udałoby się użyć zaklęcia maskującego?
Olivia zerknęła na chłopaka i westchnęła cicho.
- Nie wiem - mruknęła siadając na łóżku.
- Ale chyba nie będę się bała spać z tobą w jednym łóżku, więc można to nazwać ufaniem - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna ściągnęła z siebie ubranie choć to nie było proste,bo łazienka była dość mała po czym umyła się, a później założyła swoją koszulę do spania. Rozczesała jeszcze włosy i odetchnęła wychodząc z łazienki.
-Wszystko okej?-zapytała łagodnie.
Chłopak zaśmiał się cicho, a potem westchnął.
-To dobrze. Nigdy bym ci nic nie zrobił.-odparł po chwili i zerknął na nią.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i zerknął na dziewczynę.
- Potrafisz rzucać zaklęcia maskujące? - zapytał po chwili. Jeżeli nie to znał kogoś do kogo mogli się udać by ją nauczyła. Ale łatwiej by było gdyby znała.
Olivia pokiwała powoli głową i westchnęła.
- Pójdę się umyć - mruknęła, po czym poszła do łazienki. Cięzko było się tam rozebrać, bo była nieduża, ale kiedy się jej udało, umyła się. Potem założyła to, w czym spała i wróciła do kajuty.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała powoli głową i przysiadła obok niego.
-Tak ale muszę mieć kilka waszych kropel krwi, aby móc rzucić zaklęcie.-powiedziała przyglądając mu się uważnie.
-Wiesz... Nie powiedziałeś mi jeszcze dlaczego uciekliście z miasta? Przed kim mamy się ukrywać?-zapytała.
Chłopak pokiwał głową, a kiedy blondynka wyszła sam skierował się do łazienki. Umył się i wrócił do kajuty w samych bokserkach opadając na lozko i pezeciągając się.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął cicho i pokiwał głową.
- W porządku, bierz tyle krwi ile chcesz - mruknął. Na jej pytanie milczał chwilę, a potem westchnął po raz kolejny.
- Przed naszym ojcem - odparł.
Olivia położyła się wygodnie na poduszkach i potarła lekko skronie. Strasznie ją to wszystko stresowało. Bała się, że ojciec ich znajdzie, a wtedy zabiłby i tą wiedźmę, i Nathaniela.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona po czym przysiadła obok niego na łóżku.
-Dlaczego?-zapytała delikatnie przygryzając wargi.
Chłopak zerknął na Olivię, a potem westchnął.
-Coś cię trapi? Wyglądasz na zamyśloną.-odparł przyglądając jej się uważnie.
-Nie zamartwiaj się tak. Wszystko będzie dobrze.-dodał po czym zawahał się przez chwilę, ale zaraz potem delikatnie przejechał palcami po jej włosach.

Adrien/Olivia

Spiął się na samą myśl o ojcu. Nienawidził go bardziej niż kogokolwiek, kiedykolwiek. Na pytanie dziewczyny długo milczał.
- Bo jest demonem i najgorszym stworzeniem jakie znam - mruknął oschle. Musiała o to pytać, musiała wszystko wiedzieć? Wiedźmy były tak wkurzająco ciekawskie.
Blondynka zerknęła na chłopaka i cicho westchnęła.
Nie skomentowała tego, tylko postanowiła zacząć inną rozmowę.
- To Zabawne wiesz? Wilkołaki strasznie śmierdzą, ale ich krew jest taka pyszna - mruknęła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Zamrugała parę razy zaskoczona, a potem zagryzła wargi.
-Więc... Te wszystkie rany... To przez niego?-spytała po czym powoli przejechała palcami po jego torsie. Jednak skoro jego ojciec był demonem to by znaczyło, że... Adrien również nim jest?
Chłopak parsknął śmiechem, a potem pokręcił głową rozbawiony.
-W takim razie gdybyś była spragniona i tak bardzo ci ona smakuje to chętnie ci jej użyczę.-mruknął przeciągając się

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i spojrzał na jej dłoń, a potem delikatnie strącił ją ze swojego torsu.
- Ta. Uwielbiał mnie karać kiedy coś robiłem złem. A Olivię... Olivię zmuszał do wielu gorszych rzeczy - mruknął zaciskając zęby.
Olivia westchnęła i pokiwała głową.
- Dzięki. Przynajmniej dzięki tobie nie muszę się rzucać na obcych ludzi - odparła i zagryzła lekko dolną wargę.
- Ale boję się, że i ciebie mogę przypadkiem skrzywdzić - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zagryzła lekko dolną wargę, gdy strącił jej dłoń po czym westchnęła.
-Przykro mi...-powiedziała po czym ułożyła się obok niego na poduszkach. Widziała, że nie chciał o tym gadać, więc po prostu się przymknęła i wtuliła w poduszkę.
Chłopak pokręcił głową i uśmiechnął się łagodnie.
-Nie martw się tak kochanie.-odparł rozbawiony po czym odetchnął i przymknął powieki.

Adrien/Olivia

Chłopak zamknął na chwilę oczy, a potem zerknął na dziewczynę i delikatnie dotknął jej włosów, odgarniając je z jej twarzy.
- Śpij już Rose. To był ciężki dzień - mruknął, po czym zabrał swoją rękę i odwrócił się do niej plecami.
- Dobranoc - dodał i sam zamknął oczy.
Olivia przewróciła oczami.
- Mówiłam żebyś nie nazywał mnie swoim 'kochaniem' - mruknęła niezadowolona, po czym westchnęła i wtuliła się w poduszkę.
- Dobranoc - dodała cicho i zamknęła oczy, a zaraz potem zasnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego po czym westchnęła.
-Dobranoc...-mruknęła cicho. Chwilę się jeszcze wpatrywała w jego plecy, aż w końcu przymknęła powieki i odpłynęła w krainę snów.
Chlopak zaśmiał się cichutko i spojrzał na nią. Uśmiechnął się pod nosem widząc jak uroczo wygląda kiedy śpi, aż w końcu sam przymknął oczy i odpłynął w krainę Morfeusza.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się jakiś czas potem - kiedy słońce wpadło przez nieduże okienko. Przetarł oczy i ziewnął, po czym powoli podniósł się do siadu. Zerknął na śpiącą Rose, a potem wstał i poszedł do łazienki się umyć.
Olivia obudziła się dopiero rano. Rozejrzała się powoli po pokoju i zgryzła dolną wargę. Czuła kolejny przypływ pragnienia, jej oczy trochę pociemniały, a kły się wysunęły. Zerknęła na Nathaniela i odetchnęła. Słyszała bicie jego serca i przepływ krwi, ale postanowiła dać mu się wyspać, więc szybko wstała i poszła się umyć i ubrać.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka obudziła się parę chwil po Adrienie. Uchyliła powoli powieki i przetarła je po czym ziewnęła podnosząc się do siadu. Przeczesała swoje lekko rozczochrane włosy, a korzystając z okazji, że Adrien był w łazience ubrała się. Nie mogła jednak zawiązać do końca gorsetu więc przeklęła cicho.
Nathaniel przebudził się słysząc wodę w łazience. Otworzył oczy i przeciągnął się po czym wstał i założył na siebie ubranie. Widząc wychodzącą Olivię posłał jej lekki uśmiech.
-Dzień dobry.-przywitał się.

Adrien/Olivia

Chłopak ubrał się w końcu i cicho wyszedł z łazienki, myśląc, że Rose jeszcze śpi. Widząc jednak jak męczy się ze swoim gorsetem uśmiechnął się pod nosem. Poszedł do niej bezszelestnie i położył dłonie na jej talii.
- Pomóc? - mruknął rozbawiony wprost do ucha dziewczyny.
Olivia ubrała się, a potem wyszła z łazienki. Widząc, że Nathaniel już nie śpi uśmiechnęła się do niego leciutko, a potem podeszła powoli bliżej chłopaka.
- Dzień dobry... - przywitała go cicho i zerknęła na jego nadgarstek.
- Ja... Dziwnie się czuję prosząc cię o to, ale... Mogę? - zapytała łapiąc go lekko za rękę, a jej oczy momentalnie zrobiły się prawie czarne.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka podskoczyła lekko zaskoczona i obejrzała się, a potem odchrząknęła i powoli pokiwała głową przytrzymując gorset, aby nie zsunął jej się z piersi.
-Jakbyś mógł.-powiedziała ukrywając włosami swoje delikatne rumieńce.
Nathaniel spojrzał na swój nadgarstek, a potem na nią i lekko się uśmiechnął prowadząc ją i siebie na materac.
-Bon Appetit kochanie.-odparł łagodnie i przysunął swój nadgarstek do jej warg.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się pod nosem widząc jej rumieńce, po czym złapał za wstążki przy gorsecie i zaczął go wiązać ze spokojem.
- Nie musisz się tak wstydzić, moja mała wiedźmo - stwierdził rozbawiony, zaciskając sznurki nieco mocniej, ale tak aby mogła swobodnie oddychać. W końcu dotarł do końca i zawiązał sznureczki na kokardę.
- Gotowe - dodał.
Olivia zerknęła na chłopaka i westchnęła.
- Mówiłam ci już tyle razy o tym 'kochanie' - mruknęła przewracając oczami. Delikatnie złapała jego dłoń i odetchnęła, a potem jej kły się wysunęły i wbiła je w skórę Nathaniela.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy skończył zawiązywać jej gorset włożyła jeszcze suknię i spojrzała na niego.
-Dlaczego mnie tak nazywasz?-mruknęła po chwili wyjmując ze swojej torby szczotkę i rozczesując powoli swoje brązowe pukle włosów.
Chłopak spiął się lekko gdy wbiła kły w jego skórę, ale zaraz się rozluźnił.
-Aż tak bardzo ci to przeszkdza?-spytał łagodnie delikatnie jedną dłonią głaszcząc jej kark co jakiś czas bawiąc się blond kosmykami.

Adrien/Olivia

Chłopak wzruszył ramionami i przeciągnął się.
- Nie wiem. Jesteś wiedźmą i nie jesteś najwyższa - odparł i poczochrał jej włosy.
Olivia poczuła jak cudownie smaczna krew zalewa jej usta i przełyk. Och, mogłaby się od tego naprawdę uzależnić. Nie miała pojęcia, że krew wilkołaków może być tak smaczna. Do tego... Dotyk chłopaka na jej karku i włosach także sprawiał jej przyjemność. Na jego pytanie mruknęła tylko na potwierdzenie.

Rosemarie;Nathalie
Brunetka przewróciła oczami, a potem znów rozczesała swoje potargane włosy i odłożyła szczotkę na bok.
-Nazywasz mnie też "twoją małą wiedźmą."-powiedziała po czym spjrzała na niego.
-Nie jestem twoja. Nie należę do nikogo.-dodała.
Chłopak przewrócił oczami i odetchnął.
-Nie przesadzaj.-odparł rozbawiony, a czując coraz silniejsze osłabienie delikatnie oderwał ją od swojej skóry.
-Wystarczy.-mruknął po czym otarł jej krew z wargi.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brwi, a potem zaśmiał się cicho i podszedł do niej bliżej.
- Naprawdę o co ci chodzi Rose? - odparł rozbawiony, po czym złapał jej dłoń delikatnie - Oczywiście, że nie należysz. Ale lubię tak mówić - stwierdził i odgarnął jej włosy - Nie bierz tego na poważnie - dodał.
Olivia odetchnęła i pokiwała powoli głową.
- Dzięki - mruknęła, po czym sama starała krew ze swoich ust i odetchnęła.
- Co do tego 'kochanie'... Ojciec tak do mnie mówił - mruknęła po chwili, chowając kły.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uniosła na niego wzrok, a potem westchnęła i zabrała mu swoją dłoń.
-Piwinnam rzucić to zaklęcia maskujące.-powiedziała po czym wyciągnęła z torby potrzebne rzeczy.
-Jakbyś mógł przyprowadzić tu resztę to byłabym wdzięczna.-dodała.
Nathaniel westchnął cicho, a potem delikatnie odgarnął z jej twarzy kosmyk włosów.
-Wolałbym aby ci się to kojarzyło z czymś...  Przyjemniejszym.-odparł po chwili.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na wiedźmę uważnie, a potem pokiwał głową.
- Dobra, pójdę po nich - mruknął, po czym wyszedł z kajuty i skierował się do tej zajmowanej przez jego siostrę i wilkołaka. Miał nadzieję, że ten dureń nie zbliżył się do Olivii.
Dziewczyna westchnęła i pokiwała głową.
- Ta, też bym chciała. Ale kojarzy mi się tylko z ojcem i z tym... Z tym co mi robił - mruknęła, a potem rozległo się pukanie. Podniosła się więc z łóżka i otworzyła. Aiden poprosił ich żeby wszyscy poszli do ich kajuty, więc tak też zrobili.

Rosemarie;Nathaniel
Odetchnęła cicho i rozłożyła mapę, wyjęła niewielką miseczkę, a potem wzięła niedużą igłę. Gdy wszyscy już znajdowali się w kajucie prosiła każdego po kolei nakłuwając im opuszek palca tak, aby kilka kropel spadło do miseczki. Później wylała karmazynową ciecz na mapę i wypowiedziała zaklęcie przez co krew od razu zniknęła.
-Gotowe.-powiedziała i schowała wszystko z powrotem.
Nathaniel pokiwał głową po czym przeciągnął się.
-To kto ze mną chciałby zwiedzić pokład?-zapytał wesoło.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na wilka, a potem na dziewczyny.
- Chyba nie głupie by było gdybyśmy wszyscy przeszli się po pokładzie. W końcu spędzimy na statku jakiś czas - stwierdził. Olivia powoli pokiwała głową i westchnęła.
- Racja - stwierdziła i podeszła do drzwi. Adrien spojrzał jeszcze na Rose i wyciągnął do niej dłoń.
- Rose? Idziesz? - zapytał przyglądając się jej uważnie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na jego dłoń i lekko przygryzła dolną wargę.
-T-Tak. Za chwilę do was dojdę tylko chciałam coś jeszcze sprawdzić.-powiedziała po czym sięgnęła jeszcze do swojej torby.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się pod nosem.
-W takim razie idziemy.-odparł i wyszedł na pokład rozglądając się. Była dość ładna pogoda dlatego było dość tłoczno, jednal nie aż tak żeby nie można było się normalnie poruszać.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym wyszedł z kajuty razem z siostrą i tym wilkołakiem. Kiedy weszli na pokład rozejrzał się uważnie. Na szczęście nie zauważył nawet jednej osoby, którą mógłby znać, więc odetchnął z ulgą. Olivia starała się zachowywać zupełnie normalnie. Cieszyła się, że uwolnili się od ojca, ale nie będzie czuła się bezpieczna póki nie znajdą się w końcu na innym kontynencie. Na szczęście poczuła się odrobinkę lepiej gdy ta wiedźma rzuciła ten czar maskujący.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy wyszli brunetka odetchnęła i odłożyła torbę na bok. Tak naprawdę nie miała nic do sprawdzenia, ale kiedy Adrien podał jej swoją dlon poczuła się nieco niezręcznie. Przeczesała włosy i odczekała parę chwil, a potem wyszła na pokład i dołączyła do reszty.
-Jestem.-powiedziała po czym rozejrzała się.
Kiedy zwiedzili część pokładu Rose podeszła do burty i spojrzała na turkusowy ocean. Wyglądał naprawdę prześlicznie.
Chłopak również nie mógł wyjść z podziwu. Nigdy wcześniej nie podróżował.
-Co myślisz?-zapytał po chwili wampirzycę.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na Rose i uśmiechnął się łagodnie.
- To dobrze - stwierdził, a potem podszedł do barku i zapłacił za szampana, po czym wziął kieliszki i podał wszystkim po jednym.
Olivia przyjęła alkohol i wpiła trochę, a potem podeszła bliżej burty, idąc za Nathanielem. Widząc zachwyt w jego oczach zaśmiała się cicho.
- Piękny, prawda? Ocean jest niesamowity - mruknęła i zerknęła na chłopaka.
- Nigdy przedtem nie podróżowałeś? Całe życie jesteś w tej wiosce? - zapytała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna przyjęła szampana i podziękowała, a potem upiła łyka i wyjrzała za burtę. Lubiła patrzeć jak fale uderzają o statek, a do tego chyba zauważyła kilka delfinów więc uśmiechnęła się.
Nathaniel pokiwał głową i upił łyk alkoholu.
-Tak cudowny.-odparł łagodnie.
-Od małego wilczka.-mruknął rozbawiony i odetchnął.
-Nigdy jej nie opuszczałem.-dodał podpierając się na dłoni.

Adrien/Olivia

Chłopak przyglądał się chwilę Rose, a potem cicho westchnął i oparł się o barierki.
- Chyba nieźle wywróciłem twoje życie, prawda? - mruknął i uśmiechnął się pod nosem.
- Wiesz... Nigdy nie pomyślałem, że mógłbym polubić wiedźmę. Zawsze miałem do nich... Uraz - przyznał.
Olivia uśmiechnęła się lekko i pokiwała głową.
- Rozumiem. Ja i Adrien urodziliśmy się w Londynie ponad sto lat temu. To była wtedy w sumie wioska, dopiero się rozwijał. Potem podróżowaliśmy trochę po całej Europie, a gdy odkryto nowy kontynent byliśmy tam jakiś czas, głównie na południu Ameryki - odparła.

Rosemarie;Nathaniel
Zerknęła na chłopaka, a potem powoli pokiwała głową.
-Tak trochę tak. Jeszcze wczoraj budziłam się w swoim łóżku, zajęta codziennymi sprawami, a teraz jestem tu z wami na statku płynącym do Ameryki.-mruknęła rozbawiona, a na jego kolejne zdanie westchnęła.
-Nie wszystkie wiedźmy są takie jak sądzisz. Owszem większość to niewdzięczni ludzie z wielkimi ambicjami uważającymi, że są lepsi od innych, ale są też inni.-dodała.
Nathaniel zerknął na nią po czym powoli pokiwał głową.
-Rozumiem. I jak tam jest? W Ameryce?-zapytał po chwili zagryzając wargi.
-Lepiej?-dodał unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i powoli pokiwał głową.
- Moja matka była wiedźmą - przyznał - I Olivia też nią była zanim stała się wampirem - dodał.
- To moja matka stworzyła wampiry, zrobiła z Olivii Pierwotną. A potem do końca swojego życia chciała ją zabić. Mnie zresztą też - dodał.
- Chyba dlatego nigdy nie lubiłem wiedźm - dodał.
Olivia westchnęła i pokręciła powoli głową.
- Sama nie wiem. Jest... Inaczej - przyznała.
- Ogólnie chyba tak, chyba jest nieco lepiej, ale nigdy nie mogłam patrzeć na to jak koloniści traktują tamtejszą ludność oraz czarnoskórych. Zrobili z nich niewolników to... To straszne - mruknęła.
- Ale myślę, że w Europie nie lepiej mają chłopi - dodała - Przez sto lat mało się w tym wszystkim zmieniło - mruknęła.

Rosemarie;Nathaniel
Zerknęła na niego, a potem westchnęła i dopiła kieliszek alkoholu.
-Rozumiem, jednak myślę, że nie powinieneś oceniać wiedźm po jednej z nich.-mruknęła i uśmiechnęła się słabo.
-Ale nie gadajmy już o tym.-dodała i lekko szturchnęła go w ramię.
Pokiwał głową i westchnął.
-Niestety chyba zawsze będzie taki podział społeczny.-odparł, a potem odłożył pusty kieliszek na bok.
-Co robimy?-spytał zaraz wesoło.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, a potem zerknął na nią z lekkim rozbawieniem.
- W takim razie co chcesz robić? - zapytał, przyglądając się jej uważnie. Była doprawdy wyjątkową dziewczyną. Zaczynał jej naprawdę ufać, co było bardzo niespotykane.
Olivia rozejrzała się i dopiła kieliszek, po czym złapała go za rękę.
- Możemy się przejść po statku. Spędzimy tu w końcu trochę czasu - stwierdziła i pociągnęła go na zwiedzanie.

Rosemarie;Nathaniel
Wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się.
-Sama nie wiem. Możemy dalej zwiedzać. Jeszcze nie byliśmy pod pokładem.-mruknęła odgarniając rozwiewane przez wiatr kosmyki włosów.
Chłopak pokiwał głową i poszedł za blondynką.
-Ogromny ten statek. Ciekawe ile liczy pasażerów.-odparł zaciekawiony rozglądając się.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i delikatnie wystawił jej swoje ramię.
- W takim razie jeżeli pozwolisz chciałbym się tam z tobą udać - odparł rozbawiony, z aż zbyt wielką uprzejmością.
Olivia pokiwała głową i rozejrzała się powoli.
- Prawda... Obstawiam, że bardzo dużo - stwierdziła i zerknęła na chłopaka. Wydawał się zafascynowany tym wszystkim.
- Nathaniel ty... Zostawiłeś dla mnie całe swoje życie w Riverland. Naprawdę nic cię tam nie trzymało? - zagadnęła po chwili.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową po czym delikatnie ujęła jego ramię i razem skierowali się pod pokład. Zwiedzili naprawdę sporą część statku.
-Może pójdziemy coś zjeść?-zapytała po chwili przyglądając mu się.
-Zrobiłam się głodna.-mruknęła i zaśmiała się cicho czując jak jej burczy w brzuchu.
Nathaniel pokręcił głową i uśmiechnął się słabo.
-Nic. No może szkoda mi trochę mojej pracy. Uwielbiałem się zajmować końmi, ale mogę się nimi zajmować również w Ameryce.-odparł, a potem delikatnie ją objął.
-Nie martw się tak.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową rozbawiony i ruszył w stronę restauracji.
- Skoro tego sobie życzysz - odparł wesoło. Kiedy tam dotarli odsunął jej krzesło, a kiedy zajęła miejsce sam usiadł na przeciwko i podał jej kartę, samemu biorąc jedną. Kiedy poszedł kelner wybrał sobie jedno z dań i zerknął na wiedźmę.
Olivia zaczerwieniła się delikatnie gdy ją objął i odsunęła się szybko.
- J-ja się wcale nie martwię! Po prostu nie chcę żebyś potem narzekał - mruknęła z lekkim zakłopotaniem i skrzyżowała ręce na piersi.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się, a potem zamówiła sobie jedno z dań, oraz herbatę do popicia. Zerknęła na chłopaka po czym przygryzła lekko wargi.
-Wiesz... Nie rozumiem tu czegoś.-powiedziała po chwili zaciekawiona.
-Mimo, że tak naprawdę mnie nie znasz i wiesz o mnie bardzo niewiele to zabrałeś mnie ze sobą. Czemu?-mruknęła unosząc brew do góry.
Chłopak zaśmiał się widząc jej zakłopotanie, a potem pokiwał głową.
-Tak, tak. Jasne.-odparł rozbawiony.
-Gdzie teraz?-spytał.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokręcił głową.
- Sam nie umiem powiedzieć dlaczego to zrobiłem - odparł po chwili i podziękował kiedy kelner przyniósł im dania.
- Po prostu cię polubiłem. I chyba zaufałem. A to naprawdę niespotykane - dodał po chwili.
Olivia wzruszyła ramionami, otwierając byle jakie drzwi.
- Gdziekolwiek - stwierdziła i weszła do środka. Znaleźli się chyba w jakimś magazynie, gdzie trzymane były jakie wozy i pierwsze samochody najbardziej bogatych ludzi.
- Chyba muszą niezłe szychy płynąc tym statkiem - mruknęła, rozglądając się dookoła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała powoli głową, a potem podziękowała kelnerowi.
-Smacznego.-powiedziała łagodnie i zajęła się jedzeniem. Kątem oka zauważyła młodego mężczyznę, który co jakiś czas na nią spoglądał. Nie wiedziała o co chodzi, ale był naprawdę przystojny.
Chłopak rozejrzał się, a potem zagwizdał.
-Nigdy nie widziałem czegoś takiego.-odparł po czym powoli dotknął samochodu.
-Ciekawe jak to działa.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i życzył jej tego samego, po czym zajął się jedzeniem. Zauważył tego gościa - ale co miał zrobić? Wkurzało go to, że tak się gapił na Rose, ale to nie była jego kobieta ani nikt taki - nie mógł mu tego zabronić.
Olivia roześmiała się łagodnie i podeszła do niego.
- Nie wiem dokładnie, nie znam się na tym. Ale to samochód i ma zastępować wozy i konie. Ale mają je na razie tylko najbogatsi - odparła.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy skończyła upiła łyk herbaty po czym popatrzyła w bulaj, gdzie widać było fragment oceanu. Naprawdę nie mogła w to wszystko uwierzyć. Kiedy ten sam facet przeszedł obok niej "przez przypadek" wylał na jej sukienkę wodę.
-Najmocniej panienkę przepraszam.-odparł po chwili po czym wyjął swoją chusteczkę i zaczął pocierać materiał. Rose zamrugała parę razy po czym powoli pokręciła głową.
-N-Nic się nie stało. To tylko woda, wyschnie.-mruknęła uśmiechając się delikatnie. Młody mężczyzna uniósł na nią wzrok, a potem ujął jej dłoń i czule ją ucałował.
-Nazywam się Daniel.-przedstawił się uprzejmie.
-Rosemarie.-odparła brunetka na co on się uśmiechnął.
-Miło mi panienkę poznać. A więc Rosemarie co powiesz na to, abym pokazał ci w ramach rekompensaty jeden z moich samochodów?-zapytał po chwili na co dziewczyna zamrugała parę razy po czym pokiwała głową.
-Bardzo chętnie.-powiedziała. Nigdy nie widziała takiego czegoś na oczy.
-Wspaniale. W takim razie spotkajmy się o szóstej na pokładzie.- mruknął po czym ukłonił się jeszcze nisko i zerknął przelotnie na Adriena, a potem odszedł.
Nathaniel pokiwał głową, a potem lekko wzruszył ramionami.
-I tak wolę konie, jednak nie zmienia to faktu, że naprawdę robi wrażenie.-odparł, a potem zaczął się jeszcze rozglądać.

Adrien/Olivia

Chłopak przyglądał się całej sytuacji w milczeniu, a kiedy mężczyzna odszedł, westchnął cicho i zerknął na Rose.
- Chcesz już wracać do pokoju? - zapytał ze spokojem, płacąc za ich obiad, mimo iż gdzieś w środku się w nim gotowało. Sam nie wiedział dlaczego, ale nie chciał żeby dziewczyna tam poszła. Ogólnie ten facet zepsuł mu cały dobry humor jaki miał kiedy spędzał czas z dziewczyną.
Olivia pokiwała głową i dotknęła pojazdu.
- Może tak, ale przynajmniej nie będą już tak okrutnie wykorzystywać koni. Czasami widziałam jak naprawdę źle je traktowali - mruknęła, a potem spojrzała na chłopaka.
- Wiesz Nathaniel... Gdy dotrzemy do Ameryki trzeba będzie zrobić z ciebie arystokratę. Musimy wtopić się w tłum - stwierdziła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Odprowadziła chłopaka wzrokiem, a potem zerknął na Adriena i powoli pokiwała głową.
-T-Tak chodźmy.-powiedziała po czym podniosła się z krzesła i razem skierowali się do ich kajuty. Na szczęście woda na jej sukience już wyschła, więc nie musiała się przebierać. Spojrzała w przyczepione, niewielkie lustro po czym wzięła szczotkę i zaczęła układać włosy.
Chłopak zamrugał parę razy po czym parsknął śmiechem.
-Chyba żartujesz... Nie nadaję się na arystokratę.-odparł rozbawiony po czym oparł się o jeden z powozów.
-Nie uda ci się.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak milczał przez całą drogę, a potem walnął się na łóżko i tylko przyglądał dziewczynie. Chciał ją jakoś zatrzymać, ale wiedział, że gdyby tylko się odezwał to by się pokłócili, a on chyba nie miał na to nastroju. Nie mógł nic poradzić - przywiązał się do niej w jakiś dziwny sposób i chciałby ją mieć tylko dla siebie.
Olivia roześmiała się i skrzyżowała ręce na piersi.
- Nie wierzysz w moje możliwości? - zaśmiała się i podeszła bliżej chłopaka.
- Nathaniel, nikt nie uwierzy, że rodzeństwo arystokratów zabrało ze sobą dwójkę mieszczan w podróż do Ameryki, proszę cię - stwierdziła rozbawiona.
- Dla mnie to nie ma znaczenia, ale takie są realia. Z ciebie i tej wiedźmy trzeba zrobić arystokrację. To nie będzie aż taki trudne, wystarczy was lepiej ubrać, trochę lekcji dobrych manier i powinno być okej - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała w lustro i westchnęła po czym zerknęła po sobie. Później podeszła bliżej Adriena i lekko przygryzła wargi.
-Dobrze wyglądam?-zapytała lekko poprawiając materiał sukienki.
-A może mam się przebrać?-dodała unosząc brew do góry. Trochę się stresowała.
Chłopak westchnął pod nosem, a potem pokiwał głową.
-Jasne, rozumiem.-odparł, a potem lekko się ukłonił ujmując jej dłoń.
-Zatańczymy piękna pani?-spytał po chwili rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew i przyjrzał się jej dokładnie. Była naprawdę śliczna.
- Jesteś piękna Rose - odparł po chwili i zerknął jej w oczy.
- Chociaż nie wiem czy ten durny arystokrata to doceni - burknął już nieco ciszej. Bądź co bądź, Rose nie wyglądała jak szlachcianka. Była piękna, naprawdę, ale do arystokratki było jej daleko - dla Adriena jednak to było nawet lepiej.
Olivia uniosła brew, ale zaraz uśmiechnęła się lekko i ukłoniła się delikatnie.
- Chętnie proszę pana - odparła, a gdy ją do siebie przyciągnął roześmiała się.
- Wyprostuj się bardziej - mruknęła i zerknęła mu w oczy - Kiedy prosisz kobietę do tańca nie bierz jej ręki, wyciągnij swoją i czekaj. Damy raczej nie odmawiają, ale jeżeli by się zdarzyło, to głupio jak wyrywa ci rękę, lepiej jak jej po prostu nie poda - dodała rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Zamrugała parę razy na jego słowa, a potem lekko uniosła brwi.
-Tak uważasz?-mruknęła po czym znów spojrzała w lustro. Uśmiechnęła się pod nosem, a później z powrotem zerknęła na Adriena.
-W takim razie dziękuje.-odparła i odgarnęła swoje włosy do przodu.
Nathaniel pokiwał głową, a potem uśmiechnął się i wyprostował. Później powoli zaczal tańczyć. Kiedyś dawno temu rodzice nauczyli go tańca wolnego, dlatego co nieco umiał.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokiwał głową.
- Nie ma sprawy - mruknął. Nie miał nastroju. Nie rozumiał sam siebie, nie znał tej dziewczyny, a już chciał żeby była jego. Nie powinien się tak angażować.
- Zanim dotrzemy do Ameryki Olivia musi nauczyć cię jak wtopić się w tłum szlachty - stwierdził po chwili.
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko czując jak powoli prowadzi ją w tańcu.
- Nieźle sobie radzisz - mruknęła po chwili. W końcu zatrzymała się i delikatnie ukłoniła.
- Cóż, dobrze, że potrafisz tańczyć. Tego jest najtrudniej nauczyć. Z resztą sobie poradzimy - stwierdziła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Zamrugała parę razy i zerknęła na niego.
-Ja szlachcianką? Nie wiem czy będę potrafiła...-mruknęła zagryzając lekko wargi.
-Ale skoro trzeba to niech będzie.-dodała.
Chlopak zaśmiał się i pokiwał głową.
-Dobrze chodź. Powinniśmy już stąd iść.-powiedział rozbawiony po czym podał jej ramię.
-Pozwolisz?-mruknął.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew i pokręcił głową.
- Nadajesz się. Myślę, że nawet bardziej niż moja siostra - mruknął i podniósł się.
- Uważaj tam na siebie - dodał spoglądając na zegarek, a potem podszedł do łazienki.
Olivia uśmiechnęła się i złapała się jego ramienia, a potem opuścili pomieszczenie i ruszyli w stronę ich kajuty. Robiło się już coraz później.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową po czym opuściła kajutę i wyszła na pokład. Kiedy pojawił się Daniel wręczył jej różę, a potem oboje poszli oglądać jego samochód. Później zaprosił ją do swojej kajuty, gdzie wypili całą butelkę szampana i zrobiło się bardzo późno. Rose przeprosiła chłopaka po czym skierowała się do siebie. Była trochę podpita i gdy wchodziła do pomieszczenia o mało co się nie przewróciła potykając się o własną sukienkę.
Gdy tylko dotarli do kajuty chłopak oznajmił, że idzie się umyć i tak też zrobił. Poszedł do łazienki, a gdy już skończył wyszedł w czystych bokserkach i opadł na łóżko.
-Mam nadzieję, że ci to nie przeszkadza.-mruknął wskazując na swój nagi tors.

Adrien/Olivia

Chłopak po umyciu się ubrał tylko bokserki i położył się, ale nie chciało mu się spać. Wziął więc jakąś powieść, którą dała mu jakiś czas temu Olivia i zaczął czytać żeby jakoś odciągnąć myśli od Rose. Minęło sporo czasu, kiedy usłyszał jak dziewczyna wchodzi do kajuty. Wstał z łózka, a widząc ją podpitą uniósł brwi i pokręcił głową z niedowierzaniem.
- Ty mała wiedźmo, miałaś uważać, a zamiast tego się upijasz? - mruknął krzyżując ręce na piersi i mimowolnie uśmiechnął się pod nosem.
- Damy się nie upijają - dodał.
Blondynka rozpuściła włosy, a potem zerknęła na tors chłopaka i uniosła brew.
- Żyję na tyle długo i mam brata na tyle długo, że nie robi na mnie wrażenia męski tors - stwierdziła rozbawiona, po czym próbowała rozwiązać swój gorset, ale nie szło jej to za dobrze. Do tej pory pomagały jej służki.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego, a potem pokrękręciła głową.
-Nie jestem wcale pijana.-powiedziała, a potem zaczęła powoli odwiązywać gorset choć nie szło jej to zbyt dobrze.
-Pomożesz mi?-spytała.
Chłopak przyglądał jej się jak siłuje się z tym gorsetem, aż w końcu nie wytrzymał i wstał.
-Daj. Pomogę ci.-odparł, a potem kilkoma szybkimi ruchami odwiązał jej go.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i podszedł do niej.
- Nie, w ogóle nie jesteś - mruknął - Tylko prawie potknęłaś się o własne nogi wchodząc tu - dodał rozwiązując powoli jej gorset.
- Ten facet mógł ci coś zrobić - dodał cicho.
Olivia zamrugała parę razy, a potem przytrzymała gorset żeby nie zsunął się z jej piersi.
- Dzięki - mruknęła, a potem poszła szybko do łazienki. Zdjęła suknię, umyła się, a potem włożyła pudroworóżową bieliznę i taką samą halkę, po czym rozczesała włosy i wyszła z łazienki.

Rosemarie;Nathaniel
Na jego słowa przewróciła oczami.
-Ale nic mi nie jest. Poza tym jestem dużą dziewczynką.-mruknęła, a gdy rozwiązał jej gorset wzięła koszulę i poszła do łazienki. Ledwo się w nią przebrała, a wychodząc potknęła się tak, że wylądowała na torsie chłopaka.
Nathaniel uśmiechnąl się pod nosem i opadł z powrotem na lozko przyglądając się sufitowi.
-Jeszze trzy dni...-mruknął do siebie.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową z niedowierzaniem, po czym westchnął. Nie miał już do niej dzisiaj siły. Kiedy wpadła na niego wziął ją na ręce i zaniósł do łóżka.
- Jesteś dużą dziewczynką, a jakoś nie widzę żebyś sobie sama radziła - stwierdził i położył ją na poduszkach - I mówię to tylko dlatego, że mi na tobie zależy - dodał cicho.
Olivia wyszła z łazienki i zerknęła na chłopaka unosząc brew.
- Trzy dni do czego? - zapytała siadając na łóżku obok niego.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy jej twarz opadła na poduszkę uśmiechnęła się pod nosem.
-Daniel zaproponował, abym przenocowała u niego, ale odmówiłam...-powiedziała cicho przymykając powieki.
-Umiem sobie radzić -dodała.
Chłopak zerknął na nią i westchnął .
-Trzy dni do pełni.-odparł i podniósł się do siadu.
-Mam nadzieję, że uda nam się w ten czas dotrzeć do Ameryki, bo jak się tu zmienię to będzie kiepsko.-mruknął rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i delikatnie odgarnął z jej twarzy kosmyki włosów.
- Chociaż tyle - mruknął i pogłaskał ją po głowie.
- Ale nie zdajesz sobie sprawy jak słaba i bezbronna jesteś taka upita. Jesteś zbyt łatwym celem. Musisz bardziej na siebie uważać - dodał.
Olivia zamrugała parę razy, a potem powoli skinęła głową.
- Rozumiem. W takim razie też mam taką nadzieję - odparła i zagryzła wargi.
- Jak wygląda twoja przemiana. Z tego co wiem to jest ona u każdego inna. Widziałam wilka, który strasznie cierpiał, ale też takiego, który po prostu się przemienił - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Zamruczała cicho, a potem pokręciła lekko głową.
-Teraz to chciałabym po prostu iść spać...-powiedziała cicho i wtuliła się w poduszkę.
-Zimno mi...-dodała zaraz okrywając się mocniej cienką kołdrą.
Chłopak westchnął po czym lekko wzruszył ramionami.
-To zależy od ilości emocji podczas pełni. Pierwsza przemiana jest najgorsza, ale potem chyba po prostu się do tego przyzwyczajasz. Choć to nie jest przyjemne uczucie.-mruknął podpierając się z tyłu rękami.

Adrien/Olivia

Westchnął i także opadł na poduszki.
- W tym stanie chyba nic do ciebie nie dociera - mruknął niezadowolony. Był na nią trochę zły, ogólnie miał podły nastrój. Ale widząc jak drży z zimna objął ją delikatnie ramieniem i przycisnął do swojego ciepłego torsu.
Olivia pokiwała powoli głową i opadła na poduszki, spoglądając w sufit.
- A kiedy... Kiedy jesteś przemieniony kontrolujesz to co robisz? - zapytała. Wiedziała sporo o wilkach, ale wiedziała, że to indywidualna sprawa. W końcu wilk, który zabił jej młodszego brata, dawno temu, nie kontrolował sam siebie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamruczała cicho wtulając się w niego mocniej.
-Jesteś taki ciepły...-powiedziała cicho i delikatnie przejechała palcami po jego torsie.
-I ładnie pachniesz.-dodała.
Chłopak potarł kark i westchnął.
-Pracuję nad tym. Już kilka razy udało mi się być w pełnej świadomości.-odparł przeczesując swoje włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na nią i westchnął.
- Przestań... Powinienem być na ciebie zły, a jak się tak przymilasz to nie potrafię - mruknął marszcząc lekko nos, a potem schował twarz w jej pachnących włosach.
- Też ładnie pachniesz - dodał cicho.
Olivia pokiwała głową, po czym westchnęła.
- To dobrze - odparła i wtuliła się w poduszkę.
- Wydaje mi się, że powinniśmy już wtedy dotrzeć na ląd - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pogłaskała jego skórę, a potem odetchnęła jego przyjemnym zapachem.
-Dlaczego miałbyś być na mnie zly? Nic nie zrobiłam...-mruknęła cicho czując jak powoli ogarnia ją sen.
Pokiwał głową, a potem ułożył się na poduszkach wygodnie i okrył ich kołdrą.
-Późno już. Powinniśmy iść spać.-odparł przyglądając się leżącej obok, blondwłosej piękności.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął wzdychając jej słodki zapach.
- Poszłaś gdzieś z jakimś facetem i się upiłas mała, dlatego powinienem być zły. Jakbyś jeszcze nie zauważyła, że mi na tobie zależy głupia. Po prostu sam nie wiem czym jest to co czuje i ciężko mi o tym mówić, ale...  Myślałem, że chociaż trochę to widać - mruknął.
Blondynka pokiwała i okryła się mocniej pocierajac ramiona. Chwilę tak leżała, a potem zerknęła na chłopaka.
- Nie chciałbyś... Mnie może... Objąć? - Mruknęła lekko się czerwieniąc.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka usłyszała jego słowa, jednak była tak zmęczona nie tylko przez alkohol, ale jeszcze fizycznie, że niedługo potem pogrążyła się w głębokim śnie.
Chłopak zerknął na nią, a potem lekko ją objął i przycisnął do swojego nagiego, gorącego torsu.
-Jak ostatnio cię objąłem to mi się wyrwałaś.-odparł rozbawiony, a potem delikatnie musnął jej skroń.
-Zimno ci?-zapytał pocierając jej ramię.

Adrien/Olivia

Widząc, że dziewczyna zasnęła westchnął cicho i pogłaskał ją po ramieniu. Pewnie i tak nie będzie tego rano pamiętała. Może to i lepiej. Odsłonił się przed nią, chociaż nie powinien. Przyglądał się jej jeszcze chwilę, a potem wtulił twarz w jej włosy i także za chwilę zasnął.
Olivia przewróciła oczami i pokiwała głową.
- Wtedy nie było mi zimno tak jak teraz - mruknęła wtulając się w jego klatkę piersiową.
- A ty jesteś wyjątkowo ciepły - dodała cicho, opierając czoło o jego tors.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się następnego ranka. Uchyliła powoli powieki po czym jęknęła cicho pocierając skroń. Miała strasznego kaca i okropnie chciało jej się pić. Podniosła się do siadu i rozejrzała w poszukiwaniu jakieś wody.
Chłopak objął ją mocniej i oparł policzek o jej włosy.
-To dlatego, że jestem wilkołakiem.-odparł rozbawiony.
-Mnie nigdy nie jest zimno. No prawie.-mruknął i cmoknął ją w czolo.

Adrien/Olivia

Chłopak przebudził się zaraz po dziewczynie. Przetarł oczy i spojrzał na nią, a potem zaśmiał się pod nosem.
- Główka boli? - mruknął rozbawiony i podniósł się do siadu.
Olivia uśmiechnęła się lekko i zerknęła na niego.
- To dobrze, bo mi często jest zimno. Będziesz moim grzejnikiem - zaśmiała się zamykając oczy.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową po czym sięgnęła po wodę i upiła od razu kilka dużych łyków.
-Trochę....-mruknęła cicho i odetchnęła z powrotem opadając na poduszki.
Chłopak pokiwał głową, a potem pogłaskał ją po włosach.
-Jak sobie życzysz.-mruknął łagodnie i wtulił twarz w jej włosy.
-Śpij już księżniczko.-odparł przymykając powieki.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i podniósł się do siadu, po czym przeciągnął.
- Nie rób tak więcej - odparł po chwili.
- Damom nie wypada się upijać. A szczególnie nie z ludźmi, których dopiero poznały. Musisz się takich rzeczy nauczyć - stwierdził.
Olivia pokiwała tylko głową, nie odzywając się już na temat tego określenia ani niczego takiego. Zamknęła oczy, a parę chwil później po prostu zasnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na chłopaka, a potem westchnęła cicho.
-Nie powinieneś mi mówić co mogę, a czego nie.-powiedziała cicho i potarła czoło. Rozumiała, że się o nią martwił i tak dalej, ale chyba nie miał prawa mówić jej co ma robić. Była dorosła.
Chłopak uśmiechnął się lekko i odgarnął jej kosmyk włosów z twarzy. Przyglądał jej się chwilę, aż w końcu sam przymknąl powieki i odpłynął pogrążając się w głębokim śnie.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokręcił głową.
- Racja, nie jestem w końcu twoim ojcem. Mówię ci tylko jak powinnaś postępować aby dla własnego dobra, wmieszać się w innych ludzi i nie zostać oskarżoną o uprawianie czarów. Mów co chcesz, ale nie znam żadnej arystokratki, którą spalono na stosie za uprawianie czarów. A jeżeli zaczniesz się wyróżniać, zaczną zwracać na ciebie uwagę - odparł przyglądając się jej.
Olivia obudziła się dopiero z samego rana. Ziewnęła i przetarła oczy, po czym zerknęła na Nathaniela i westchnęła. Gdyby tylko udało jej się zrozumieć jej własne uczucia. Nigdy w tym długim życiu nie czuła czegoś takiego.

Rosemarie;Nathaniel
Uniosła na niego wzrok, a potem pokręcila głową.
-Problem w tym, że ja nie jestem arystokratką.-powiedziała, a potem podniosła się i poszła do łazienki się umyć. Skąd miała wiedzieć jak zachowują się arystokraci skoro wychowała się w plebsie? Oczywiście Adrien tego nie rozumiał, bo sam pochodził z bogatego rodu. Wytarła się, a potem ubrała na szczęście radząc sobie z gorsetem po czym wyszła z łazienki. Wzięła szczotkę do ręki i zaczęła rozczesywać poplątane pukle.
Chłopak obudził się parę chwil po dziewczynie. Uchylił powieki i uśmiechnął się na jej widok po czym przycisnął jej drobne cialo blizej swojego.
-Dzień dobry. Jak spałaś?-spytał łagodnie.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i potarł kark. Chyba źle ją potraktował. Kiedy tylko wróciła postanowił się zreflektować. Nie chciał się z nią kłócić. Podszedł powoli do brunetki, po czym zabrał jej szczotkę i zaczął delikatnie czesać jej włosy.
- Może trochę za wiele od ciebie wymagam - mruknął po chwili - Wybacz. Wiem, że musisz się do tego przyzwyczaić, to dla ciebie nowe - dodał i kiedy skończył ją czesać, położył dłonie na jej ramionach.
- Wszystkiego cię nauczymy. Tak jak już mówiłem, nadajesz się na szlachciankę, nawet bardziej niż moja siostra - zaśmiał się łagodnie.
- Chciałbym po prostu żebyś bardziej na siebie uważała - dodał cicho, po czym, po chwili wahania, delikatnie ucałował ją we włosy - Możesz mi to obiecać? - mruknął.
Olivia uśmiechnęła się lekko, po czym powoli wyplątała się z jego ramiona i podniosła się do siadu.
- Dzień dobry. Dobrze, mam nadzieję, że ty też - odparła po chwili i potarła lekko kark.
- Chociaż dalej nie przywykłam do zapachu psa w łóżku - dodała rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho, a potem przygryzła lekko wargi i spuściła wzrok milcząc przez chwilę.
-Ja nie wiem... Nie wiem czy chcę się zmieniać.-powiedziała po chwili cicho bawiąc się materiałem sukienki.
-To nie będzie dla mnie proste.-dodała.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem, a potem siebie powąchał.
-Naprawdę tak źle pachnę?-odparł rozbawiony po czym również się podniósł i przeciągnął.
-Cóż... Nic z tym nie zrobię.-dodał i zerknął na nią.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się łagodnie i pokręcił głową.
- Wcale nie musisz się tak bardzo zmieniać. Poza tym to wciąż będziesz ty. Chodzi tylko o pozory. Obiecuję, że to nie wpłynie na twój charakter. Posłuchaj, ja... Przez lata nauczyłem się, że żeby przetrwać trzeba się dostosowywać. I tak naprawdę jesteś porywczy i złośliwy, ale nawet jeżeli mam ochotę wielu ludziom przyłożyć, to z dobrych manier tego nie robię - odparł rozbawiony, po czym odwrócił ją do siebie.
- Zaufaj mi - dodał spoglądając jej prosto w oczy.
Dziewczyna roześmiała się i pokręciła głową.
- Żartuję - odparła i pocałowała go lekko w policzek.
- Znaczy czasami śmierdzisz psem. Ale odkąd zaczęłam... No wiesz, pić twoją krew, to w sumie czuję tylko ją. A dla wampira to dobry zapach - dodała wzruszając ramionami.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho i powoli pokiwała głową, a gdy odwrócił ją do siebie spojrzała mu głęboko w oczy.
-Ufam. Przecież wiesz.-powiedziała łagodnie i delikatnie się uśmiechnęła, a potem przygryzła lekko wargi spuszczając wzrok.
-Chyba... Powinniśmy popadać o tym co wczoraj mówiłeś.-dodała zaraz cicho.
Nathaniel zaśmiał się, a gdy pocałowała go w policzek zamrugał parę razy i mimowolnie się uśmiechnął. Słysząc jej kolejne słowa delikatnie przejechał jedną dłonią po jej włosach, a potem podał jej swoją rękę.
-Apropo... Musisz się pożywić.-odparł łagodnie.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew, po czym delikatnie przejechał dłonią po jej włosach.
- Co dokładnie masz na myśli? - odparł. Czyżby pamiętała wszystko co jej wczoraj powiedział? Jeżeli tak to... To sam nie wiedział co ma teraz zrobić.
Olivia westchnęła i dotknęła delikatnie jego dłoni.
- Mimo wszystko źle się czuję robiąc to - mruknęła, a potem wysunęła kły i wbiła się w jego skórę. Zastanawiała się czasami jakie to uczucie, gdy ktoś pije twoją krew. Jej nikt nigdy nie ugryzł.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na niego i westchnęła.
-Mam na myśli to co mówiłeś wczoraj. O tym, że ci na mnie zależy.-powiedziała po czym lekko ujęła jego dłoń, która głaskała jej włosy i ścisnęła ją.
-Myślę, że powinniśmy wrócić dobtej rozmowy.-dodała.
Nathaniel nic już nie powiedział tylko przyglądał się jak blondynka wysysa z niego krew. Po chwili poczuł lekkie zawroty głowy i mroczki przed oczami więc oderwał ją delukatnie od swojej skóry i odetchnął.

Adrien/Olivia

Chłopak zagryzł dolną wargę, a potem westchnął cicho i spojrzał jej w oczy.
- Ja... Chyba już wszystko powiedziałem. Bardziej mnie ciekawi twoja odpowiedź - odparł po chwili, ściskając delikatnie jej palce.
Olivia oderwała się od niego szybko i delikatnie pogłaskała go po włosach.
- Przesadzam, prawda? Przepraszam... - mruknęła łagodnie. I tak jego krew była niesamowita - dawała jej siłę na calutki dzień...Normalnie musiała żywić się co najmniej dwa-trzy razy.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła po czym lekko ścisnęła jego dłoń i spojrzała mu q oczym
-Mi na tobie też bardzo zależy.-mrukneła uámiechając się slabo.
-I cieszę się, że się przede mną otworzyłeś.-dodała.
Chłopak odetchnął po czym pokręcił głową.
-Jest w porządku.-odparł, a potem lekko przytulił ją do siebie i przymknął powieki czując jak powoli odpływa.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na nią z uwagą, a potem dotknął jej policzka.
- Bywam strasznie trudny, wiesz? Wczoraj... Wczoraj miałem ochotę rozszarpać tego faceta. Byłem taki wściekły, że z nim poszłaś - mruknął, po czym przyciągnął ją do siebie i przytulił.
- Mam tak cholerne pragnienie kontrolowania wszystkiego... I gubię się we własnych uczuciach - dodał chowając twarz w jej włosach.
Olivia pogłaskała go powoli po plecach i westchnęła.
- Właśnie widzę - mruknęła i ułożyła go delikatnie na poduszkach, po czym pogłaskała go po włosach.
- Powinnam sobie znaleźć innego żywiciela - stwierdziła cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego, a potem westchnęła i przytuliła się do niego lekko głaszcząc go po włosach i karku.
-Ale tego nie zrobiłeś. To dobrze.-powiedziała łagodnie, a potem odsunęła się nieco i zerknęła w jego oczy delikatnie przejeżdżając palcami po jego policzku.
-Pomogę ci je zrozumieć.-mruknęła i zerknęła na jego wargi po czym pochyliła się i czule je musnęła.
Chłopak westchnął po czym pokręcił głową.
-Nie. Nie musisz nikogo szukać. Nic mi nie jest muszę tylko trochę odpocząć.-odparł cicho i przycisnął jej drobne ciało do swojego po czym usnął.

Adrien/Olivia

Chłopak był nieco zaskoczony kiedy Rose go pocałowała, ale po chwilowym szoku objął ją mocno i pogłębił pocałunek, przyciskając ją do siebie mocniej. Przejechał dłonią po jej plecach, a potem wplótł palce w jej cudownie pachnące włosy.
Olivia westchnęła i pogłaskała go lekko po torsie. Kiedy usnął przyglądała mu się uważnie. Naprawdę czasem nienawidziła bycia wampirem.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odetchnęła cicho i objęła go za szyję głaszcząc go po karku. Kiedy się od siebie oderwali uśmiechnęła się delikatnie i spojrzała mu w oczy.
-Co czujesz?-spytała cicho.
Chłopak obudził się jakieś pół godziny później. Uchylił powieki i odetchnął, a potem spojrzał na blondynkę.
-Długo spałem?-zapytał łagodnie i przeciągnął się.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął jej w oczy i zamyślił się na chwilę.
- Czuję, że chciałbym to zrobić jeszcze raz - mruknął rozbawiony, po czym po raz kolejny ją pocałował. Zakochał się? Może. Drugi raz w swoim długim życiu.
Olivia pokręciła głową i uśmiechnęła się leciutko.
- Nie, coś około pół godziny - odparła i pogłaskała go po włosach. Martwiła się tym, że w końcu przesadzi, ale wolała się już nie odzywać na ten temat.
- Pójdę się umyć - dodała po chwili i podniosła się z łóżka, po czym poszła do łazienki.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się lekko, a potem odwzajemniła pocałunek mocniej przylegając do niego swoim ciałem. Wplitła palce w jego włosy i delikatnie je pogłaskała, a potem przejechała dłońmi po jego karku, ramionach i torsie, który pogłaskała.
Chłopak pokiwal głową, a potem sam się podniósł i ubrał. Przeczesał włosy i przeciągnął się, po czym odetchnął siadając z powrotem na łóżku. Zerknął na drzwi od łazienki i uśmiechnął się na samą myśl, że jest tam Olivia. Całkiem naga. W końcu odchrząknął i przymknął powieki opierając głowę o ścianę.

Adrien/Olivia

Chłopak oderwał swoje usta od jej żeby zaczerpnąć powietrze i delikatnie pogłaskał ją po policzkach.
- Wiesz... Naprawdę mi na tobie zależy. I to tak cholernie. I możliwe... Że się zakochałem - mruknął muskając delikatnie jej czoło.
Olivia zdjęła swoją halkę oraz bieliznę, po czym szybko się umyła i wyszła z wanny. Próbowała założyć suknię, ale znów nie wychodziło jej wiązanie gorsetu, więc przytrzymując go przy piersi wyszła z łazienki.
- Nathaniel... Pomożesz mi? - zapytała zagryzając dolną wargę.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie, a potem przytuliła się do niego przymykając powieki.
-Ja też się zakochałam... Pierwszy raz w życiu.-powiedziała cicho, a potem pogłaskała go czule po policzku zerkając w jego oczy.
Chłopak uniósł powieki, a potem pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Pewnie.-odparl łagodnie i podszedł do niej. Chwycił za jej sznurki i zaczął je zawiązywać. Nie mógł się powstrzymać więc pochylił się i zaczął muskać wargami jej ramię.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się szeroko, po czym mocno ją przytulił i pocałował w czoło. Głaskał ją powoli po plecach i rozkoszował się słodkich zapachem jej skóry.
- Cieszę się, że to ja dostąpiłem zaszczytu twojej miłości - zaśmiał się cicho.
Olivia zamrugała parę razy zaskoczona kiedy nagle poczuła jego ciepłe usta na jej ramieniu.
- N-nathaniel co robisz? - zapytała cicho, czerwieniąc się na policzkach.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szeroko, a potem odetchnęła jego męskim zapachem.
-Jeszcze nigdy nie byłam zakochana... Ale to cudowne uczucie.- powiedziała wesoło po czym znów go pocałowała z każdym kolejnym go pogłębiając.
Chłopak oderwał się od jej skóry, a potem zawiązał jej gorset i oparł czoło o jej ramię.
-Przepraszam... Nie mogłem się powstrzymać...-odparł cicho przymykając powieki. Objął ją delikatnie w talii i pogłaskał po brzuchu wdychając przy tym jej zapach.

Adrien/Olivia

Chłopak chętnie ją objął i cofnął się o krok, po czym usiadł na łóżku i posadził ją sobie na kolanach. Delikatnie rozsunął jej usta swoim językiem i wyłożył jej go do ust, pieszcząc uważnie podniebienie i język dziewczyny.
Olivia milczała jakiś czas, po czym powoli się do niego odwróciła i pogłaskała go po włosach i policzku.
- Chciałbyś mi coś powiedzieć? - mruknęła spoglądając mu prosto w oczy.

Rosemarie;Nathaniel
Jęknęła cicho, ale starała się mu sprawić taką przyjemność jak on jej
. Po chwili oderwała się od jego warg i zsunęła się swoimi ustami na jego policzek, a potem szyję zostawiając na jego skórze kilka malinek.
Chłopak spojrzał jej w oczy, a potem lekko pogłaskał ją po policzku czule.
-Ja... Podobasz mi się. I to bardzo. Cholernie.-odparł cicho, a potem przysunął się i po prostu ją pocałował.

Adrien/Olivia

Chłopak zamruczał i pogłaskał ją powoli po plecach, a potem zerknął jej w oczy i pogłaskał czule po włosach.
- Aż ciężko mi uwierzyć, że pokochałaś takiego głupka jak ja - mruknął rozbawiony i cmoknął ją w czoło.
Olivia odwzajemniła pocałunek, obejmując go za szyję. Sama nie zdawała sobie sprawy z tego jak szybko się w nim zakochała. Stał się dla niej tak samo ważny jak jej brat - chociaż w zupełnie inny sposób. Kiedy się od siebie oderwali odetchnęła cicho.
- Ty mi też - odparła cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Pokręciła głową i uśmiechnęła się delikatnie.
-Nie jesteś głupi przestań...-powiedziała po czym przytuliła się do niego i przejechała palcami po jego plecach.
-Wyjdziemy na pokład?-spytała po chwili wesoło.
Nathaniel uśmiechnął się szeroko na jej słowa po czym pocałował ją ale tym razem bardziej namiętnie. Przejechał palcami po jej talii obejmując ją przy tym mocniej i przycisnął do swojego torsu.

Adrien/Olivia

Pokiwał głową i podniósł ją delikatnie, samemu także wstając.
- Oczywiście, bardzo chętnie - odparł i podał jej swoje ramię, po czym razem opuścili kajutę i weszli na pokład. Był przyjemny i rześki poranek.
Olivia odwzajemniła jego namiętnie pocałunki, ale w końcu oderwała się i pogłaskała go lekko po policzku.
- Nie przeszkadza ci, że zakochałeś się w pijawce? - mruknęła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Ujęła lekko jego ramię, a potem wyszli na pokład. Było naprawdę przyjemnie, a do tego na horyzoncie widniał piękny widok wschodzącego słońca.
-Romantycznie. Nie uważasz?-mruknęła rozbawiona i zerknęła na Adriena.
Nathaniel pokręcił głową i zaśmiał się cicho.
-Nie przeszkadza. A tobie, że zakochałaś się w śmierdzącym kundlu?-mruknął rozbawiony unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się cicho i podszedł bliżej burty, a potem objął ją od tyłu i położył głowę na jej ramieniu.
- Możliwe - mruknął rozbawiony.
- Nie jestem do końca romantykiem - dodał ze śmiechem i pocałował ją delikatnie w kark.
Olivia roześmiała się i pokręciła głową.
- Póki naprawdę nie zaczniesz śmierdzieć to spoko - odparła rozbawiona i poczochrała go po włosach.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, a potem położyła dłoń na jego dłoni.
-Szkoda.-mruknęła rozbawiona i zerknęła na słońce. To był naprawdę przepiękny widok.
Chłopak zaśmiał się i musnął czule jej czoło, a potem pogłaskał ją po wlosach.
-A więc co byś chciała teraz robić księżniczko?-zapytał wesoło i przejechał wargami po jej skroni.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na ten widok i uśmiechnął się.
- Ale faktycznie widok jest przepiękny - mruknął łagodnie, głaszcząc delikatnie jej brzuch - No i... Dla ciebie postaram się być bardziej romantyczny - dodał rozbawiony.
Olivia złapała go za rękę i lekko ją ścisnęła.
- No nie wiem. Nie jesteś głodny? Moglibyśmy pójść do tej knajpy na statku, wypiłabym kawę, a ty mógłbyś zjeść śniadanie. W końcu też musisz się żywić - zaśmiała się.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się pod nosem, a potem odwróciła się do niego i delikatnie pogłaskała go po torsie.
-Nie musisz się zmieniać. Kocham cię takim jakim jesteś.-powiedziała łagodnie i musnęła czule jego wargi. Po chwili usłyszeli wołanie o pomoc z dołu statku.
Chlopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Faktycznie jestem głodny.-mruknął po czym splótł ich palce ze sobą.
-W takim razie chodźmy.-odparł i skierowali się do knajpy, a potem zajęli miejsce.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się i pocałował ją lekko w czoło, a potem nagle rozległ się krzyk. Adrien zmarszczył brwi słysząc wołanie i rozejrzał się dookoła.
- Kto to? Skąd to dobiega? - mruknął nieco zdezorientowany.
Olivia pokiwała głową i razem wyszli z kajuty, po czym poszli do restauracji. Zajęli stolik, po czym Olivia zamówiła sobie kawę z mlekiem, a chłopak jakieś jedzenie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna rozejrzała się, a potem złapała go za rękę.
-Z dołu. Chodź.-powiedziała i zeszli pod pokład. Zauważyli leżącą na podłodze kobietę, oraz klęczącego obok niej mężczyznę. Rose zmarszczyła brwi po czym kucnęła obok i sprawdziła tętno.
-Szliśmy na pokład i ona nagle upadła.-odparł zdenerwowany mężczyzna.
-Żyje.-mruknęła, a widząc jakieś czerwone plamy na jej skórze zmarszczyła brwi.
Chłopak zamówił stek, a potem podziękował gdy przynieśli zamówienia i zaczął się konsumpcją.
-Ciekawe kiedy w końcu dopłyniemy...-mruknął zerkając za okno.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na tą kobietę i westchnął. Potem Rose dała jej jakieś leki i chyba wszystko było już w porządku. Resztę dnia spędzili w spokoju, podobnie jak Olivia i Nathaniel. Wieczorem spotkali się w jednej z kajut rozpoczęli lekcje dobrych manier. W końcu byli już blisko brzegu Ameryki, a z Nathaniela i Rose trzeba było zrobić arystokrację.
Adrien zajął się nauką Nathaniela, pokazując mu wszystko co powinien wiedzieć, a w tym czasie Olivia uczyła Rose, przy okazji dała jej kilka swoich sukien - i tak miała ich mnóstwo.

Rosemarie;Nathaniel
W końcu dopłynęli do celu i od razu znaleźli wspaniały dom z dużą posiadłością. Adrien i Olivia poszli coś załatwić, a w tym samym czasie Rose przygotowała kolację, a Nathaniel przechadzał się po terenie. Po chwili wyczuł nieznajomy zapach więc stanął i rozejrzał się. Niedługo potem zauważył dwóch mężczyzn. Bardzo znajomych. Zawarczał, a potem rzucił się na nich jednak demon szybko go powalił. Rose widząc całe to zajście przez okno wybiegła na zewnątrz, jednak sama została powstrzymana przez specjalne zaklęte łańcuchy. Kiedy oboje byli bezwładni Alexander zakopał Rose pod ziemią dość gleboko, a Joseph przybił Nathaniela do domu tak że wisiał jakiś metr nad ziemią. Był bezlitosny.

Adrien/Olivia

Chłopak wraz z siostrą wracali do ich nowego domu, ale w pewnym momencie wyczuli coś złego. Gdy dotarli pod dom zobaczyli to wszystko i oboje poczuli wielką złość. Rzucili się w do walki, Olivia od razu zdjęła Nathaniela i zaczęła walczyć, a Adrien ukręcił kark Aleksandrowi i wykopał Rose, po czym oboje zaczęli walczyć z ich ojcem. Było to jednak trudne, więc w końcu zgodzili się z nim pójść - w zamian za wolność ich ukochanych. Ojciec się zgodził. Na szczęście.

Rosemarie;Nathaniel
Oboje byli zaskoczeni kiedy nie było ani Olivii ani Adriena. Długo ich szukali, jednak na próżno i każdy z nich poszedł w swoją stronę.
Minęło wiele, wiele lat po tym wszystkim. Na Rose zostało rzucone pewne zaklęcie, które uśpiło ją na kilka wieków, a gdy się obudziła znalazła się w zupełnie innym świecie. Z telefonami, internetem i wypasionymi samochodami. Na szczęście tylko kilka dni zajęło jej na przystosowanie się do tego wszystkiego.
Chłopak z każdym wiekiem był coraz bardziej zafascynowany. Mimo wszystko trzy czwarte jego życia spędzał na tropieniu ukochanej. Kilka razy chciał się już poddać ale... Nie mógł. Wierzył, że pewnego dnia uda mu się ją odnaleźć.

Adrien/Olivia

Mijały wieki, a wiele się zmieniło. Adriena przepełniało coraz więcej nienawiści, a im udało się uciec od ojca. Gdy ten wytropił ich po raz kolejny, chłopakowi udało się zabić Josepha. Między rodzeństwem trochę się psuło - dużo się kłócili. To mogło być spowodowane tym że oboje stawali się coraz bardziej bezwzględni i okrutni.
Był grudzień 2016 roku, kiedy Olivia dotarła do Nowego Jorku gdzie jej brat znowu robił zamieszanie z wampirami. On zawsze musiał się kłócić. Liv weszła do domu, po czym zdjęła szalik i płaszcz. Adrien spał na kanapie w salonie, a dookoła były porozrzucane puszki. Westchnęła i pokręcila głową.
- Co za Baran, znów ma te swoje depresję - burknela. Jej brata często dopadła czas gdy dużo pił - Co i tak na niego nie wpływało, bo był pół demonem - i robił się jeszcze bardziej nieznośny.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odkąd się przebudziła nie potrafiła zmrużyć oka nawet na chwilę. Ciągle myślała o Adrienie. Mimo, że minęło tyle wieków to nie zapomniała tego dnia w którym po raz pierwszy się pocałowali. Po raz pierwszy powiedział, że ją kocha i że mu na niej zależy. Teraz nie wiadomo gdzie jest i czy w ogóle jeszcze żyje. Oddałaby wszystko, aby móc powrócić do tamtych chwil. W końcu wyszła z domu i skierowała się do jednego z pobliskich barów. Zamówiła sobie szklankę whisky i zajęła miejsce przy barze.
Chłopak zacisnął zęby po czym zrzucił wszystkie swoje zapiski na podłogę. Czasami miał już wszystkiego dość. Wstał i założył na siebie kaptur od bluzy po czym wyszedł ze swojego mieszkania. Musiał się dotlenić.

Adrien/Olivia

Olivia posprzątała salon, a potem usiadła obok brata na kanapie i trąciła go lekko.
- Adrien... Obudź się - mruknęła, a kiedy chłopak powoli uchylił powieki westchnęła - Znowu o niej myślisz? - powiedziała cicho i dotknęła lekko jego ręki. Chłopak milczał, wpatrując się w kominek.
- Pomożesz mi - stwierdził, od razu zbaczając z tematu. Dziewczyna uniosła brwi i westchnęła ciężko.
- W czym? - zapytała, chociaż w głębi serca chyba wolała nie wiedzieć.
- Rozprawimy się z paroma wampirami - wstał z kanapy i złapał siostrę za rękę, ciągnąc ją do wyjścia. Nie protestowała. Wzięła jeszcze w pośpiechu ich płaszcze i jeden podała bratu, a sama założyła drugi. Grudniowe powietrze było w końcu bardzo zimne.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna właśnie dokańczała drugą szklankę whisky, kiedy do baru weszła grupa posturnych mężczyzn. Rose zerknęła na nich i od razu wyczuła, że nie byli zwykłymi ludźmi. Od razu zaczęli hipnotyzować ludzi i jeden z nich podszedł do Rose próbując ją "zaczarować". Brunetka westchnęła cicho gdy przystawiał kły do jej szyi po czym wypowiedziała zaklęcie i już po chwili miała w dłoni jego serce. Wampir opadł nieżywy na podłogę, a ona wypuściła organ i dopiła alkohol.
Chłopak szedł właśnie obok jednego z barów, kiedy zauważył całe zajście i zmarszczył brwi. Wszedł do środka od razu wyczuwając, że wampiry rzucą się zaraz do dziewczyny siedzącej przy barze. Pachniała ona bardzo znajomo.

Adrien/Olivia

Chłopak prowadził siostrę w stronę pobliskiego baru, ale zamiast do niego wejść zaciągnął ją w ciemny zaułek i oparł się o ścianę.
- No i? Gdzie te wampiry? I co ci zrobiły? - zapytała pretensjonalnie, krzyżując ręce na piersi. Adrien przewrócił oczami i westchnął.
- Ale ty jesteś dociekliwa. Debile zaleźli mi za skórę - mruknął tylko, a zaraz do zaułka weszło kilku wampirów, a potem rzucili się na rodzeństwo. Adrien bez problemu skręcił dwójce kark, a Olivia wyrwała dwa serca i rzuciła je gdzieś na bok i było po sprawie. Nagle w Olivia zauważyła jakąś dziewczynę, która stała i patrzyła na to w szoku. Westchnęła i kiedy dziewczyna chciała uciec znalazła się przy niej i przycisnęła do ściany.
- Zahipnotyzuj ją - poradził jej Adrien, ale Liv prychnęła cicho.
- Laska pakuje się w tarapaty, a ja dawno się nie żywiłam - mruknęła, a potem wgryzła się w szyję dziewczyny. Adrien tylko się zaśmiał, rzucając ciała wampirów na jedną kupę żeby móc je spalić.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy wampiry rzuciły się na Rose Nathaniel zawarczał, jego oczy zrobiły się złote i od razu zaatakował. Szybko się z nimi rozprawili. Nathaniel nie mógł uwierzyć w to co widzi. Wiedźma wytłumaczyła mu wszystko po kolei, a potem oznajmiła, że musi już lecieć i zostawiła mu swój numer telefonu. Założyła płaszcz po czym opuściła bar. Chłopak uśmiechnął się i od razu wpisał numer, a korzystając z okazji, że był w barze zamówił piwo. Na szczęście akurat w tej knajpie wiedzieli kim są nadnaturalni więc wilkołakowi bezproblemowo udało się pozbyć ciał.

Adrien/Oliva

Chłopak spojrzał na siostrę, która w końcu skończyła z tą dziewczyną i rzuciła jej martwe ciało na stos innych ciał, po czym Adrien oblał to benzyną i rzucił zapałkę. Stanął obok siostry, która ocierała z ust krew, po czym westchnął.
- Chcesz się napić? - zapytał, wskazując na bar obok.
- Pewnie - odparła. Kiedy ciała się spaliły, Adrien ugasił ogień, po czym razem weszli do baru i usiedli gdzieś przy stoliku, zamawiając coś mocnego.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna weszła do jednej z pizzeri gdzie pracowała jako kelnerka i przywitała się ze swoim szefem. Ściągnęła płaszcz wieszając go na wieszaku, a potem włożyła fartuszek i zaczęła przyjmować zamówienia. Lubiła tą pracę.
Chłopak upił łyka piwa, a potem zamarł czując znajomy, a nawet bardzo znajomy zapach. Delikatnie się odwrócił i rozejrzał, a widząc przy jednym ze stolików pewną blondynkę, aż dech zaparło mu w piersiach. To przecież było niemożliwe...

Adrien/Olivia

Rodzeństwo rozmawiało trochę i piło alkohol. Jednak oboje byli jakby w swoim świecie. Adrien myślał o Rose - znów dopadł go ten czas. Była jedyną kobietą w całym jego życiu, którą pokochał - a żył już tysiąc lat. Mimo to wiedział, że nie ma cienia szans by żyła. Była tylko wiedźmą, potężną, ale tylko wiedźmą. Nie była nieśmiertelna.
Oliva zaś myślała o Nathanielu - on mógł żyć, ale nie miała nawet takiej nadziei. Wilkołaki, mimo iż nieśmiertelne, da się je łatwo zabić. Wojny, wampiry, życie. Wątpiła by to wszystko przetrwał. Dlatego go nie szukała. Po tym jak Adrien zabił ich ojca chciała go szukać - ale zrezygnowała. Poza tym wątpiła by pokochał ją taką jaką była teraz. Bezwzględną, okrutną. Zmieniła się.

Rosemarie;Nathaniel
Na szczęście w pizzeri był mały ruch więc Rose mogła sobie pozwolić na przerwę. Przysiadła przy jednym ze stolików i przyglądała się niektórym parom za oknem. Chyba użyła już wszystkich możliwych sposobów by znaleźć Adriena. Chciała go namierzyć za pomocą magii, ale jakiś potężny czarownik rzucił na niego i Olivię zaklęcie maskujące, nawet była w Riverland mając nadzieję, że tam wrócił, jednak nikogo tam nie zastała. Nie wiedziała nawet czy żyje...
Chłopak dopił piwo i odetchnął. Postanowił na razie nie podchodzić. Może były to po prostu jakieś omamy spowodowane alkoholem i wielką tęsknotą? Już sam nie wiedział.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na siostrę, która piła kolejny kieliszek.
- Gdybyś nie była wampirem to bym się martwił, że tyle pijesz - stwierdził rozbawiony. Olivia roześmiała się i odstawiła szklankę na stolik.
- Nagle robisz się troskliwy? - mruknęła unosząc brew. Adrien westchnął i położył dłoń na jej ramieniu.
- Zawsze się o ciebie martwię Olivio - odparł po chwili i poczochrał jej włosy. Przewróciła oczami i poprawiła włosy.
- Wiem, droczę się - stwierdziła, a potem rozejrzała się - Idę po drinka - dodała i wstała, po czym podeszła do baru. Kiedy zamawiała jakiś wilkołak zaczął ją zaczepiać, w pewnym momencie próbował wepchnąć łapy pod jej spódniczkę, więc dziewczyna zamiast go odepchnąć, po prostu wyrwała mu serce.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna została zawołana do pracy przez swojego szefa więc westchnęła i poszła obsługiwać kolejnych klientów.
Nathaniel zamówił sobie jeszcze jedno piwo, a widząc tą całą sytuację, aż zamarł. Teraz widział dziewczynę bardzo wyraźnie i wiedział, że nie było szansy na pomyłkę. To była Olivia. Podniósł się widząc jak dwóch innych wilków szykuje się do ataku po czym lekko złapał blondynkę za nadgarstek.
-Nie warto było sobie brudzić takich pięknych dłoni księżniczko.-odparl po chwili cicho.

Adrien/Olivia

Chłopak widząc całe zajście tylko westchnął i podszedł bliżej. Jego siostra uwielbiała odstawiać takie akcje.
Olivia poczuła ucisk na nadgarstku i już miała się odwrócić i wyrwać kolejne serce, kiedy spojrzała w tamtą stronę i zauważyła tak znajome oczy. Zamrugała parę razy i mało nie ugięły się pod nią kolana.
- N-Nathaniel? - wykrztusiła w szoku. Adrien także był zaskoczony, ale nie zdążył nawet się przyjrzeć - odepchnął dwójkę wilków, którzy ruszyli na blondynkę, tak, że polecieli na drugi koniec sali.
- Ręce przy sobie panowie, to moja siostrzyczka - mruknął krzyżując ręce na piersi.

Nathaniel
Uśmiechnął się pod nosem i przyjrzał się jej uważnie.
-Cześć księżniczko. Wypiękniałaś.-odparł po czym ujął jej dłoń i czule ją ucałował. Widząc jak Adrien rzuca wilkami o ścianę lekko zmarszczył brwi.
-Uważaj trochę. To nie ring.-mruknął i przeniósł wzrok na blondynkę. Odgarnął jej włosy z twarzy, a potem przyciągnął ją do siebie i mocno przytulił.
-Nawet nie wiesz jak bardzo za tobą tęskniłem...-szepnął.

Adrien/Olivia

Chłopak wzruszył ramionami i zerknął na tą dwójkę.
- Chcą skrzywdzić mi siostrę. Chociaż szybciej ona skrzywdzi ich - odparł krzyżując ręce na piersi i zerknął na martwe ciało wilkołaka, którego zabiła Olivia.
Dziewczyna była tak zaskoczona, że nie mogła nic zrobić. Przytuliła go delikatnie, ale zaraz się odsunęła i rozejrzała dookoła.
- Przepraszam za bałagan, ale potrzebował nauczki - mruknęła i dotknęła butem ciała wilkołaka. Nie wiedziała jak ma się teraz zachować. Postanowiła sobie, że nie będzie okazywać uczuć, że wyłączy je. Tylko w stosunku do brata czasem je okazywała, byli rodziną. Nathaniel... Był jej słabością. Mimo iż ich ojca już nie było, przez tysiąc lat narobili sobie wrogów. Ktoś mógłby wykorzystać jej miłość.

Nathaniel
Pokręcił głową i zerknął na ciało.
-I tak był denerwujący.-mruknął po czym spojrzał na Olivię i pokręcił głową z niedowierzaniem.
-Nie mogę uwierzyć, że tu jesteś. Mam ci tyle do opowiedzenia, tyle też chciałbym wiedzieć.-odparł po czym pogłaskał ją czule po policzkach. Ujął jej dłoń i poprowadził do jednego ze stolików. Spojrzał na Adriena i westchnął pod nosem
-Rose też tu jest.-mruknął po chwili. Wiedział, że dla chłopaka to może być szok. W końcu wiedźmy nie są nieśmiertelne.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na Nathaniela i wytrzeszczył oczy. Tak mu się wydawało, że czuł znajomy zapach... Dlatego popadł dziś w taki smutek. Dopiero przybyli do Nowego Jorku, odkąd tu był czuł coś dziwnego.
- Rose? A-ale... Jakim cudem, ona... Ona nie jest nieśmiertelna. Ona żyje, gdzie jest? - dopytywał. Nie chciał uwierzyć póki nie zobaczy.
Olivia przysiadła przy stoliku i wypiła od razu całą szklankę alkoholu i zerknęła na Nathaniela. Zastanawiała się co ma mu powiedzieć.

Nathaniel
Spojrzał na chłopaka, a potem westchnął.
-Sam ją zapytaj. Wspominała, że pracuje w pizzeri niedaleko. Pewnie tam się śpieszyła.-odparł, a potem zapisal na serwetce numer telefonu.
-Dziś mi go dała.-mruknął po czym zerknął na Olivię. Trochę się martwił bo... Nie ucieszyła się na jego widok tak jak oczekiwał. Może miała już kogoś? W końcu wiele mogło się zmienić przez tyle wieków.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na kartkę, a potem schował ją do kieszeni i zerknął na Olivię.
- Uważaj na siebie - mruknął cicho, po czym pocałował siostrę w czoło i wybiegł z lokalu, a następnie ruszył w stronę tamtej pizzeri. Wszedł tam i rozejrzał się uważnie.
Olivia pokiwała głową na słowa brata, a potem zerknęła na Nathaniela i potarła lekko kark.
- Więc... O co chciałbyś zapytać? - odezwała się, zarzucając nogę na nogach.

Rosemarie;Nathaniel
W pizzeri był naprawdę spory tłum. Dziewczyna właśnie podawała jedną pizzę i zaraz zostawała proszona, by odebrać kolejne zamówienie. Stała właśnie przy jednym ze stolików i zapisywała rodzaj pizzy, a potem oddała zamówienie kucharzowi i sama weszła za ladę wkładając na tacę kilka butelek z piciem.
Chłopak westchnął po czym lekko ujął jej dłoń.
-Przez te wszystkie wieki cię szukałem...-odparł cicho nie spuszczając wzroku z jej oczu.
-Gdzie byłaś? Szukałaś mnie tak jak ja ciebie? Tęskniłaś?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak rozejrzał się dookoła, uważnie badając wzrokiem wszystkich. Czuł ten znajomy zapach, przez wieki się nie zmienił. Nagle zauważył ją za ladą, więc podszedł szybko do brunetki.
- Dobry wieczór. Moja mała wiedźmo - powiedział cicho, ale na tyle głośno by go usłyszała.
Olivia westchnęła i zerknęła na jego dłoń.
- Odeszliśmy z ojcem żeby chronić ciebie i Rose. Zabiłby was - odparła po chwili.
- Byliśmy z nim, potem uciekaliśmy i tak przez trzy wieki, aż w końcu Adrien znalazł sposób by go zabić. I zrobił to. Potem znaleźliśmy potężnego czarownika, który rzucił na nas zaklęcie maskujące. Myślałam, że nie żyjesz. Nie wierzyłam, że mógłbyś przeżyć tak długo - wyjaśniła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna słysząc znajomy głos uniosła głos i upuściła dwie szklane butelki, które się roztrzaskały na podłodze. Chwilę tak stała nieruchomo nie mogąc oddychać, ani wykrztusić z siebie żadnego słowa. Z zaszokowania wyrwał ją głos jej szefa. Zamrugała parę razy i posprzątała rozbite butelki, po czym poprosiła o chwilę przerwy.
-T-To ty?-szepnęła gdy wyszli na zaplecze.
Chlopak pokiwał lekko głową, a potem ścisnął jej dłonie.
-Nie tak łatwo mnie zabić. Mówiłem ci to już...-mruknął łagodnie.
-Nie mogę uwierzyć, że tu jesteś...-dodał i pogłaskał ją po policzku.

Adrien/Olivia

Chłopak także był w szoku, że ją widzi, ale nic nie powiedział, tylko poszedł za nią na zaplecze. Kiedy zapytała czy to on, przybliżył się do niej i pogłaskał po policzkach.
- A to naprawdę ty? - odparł cicho, po czym mocno ją do siebie przytulił.
Olivia westchnęła i ścisnęła lekko jego rękę.
- Mnie nie da się zabić, więc to chyba nie takie zaskakujące - odparła po chwili i w końcu zabrała mu swoje dłonie.
- Chociaż to nie ta sama ja przez paru wieków - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, a w jej oczach zakręciły się łzy. Wtuliła się w niego zaciskając mocno powieki.
-Myślałam, że cię już nie zobaczę...-szepnęła głaszcząc go po plecach
-Tyle czasu cię szukałam... Już straciłam nadzieję...-dodała mocząc mu łzami koszulę.
Chłopak zamrugał parę razy, a potem przyjrzał się jej uważnie.
-Jak to nie ty?-odparł cicho, po czym westchnął.
-Masz kogoś?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak mocniej ją do siebie przytulił i wtulił twarz w jej włosy. Tak bardzo tęsknił za tym zapachem. Tak bardzo mu jej brakowało. Przez dziewięć wieków nie miał nadziei, że mógłby ją jeszcze kiedykolwiek zobaczyć, a teraz naprawdę trzymał ją w ramionach.
- Jak to się stało, że żyjesz... Dziewięć wieków rozpaczałem, bo nawet nie myślałem, że mogłabyś żyć - szepnął.
Olivia zamrugała parę razy zaskoczona i pokręciła głową.
- Nie, coś ty. Nie mam nikogo - odparła i westchnęła.
- Ale tyle czasu minęło, tyle przeżyłam. Zmieniłam się. Ja... Wyłączyłam swoje uczucia, swoje człowieczeństwo - wyjaśniła - Bo nie chcę więcej cierpieć - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odetchnęła cicho i pogłaskała go czule po włosach.
-Wyjaśnię ci wszystko obiecuję, ale... Muszę wracać do pracy.-powiedziała i odsunęła się nieco tak, że patrzyła mu w oczy.
-Poczekasz na mnie? Wtedy ci wszystko opowiem.-mruknęła i pogłaskała go po policzku.  Nadal nie mogła uwierzyć w to wszystko.
Chłopak przyjrzał jej się uważnie, a potem pokręcił głową.
-Nie ważne jaka teraz jesteś. Chcę być przy tobie słyszysz?-odparł i pogłaskał jej skórę.
-Nie chcę cię po raz drugi stracić. Nie przeżyje tego.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał ją po włosach.
- Oczywiście. Będę czekać ile trzeba, nawet wieczność - odparł i pocałował ją w czoło. Naprawdę tu była, mógł jej dotknąć, przytulić... To było takie niesamowite.
Olivia westchnęła i pokręciła głową.
- Nathaniel, ale ja nie chcę. To znaczy... Tęskniłam za tobą. Niesamowicie. Cierpiałam okrutnie i nikogo prócz ciebie nigdy nie pokochałam. Ale miłość czyni mnie słabszą. Nie ma mojego ojca, ale przez tyle czasu narobiliśmy sobie z Adrienem wielu wrogów. Nie mogę ryzykować, że ktoś wykorzysta moje uczucia - odparła.
- Poza tym uwierz, nie chciałbyś być teraz ze mną. Nie pokochasz takiej mnie - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała lekko głową i uśmiechnęła się lekko ocierając swoje wilgotne policzki. Potem wyszli z zaplecza i Rose wróciła do pracy. Nadal nie mogła w to uwierzyć i czuła, że kolana ma jak z waty. W końcu skończyła swoją pracę. Założyła płaszcz po czym ujęła dłoń Adriena.
-Chodź. Pójdziemy do mnie.-powiedziała łagodnie ściskając lekko jego palce.
Chłopak zacisnął zęby, a potem pokręcił głową.
-A więc chcesz to wszystko przekreślić co było między nami? Ja nie chcę. Chcę być z tobą i tylko z tobą.-odparł patrząc jej w oczy.
-Jeśli nie będzie cię przy mnie to moje życie nie ma sensu. Teraz kiedy jesteś... Możemy nadrobić te wszystkie lata.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak ścisnął delikatnie jej dłoń i pokiwał głową, uśmiechając się lekko.
- Dobrze - odparł i razem skierowali się w stronę domu Rose. Cały czas mocno trzymał jej dłoń, jakby nie do końca wierzyć, że ona naprawdę tutaj jest. Bo nie wierzył.
Olivia spuściła wzrok, nie wiedząc co ma mu jeszcze powiedzieć. W końcu pokręciła głową i powoli wstała.
- Jesteś zbyt dobry dla kogoś takiego jak ja - odparła cicho i dotknęła lekko jego policzka.
- Powinnam wracać do domu - dodała i ruszyła do wyjścia.

Rosemarie;Nathaniel
W końcu dotarli do mieszkania brunetki. Dziewczyna kiedy tylko zamknęła drzwi zaprosiła chłopaka do kuchni, a potem zaparzyła im herbaty stawiając jedną filiżankę przez Adrienem. Usiadła obok niego milcząc przez dłuższą chwilę, aż w końcu postanowiła się odezwać.
-Więc co chcesz wiedzieć?-zapytała po chwili lekko dotykając jego dłoni.
Chłopak zamrugał parę razy, a potem poderwał się i złapał ją za nadgarstek.
-Bez ciebie umrę.-mruknął i przyciągnął ją do siebie po czym namiętnie pocałował wplatając palce w jej miękkie włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na jej dłoń, po czym ujął ją i ścisnął delikatnie.
- Wszystko moja malutka. Jakim cudem żyjesz? Nie jesteś wampirem, jesteś wciąż wiedźmą. Więc jak to się stało... - odparł cicho i dotknął jej policzka.
Olivia na początku chciała go odepchnąć, ale potem przestała stawiać opór, tylko oddała się jego namiętnym pocałunkom, odwzajemniając je szybko.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odetchnęła cicho kiedy dotknął jej policzka. Już zapomniała jakie to uczucie, bo odkąd Adrien odszedł nikt nie okazał jej już takiej czułości.
-Szukałam cię kilka lat. A potem... Uśpiono mnie na te dziewięć wieków. Dlatego żyję i tu jestem.-mruknęła po czym ujęła jego dłoń i czule ją pocałowała.
-Powiedz lepiej co się z tobą działo...-dodała.
Chłopak objął ją mocno, a potem złapał pod pośladkami i uniósł tak, że oplotła go nogami w pasie. Całował ją namiętnie z całą swoją miłością nie przejmując się obecnością tych kilku osób. Wsunął język w jej wargi i zaczął nim pieścić jej podniebienie.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał powoli głową ze zrozumieniem. Chyba nie mogło go spotkać większe szczęście niż to, że ktoś ją uśpił, a teraz znów mógł trzymać jej dłoń.
- Odeszli z ojcem żeby zapewnić bezpieczeństwo tobie i Nathanielowi. Zabiłby was gdybyśmy dalej walczyli - odparł i odgarnął jej włosy z twarzy.
- Parę razy od niego uciekaliśmy. W końcu odważyłem się i... I go zabiłem - przyznał - Poprosiliśmy potem potężnego czarownika i rzucił na nas czar, by nasi wrogowie nigdy nas nie znaleźli - dodał i pogłaskał ją po włosach.
Olivia nie przejmowała się obecnością jakikolwiek osób dookoła. Objęła go nogami w pasie i przeczesała jego ciemne włosy, nie przestając go całować. Mimo iż nigdy nikogo nie kochała tak jak Nathaniela, to nie była żelazną dziewicą - był nawet czas w jej życiu gdy była nieźle rozpustna. Mimo to, nigdy nie czuła się tak jak z nim.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała powoli głową, a potem westchnęła cicho i spuściła wzrok.
-Myślałam, że o mnie zapomniałeś... Nigdy nie wysłałeś żadnego listu. Zostałam w naszym domu w Ameryce mając nadzieję, że kiedyś wrócisz.-mruknęła cicho spuszczając wzrok.
-Ale się nie pojawiałeś...-dodała.
Chłopak oderwał się na moment od jej warg, a potem wywalił wszystkich z knajpy. Na szczęście znał właściciela. Kiedy wszyscy opuścili lokum zasłonił okna i zamknął drzwi, a potem wrócił do ust ukochanej za którymi tak tęsknił. Usiadł na kanapie i posadził ją na swoich kolanach po czym wsunął dłoń pod jej koszulkę.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokręcił głową.
- Nigdy o tobie nie zapomniałem Rosie. Jesteś pierwszą i jedyną dziewczyną, którą pokochałem. Po prostu nie mogłem wrócić przez ojca. Udało mi się go zabić dopiero po trzystu latach. A wtedy myślałem, że dawno jesteś martwa. Nawet szukałem twojego grobu, ale... Nic nie znalazłem - odparł.
- Teraz wiem dlaczego - dodał.
Dziewczyna obserwowała to co robił chłopak, ale się nie odezwała. Wolała nic nie mówić. Kiedy wsunął dłoń pod jej bluzkę zamruczała cicho, a następnie rozerwała jego koszulkę i zaczęła go całować po torsie.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmoechnęła się leciutko po czym podniosła się i usiadła na jego kolanach. Pogłaskała czule jego policzek, a potem przeczesała mu włosy i pokręciła głową z niedowierzaniem.
-Tal cholernie tęskniłam...-szepnęła po czym wpiła się czule w jego wargi. Wiedziała, że bardzo dużo czasu minęło jednal wciąż miała nadzieję, że chlopak nadal ją kocha.
Nathaniel zamrugał parę razy, a potem zaśmiał się i odetchnął. Ściągnął jej bluzkę po czym delikatnie przejechał palcami po jej piersiach skrywanych pod stanikiem.
-Kocham cię Liv...-szepnął wprost do jej ucha i lekko je przygryzł.

Adrien/Olivia

Chłopak położył dłonie na jej biodrach i pogłaskał ją po nich, a potem odwzajemnił pocałunek, mocno ją do siebie przyciskając. Dalej nie mógł uwierzyć, że ona naprawdę tutaj była. Oderwał od niej usta i musnął jej policzek.
- Ja za tobą też moja malutka... Tak bardzo cię kocham - szepnął, całując jej szyję.
Olivia zadrżała delikatnie i nic nie odpowiedziała. Też go kochała i wiedziała o tym, ale... Nie chciała mu tego przyznać. Zamiast tego przejechała dłońmi po jego torsie i pocałowała po raz kolejny, wkładając język do jego ust. Jej dłonie się powoli zsunęły i zajęła się paskiem od jego spodni.

Rosemarie;Nathaniel
Odetchnęła cicho i pogłaskała go po włosach delikatnie.
-Ja ciebie też kocham...-powiedziała lekko odchylając głowę aby dać mu większy dostęp do swojej szyi.
-Nie opuszczaj mnie już nigdy więcej.-.ruknęła kręcąc głową po czym znów go pocałowała powoli wkładając język do jej ust.
Chłopak był nieco zaskoczony jej postępowaniem, ale nie protestował. Pozbył się również jej spodni i butów rzucając je na bok, a potem zsunął się wargami na jej szyję i dekolt zostawiając tam kilka malinek.
-Tak cholernie mnie pociągasz...-szepnął przejeżdżając dłońmi po jej udach.

Adrien/Olivia

Odwzajemnił kolejny pocałunek i pogłaskał ją po plecach. Potem musnął jej policzek i czoło.
- Nie mam zamiaru - odparł cicho, przyciskając jej ciało do swojego torsu. Cieszył się, że może znów ją trzymać w ramionach. Nie myślał, że będzie mu to dane jeszcze kiedykolwiek.
- Nie wiem co bym zrobił gdybym znów cię stracił - dodał cicho.
Olivia zamruczała, zdejmując z niego spodnie. Potem zaczęła całować mu tors, nie omijając nawet jednego skrawka jego skóry. Miała ochotę wbić się w tą ciepłą skórę, słyszała jak jego krew płynie, ale się powstrzymywała.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie, a potem przytuliła się do niego przejeżdżając palcami po jego plecach.
-Zostań dziś ze mną...-szepnęła delikatnie muskając wargami jego ucho.
-Nie chcę być sama.-dodała.
Nathaniel odetchnął i pogłaskał ją czule po włosach, a potem jednym ruchem pozbył się jej stanika. Ujął jej piersi w dłonie i zaczął je ugniatać, a potem ssać i trącać językiem jej sutki.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał ją po plecach, chowając twarz w jej włosach.
- Zostanę tak długo jak sobie zażyczysz - odparł cicho i zaczął obcałowywać całą szyję wiedźmy, zostawiając jej tam malinki.
Olivia jęknęła i zagryzła lekko dolną wargę, wplatając dłoń w jego ciemne włosy. Drugą ręką błądziła chwilę po jego torsie, a potem złapała jego członka przez materiał bokserek i ścisnęła go lekko.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokiwała lekko głową i odetchnęła, a potem cmoknęła go w czoło i podniosła się z jego kolan.
-Chodź.-mruknęła łagodnie biorąc delikatnie jego dłoń po czym skierowała się do swojej sypialni. Tam ułożyła się na łóżku ni przyciągnęła ukochanego do siebie po czym namiętnie go pocałowała.
Chłopak jęknął cicho, a potem przyssał się mocno do jego sutka i lekko go przygryzł. Dłonią zjechał pomiędzy jej nogi po czym zaczął pocierać jej kobiecość przez materiał majtek. Bylo mu cholernie dobrze.

Adrien/Olivia

Chłopak odwzajemnił pocałunek, błądząc delikatnie dłońmi po jej smukłym ciele. Uwielbiał ciepło i gładkość jej skóry, a także jej niesamowity zapach. W ogóle kochał ją całą, w każdym calu.
- Jesteś niezwykła Rosie - mruknął całując ją w policzek, a potem brodę.
Olivia jęknęła i odchyliła głowę do tyłu, a potem zacisnęła zęby i mocniej ścisnęła jego kroczę. Potem jednym ruchem zdjęła z niego bokserki i złapała męskość chłopaka. Zaczęła ją powoli masować, spoglądając mu prosto w oczy zadziornym spojrzeniem.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko delikatnie przejeżdżając dłońmi po jego ramionach i torsie.
-A ty cudowny... Nadal nie mogę w to wszystko uwierzyć. Boję się, że jest to tylko sen, a gdy się obudzę to ciebie tu już nie będzie.-mruknęła cicho po czym przekręciła go na plecy i usiadła mu na biodrach.
Chłopak jęknął i zamruczał z przyjemności. Miał trochę kłopotu ze ściągnięciem z niej majtek więc po prostu je rozerwał i odrzucił na bok. Pomasował jej kobiecość po czym włożył w nią dwa palce i zaczął nimi umiejętnie poruszać wargami nadal sunąc po jej gorącej skórze.

Adrien/Olivia

Chłopak ujął jej dłonie i ucałował je czule.
- Jestem tutaj naprawdę. I to wszystko to nie sen. Naprawdę znów jesteśmy tu razem - odparł łagodnie i przejechał kciukami po jej nadgarstkach.
- Obiecuję, że nigdy cię nie zostawię. Nigdy - dodał.
Olivia zachichotała gdy rozerwał jej majtki, po czym przyciągnęła jedną dłonią jego twarz do siebie i pocałowała go namiętnie, drugą ręką pieszcząc jego członek. Jeździła palcami z góry na dół, ściskała i momentami puszczała go żeby ścisnąć jądra, a potem wracała do swoich pieszczot. Nauczyła się co nieco przez tysiąc lat życia.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie po czym pokiwała głową i czule musnęła jego wargi.
-Wierzę ci.-powiedziała, a potem przejechała palcami po jego policzkach.
-Jestem wykończona...-mruknęła zaraz i opadła obok niego. Po chwili zauważyła na jego skórze coś dziwnego.
-To krew?-zapytała dotykając karmazynowej cieczy.
Chłopak zacisnął zęby co jakiś czas pojękując. Palcami odszukał wrażliwy punkt G i zaczął go uciskać oraz pocierać chcąc sprawić jej jak największą przyjemność.

Adrien/Olivia

Chłopak starł ze swojej skóry krew i wzruszył ramionami.
- Nie przejmuj się, to nic takiego - odparł i zerknął jej w oczy.
- Śpij, skoro jesteś zmęczona. Jutro jeszcze pogadamy - dodał łagodnie i pocałował ją w czoło.
Olivia zaczęła szybciej oddychać i jęczeć z każdym jego ruchem. Było jej naprawdę cudownie. W końcu wstała z jego kolan i pociągnęła go aby także stanął. Potem opadła na kolana i wzięła jego członek do ust. Zaczęła go dokładnie pieścić, ściskając w dłoniach jądra. Miała nadzieję, że mu się podobało.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała powoli głową, a potem musnęła jego policzek.
-Pójdę jeszcze wziąć prysznic i się przebiorę.-mruknęła łagodnie po czym wstała z łóżka i poszła do łazienki. Tam umyła się, a potem założyła na siebie koszulę nocną sięgającą do połowy jej uda. Rozczesała jeszcze włosy i wróciła do ukochanego.
Chlopak zamrugał parę razy, a potem jęknął i wplótł palce w jej włosy czując jak jego członek w jej ustach się coraz bardziej napręża. W końcu pociągnął ją do góry i podniósł, a potem opuścił wprost na swojego członka. Przycisnął ją do ściany ściskając mocno jej pośladki, aby nie spadła po czym zaczął poruszać biodrami z każdym razem coraz szybciej.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, a kiedy poszła pod prysznic zdjął z siebie ciuchy i został tylko w bokserkach. Kiedy dziewczyna wróciła uśmiechnął się szeroko i zagwizdał.
- Niezła z siebie laska, moja mała wiedźmo - mruknął rozbawiony i dotknął delikatnie jej dłoni.
Olivia oplotła go nogami w pasie i objęła za szyję, jęcząc z każdym ruchem bruneta. Odchyliła głowę do tyłu i oparła ją o ścianę, oddychając coraz szybciej. Słyszała bicie jego serca i z całych sił walczyła z tym pragnieniem żeby go ugryźć, wbijając paznokcie w jego skórę.

Rosemarie;Nathaniel
Parsknęła śmiechem po czym wtuliła się w niego przejeżdżając palcami po jego torsie.
-To już nie piękna panienka?-mruknęła rozbawiona, a potem przymknęła powieki.
-Dobranic najdroższy...-szepnęła i niedługo potem usnęła.
Nathaniel poruszał biodrami coraz szybciej chcąc dać jej jak najwięcej przyjemności. Delikatnie rozsunął jej drugą dziurkę i włożył w nią palce zaczynając nimi poruszać przy okazji całował jej skórę na szyi lekko ją przygryzając i zostawiając na niej malinki.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się i objął ją mocno ramieniem.
- Teraz mówi się troszeczkę inaczej - odparł rozbawiony i pogłaskał ją po plecach.
- Dobranoc malutka - dodał cicho i pocałował ją w czoło. Kiedy usnęła także zamknął oczy i wtulił twarz w jej włosy, a parę chwil potem zasnął.
Olivia zamrugała parę razy zaskoczona jego poczynaniami, ale potem jęknęła z przyjemności i mocniej wbiła paznokcie w jego skórę. Gdy ugryzł ją lekko w szyję prawie krzyknęła. Jej oczy pociemniały, a kły się wysunęły, ale teraz nawet nie myślała o tym żeby go ugryźć. Po prostu tak reagowała w chwilach wielkiego podniecenia.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się następnego dnia rano. Uchyliła powoli powieki, a potem uśmiechnęła się szeroko widząc przed sobą ukochanego. Pogłaskała go czule po włosach i musnęła jego czoło po czym podniosła się i poszła do kuchni. Chciała przygotować Adrienowi najlepsze śniadanie na świecie więc od razu zabrała się za przygotowywanie naleśników.
Chłopak wszedł w nią tak, że naciskał na punkt G. Zaczął go pocierać swoim członkiem najlepiej jak umiał.
-Dobrze ci?-szepnął poruszając palcami.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się jakiś czas po Rose. Przetarł oczy i ziewnął, po czym rozejrzał się. Usłyszał hałasy z kuchni, więc uśmiechnął się pod nosem i podniósł się, po czym poszedł w tamtą stronę. Podszedł do dziewczyny od tyłu i objął ją w pasie.
- Dzień dobry - mruknął jej do ucha, całując lekko w szyję.
Olivia spojrzała mu w oczy z ogromną żądzą i jęknęła.
- Cholernie - mruknęła. Czuła, że powoli zbliża się do końca, a kiedy jej pochwa zaczęła się zaciskać, dając jej ogromny orgazm, krzyknęła jego imię i niezbyt ładne przekleństwo, zaciskając powieki.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem odkładając naleśnika na talerz. Wlała ciasto na patelnię, a potem odwróciła się w kierunku Adriena.
-Dzień dobry. Pierwszy raz spałam jak dziecko.-powiedziała i pogłaskała go po policzku.
-Głodny? Kawa czy herbata?-zapytała wesoło.
Nathaniel czuł, że zaraz też dojdzie i gdy jej pochwa zaczęła zaciskać się na jego członku wszedl w nią najgłębiej jak tylko mógł po czym wystrzelił ciepłą i lepką spermę w jej wnętrze. Jęknął i oparł czoło o jej ramię oddychając głęboko.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i pocałował ją w czoło.
- Bardzo głodny, ale najbardziej głodny ciebie - mruknął rozbawiony.
- Kawa, ale ja mogę zrobić - odparł i przejechał wargami po jej policzku i szyi, a potem odsunął się i wstawił wodę.
Olivia odetchnęła głęboko i powoli pogłaskała go po włosach.
- Co ty ze mną, kurwa, robisz? - mruknęła, próbując uspokoić oddech. Położyła dłoń na jego szyi i zamknęła oczy.
- Twoja krew płynie tak szybko - szepnęła, zagryzając dolną wargę.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się lekko, a potem wróciła do robienia naleśników. Kiedy skończyła włożyła patelnię do zlewu i postawiła wszystko na stole wraz z bitą śmietaną i syropami.
-Gotowe. Mam nadzieję, że będzie ci smakować.-powiedziała wesoło, a potem usiadła przy stole. Od razu czuła się lepiej kiedy Adrien był obok.
Nathaniel roześmiał się, a potem musnął jej czoło i wyszedł z niej. Przekręcił ją tak, że trzymał ją jak pannę młodą po czym skierował się na górę gdzie były dwa pokoje na wypadek gdyby ktoś się za bardzo schlał. Ułożył ją na łóżku i opadł obok, a potem przyłożył jej nadgarstel do warg.
-Napij się.-mruknął głaszcząc ją drugą dłonią po włosach.

Adrien/Olivia

Chłopak zrobił im po gorącym napoju i postawił je na stole, po czym usiadł na krześle i ujął jej dłoń.
- Smacznego moja mała - mruknął łagodnie, po czym zabrał się za jedzenie. Kiedy skończyli pozmywał wszystko i położył dłonie na jej ramionach, które delikatnie pomasował.
- Było pyszne kochanie - pocałował ją lekko we włosy.
Olivia zerknęła mu w oczy, po czym złapała jego nadgarstek i wbiła się w jego skórę, pijąc łapczywie krew. Nie wahała się, bo tylko czekała na jego pozwolenie. Normalnie nawet by nie pytała - ale on był kimś więcej niż partnerem seksualnym i pożywieniem.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem i położyła dłoń na jego dłoni.
-Co dzisiaj masz zamiar robić?-zapytała łagodnie po czym podniosła się i oparła tyłkiem o stół. Ona sama niestety musiała iść do pracy, ale i tak liczyła, że spędzą wraz z Adrienem dzisiejszy wieczór. Chciała z nim być cały czas.
Nathaniel jęknął cicho i odetchnął, a kiedy poczuł jak słabnie spróbował ją od siebie odsunąć jednak piła tak łapczywie, że było to bardzo trudne.
-Liv wystarczy.... -odparł cicho czując jak wiruje mu przed oczami.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i objął ją delikatnie w pasie.
- Nie wiem, nie wiem. Powinienem wpaść do siebie i zobaczyć co z Olivią. Spotkała wczoraj Nathaniela - odparł i pogłaskał ją po talii.
- Ale mam nadzieję, że my też spędzimy ze sobą czas - dodał i musnął jej szyję.
Olivia oderwała się od niego i otarła krew z wargi. Spojrzała na niego i westchnęła. Pogłaskała go po włosach i ułożyła na poduszkach.
- Wybacz, trochę przesadziłam - mruknęła łagodnie i pocałowała go w czoło.
- Śpij, musisz odzyskać siły - dodała cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i przygryzła wargi lekko odchylając głowę do tyłu.
-Na pewno. Kończę dziś pracę o 15 więc możesz po mnie wpaść.-mruknęła wesoło, a potem cmoknęła go w usta i przejechała palcami po jego karku.
Nathaniel pokiwał głową po czym objął ją mocno i wtulił twarz w jej włosy.
-Dobranoc księżniczko.-szepnął i niedługo potem odpłynął w krainę Morfeusza.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał ją po policzkach.
- Dobrze, w takim razie przyjdę - mruknął, zostawiając jej na skórze malinkę.
- Chcesz iść coś zjeść czy do kina, czy w ogóle robić coś... Innego? - mruknął, łapiąc ją delikatnie za pośladki.
Olivia także zasnęła. Obudziła się dopiero rano i zerknęła na Nathaniela, po czym westchnęła i cichutko wstała. Rozejrzała się dookoła, a potem przypomniała sobie, że jej ciuchy są na dole, więc zeszła tam. Nie wstydziła się swojej nagości, poza tym i tak było za wcześnie by ktoś tam był. Znalazła swoje rzeczy i zaczęła się ubierać. Przeklęła to, że chłopak rozerwał jej śliczne, drogie majtki. Poza tym musiała wracać w zimę, w spódniczce, bez majtek.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko i przygryzła wargi.
-Możemy pójść coś zjeść, a potem po robić coś innego.-mruknęła rozbawiona i lekko psteyknęla go w czoło.
-Idę się ubrać.-powiedziała i poszła do łazienki gdzie założyła ciuchy. Kiedy z niej wyszła podeszła do ukochanego i musnęła jego wargi.
Chłopak obudził się chwilę po Olivii. Uniósł powieki i rozejrzał się, a widząc, że nie ma jej obok wstał i zszedł na dół.
-Tak szybko mi uciekasz?-mruknął po czym założył bokserki i spodnie, a potem koszulkę.
-Chociaż zostaw mi swój numer.-dodał obejmując ją lekko.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym znalazł swoje ciuchy i także się ubrał. Kiedy dziewczyna wyszła z łazienki i go pocałowała, objął ją lekko.
- A to za co? - mruknął, muskając jej czoło.
Olivia westchnęła i zerknęła na chłopaka, po czym zarzuciła na siebie płaszcz.
- Brat będzie się martwił - mruknęła, a kiedy wspomniał o numerze na chwilę się zawahała, a potem wzięła serwetkę i długopis. Zapisała mu swój numer i dała go.
- Proszę - odparła, a potem obróciła się na obcasie i wyszła z baru, a następnie pobiegła wampirzym sprintem do domu.

Rosemarie;Nathaniel
Zaśmiała się cicho i wzruszyła ramionami.
-Za to, że jesteś.-powiedziała łagodnie i pogłaskała go po policzku, a potem wzięła go za rękę.
-Musimy iść. Spóźnię się do pracy.-mruknęła rozbawiona i wzięła torebkę po czym wyszli z jej domu.
Chłopak pokiwał głową i westchnął, a potem przeczesał włosy wkładając serwetkę do kieszeni. Zaczekał na barmankę i oddał jej klucze, a potem skierował się do siebie.

Adrien/Olivia

Odprowadził ją do pracy i dał jej całusa na pożegnanie, a potem ruszył do domu. Kiedy tam wszedł Olivia leżała na kanapie i piła whisky.
- Ciężka noc siostrzyczko? Gdzie twój kochaś? - mruknął rozbawiony i uniósł jej nogi lekko, usiadł i położył sobie jej na kolanach. Olivia westchnęła i pokręciła głową.
- Jestem idiotką, prawda? Nie rozumiem. Powiedziałam mu, że nie chce z nim być, a potem się z nim przespałam - mruknęła i dokończyła szklankę. Adrien uniósł brew i poklepał ją po nodze.
- Cóż, nigdy się przed tym nie powstrzymywałaś - roześmiał się, co Liv skomentowała kopnięciem go lekko w udo.
- Głupek - odparła, ale sama zaczęła się śmiać.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie, a potem weszła do pizzeri. Tam przywitała się z szefem i zaczęła pracę. Kilka godzin później do restauracji weszła pewna kobieta. Rozejrzała się i uśmiechnęła pod nosem, a potem gdy Rose była na przerwie po prostu ją porwała.
-A więc ty jesteś tą Rose... Nie wiem co Klaus w tobie widzi. Przecież nie jesteś aż taka ładna.-powiedziała na co brunetka zmarszczyła brwi.
-A ty to kto?-zapytała.
-Aurora. Byłam z Klausem przez jakiś czas kilkaset lat temu. Uwierzysz, że podczas seksu ze mną wypowiedział twoje imię? Musiałam się dowiedzieć kim jesteś choć nie było to proste.-dodała.
Chłopak wrócił do domu i od razu wziął prysznic. Później wpisał numer Olivii do telefonu i opadł na łóżko. Był szczęśliwy, ale jednocześnie strasznie mu jej brakowało...

Adrien/Olivia

Chłopak siedział jeszcze trochę z siostrą, a potem poszedł do jednej z licznych łazienek. Wziął prysznic, po czym przebrał się i ogarnął trochę w pokoju, a potem wyszedł z domu i ruszył w stronę pizzerii, gdzie pracowała Rose. Chciał tam na nią poczekać.
Olivia po wyjściu brata napuściła sobie wody do wanny i rozebrała się do naga, po czym weszła do wanny. Zamknęła oczy i odetchnęła głęboko. Było jej tak przyjemnie... Uwielbiała kąpiele z pianą. Musiała się odprężyć po tym wszystkim.

Rosemarie;Nathniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, a potem pokręciła głową.
-To chyba coś znaczy. Nic dla niego nie znaczyłaś.-mruknęła brunetka rozbawiona przez co Aurora od razu przycisnęła ją do ściany.
-Za dużo sobie pozwalasz mała. Ale może i masz rację... Powiedz lubisz być wiedźmą? A zastanawiałaś się kiedyś jak Adrien będzie cię spostrzegał kiedy się zestarzejesz? Twoje włosy osiwieją, a skóra stanie się pomarszczona? To trochę smutne nie uważasz?-powiedziała na ci wiedźma zacisnęła zęby.
-Powinnam cię już odstawić.-dodała Aurora, a potem zahipnotyzowała ją i odwiozła pod pizzerię. Kiedy Rose się tam znalazła nie pamiętała nic ze spotkania, a widząc Adriena uśmiechnęła się i podeszła blizej.
-Cześć -powiedziała wesoło.
Chłopak nie wiedział co ze sobą zrobić. Przekręcał się z boku na bok, aż w końcu wstał i ubrał się po czym wyszedł z domu. Po chwili dopadli go kilkoro ludzi z niebezpiecznego gangu od którego pożyczył dawno temu pieniądze. Niektórzy z nich byli czarownikami, a inni wampirami. Strasznie go pobili i wyssali bardzo dużo krwi tak, że upadł nieprzytomny na śnieg.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się szeroko na widok ukochanej i objął ją w pasie.
- No cześć - przywitał ją i lekko musnął jej wargi.
- Skończyłaś już pracę? - zapytał, głaszcząc ją lekko po plecach.
Olivia w końcu wyszła z wanny i ubrała na siebie czarne rurki i białą koszulkę, a na to płaszcz i wysokie buty. Rozczesała włosy, umalowała się i wyszła z domu. Szła sobie spokojnie, kiedy nagle zauważyła jak grupa czarowników i wampirów znęca się nad kimś, a kiedy rozpoznała w tym człowieku Nathaniela , zacisnęła zęby. Jej kły się wysunęły, oczy pociemniały, a ona znalazła się przy tych ludziach. Wampirom wyrwała serca i rzuciła gdzieś na bok, a potem złapała wszystkich czarowników i skręciła im kark zupełnie bez problemu. Potem podbiegła do Nathaniela i opadła na kolana obok niego. Ugryzła swój nadgarstek i podała mu swoją krew. W końcu leczyła ona wszelkie rany i uzdrawiała. Pogłaskała go po włosach, czekając aż wydobrzeje.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się lekko i pokiwała głową.
-Tak. Możemy iść coś zjeść no chyba że masz ochotę na pizzę.-powiedziała rozbawiona lekko ściskając jego dłoń.
Chłopak jęknął cicho i powoli uchylił powieki. Kiedy obraz się wyostrzył, a on dostrzegł Olivię zamrugał parę razy.
-Liv?-szepnął zachrypniętym głosem. Później podniósł się powoli do siadu i rozejrzał. Był zaszokowany widząc tyle ciał, jednak nic na to nie powiedział. Chciał wstać ale zaraz się zachwiał i opadł z powrotem na śnieg. Był strasznie osłabiony przez to, że wyssali z niego tak dużą ilość krwi.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się i pokręcił głową.
- Nie trzeba. Pójdziemy w bardziej odpowiednie miejsce - odparł i podał jej swoje ramię, a potem razem ruszyli w stronę pobliskiej, jednej z droższych restauracji. Przedtem Adrien zrobił tam rezerwację, więc teraz tylko zajęli stolik i przyszedł kelner podając im karty.
Olivia pogłaskała go lekko po włosach i westchnęła.
- Spokojnie, nie wstawaj. Zajmę się tym bałaganem i zaraz się tobą zajmę. Jesteś jeszcze za słaby - odparła łagodnie, a potem podniosła się i pozbierała te ciała w jedną kupę, a potem podpaliła. Nauczyła się już nie zostawiać za sobą śladów. Najpierw spaliła ciała wampirów, a potem, zanim spaliła czarowników, pożywała się jeszcze jednym z nich, a potem pozbyła się tego wszystkiego. Kiedy skończyła pomogła podnieść się Nathanielowi i zabrała go do swojego domu, a tam zaniosła do sypialni gościnnej i położyła na łóżku.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy widząc to wszystko, a potem uśmiechnęła się szeroko i pokręciła głową z niedowierzaniem.
-Stać cię na to?-mruknęła łagodnie przyglądając się cenom. Ciekawe ile musiałaby pracować aby zjeść tu pełen posiłek z dwoma daniami i deserem. Zamówiła sobie ryż z warzywami i kurczakiem.
Chłopak odetchnął głęboko, a potem spojrzał na dziewczynę.
-Dziękuje za ratunek...-mruknął cicho po czym lekko ujął jej dłoń.
-Pożyczyłem od nich trochę kasy dawno temu... I nie oddałem części.-odparł po chwili i westchnął ciężko.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się do niej łagodnie i przewrócił oczami.
- Nie pytaj o pieniądze mała. Nie martw się nimi - odparł, a potem zamówił sobie spaghetti oraz szampana. W końcu kelner przyniósł im zamówienia i nalał po kieliszku szampana.
- Jak dziś w pracy? - zapytał.
Olivia westchnęła i wzruszyła ramionami.
- Chyba nie musisz się martwić. Nie żyją - odparła obojętnie i podniosła się z łóżka.
- Napijesz się czegoś? - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, a potem wzruszyła ramionami.
-Dobrze. Choć wyjątkowo bardzo szybko mi czas zleciał.-powiedziała rozbawiona, a kiedy przynieśli jedzenie podziękowała.
-Smacznego.-mruknęła łagodnie i zajęła się jedzeniem.
Chłopak westchnął i pokręcił głową.
-Ci ludzie stanowili część gangu.-odparł opierając się o framugę łóżka.
-Wody. Dużo wody.-dodał.

Adrien/Olivia

Życzył jej tego samego i zabrał się za jedzenie. Kiedy skończyli wziął kieliszek i delikatnie go uniósł.
- Więc za to... Żebyśmy się nigdy już nie rozstawiali - powiedział łagodnie i stuknął się z nią, a potem upił łyka.
Olivia westchnęła i wzruszyła ramionami.
- Ci byli słabi. Resztę też można zabić - odparła obojętnie, a potem poszła do kuchni. Wlała mu dużą szklankę wody, a sobie wódkę z sokiem i zaniosła to do pokoju. Podała mu wodę, a sama usiadła na fotelu obok łóżka i przeciągnęła się.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i uśmiechnęła się stukając swój kieliszek o jego. Upiła łyka i odetchnęła rozglądając się. Zamówili sobie jeszcze po deserze i dopili szampana, a potem wyszli z restauracji kierując się do mieszkania brunetki.
-Wezmę prysznic i za chwilę wracam.-mruknęła łagodnie i musnęła jego wargi po czym poszła do łazienki.
W tym samym czasie przez jedno z otwartych okien weszła Aurora. Rozejrzała się i uśmiechnęła.
-Ładnie się tu urządziła nieprawdaż kochany?-nruknęła po chwili i zerknęła na Adriena.
Chłopak przyglądał jej się chwilę, a potem upił łyka wody.
-Dlaczego tak swobodnie mówisz o zabijaniu?-odparł po chwili cicho i zagryzł dolną wargę.
-Kiedyś nie chciałaś tego robić...-mruknął, a potem westchnął ciezko.
-A więc to miałaś na mysli...-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się tylko do ukochanej i rozejrzał się, a zaraz potem usłyszał głos, więc odwrócił się i zmarszczył brwi, zaciskając pięści na widok Aurory.
- Co tu robisz? Wynoś się - warknął.
Olivia westchnęła i przewróciła oczami.
- Będziesz mi teraz robił wyrzuty Nath? Mówiłam, że się zmieniłam i nie będziesz mnie takiej chciał. Tak, to miałam na myśli. Przez dziewięć wieków, żeby przetrwać, musiałam zabijać i się żywić. Teraz nie robi to na mnie najmniejszego wrażenia - mruknęła wzruszając ramionami i upiła łyka ze swojej szklanki.

Rosemarie;Nathaniel
Aurora zaśmiała się cicho, a potem lekko dotknęła jego ramienia.
-Spokojnie kochany. Nie wściekaj się.-powiedziała po czym westchnęła.
-Chciałam sprawdzić kogo tak bardzo pożądasz. Nie zwaliła mnie z nóg.-mruknęła po czym pochyliła się nad jego uchem.
-Ze mną miałbyś o wiele więcej zabawy.-dodała i musnęła je lekko.
Nathaniel westchnął cicho i pokręcił głową.
-Nie. Ja po prostu... Nie spodziewałem się.-odparł, a potem odstawił szklankę i wstał po czym usiadł na przeciwko niej i ujął jej dłonie.
-Ale nic to nie zmienia w moich uczuciach do ciebie. Kocham cię nad życie. I zawsze będę stał po twojej stronie.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zacisnął zęby, a potem jednym ruchem złapał ją za nadgarstek i odepchnął od siebie, a potem rzucił ją na podłogę.
- Wynoś się! - warknął - I nie waż się więcej obrażać Rose. Nie jesteś nawet w jednym procencie taka jak ona wariatko - dodał ostro.
Olivia westchnęła i zerknęła na ich dłonie.
- Jesteś taki uparty. Nawet gdy mówię ci, że nie chce z tobą być, ty i tak dalej nie dajesz za wygraną - mruknęła.
- Możemy o tym teraz nie gadać. Krew tego czarownika była pełna werbeny, a po niej zawsze boli mnie głowa - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Aurora zamrugała parę razy, a potem podniosła się i wysunęły jej się kły.
-Pożałujesz tego.-warknęła po czym wyskoczyła przez okno.
Rose słysząc jakieś krzyki zmarszczyła brwi po czym wyszła spod prysznica i owinęła się samym ręcznikiem wychodząc z łazienki.
-Wszystko w porzadku? Kto tu był?-zapytała.
Chłopak westchnął ciężko i pokręcił głową.
-Nie, nie możemy.-odparł stanowczo. Chciał wyjaśnić wszystko teraz.
-Posłuchaj Olivia... Wczoraj mówiłaś, że się zmieniłaś i mnie odrzuciłaś jednak mimo wszystko odwzajemniłaś pocałunek, a potem uprawialiśmy dziki seks w barze. Teraz znów to robisz. Znów mnie odrzucasz i... Ja muszę wiedzieć czy ty jeszcze cokolwiek do mnie czujesz bo oszaleję z tej niepewności.-mruknął cicho nie spuszczając wzroku z jej oczu.

Adrien/Olivia

Chłopak zacisnął pięści, a potem spojrzał na Rose. Podszedł do niej szybko, po czym mocno ją do siebie przytulił.
- To... Nie ważne. Ważne, że jesteś bezpieczna - odparł łagodnie i pogłaskał ją po plecach. Gdyby go tutaj nie było... Wszystko mogło się zdarzyć. Aurora była szalona.
Olivia spojrzała mu w oczy i nie wiedziała co ma powiedzieć. Chciała odpowiedzieć, że nic do niego nie czuje i żeby dał spokój, ale nie umiała mu tego powiedzieć. Nie umiała go okłamać.
- Oczywiście, że czuję. Nathaniel, kocham cię jak szalona, ale w tym właśnie jest największy problem. Dlatego cię odrzucam. Bo każdy kto się dowie, że mi zależy może to wykorzystać. A ty nawet nie wiesz ilu wrogów może sobie narobić rodzeństwo Mikaelsonów w ciągu dziewięciu wieków. A już gdy się poznaliśmy mieliśmy ich sporo - odparła po chwili.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona, a potem pogłaskała go po plecach.
-Adrien o czym ty mówisz?-mruknęła cicho, a potem odsunęła go od siebie i pogłaskała czule po policzku.
-Co się dzieje?-dodała.
Chłopak westchnął ciężko, a potem pokręcił głową.
-Mam gdzieś ilu masz wrogów. Liczysz się dla mnie tylko i wyłącznie ty. W końcu kiedy cię odzyskałem chciałbym cały czas być blisko ciebie. Nie chcę cię znów stracić.-mruknął i pogłaskał ją po policzku.
-Jestem alfą.-dodał zaraz.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i odsunął ją od siebie delikatnie i zerknął jej w oczy.
- Słuchaj... Musisz wiedzieć, że nie żyłem w celibacie przez te wieki. Miałem sporo kobiet, chociaż żadna nic dla mnie nie znaczyła - przyznał i pogłaskał ją po policzku.
- Jedna z nich, Aurora... Była moją kochaną przez długi czas. Raz... Kiedy byliśmy w łóżku wypowiedziałem twoje imię. Była taka wkurzona... Wpadła w furię, to wariatka. Skończyłem z nią, ale ona... Ona jest ześwirowanym wampirem - wyjaśnił, głaszcząc ją po włosach.
Olivia westchnęła i uśmiechnęła się słabo.
- Nadajesz się na alfę - stwierdziła rozbawiona - Ale dziś nie umiałeś się obronić. Nie zrozum tego źle, wierzę, że jesteś silny. W końcu przetrwałeś tyle czasu. Ale... Nie wybaczyłabym sobie gdyby ktoś ci coś zrobił przeze mnie - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona, a potem westchnęła.
-Jest tutaj?-mruknęła, a gdy chłopak pokiwał głową zamknęła okna i zasłoniła zasłony.
-Wierzę ci, że to wariatka, ale... Dzisiaj nie powinniśmy mieć żadnych zmartwień.-powiedziała łagodnie po czym podeszła do niego i musnęła czule jego wargi. Właśnie stała przed nim w samym ręczniku.
Chłopak pokręcił głową i westchnął.
-Nie rozumiesz. Jestem alfą co oznacza, że mam armię wilków gotowych oddać za mnie życie. A skoro... Dażę cię większym uczuciem to za ciebie także.-mruknął po czym ujął jej dłoń i pogłaskał ją delikatnie.
-Bądź ze mną. Teraz i już na wieki.-dodał, a potem klęknął przed nią.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew i uśmiechnął się pod nosem delikatnie ujmując skrawek jej ręcznika.
- Jesteś niezwykła, wiesz? Tak cię kocham - mruknął, po czym wpił się w jej wargi namiętnie, przyciągając ją do siebie.
Olivia uniosła brwi, a potem roześmiała się słabo.
- Oświadczasz mi się? - zapytała ściskając jego dłoń. Jak to się działo, tak łatwo mu ulegała, gdy patrzyła mu w oczy czuła że może zrobić dla niego wszystko.

Rose;Nathaniel
Odwzajemniła pocałunek inprzejechała palcaminpo jego ramionach i torsie, a potem zaczęła rozpinać jego koszulę k ściągać spodniebprowadząc ich przy okazji do łóżka.
-A ja ciebie.-szepnęła.
Chłopak pokiwał głową i westchnął, a potem ucałował czule jej dłonie.
-To nie są oficjalne oświadczyny, bo nie mam pierścionka, ale... Chce abyś została ze mną już na zawsze.-mruknął przejeżdżając palcami po jei skórze.

Adrien/Olivia

Pomógł jej trochę i zaraz był już w samych bokserach. Delikatnie popchnął ją na łóżko, a zaraz znalazł się nad nią.
- Taka śliczna - mruknął dotykając jej policzka, po czym zaczął dokładnie całować jej szyję, głaszcząc jej lekko odsłonięte przez ręcznik udo. Nie chciał się spieszyć. Nie z nią.
Olivia zaśmiała się cicho i pogłaskała go po włosach.
- W takim razie dam ci odpowiedź jak przyniesiesz pierścionek - odparła z przekąsem, a potem roześmiała się i objęła go za szyję, pochylając się w jego stronę.
- Doceniam to jak pięknie mówisz, ale daruj już sobie słodkie gadki i po prostu mnie pocałuj - mruknęła mu do ucha.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, a kiedy zaczął całować jej szyję zamruczała cicho zagryzając dolną wargę. Wplotła palce w jego włosy i odetchnęła przymykając powieki.
-Nigdy tego nie robiłam...-przyznała.
Chłopak uśmiechnął się szeroko, a potem objął ją i wpił się namiętnie w jej wargi przyciskając jej dribne ciało do swojego. Tak bardzo ją kochał. Nawet nie wyobrażała sobie jak bardzo.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na nią łagodnie i pogłaskał jej policzek czule.
- Nie musisz się martwić moja malutka. Nie skrzywdzę cię - odparł łagodnie, po czym zszedł z pocałunkami na jej dekolt, a potem delikatnie rozsunął jej ręcznik i rzucił go na bok. Przyjrzał się brunetce i pogłaskał ją po włosach.
- Jesteś taka piękna - szepnął.
Olivia objęła go mocno za szyję, odwzajemniając każdy pocałunek. W końcu oderwała się od niego i odetchnęła głęboko, opierając czoło o jego czoło. Musnęła delikatnie jego policzek, a potem zaczęła go całować po szyi.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie, a potem odetchnęła i zaczerwieniła się delikatnie kiedy chłopak tak na nią patrzył.
-Naprawdę aż tak ci się podobam?-spytała cicho zagryzając wargi. Ona sama nie uważała żeby była aż tak piękna. Przejechała powoli palcami po jego torsie i brzuchu podziwiając jego idealnie wyrzeźbione mięśnie.
Chłopak pogłaskał ją po włosach i odetchnął cicho lekko zagryzając wargi.
-Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak cudowna jesteś...-mruknął cicho po czym popchnął ją lekko na poduszki i zaczął zachłannie całować wsuwając język do jej ust.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i dotknął jej rumieńców.
- Jesteś najpiękniejszą dziewczyną, jaką kiedykolwiek spotkałem - odparł łagodnie i musnął czule jej usta.
- A trochę ich spotkałem na przestrzeni wieków - dodał rozbawiony, po czym zostawił jej malinkę na szyi. Potem zsunął usta niżej i natrafił na jej piersi. Delikatnie ujął sutek w usta i zaczął go ssać.
Olivia uśmiechnęła się tylko, po czym odwzajemniła kolejne pocałunki, głaszcząc go po karku i torsie. Oderwała usta od jego ust i uśmiechnęła się zadziornie.
- Chciałbyś powtórzyć nasz, jak to określiłeś, dziki seks z baru? - mruknęła rozbawiona, unosząc do góry brew.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się na jego słowa, a kiedy poczuła jego wargi na swoim sutku jęknęła cicho i wplotła palce w jego włosy lekko je na nich zaciskając. Sama nie za bardzo wiedziała co robić choć w tym świecie przez te kilka dni dowiedziała się więcej o seksie niż przez pół życia w dwunastym wieku.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem i pokręcił głową.
-Panienko Olivio... Ma panienka bardzo grzeszne myśli. Toż to herezja.-mruknął rozbawiony i wpił się z powrotem w jej wargi ekładając dłonie pod jej koszulkę.

Adrien/Olivia

Chłopak delikatnie pieścił jej piersi, jedną ustami, a drugą dłonią. Chciał żeby zapamiętała to na długo, na zawsze. Żeby było jej cudownie. W końcu oderwał wargi od jej piersi i obcałowywał dokładnie brzuch, głaszcząc jej uda.
Olivia parsknęła śmiechem, a potem odwzajemniła pocałunek. Pogłaskała go lekko po włosach, a potem jednym ruchem rozerwała jego koszulkę i rzuciła jej skrawki na bok, dotykając idealnie wyrzeźbionych mięśni.

Rosemarie;Nathaniel
Jęknęła i zamruczała cicho przymykając powieki. Było jej tak cudownie... A jego gorące wargi rozgrzewały jej chłodną skórę.
-Jesteś cudowny...-szepnęła głaszcząc go po włosach. Potem zsunęła się dłonią do jego bokserek i ściągnęła je po czym złapała jego męskość w dłonie i zaczęła ją pieścić.
Chlopak zaśmiał się po czym pokręcił głową.
-To moja druga rozerwana przez ciebie koszula.-powiedział rozbawiony po czym ściągnął jej koszulkę i spodnie rzucając je na bok.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się, a potem jęknął cicho, czując jak dotyka jego męskości. Odetchnął głęboko i delikatnie przygryzł jej skórę na brzuchu, a potem rozszerzył jej nogi i powoli przejechał językiem po jej kobiecości, a potem zaczął ssać łechtaczkę.
Olivia roześmiała się cicho i pogłaskała go po włosach.
- Możliwe, ale majtki, które wczoraj ze mnie zdarłeś kosztowały tyle co z dziesięć takich koszulek - odparła rozbawiona, po czym jednym ruchem przewróciła go na plecy i usiada mu na biodrach.

Rosemarie;Nathaniel
Jęknęła cicho i odetchnęła uśmiechając się pod nosem.
-Jak cudownie...-szepnęła i zaczęła poruszać dłonią coraz szybciej. Chciała, aby jemu też było dobrze i wspaniale. Pozniej przekręciła go na plecy i usiadła mu na biodrach po czym zaczęła obcałowywać jego tors.
Chłopak zaśmial się lekko, a potem pozbył się od razu jej bielizny i zaczął całować jej piersi. Przyssał się do jednego sutka drugą pierś pocierając palcami.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i także cicho jęknął czując jak jej dłoń dokładnie pieści jego członek. Chłopak ssał jej czuły punkt, jeżdżąc co jaki czas językiem po kobiecości. W końcu wsunął w nią powoli dwa palce i zaczął nimi poruszać. Miał trochę doświadczenia, więc wiedział jak to robić.
Olivia jęknęła cichutko, a potem zagryzła dolną wargę i przejechała paznokciami po jego torsie. Potem zaczęła go dokładnie całować, schodząc coraz niżej. W końcu zsunęła się ustami do jego krocza. Zerknęła na niego z dołu, po czym zdjęła mu spodnie i bokserki, a potem wzięła męskość do ust.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna jęknęła cicho, a potem odetchnęła głęboko.
-O boże...-mruknęła cicho poruszając dłonią coraz szybciej co jakiś czas zaciskając na jego członku palce. Pochyliła się i zaczęła szeptać mu do ucha jego imię.
Chłopak jęknął i wplótł palce w jej miękkie włosy. Dłonią zjechał pomiędzy jej uda i zaczął pocierać jej kobiecość drugą dłonią ugniatając jej sutek.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i westchnął cicho, poruszając palcami. W końcu odnalazł ten magiczny punkt G i zaczął na niego naciskać i pocierać, jednocześnie ssąc łechtaczkę. Wolną dłonią najpierw głaskał jej udo, a potem złapał za pierś i ściskał delikatni sutek.
Olivia jęknęła cichutko, ale nie przestawała nawet na chwilę zajmować się jego członkiem. Otaczała go dokładnie ustami, ssała i nawet kilka razy delikatnie zacisnęła na nim zęby. Wolną ręką ugniatała lekko jego jądra, chcąc żeby było mu cudownie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna jęknęła głośno zaciskając palce na jego męskości. Nie mogła uwierzyć co ten chłopak wyprawiał z jej ciałem. Zagryzła mocno wargi i sama zaczęła poruszać biodrami, a zaraz potem przeszył ją ogromny orgazm.
Chłopak zacisnął zęby, a potem szybkim ruchem przewrócił ją na plecy. Chwycił za jej biodra po czym wszedł w nią jednym ruchem i zaczął poruszać biodrami. Przy okazji wpił się namiętnie w jej wargi wkładając język do jej ust.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się, obserwując jak dziewczyna przeżywa orgazm. Potem pocałował ją namiętnie i wyjął z niej place, a potem złapał ją za uda i jednym ruchem w nią wszedł, przebijając błonę dziewiczą. Zatrzymał się w niej, chcąc żeby przyzwyczaiła się do tego uczucia.
Olivia jęknęła głośno, a potem odwzajemniła pocałunek, wbijając paznokcie w jego skórę. Oderwała usta od jego i zagryzła dolną wargę.
- Jesteś niesamowity - szepnęła.

Rosemari;Nathaniel
Brunetka jęknęła głośno kiedy chłopak w nią wszedł czując narastający ból. Zacisnęła mocno dłonie na jego ramionach przebijając jego skórę. Zaraz jednak ból przerodził się w czystą przyjemność. Odetchnęła gleboko i przymknęła powieki czując jak jej mięśnie się rozluźniają.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem poruszając biodrami coraz szybciej i mocniej.
-Mów do mnie księżniczko. Dobrze ci?-szepnął do jej ucha.

Adrien/Olivia

Chłopak delikatnie pocałował ją w czoło, oczekując aż się rozluźni. Kiedy to nastąpiła pocałował ją lekko w czoło i zaczął powoli poruszać biodrami. Pochylił się i zaczął ssać jej sutki. Chciał żeby było jej przyjemnie i żeby cały ból po prostu zniknął.
Olivia wbiła paznokcie w jego skórę jeszcze mocniej i spojrzała mu w oczy zagryzając dolną wargę.
- Cholernie. Jest mi cudownie - wydyszała, pojękując z każdym jego ruchem.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pojękiwała z każdym jego ruchem co jakiś czas zaciskając palce na jego ramionach. Czuła się naprawdę przecudownie. Kiedy zaczął ssać jej sutki wplotła palce w jego włosy i zaczęła cicho wypowiadać jego imię.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem, a potem uniósł się lekko nie wychodząc z niej po czym posadził ją sobie na biodrach poruszając nimi na początku delikatnie i z czasem przyśpieszając tak, że wbijał się w nią do końca.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i także cicho jęknął. Była taka ciasna i sprawiała mu wielką rozkosz kiedy wchodził w nią i wysuwał się powoli, a potem znów ją wypełniał. Czekał na to tak wiele wieków. Czekał żeby znów mieć ją w ramionach, żeby posiąść ją całą. A teraz ją miał i był taki szczęśliwy.
Olivia uśmiechnęła się i zaczęła wypowiadać jego imię. Zaczęła unosić i opuszczać biodra coraz szybciej i z większą siłą. Przy okazji błądziła dłońmi po jego torsie i szyi. W końcu natrafiła na jego tętnicę i zagryzła dolną wargę.
- W-wiesz, powiem ci co odkryłam parę wieków temu - wydyszała, wbijając mu lekko paznokieć w szyję.
- Podczas seksu z wampirem... Picie krwi bardzo wzmacnia doznania - wykrztusiła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna oddychała z każdym ruchem coraz szybciej. Czuła jakby miała zaraz odpłynąć. W końcu po jakimś czasie poczuła jak po raz kolejny szczytuje. Jęknęla głośno przyciskając swoje biodra do jego czując jak jej pochwa mocno zaciska się na jego członku tak, że nie mógł się w żadną stronę ruszyć.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem, a potem przejechał palcami po jej plecach.
-W takim razie zrób to...-mruknął cicho i przygryzł delikatnie płatek jej ucha.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał jej w oczy, czując jak jej pochwa zaciska się na jego członku, a te uciśnięcia spowodowały orgazm i u niego. Jęknął, po czym wystrzelił do wnętrza ukochanej strumień ciepłej, lepkiej substancji. Pocałował ją namiętnie, głaszcząc po piersiach.
Olivia uśmiechnęła się zadziornie, a potem przyspieszyła ruchu biodrami, po czym pochyliła się i wysunęła kły. Delikatnie i powoli wbiła kły w jego szyję i zaczęła powoli pić jego krew. Nie chciała przesadzić, więc robiła to delikatnie.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odwzajemniła pocałunek i objęła go mocno wsuwając język do jgo warg. Czuła jak jej kobiecość pulsowała. Kiedy opadł obok niej wtuliła się w niego i przymknęła powieki.
-Byłeś przecudiwny... Ciesze się, że to z tobą przeżyłam swój pierwszy raz.-szepnęła przejeżdżając palcami po jego torsie.
-Ale jestem wykończona.-dodała.
Chłopak jęknął cicho odchylając głowę i przygryzł wargi. Złapał mocno jej pośladki i zaczął je ugniatać.
-Cudownie...-szepnął czując jak jego członek się napręża.

Adrien/Olivia

Chłopak odetchnął głęboko i objął ją ramieniem, po czym pocałował ją w skroń.
- To dobrze, że się cieszysz. Też była niesamowita moja malutka - mruknął i wtulił twarz w jej włosy.
- Kocham cię - dodał cicho.
Olivia wysyła powoli krew w jego tętnicy. Uśmiechnęła się pod nosem, słysząc, że sprawia mu to przyjemność. W końcu oderwała się od jego szyi żeby nie wyssać za dużo krwi, a potem nabiła się na jego członek tak, że był w niej cały, a następnie ogarnął ją ogromy orgazm. Jęknęła i wbiła mu paznokcie w ramiona, zamykając oczy i odchylając głowę do tyłu.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się i musnęła jego wargi.
-A ja ciebie. Chodźmy już spać.-mruknęła cicho po czym wtuliła się w  niego i niedługo potem usnęła. Kiedy oboje usnęli brunetka obudziła się w środku nocy po czym podniosła się do siadu. Wyjęła z szuflady sztylet, a potem podcięła sobie gardło. Opadła na poduszki cała się wykrwawiając. Sama nie wiedziała czemu tak zrobiła. W końcu całą pościel była we krwi.
Chłopak jęknął głośno po czym wszedl w nią jak najgłębiej i wystrzelił w jej wnętrze ciepłą, lepką spermę. Odetchnął głęboko i oparł czoło o jej ramię.
-O jezu....-szepnął i przycisnął jej cialo do siebie.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się czując dziwny zapach. Uchylił powoli powieki i zobaczył mnóstwo krwi. Poderwał się do siadu, a kiedy zobaczył ciało dziewczyny wytrzeszczył oczy. Nie mógł w to uwierzyć. Zaczął nią potrząsać, ale nie reagowała. Była martwa, nie wyczuł tętna. C-czy to on? Nie! Nie możliwe! To musiała być Aurora... Chłopak zacisnął zęby, a z jego oczu popłynęło parę łez.
Olivia uśmiechnęła się zadziornie i musnęła czule jego policzek.
- Uwielbiam to robić - mruknęła rozbawiona, a potem powoli z niego wstała, wyjmując jego członek ze swojej pochwy. Jęknęła przy tym cicho i odetchnęła, a potem opadła obok i pogłaskała go po torsie.
- Wszystko dobrze? - mruknęła unosząc brew.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka leżała nieruchomo cała we krwi. Jej oczy były zamknięte, a skóra zrobiła się blada jak śnieg. Jej serce przestało bić , a oddech ustał. Była martwa.
Chlopak pokiwał głową i uśmiechnął się pod nosem.
-Tak. Jest cudownie.-mruknął opadając na poduszki. Objął ją i przycisnął do siebie. Musnął czule jej czoło i oparł policzek o jej włosy.
-Kocham cię najbardziej na świecie.-szepnął.

Adrien/Olivia

Chłopak zupełnie się się rozkleił i klęczał na łóżku załamany. Stracił ją. Odzyskał ją i znowu stracił. Nie miał ochoty żyć, chciał to skończyć, ale powstrzymywało go to, że miał siostrę. Ale był załamany.
Olivia uśmiechnęła się i musnęła czule jego usta.
- Ja ciebie też - odparła, a potem powoli podniosła się do siadu i wzięła kieliszek ze swoim alkoholem, po czym go skończyła.
- Prześpij się jak chcesz. Ja sporo wypiłam dziś krwi, więc nie jestem zmęczona - dodała i pocałowała go w czoło.

Rosemarie;Nathaniel
Po chwili dziewczyna zaczęła się powoli przebudzać. Uchyliła powieki i zamrugała parę razy. Strasznie bolała ją szyja, a kiedy jej dotknęła i ujrzała na swoich palcach krew od razu się poderwała. Zerknęła na płaczącego Adriena, a potem rozejrzała się.
-A-Adrien....-powiedziała cicho zaszokowana.
Chłopak pokręrcił głową po czym podniósł się do siadu.
-Nie. Wolę powiedzieć tu z tobą i na ciebie patrzeć.-mruknął łagodnie omiatając dokładnie jej seksowne cialo.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł głowę i spojrzał na nią zaszokowany, a potem szybko porwał ją w ramiona i mocno do siebie przytulił.
- O Boże. Rose, ty żyjesz... - szepnął i wtulił twarz w jej włosy, nie przejmując się w ogóle krwią.
- A-ale jakim cudem - dodał cicho i pogłaskał ją po plecach.
Olivia roześmiała się i pokręciła głową rozbawiona, po czym poczochrała mu włosy.
- Patrzysz na mnie jakbyś chciał mnie zjeść - mruknęła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna wtuliła się w niego, a potem wszystko sobie przypomniała. Pokręciła głową, a w jej oczach wezbrały się łzy.
-To Aurora... Zauroczyła mnie...-powiedziała cicho, a potem odsunęła się nieco.
-Ja wcale nie żyje...-dodała zaraz.
Chłopak zaśmiał się, a potem pokręcił głową.
-Po prostu podziwiam twoje piękno kochanie.-odparł rozbawiony po czym ujął jej dłoń i czule ją ucałował.
-Najchętniej bym cię namalował.-dodał zaraz.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał jej w oczy i pogłaskał ją po policzku nieco zdezorientowany. Potem jednak coś sobie uświadomił. Zamrugał parę razy, a potem mocno ją przytulił.
- Jesteś wampirem... - szepnął i pogłaskał ją po plecach.
- No już, nie martw się... Dasz sobie jakoś rade - odparł cicho - Pomogę ci - dodał.
Olivia roześmiała się i wzruszyła ramionami.
- Maluj jeżeli chcesz. Nie wstydzę się niczego - odparła odkrywając kołdrę tak, ze widział cale jej nagie ciało.
- Może ci jeszcze jakoś zapozować? - dodała z rozbawieniem.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokręciła powoli głową zaciskając zęby.
-Nie.... To nie możliwe...-szepnęła czując jak łzy spływają po jej policzkach. Potem poczuła silne skręcanie żołądka więc jęknęła i złapała się za brzuch.
-Co to za straszne uczucie?-spytała, a jej kły się wysunęły.
Nathaniel zamrugał parę razy, a potem zaśmiał się i pokręcił głową.
-Może kiedy indziej. Nie mam tu swoich narzędzi.-odparł rozbawiony.
-Ale zapozować zawsze możesz.-mruknął poruszając zabawnie brwiami. Nie mógł się nadziwić jej urodą.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał ją po policzku, ocierając łzy, po czym westchnął.
- To głód moja malutka. Zaczekaj - odparł łagodnie, a potem wystawił jej swój nadgarstek.
- Musisz się pożywić, bo inaczej umrzesz. Nie martw się, zatrzymam cię jeżeli przesadzisz - dodał i pogłaskał ją po włosach.
- Potem zabiorę cię do Olivii, ona ci pomoże - dodał cicho. Wiedział, że to dla niej okropne, ale... Ale musieli jakoś sobie poradzić. Miał ochotę zabić Aurorę za to co robiła.
Olivia roześmiała się, a potem wzięła swój szlafrok i zarzuciła go na siebie.
- Dobrze, ale kiedyś mnie namalujesz. Będzie fajnie - odparła wesoło i powoli się podniosła. Pójdę wziąć prysznic - dodała i ruszyła do łazienki.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na chłopaka zaskoczona, a potem na jego nadgarstek i przełknęła ślinę. Czuła przepływ krwi i cholernie chciała jej spróbować jednak po chwili odwróciła głowę i ją pokręciła.
-N-Nie... Nie ma mowy.-powiedziała cicho. Nie miała zamiaru spożywać żadnej krwi.
Chłopak pokiwał głową po czym opadł na poduszki i odetchnął. Sam był wykończony bo w końcu wypiła mu sporo krwi. Przymknął powieki i po chwili zasnął.

Adrien/Olivia

Westchnął, po czym delikatnie ujął jej twarz w dłonie i spojrzał jej prosto w oczy.
- Kochanie... Wiem, że to co się stało jest dla ciebie okropne... I że nie chcesz tak żyć... I że to moja wina. Przepraszam, że to cię spotkało... Ale jeżeli nie wypijesz krwi to umrzesz, rozumiesz? Musisz się żywić. Nie skrzywdzisz mnie, naprawdę, zatrzymam cię w odpowiednim momencie - dodał i podstawił jej pod usta swój nadgarstek.
Olivia wzięła prysznic i ubrała się, a potem weszła do sypialni. Widząc, że Nathaniel śpi uśmiechnęła się i okryła go kołdrą, a potem poszła do salonu. Usiadła z książką i zajęła się czytaniem. Wypiła tak dużo krwi, że w ogóle nie była zmęczona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokręciła głową czując jak jej oczy powoli ciemnieją.
-A-Ale ja nie chcę...-powiedziała cicho oddychając coraz szybciej. Zacisnęła zęby, a potem wzięła jego nadgarstek i wbiła się w jego skórę bez żadnej delikatności wiedziona dzikim instynktem. Sama nie wiedziała co robi. Zaczęła pić jego krew zachłannie zaciskając lekko palce na jego nadgarstku.
Chlopak obudził się parę chwil pozniej. Uchylił powieki i przeciągnął się, a potem wstał i założył na siebie bokserki. Poszedł do salonu po czym uśmiechnął się pod nosem i przybliżył się do ukochanej. Położył dłonie na jej ramionach i zaczął je masować naciskając na jej spięte mięśnie.

Adrien/Olivia

Chłopak zacisnął lekko zęby, ale nawet nie drgnął. Czekał aż dziewczyna się pożywi, aż w końcu odsunął ją od siebie mocno i objął tak, że nie mogła się ruszyć.
- No już, spokojnie... - mruknął łagodnie i pocałował ją lekko w kark.
- Oddychaj głęboko - dodał szeptem.
Olivia zamruczała cicho i podniosła wzrok na chłopaka, uśmiechając się lekko.
- Nie śpisz już? - mruknęła i ujęła lekko jego dłoń.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odetchnęła gleboko, kiedy ją od siebie oderwał, a potem pokręciła głową i wtuliła się w niego.
-Przepraszam.... Tak mi przykro... Nie wiem co się ze mną dzieje.-powiedziała cicho mocząc jego tors swoimi łzami.
-Nie chcę tak żyć.-dodała.
Nathaniel pokręcił głową i uśmiechnął się.
-Nie. Już się wyspałem.-mruknął łagodnie po czym pochylił się i musnął jej kark czule.
-A ty? Cały czas czytałaś? Lepiej się czujesz po kąpieli?-zapytał cicho wprost do jej ucha.

Adrien/Olivia

Pogłaskał ją leciutko po włosach i pokręcił głową, całując ją w czubek głowy.
- No już... Ciii... Nie płacz malutka - szepnął i oparł brodę o jej włosy.
- Przyzwyczaisz się. Jakoś to będzie, pomożemy ci. Dasz sobie radę - dodał i pocałował ją w czoło.
Olivia pokiwała głową i uśmiechnęła się lubieżnie.
- Lepiej... Uwielbiam kąpiele - mruknęła.
- Tak, nie jestem zmęczona ani nic, więc zajęłam się lekturą - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Pokręciła głową, a potem westchnęła.
-Nie wiem czy będę umiała. To... To jest straszne. Nie chcę przez całe moje życie żywić się krwią.-mruknęła cicho przymykając powieki.
-Jak ona mogła mi to zrobić?-dodala opierając czoło o jego ramię.
Chlopak pokiwał głową, a potem przeskoczył oparcie kanapy i znalazł się obok Olivii.
-Masz dzisiaj jakieś plany?-zapytał po chwili ujmując jej stopę i masując ją czule.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i przytulił ją mocno.
- Wiem kochanie. Przysięgam, że rozszarpię tą idiotkę kiedy tylko ją zobaczę - odparł cicho i pocałował ją lekko w czoło.
- Chodź. Ubierzesz się i pójdziemy do Olivii póki słońce jeszcze nie wzeszło. Słońce będzie cię parzyć, więc Olivia da ci kamień, który cię przed tym obroni. Powinna mieć jakieś w zapasie - dodał powoli podnosząc ją z łóżka.
Dziewczyna zamruczała i pokręciła głową.
- Nie mam planów na najbliższe kilka set lat - odparła rozbawiona.
- Poczekam na brata, powinien niedługo wrócić. Chce sprawdzić czy się w nic nie władował. A potem nie mam żadnych planów - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała lekko głową, a potem podniosła się z łóżka.
-Pójdę się ubrać.-powiedziała po czym poszła do łazienki. Wzięła prysznic i ubrała się, a potem wróciła do pokoju. Jej rana na szyi już się zagoiła i nie było po niej śladu. Wzięła dłoń ukochanego i ścisnęła ją lekko.
Nathaniel pokiwał głową po czym wziął drugą nogę.
-W takim razie... Co powiesz na to, abym zabrał cię na prawdziwą randkę?-zapytał unosząc brew do góry.
-Wymyślę coś orginalnego.-dodał i musnął wargami jej skórę.

Adrien/Olivia

Chłopak pocałował lekko jej dłoń i uśmiechnął się słabo.
- Chodź, idziemy - mruknął łagodnie i razem wyszli z domu. Szybko poszli do domu Adriena i Olivii żeby być tam przed wschodem słońca. Weszli do środka i chłopak rozejrzał się po czym wszedł do salonu.
- Olivia, potrzebujemy twojej pomocy - powiedział od razu.
Olivia zaśmiała się i pokiwała głową.
- Dobrze, bardzo chętnie - odparła, a potem do salonu wpadł Adrien. Zamrugała parę razy i powoli się podniosła. Od razu wyczuła wampira. Brat wszystko im wyjaśnił, a blondynka zgodziła się pomóc Rose się przystosować, po czym przyniosła jej naszyjnik z kamieniem słonecznym.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na Olivię, a potem na Nathaniela ale nic się nie odezwała. Nie mogła nic wykrztusić. Przysiadła na kanapie i spojrzała na kamień lekko ściskając go w dłoni.
Nathaniel poszedł do sypialni i ubrał się, a potem wrócił do salonu. Zerknął na rodzeństwo, a potem na Rose i przeczesał włosy. Sam nie wiedział co powiedzieć.
Brunetka zawiesiła wisiorek, a potem wstała i podeszła do okna. Nie mogła uwierzyć, że w dwa dni jej życie wywróciło się do góry nogami.

Adrien/Olivia

Chłopak bardzo martwił się o swoją ukochaną. Wszyscy siedzieli w milczeniu, a Olivia przyglądała się nowonarodzonej wampirzycy, po czym zerknęła na chłopaków.
- Myślę, że będzie lepiej jak wyjdziecie - stwierdziła, po czym podeszła do Rose. Kiedy chłopcy wyszli z pokoju i zamknęli za sobą drzwi westchnęła i oparła się o parapet obok niej.
- Twoje emocje będą teraz wzmocnione, ale z czasem się przyzwyczaisz - powiedziała łagodnie. Przedtem była jej obojętna, ale teraz naprawdę chciała się nią zająć.
- Wiem, że jest ci ciężko. Mnie też było. Przez prawie sto lat przeklinała matkę za takie życie. Ale potem nauczyłam się dostrzegać pozytywy - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Zerknęła na Olivię, a potem pokręciła głową.
-Pozytywy? A jakie mogą być pozytywy w byciu wampirem?-powiedziała cicho i przeczesała włosy.
-Nie zniosę tego. Nie dam sobie rady.-mruknęła i oparła się dłońmi o parapet.
Chłopak westchnął cicho po czym spojrzał na Adriena.
-Wszystko okej? Widać, że Rose nie przyjęła tego wszystkiego najlepiej.-mruknął przeczesując włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i potarł kark.
- Mam nadzieję, że Olivia jej trochę pomoże. Jest załamana - mruknął niezadowolony. Tak okropnie się martwił... Nie chciał żeby żyła w nienawiści do tego kim była.
Olivia westchnęła i położyła jej dłoń na ramieniu.
- Dasz radę. A my ci pomożemy - odparła.
- Wiem, że ciężko ci uwierzyć, ale jest kilka pozytywów - dodała.
- Będziesz zawsze już tak samo piękna. Jesteś silniejsza, szybsza. Nigdy nie jest ci zimno. A do tego będziesz mogła spędzić z Adrienem całą wieczność. Być z nim zawsze - uśmiechnęła się leciutko.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na nią, a potem powoli pokiwała głową.
-Rzeczywiście... Gdybym nie żyła wiecznie... Adrien by mnie zostawił.-powiedziała przymykając powieki. Potem przeczesała włosy i poszła do pokoju gdzie byli chłopcy.
-Adrien.... Możemy poroznawiać?-zapytała po chwili.
Nathaniel zerknął na tą dwójkę, a potem pokiwał głową.
-Zostawię was samych.-mruknął i wyszedł z pokoju. Spojrzał na Olivię po czym położył dłonie na jej ramionach.
-Wszystko w porzadku?-zapytał łagodnie.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na dziewczynę i pokiwał głową, po czym podszedł do niej.
- Jak się czujesz? Coś się stało? Oprócz oczywiście całej tej sytuacji? - zapytał łagodnie i delikatnie pogłaskał ją po włosach.
Olivia westchnęła i zerknęła na Nathaniela.
- Sama nie wiem. Martwię się o nią - odparła, po czym przytuliła się do chłopaka.

Rosemarie;Nathaniel
Pokręciła głową, a potem westchnęła i ujęła jego dłonie.
-Adrien... Czy ty... Czy ty się cieszysz z tego wszystkiego? W końcu kiedy stałam się już wampirem to możemy być już razem na wieki.-powiedziała cicho spuszczając wzrok.
-Gdyby Aurora mnie nie zmieniła w końcu bym się zestarzała, a ty... Ty byś mnie zostawił.-dodała.
Nathaniel westchnął po czym otulił ją ramionami. Pogłaskał ją czule po plecach po czym musnął jej czoło.
-Nie martw się. Będzie dobrze zobaczysz...-szepnął i posłał jej słaby uśmiech.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, a potem westchnął i objął ją delikatnie.
- Cóż... To jest plus, który widzę w tej sytuacji. To, że będę cię miał już na wieczność - odparł cicho i musnął jej czoło.
- Ale gdybyś nie była wampirem nigdy bym cię nie zostawił... Naprawdę. Nawet nie przeszło mi to przez myśl. Zostałbym z tobą do końca twojego życia. A potem nie wiem co bym ze sobą zrobił - przyznał i wtulił twarz w jej włosy.
Dziewczyna pokiwała lekko głową i uśmiechnęła się leciutko.
- Dzięki, że ze mną jesteś - odparła cicho i spojrzała na zegarek.
- To może głupie w tej sytuacji, ale naprawdę chciałabym iść z tobą na tą randkę - dodała po chwili ściskając jego dłoń.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła ale już nic nie powiedziała tylko wtuliła się w niego mocno przymykając powieki.
-Obiecaj, że Aurora zapłaci za to wszystko...-powiedziała cicho głaszcząc go po plecach.
-I myślę... Że powinnam wziąć wolne na pare dni.-dodała.
Chlopak zaśmiał się, a potem pokiwał głową.
-W takim razie przygotuję wszystko aby było perfekcyjnie.-odparł rozbawiony, a potem westchnął.
-Myślisz, że będą chcieli się zemścić na Aurorze? Słyszałem, że jeśli twórca wampira umiera to on także.-dodał zaraz.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał ją po plecach.
- Zapłaci. Obiecuję - odparł cicho i pocałował ją lekko w czoło. Potem pokiwał głową.
- To dobry pomysł. Powinnaś przyzwyczaić się do przebywania wśród ludzi powoli - dodał łagodnie.
Olivia pokręciła lekko głową.
- Nie, to tak nie działa. Tylko jeżeli Pierwotny wampir umiera to inne także. Czyli żeby wszystkie wampiry zginęły musieliby zabić mnie - odparła po chwili.
- Adrien na pewno nie daruje Aurorze. Poza tym też chętnie wyrwałabym jej serce, to niezła suka - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała lekko głową i odetchnęła jego przyjemnym zapachem.
-W takim razie może chodźmy teraz co? Wolałabym tego nie przedłużać, a poza tym... Chyba chciałabym być teraz u siebie.-mruknęła cicho unosząc na niego wzrok.
Chłopak pokiwał głową ze zrozumieniem, a potem westchnął i ujął jej dłonie.
-W takim razie.... Może masz jakiś pomysł na naszą randkę? Czy sam mam wszystko zaplanować?-zapytał wesoło patrząc jej w oczy.

Adrien/Olivia

Chłopak powoli pokiwał głową i ujął jej dłoń.
- Dobrze, chodźmy - odparł i pocałował ją w czoło. Potem zajrzał jeszcze do Olivii.
- Dzięki za pomoc siostrzyczko - rzucił do niej, a potem się pożegnali i wyszli z domu.
Olivia pożegnała brata i Rose, a potem zerknęła na ukochanego.
- Sam nad czymś pomyśl - stwierdziła rozbawiona i poczochrała mu włosy.
- W końcu powiedziałeś, że się postarasz - dodała wesoło.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pożegnała się ze wszystkimi, a potem razem skierowali się do pizzeri w której pracowała. Gdy weszła do środka od razu wszystko poczuła intensywniej. Zapachy, dźwięki... Skrzywiła się po czym podeszła do szefa prosząc o kilka dni wolnego. Zerknęła na kego szyję i przełknęła ślinę czując jego puls.
Nathaniel zaśmiał się i pokiwał głową.
-Dobrze. Niech ci będzie.-mruknął rozbawiony po czym ujął jej dłoń i ją ucałował.
-A więc... Na którą panienka będzie gotowa?-zapytał unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak czekał aż dziewczyna wszystko załatwi ją obserwował. Kiedy szef się zgodził, odetchnął z ulgą, po czym pożegnali się i wyszli z pizzerii. Adrien objął ukochaną i pocałował ją lekko w skroń.
- Nie martw się. Jeszcze to wszystko opanujesz - stwierdził łagodnie i pogłaskał ją po plecach.
Olivia roześmiała się i zerknęła na zegarek.
- No nie wiem... Potrzebne mi są... Tak minimalnie dwie godziny - stwierdziła po chwili namysłu. Już się zastanawiała w co może się ubrać.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła ciężko, a potem ścisnęła jego dłoń delikatnie.
-A gdyby... Gdyby istniała szansa, abym nie była wampirem?-zapytała lekko przygryzając wargi.
-Chciałbyś abym z powrotem była śmiertelną wiedźmą?-dodała zerkając na niego.
Nathaniel zaśmiał się cicho po czym pokiwał głową.
-Dobrze rozumiem. W takim razie mam sporo czasu.-odparł rozbawiony, a potem odgarnął jej włosy z policzka.
-Szkoda, że jest zima. Moglibyśmy wybrać się nad jezioro i popływać ł ódką.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał jej ramię i westchnął.
- Chciałbym żebyś była szczęśliwa malutka - odparł i pocałował ją w skroń.
- Nie ważne czy jako wampir, czy jako wiedźma. Nie myślę o tym - dodał - Wolę nie roztrząsać czegoś czego nie można zmienić - mruknął.
Olivia uśmiechnęła się i ścisnęła jego dłoń.
- Cóż, będziemy mieli jeszcze na to czas gdy zrobi się ciepło - odparła i musnęła jego usta.
- Dobrze, w takim razie idę się szykować - dodała i poszła na górę.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła ciezko, a potem ścisnęła jego dłoń.
-Jest szansa, ale... Może to dużo zmienić.-powiedziała zagryzając wargi i zerkając na niego.
-Czytałam o tym kiedyś. Mogłabym... Wejść do ciała innej wiedźmy.-mruknęła spuszczając wzrok na swoje botki.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-W takim razie wpadnę za dwie godziny!-krzyknął po czym wyszedł z domu i poszedł wszystko załatwić. Już nie mógł się doczekać ich pierwszej randki.

Adrien/Olivia

Chłopak milczał chwilę, a potem westchnął.
- Chciałbym żebyś była szczęśliwa, ale... Będę z tobą szczery, dobrze? Chyba wolałbym żebyś tego nie robiła - przyznał cicho, a potem mocniej ścisnął jej dłoń.
- Ale jeżeli naprawdę byś tego chciała to cię nie zatrzymam - dodał szybko.
Olivia zaczęła przeglądać wszystkie swoje sukienki. W końcu znalazła odpowiednią, a potem poszła do łazienki. Wzięła prysznic i umyła się cudownie pachnącym żelem pod prysznic, a potem ubrała swoją najlepszą bieliznę, a na to czarną, obcisłą sukienkę, która miała grube ramiączka i biust zrobiony ze sztucznej skóry, a resztę z materiału i sięgała jej połowy uda. Umalowała się, podkreślając usta czerwoną szminką i założyła szpilki pod kolor. Ułożyła jeszcze włosy i popsikała się zmysłowymi perfumami.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zerknęła na niego, a potem westchnęła i pokiwała głową.
-Wiem...-powiedziała cicho. Kiedy dotarli do jej domu spojrzała na zakrwawioną pościel i zacisnęła zęby. Wzięła zakrwawioną kołdrę i poduszki, a potem włożyła je do łazienki i położyła czystą pościel. Przysiadła powoli na łóżku i spuściła wzrok.
Chłopak wszystko załatwił po czym przebrał się w bardziej eleganckie ubranie. Przeczesał jeszcze włosy i po drodze kupił bukiet pięknych kwiatów po czym ruszył do domu blondynki. Zapukał i czekał, aż otworzy.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na ukochaną, a potem powoli usiadł obok niej i objął ją mocno. Stwierdził, że nie będzie już nic mówił, bo nawet nie wiedział co mógłby jej powiedzieć. Rozumiał, że czuła się okropnie i chciał jej jakoś pomóc, ale nie potrafił. Przeklinał Aurorę za to wszystko, ale z drugiej strony... Miał teraz ukochaną na całą wieczność i nie chciał by było inaczej. Chciał mieć ją już na zawsze.
Olivia usłyszała pukanie, więc szybko zbiegła na dół i otworzyła drzwi. Uśmiechnęła się szeroko na widok Nathaniela.
- Cześć przystojniaku - przywitała się z rozbawieniem, uśmiechając się zadziornie.

Rosemarie;Nathaniel
Oparła głowę o jego ramię i przymknęła powieki. Po chwili uchyliła je czując jego tętno i lekko przygryzła wargi. Mimo, że wypiła rano krew półdemona to jeszcze było jej mało. Nowonarodzony wampir potrzebował dużej ilości krwi. Zerknęła na jego szyję po czym odsunęła się i spięła wszystkie mięśnie. Nie chciała go skrzywdzić, więc wstała i odeszła na drugi koniec pokoju. Czuła, że jeszcze chwila, a by się na niego rzuciła.
Nathaniel uśmiechnął się szeroko na jej widok i zagwizdał.
-No cześć piękna.-mruknął po czym wręczył jej kwiaty.
-Gotowa na najwspanialszą randkę w twoim życiu?-zapytał wesoło podając jej swoje ramię.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, a potem westchnął i podszedł do niej.
- Jeżeli potrzebujesz krwi Rose to po prostu powiedz. Kiedy Olivia stała się wampirem i nie chciała zabijać ludzi cały czas się mną żywiła. Nic mi nie będzie - stwierdził łagodnie i pogłaskał ją po włosach, po czym podstawił jej pod usta swój nadgarstek.
Olivia roześmiała się i przyjęła kwiaty, które szybko wstawiła do wazonu. Potem złapała jego ramię, zamknęła drzwi do domu na klucz i schowała go do torebki.
- Gotowa na wszystko. Widzę, że jesteś bardzo pewny tego co mówisz, więc... Gdzie mnie zabierasz? - zapytała wesoło.

Rosemarie;Nathaniel
Zerknęla na niego po czym przygryzła mocno wargi.
-Nie chcę cię skrzywdzić... Boję się, że nie będę mogła się powstrzymać i że zrobię coś nie tak.-powiedziała przejeżdżając palcami po jego nadgarstku. Przełknęła ślinę, a potem musnęła wargami jego skórę i wbiła się w nią swoimi kłami. Jego krew była przepyszna i pragnęła jej coraz więcej, a gdy chciał ją odsunąć mocno zacisnęła palce na jego nadgarstku i wbiła się w niego jeszcze mocniej.
Chłopak uśmiechnął się szeroko  po czym pokręcił głową.
-Na początku na kolację, a potem... W bardzo ciche i piękne miejsce.-mruknął po czym musnął jej skroń i skierował się do restauracji.
-Ślicznie wyglądasz.-odparł łagodnie.

Adrien/Olivia

Chłopak jęknął i poczuł jak słabnie. Kiedy próbował ją odsunąć wbiła się w niego mocniej. Zebrał jednak swoje nadnaturalne siły i z całej siły ją odsunął, a potem szybko złapał zanim upadła. Odetchnął i dotknął jej policzka. Musiała się nauczyć kontrolować, rozumiał to oczywiście, ale przecież nie da się zabić!
- Już dobrze - mruknął i pocałował ją lekko w czoło. Czuł się teraz okropnie słabo.
Olivia pokiwała głową ze zrozumieniem, a potem uśmiechnęła się szeroko.
- Dziękuję. Ty też wyglądasz całkiem dobrze - odparła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy ją od siebie oderwał jęknęła cicho, a potem odetchnęła i zamrugała parę razy.
-O boże tak mi przykro! Adrien dobrze się czujesz?-powiedziała przejęta, a potem poprowadziła go na łóżko.
-Przepraszam. To się więcej nie powtórzy obiecuję.-mruknęła kręcąc głową i głaszcząc go czule po policzkach.
-Może... Może na razie nie powinieneś być aż tak blisko...-dodała.
Nathaniel przepuścił ukochaną w drzwiach do restauracji, a potem odsunął jej krzesło i usiadł na przeciwko niej. Kiedy kelner przyniósł im kartę spojrzał na te wszystkie pyszności.
-A więc co zamawiasz księżniczko?-zapytał łagodnie zerkając na nią.

Adrien/Olivia

Chłopak odetchnął, a potem spojrzał na dziewczynę i pogłaskał ją po dłoni.
- Nie mała. Nie będę się od ciebie oddalać - odparł cicho - Musisz trenować swoje opanowanie. Uwierz mi, jutro będzie lepiej. Powoli opanujesz swoje emocje - dodał łagodnie i uśmiechnął się lekko.
- Poza tym czuję się całkiem okej. Trochę słabo, ale okej - dodał.
Olivia zerknęła na kartę, a potem zamówiła sobie pikantne risotto. Potem zerknęła na Nathaniela i rozejrzała się.
- Fajne miejsce - stwierdziła wesoło.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała powoli głową, a potem westchnęła i pogłaskała go po włosach.
-Może masz rację...-powiedziała cicho i uśmiechnęła się słabo.
-Tak się cieszę, że cię mam. Gdyby nie ty to nie wiem co bym zrobiła.-dodała po czym pocałowała go czule i przytuliła mocno.
Chłopak pokiwał głową i zamówił steka z warzywami i szampana.
-Często tu przychodziłem.-odparł łagodnie po czym ujął jej dłoń.
-Wiem, że to nie jest może ekskluzywna restauracja, ale obiecuję, że i tak będzie cudownie.-mruknął uśmiechając się słabo.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał ją po plecach i pocałował w czoło.
- Pewnie nie byłabyś w tej sytuacji - odparł cicho i schował twarz w jej włosach.
- Przepraszam, że przeze mnie musisz to przechodzić - dodał.
Olivia uniosła brew, a potem złapała jego dłoń i mocno ją ścisnęła.
- Nath, nie potrzebuję drogich restauracji żeby się z tobą dobrze bawić. Poza tym podoba mi się tutaj - odparła i pogłaskała go po skórze. Potem kelner przyniósł im jedzenie, więc uprzejmie podziękowała i zabrała się za posiłek, życząc ukochanemu smacznego.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokręciła głową i westchnęła cicho.
-To nie twoja wina. Nie obwiniaj się.-powiedziała łagodnie i musnęła wargami jego policzek.
-Bardzo cię kocham.-mruknęła wtulając się w jego tors.
-Lepiej ci trochę?-spytała po chwili unosząc na niego wzrok.
Chłopak uśmiechnął się po czym również życzył Olivii smacznego i zajęli się konsumpcją. Wlał im po kieliszku szampana, a potem uniósł go lekko.
-W takim razie za nas i za wieczne życie.-odparł stukając o siebie szkła po czym upił łyka.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał ją po plecach.
- Tak, wszystko okej - odparł i oparł policzek o jej włosy. Może obejrzymy jakiś film żeby się wyluzować? Nie możemy cały czas myśleć o tym co się stało. Trzeba żyć jak ludzie - stwierdził po chwili łagodnie.
Olivia uśmiechnęła się i skinęła głową.
- Dokładnie - odparła, po czym wypiła całkiem sporo szampana. Brat się z niej czasem śmiał, że pije więcej i lepiej niż niejeden facet.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwałq głową i uśmiechnęła się.
-Masz rację. Pójdę zrobić jakiś popcorn, a ty wybierz film.-powiedziała łagodnie wskazując na półkę po czym poszła do kuchni. Tam wstawiła popcorn do mikrofali, a gdy się zrobił wsadziła wszystko do miski i wróciła do salonu opadając na kanapę.
-I co wybrałeś?-zapytała jedząc prażoną kukurydzę.
W końcu gdy zjedli kolację zamówili sobie jeszcze deser. Kiedy go zjedli i wypili szampana chłopak zapłacił po czym wziął ukochaną za rękę i wyszedł z restauracji kierując się w kierunku lasu. Nie chciał jej psuć niespodzianki dlatego nic nie mówił, a widząc że jest w szpilkach po prostu wziął ją na ręce.

Adrien/Olivia

Chłopak przejrzał filmy jakie miała i wziął jakiś film akcji z romansem. Kiedy zapytała pokazał jej okładkę.
- Coś takiego. Zobaczymy co to jest - odparł, po czym włączył film i usiedli na kanapie. Objął ją ramieniem i spojrzał w ekran, jedząc popcorn.
Olivii ciężko się szło w szpilkach, więc była zadowolona, że wziął ją na ręce. Zerknęła na otoczenie i roześmiała się cicho.
- Zabierasz mnie do lasu. Mam się bać? - mruknęła rozbawiona, opierając głowę o jego ramię.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową po czym oparła głowę o ramię chłopaka wpatrując się w ekran i co jakiś czas podjadając popcorn. W końcu jakoś w połowie przymknęła powieki i wtuliła się w niego, a niedługo potem po prostu usnęła.
Chłopak zaśmiał się pod nosem po czym pokręcił głową.
-Nie musisz.-mruknął rozbawiony i po chwili dotarli do ładnej drewnianej chatki obok zamarzniętego jeziora. Wszedł do środka i zamknął drzwi, a potem ściągnął kurtkę i rozpalił w kominku.
-Wiem, że to też nie jest zbyt romantyczne ale... To jedno z moich ulubionych miejsc zdala od miasta i gwaru.-odparł pomagając jej z płaszczem.
-Zaraz się ociepli.-odrzekł po czym ujął jej policzki w dłonie i czule je pogłaskał, a potem musnął jej wargi i zsunął się na jedno kolano.
-Myślę, że nadszedł ten moment...-zaczął wyciągając z kieszeni spodni nieduże, czerwone pudełeczko. Otworzył je, a w środku znalazł się srebrny pierścionek z czerwonym rubinem.
-Olivio Mikealson... Czy uczynisz mi ten zaszczyt i spędzisz ze mną resztę swojego wiecznego życia?-zapytał.

Adrien/Olivia

Zauważył, że dziewczyna usnęła, więc tylko się uśmiechnął. Nie chciał jej budzić, więc się nie ruszył, tylko dalej oglądał film. Gdy ten się skończył wziął koc leżący obok i okrył ich, po czym wtulił twarz w jej włosy i także zasnął. Nadal czuł się trochę słabo, więc sen dobrze mu zrobi.
Olivia rozejrzała się, ale zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, chłopak opadł na kolano, a potem wyjął pierścionek. Wytrzeszczyła oczy, a potem uśmiechnęła się szeroko i dotknęła jego policzka.
- Oczywiście, że tak! Po stokroć tak - odparła radośnie, a kiedy wsunął jej na palec pierścionek rzuciła mu się na szyję i mocno przytuliła. Potem odsunęła się i pocałowała, głaszcząc po policzkach. Kiedy się od siebie oderwali rozejrzała się po domku.
- Tu jest uroczo. Uwielbiam kominki - stwierdziła radośnie, spoglądając na ogień - I wbrew temu co mówisz to jest bardzo romantycznie - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się kolejnego dnia jednak zanim jeszcze wzeszło słońce. Uchyliła powieki i przetarła je po czym ziewnęła. Na szczęście nie czuła głodu jak na razie. Zerknęła na ukochanego i uśmiechnęła się lekko po czym pogłaskała go po włosach.
-Skarbie... Obudź się.-mruknęła łagodnie i musnęła jego policzek, a potem wargi.
Nathaniel uśmiechnął się szeroko na jej odpowiedź, a potem wsunął jej na palec pierścionek i odwzajemnił pocałunek okręcając ją dookoła. Pogłaskał ją po włosach i musnął czule jej czoło po czym poprowadził ją na kanapę.
-Jeśli masz jeszcze ochotę...-odparł biorąc dwa kieliszki i butelkę wina.

Adrien/Olivia

Chłopak powoli uchylił powieki i przetarł kark, aż coś strzyknęło mu w szyi. Zerknął na dziewczynę i uśmiechnął się szeroko na jej widok.
- Dzień dobry moja malutka - mruknął i musnął czule jej policzek.
Olivia uśmiechnęła się i skinęła głową.
- Zawsze i wszędzie - odparła, a kiedy podał jej kieliszek z winem, upiła łyka i usiadła wygodnie na kanapie, zarzucając nogę na nogę.

Rosemarie;Nathaniel
Dzuewczyna uśmiechnęła się słabo po czym pogłaskała go po policzku i wstała.
-Chodź. Zrobię ci masaż, a potem weźmiemy razem kąpiel.-powiedziała łagodnie i wzięła go za rękę, a potem poprowadziła na łóżko.
-Rozbieraj się.-dodała.
Chłopak nalał im wina i podał blondynce kieliszek po czym usiadł obok niej obejmując ją ramieniem.
-Ciepło ci?-zapytał łagodnie przyglądając jej się uważnie. Nie chciał aby zmarzła.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew, a potem zaśmiał się i poszedł z nią do pokoju.
- Jak sobie tylko zażyczysz moja pani - odparł rozbawiony, a potem zdjął koszulkę, a potem resztę ubrań. Kiedy się rozbierał cały czas patrzył jej zadziornie w oczy. Kiedy skończył opadł na łóżko.
Olivia oparła głowę o jego ramię i wypiła trochę wina.
- Bardzo - odparła i uśmiechnęła się leciutko. Była taka szczęśliwa... Chyba nigdy, przez całe swoje długie życie nie cieszyła się z niczego tak bardzo.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się pod nosem po czym usiadła na nim i przejechała palcami po jego plecach. Potem zaczęła masować jego ramiona, kark, barki i plecy uciskając wszystkie spięte mięśnie. Po jakimś czasie pochyliła się i zaczęła muskać jego skórę delikatnie tak, że prawie nie dotykała jej wargami.
Chłopak uśmiechnął się i wtulił twarz w jej wlosy.
-Cieszę się.-mruknął łagodnie jeżdżąc palcami po jej ramieniu.
-Wiesz... Niedługo jest pełnia.-odparł po chwili zerkając na nią.

Adrien/Olivia

Chłopak zamruczał i powoli się rozluźnił. Czuł jak jego mięśnie przestają być takie spięte czy obolałe. Uwielbiał jej dotyk i usta. Nie wiedział co by zrobić gdyby ją stracił.
- Jesteś niezwykła - mruknął po chwili.
Olivia pokiwała głową i pogłaskała lekko jego tors.
- Jak sobie z nią teraz radzisz? Wiesz, kiedyś powiedziałeś, że czasami udaje ci się zachować świadomość. Skoro jesteś alfą, to chyba sporo się zmieniło. No wiesz, rozwinąłeś się i  w ogóle - stwierdziła po chwili spoglądając na niego uważnie.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie masując jego skórę i sunąc po niej swoimi gorącymi wargami. Potem pochyliła się do jego ucha i czule je musnęła.
-Rozluźniłeś się już?-szepnęła po czym zjechała dłońmi w dół i ścisnęła jego pośladki.
Nathaniel westchnął po czym pokiwał głową.
-To prawda. Jestem świadomy tego co robię podczas pełni, ale jestem też odpiwiedzialny za innych w stadzie, a nie wszyscy umieją zapanować nad postacią wilka gdy świeci księżyc.-odparł muskając jej skroń.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się cicho, a potem przewrócił się na plecy, sadzając ją sobie na biodrach.
- Robi się z ciebie niegrzeczna dziewczynka - mruknął rozbawiony dotykając delikatnie jej nosa.
- I taka piękna - dodał przyglądając się jej uważnie.
Olivia pokiwała powoli głową i pocałowała go lekko w szyję.
- Rozumiem. Więc mam rozumieć, że raczej nie pójdę tam z tobą? A może jednak mi pozwolisz? - mruknęła po chwili, przygryzając leciutko jego skórę, a potem dopiła kieliszek z winem.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się lekko po czym ujęła jego dłoń i czule ją ucałowała.
-Idziemy się wykąpać?-zapytała łagodnie i przejechała powoli palcami po jego torsie i brzuchu.
Chłopak westchnął po czym dopił kieliszek i odłożył go na bok.
-Wolałbym nie.-odparł głaszcząc ją po talii.
-Boję się nie tylko o ciebie ale i o dzieciaki które niedawno przeszły swoją pierwszą przemianę.-mruknął przytulając ukochaną do siebie.

Adrien/Olivia

Pokiwał głową, po czym wziął ją na ręce, wstając z łóżka, a potem poszedł do łazienki. Napełnił wannę wodą, a potem wszedł do niej razem z ukochaną, sadzając ją przed sobą. Objął ją w pasie i zaczął lekko całować jej kark.
Olivia westchnęła i pokiwała powoli głową, nalewając sobie jeszcze wina.
- No dobrze... Obiecuję, że nie pójdę z tobą - odparła po chwili - Jeżeli mam być szczera... Nie obraź się, ale dalej nie cierpię innych wilkołaków niż ty. Śmierdzą i mnie denerwują. To chyba naturalne - mruknęła pijąc wino.
- Po prostu chciałam cię kiedyś zobaczy w tej drugiej postaci - dodała cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się i odetchnęła czując gorąc wody i ciepło warg chłopaka.
-Cudownie...-szepnęła po czym odwróciła się do niego przodem i objęła go za szyję.
-Tak cholernie cię kocham.-mruknęła i wpiła się w jego wargi namiętnie wkładając do nich swój język.
Nathaniel zaśmiał się cicho i przycisnął ukochaną do siebie.
-W takim razie przyjdę do ciebie jeśli chcesz.-odparł i musnął jej skroń.
-Chcesz mnie pogłaskać czy co?-spytał po chwili rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak odwzajemnił od razu pocałunek, po czym wplótł palce w jej ciemne włosy, głaszcząc je czule. Dokładnie pieścił wnętrze jej ust językiem, a gdy się od siebie oderwali uśmiechnął się delikatnie.
- Ja ciebie też moja malutka - mruknął i musnął czule jej szyję.
Olivia roześmiała się cicho i pokręciła głową.
- Może. Po prostu chcę cię zobaczyć. Jak ostatnio widziałam wilkołaka w jego prawdziwej formie to próbował mnie zjeść - mruknęła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Pogłaskała go po włosach, a potem usiadła na jego biodrach tak, że drażniła swoją kobiecością jego członek z każdym swoim ruchem. Pochyliła się i zaczęła całować go po torsie zostawiając na nim sporo poaźnych malinek.
Zaśmiał się po czym musnął jej czoło.
-Spokojnie ja cię nie zjem.-odparł rozbawiony, a potem musnął jej szyję i lekko przygryzł jej skórę.
-Chociaż... Zastanowię się nad tym.-mruknął po czym wpił się namiętnie w jej wargi.

Adrien/Olivia

Chłopak jęknął cicho i złapał ją za biodra.
- Robisz to specjalnie - mruknął rozbawiony i ścisnął jej pośladki.
- Spodobało ci się ostatnio, co? Chciałabyś to powtórzyć...? - dodał cicho całując jej szyję.
Olivia zachichotała, po czym odwzajemniła pocałunek tak samo namiętnie. Kiedy się od siebie oderwali dokończyła kieliszek z winem i odstawiła go na bok, po czym delikatnie dotknęła jego brzucha.
- Jak tak o tym mówisz, to może nawet chciałabym żebyś nie zjadł - mruknęła rozbawiona i musnęła jego żuchwę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zaśmiała się cicho po czym przygryzła wargi i poruszyła się znowu.
-Owszem.-mruknęła rozbawiona. Włożyła dłoń pod wodę i chwyciła jego członek, a potem włożyła go sobie do pochwy tak, że wchodził w nią tylko samą końcówką.
Chłopak uśmiechnął się szeroko po czym przewrócił ją na plecy i przygryzł ucho.
-Chętnie bym cię schrupał mała...-szepnął wkładając powoli dłoń pod jej sukienkę.

Adrien/Olivia

Chłopak jęknął cicho i zagryzł dolną wargę, po czym spojrzał jej w oczy.
- Chcesz się ze mną drażnić malutka? - mruknął rozbawiony, po czym zaczął ugniatać lekko jej pośladki, ściskając je i masując.
Olivia zamruczała i zamknęła na chwilę oczy, a potem zerknęła w jego własne z ogromną rządzą.
- Lubię to, wiesz? - zamruczała.
- Twoją siłę, dziki seks, sprośności, lubię jak to do mnie mówisz. Przez tysiąc lat przekonałam się, że delikatny seks nie jest dla mnie - mruknęła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szeroko po czym pokiwała głową.
-Tylko troszkę...-mruknęła cicho, a potem znów się poruszyła. W końcu po kilku takich ruchach nadziała się na jego członek i zaczęła poruszać biodrami w górę i w dół. Nie chciała się bawić w jakieś gry wstępne. Od razu przechodziła do rzeczy.
Nathaniel uśmiechnął się szeroko po czym musnął jej szyję j zostawił na niej malinkę.
-Cieszy mnie to.-mruknął łagodnie i rozpiął jej sukienkę, którą zaraz odłożył na bok.
-Tylko błagam nie niszcz mi tej koszuli. Lubię ją.-odparł rozbawiony.

Adrien/Olivia

Chłopak odetchnął głęboko i mocno ją objął, także poruszając biodrami. Szybko złapali wspólny rytm, a chłopak masował jej pośladek jedną ręką, a drugą zaczął ugniatać piersi dziewczyny, pocierając palcami jej sutki. Był nieco zaskoczony, że tak szybko przeszła do rzeczy, ale podobało mu się to.
Olivia roześmiała się i pokiwała głową.
- W porządku, chociaż nie lubię się z tym tak męczyć - mruknęła rozbawiona, odpinając guziki jego koszuli.
- Ale ty nie niszcz mi bielizny, to moja najlepsza - dodała ze śmiechem - Podoba ci się? - dodała, zdejmując w końcu z niego koszulę.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szeroko i pochyliła się do jego ucha, a potem zaczęła prosto w nie jęczeć z każdym kolejnym ruchem coraz głośniej. Przejechała palcami po jego skórze i odchyliła głowę skupiając się tylko i wyłącznie na przyjemności.
Chłopak omiótł ją spojrzeniem po czym pokręcił głową.
-Wyglądasz jak nie z tej ziemi kochanie.-mruknął rozbawiony, jednak szybko pozbył się jej bielizny odrzucając ją na bok. Pochylił się i zaczął całować jej piersi co jakiś czas ssąc i przygryzając jej sutki.

Adrien/Olivia

Chłopak słuchał jej jęków z ogromną satysfakcją i robił wszystko żeby było jej cudownie. Pochylił się i masując, podszczypując jej piersi zaczął całować najpierw jej szyję, a potem ssać sutki, gryząc je lekko co jakiś czas.
Olivia pogłaskała go po włosach przymykając powieki i pojękując cicho. Zastanawiała się co mogła jeszcze zrobić żeby im ten seks urozmaicić, ale ponieważ nie była u siebie, niewiele mogła. W końcu taka ciągła monotonia w końcu się im znudzi. Przynajmniej jej.

Rosemarie;Nathaniel
Odetchnęła głęboko poruszając biodrami coraz szybciej i co jakiś czas zwalniając tempa chcąc sobie pozwolić na chwilę zmysłowości i rozkoszy. W końcu znów przyśpieszała i tak w kółko. W końcu nabił się na nią jak najgłębiej, a potem poczuła silny orgazm przeszywający całe jej ciało. Zadrżała i odetchnęła zagryzając wargi.
Chłopak zszedł pocałunkami niżej po czym przejechał językiem po jej kobiecości co jakiś czas ją przygryzając. Potarł ją palcami, które zaraz w nią włożył zaczynając nimi szybko i umiejętniw poruszać.

Adrien/Olivia

Chłopak rozkoszował się każdą chwilą kiedy ją wypełniał. Było mu naprawdę cudownie w jej wnętrzu, a każdy ruch sprawiał przyjemność. W końcu poczuł jak dziewczyna dostaje orgazmu. Nie przestał jednak poruszać biodrami razem z nią - chciał doprowadzić do tego, że będzie krzyczeć jego imię.
Olivia krzyknęła z rozkoszy kiedy nagle jego palce znalazły się w jej wnętrzu, po czym zaczęła głośno pojękiwać, wbijając mu paznokcie w ramiona.
- O kurwa... - szepnęła z lekkim niedowierzaniem. To było nie z tej ziemi, to co z nią robił.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, kiedy chłopak nie zaprzestał się poruszać po czym sama przyśpieszyła jęcząc coraz głośniej. Po chwili zaczęła krzyczeć "szybciej" "mocniej" "głębiej", a potem jego imię. To wszystko bylo takie niesamowite.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem po czym pochylił się i zaczął ssać jej łechtaczkę nie zaprzestając w niej poruszania palcami. Chciał doprowadzić ją tej nocy do kilku orgazmów, a nie tylko do jednego. Chciał, żeby bylo jej dobrze.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się z satysfakcją przyglądając się twarzy dziewczyny uważnie. Uwielbiał patrzeć na wyraz jej twarzy, na to jak dobrze jej było. W końcu wszedł w nią tak głęboko jak tylko mógł, po czym wystrzelił strumień gorącej spermy. Jęknął cicho i oparł czoło o jej ramię.
Olivia oddychała szybciej i pojękiwała z każdym jego ruchem. W końcu poczuła, że powoli zaczyna szczytować, a gdy dostała orgazmu krzyknęła jego imię i zacisnęła palce na jego ramionach.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szerko, a kiedy chłopak się w nią spuścił poczuła jak jej pochwa zaczęła się znów zaciskać dając im obojgu przyjemność. Jęknęła zaciskając uda na jego biodrach po czym powoli pogłaskała go po włosach uspokajając swój przyśpieszony oddech.
Chłopak uśmiechnął się z satysfakcją czując jak jej kobiecość zaczęła zaciskać się na jego palcach. Chwilę jeszcze nimi poruszał ssąc jej punkcik. Później odsunął się zdejmując bokserki. Złapał jej biodra i wszedł w nią od razu mocno się poruszając.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał ją powoli po plecach i musnął czule jej szyję.
- Jesteś taka cudowna moja malutka - szepnął i odetchnął głęboko - Kocham cię - dodał cicho i zerknął jej w oczy. Pogłaskał ją po pośladkach i uśmiechnął się leciutko.
Blondynka jęknęła, spoglądając chłopakowi prosto w oczy.
- Jesteś niesamowity - szepnęła, po czym zamknęła oczy, rozkoszując się każdym jego ruchem.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się lekko po czym pogłaskała go po policzkach.
-A ja ciebie. Najbardziej na świecie.-mruknęła i musnęła jego wargi czule.
-Wychodzimy? Zimno już.-dodała.
Chłopak pochylił się i wpił namiętnie w jej wargi po czym podniósł się i posadził ją sobie na biodrach tak, że wbił się w nią całą
-Będę się dziś z tobą kochał całą noc.-szepnął jej do ucha przygryzając je lekko.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się lekko, po czym wyszedł z niej i wziął dziewczynę na ręce, po czym postawił ją na podłodze. Wypuścił wodę z wanny, a potem podał dziewczynie ręcznik i sam zaczął się wycierać. Kiedy skończył założył bokserki.
Olivia jęknęła, zagryzając mocno dolną wargę. Zadrżała na jego słowa i odetchnęła głęboko drżącym z emocji oddechem. Było jej tak cudownie.
- Dasz radę? Całą noc? - mruknęła rozbawiona, unosząc do góry brew. Nawet w takiej sytuacji uwielbiała się droczyć.

Rosemarie;Nathaniel
Wytarła się dokładnie po czym założyła na siebie sam szlafrok bez bielizny i rozczesała włosy. Objęła ukochanego delikatnie po czym musnęła jego szyję, ale zaraz się odsunęła czując jego puls.
-Co dziś porobimy? Musisz zajrzeć do siostry?-zapytała łagodnie głaszcząc jego ramiona.
Chlopak uśmiechnął się szeroko po czym zaczął pocierać jej łechtaczkę.
-Oczywiście, że tak skarbie.-mruknął rozbawiony i musnął jej pierś ujmując sutek w wargi po czym zaczął go ssać i trącać językiem.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił powoli głową.
- Wspominała coś wczoraj o randce z tym jej wilkiem, więc pewnie nawet nie ma jej w domu - odparł wzruszając ramionami.
- W sumie to... Też mogę cię zabrać na randkę. Jeżeli oczywiście chcesz - dodał wesoło.
Olivia jęknęła i wbiła paznokcie w jego skórę. Czuła jak jej pochwa pulsuje od tych wszystkich doznań i jest już bardzo, bardzo mokra.
- Jesteś taki niesamowity - szepnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową po czym ścisnęła lekko jego dłonie i pogłaskała je czule.
-Byłoby mi bardzo miło.-mruknęła łagodnie po czym musnęła jego wargi.
Chłopak po chwili zatrzymał się, a potem ułożył ją z powrotem na kanapie i ujął jej nogę, którą zarzucił sobie na ramię po czym zaczął znów poruszać biodrami. Teraz wchodził w nią pod lepszym kątem przez co uderzał swoim członkiem w punkt G.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał jej dłonie.
- W takim razie zabiorę cię gdzieś - odparł, a potem wpadł na pewien pomysł.
- Już chyba wiem gdzie. Ale musisz mi powiedzieć jakie filmy lubisz oglądać - stwierdził wesoło.
Kiedy czuła jak jego członek uderza o ten magiczny punkt w jej wnętrzu to przechodził ją dreszcze. Jęczała, dyszała i krzyczała słowa takie jak 'mocniej' albo 'szybciej', a także jego imię.

Rosemarie;Nathaniel
Zamyśliła się na moment, a potem wzruszyła ramionami.
-Sama nie wiem... Może być akcja, romans, albo horror.-mruknęła uśmiechając się łagodnie.
-Powiesz mi gdzie chcesz mnie zabrać?-zapytała unosząc brew do góry.
Chłopak wykonywał polecenia ukochanej i kochał się z nią przez całą noc w kilku pozycjach, doprowadzając ją do kilku orgazmów. Sam doszedł dopiero około czwartej rano. Gdy skończył pocałował ją czule po czym wstał i wziął ją na ręce, a potem zaniósł do łóżka.
-Jak się czujesz?-szepnął obejmując ją ramieniem i okrywając ją kołdrą.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i pocałował ją w czoło.
- Nie ma mowy. Zobaczysz - odparł i pogłaskał ją po włosach.
- Ile potrzebujesz czasu żeby się przyszykować? - dodał.
Olivia odetchnęła głęboko, próbując opanować oddech. Nigdy nie przeżyła czegoś takiego. Zerknęła na chłopaka i uśmiechnęła się delikatnie.
- Zmęczona, ale spełniona. Jest niesamowicie - odparła cicho i pocałowała go lekko w policzek, a potem oparła głowę o jego ramię i bardzo szybko usnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho po czym uśmiechnęła się i lekko przygryzła wargi.
-Jakoś ze dwie godziny -powiedziała, a potem objęła go lekkonza szyję.
-Cieszę się. Nigdy nie byłam na prawdziwej randce, chyba że wtedy na pokładzie z tym... Danielem? Tak chyba tak się nazywał. Można to było nazwać randką?-mruknęła unosząc brew do góry.
Chłopak uśmiechnął się lekko, a potem oparł policzek o jej włosy. Sam był strasznie zmęczony, więc chwilę później sam odpłynął w krainę snów.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew i objął ją mocno.
- Nie przypominaj o tym durnym arystokracie - mruknął i pogłaskał ją po plecach - Wolę myśleć, że nigdy nie byłaś na randce. Zresztą, co to za randka, oglądanie samochodu - dodał rozbawiony i pocałował ją lekko w czoło.
Olivia obudziła się dopiero następnego dnia. Przetarła oczy, po czym zerknęła na Nathaniela i uśmiechnęła się szeroko i pogłaskała go po włosach. Wczorajszy wieczór był taki cudowny... Była jego narzeczoną! To było niesamowite. Była taka szczęśliwa.

Rosemarie; Nathaniel
Zaśmiała się cicho, a potem pokręciła głową.
-Ale nie tylko oglądaliśmy jego samochód. Potem przecież zaprosił mnie do siebie i piliśmy drogiego szampana.-mruknęła rozbawiona, a widząc jego minę nie mogła się powstrzymać od śmiechu.
Nathaniel obudził się kilka chwil po ukochanej. Uchylił powoli powieki po czym spojrzał na nią i uśmiechnął się.
-Dzień dobry księżniczko-szepnął przejeżdżając palcami po jej nagich plecach.
-Dobrze spałaś?-zapytał muskając czule jej skroń.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił z niedowierzaniem i złapał ją za tyłek.
- Nie drażnij mnie mała, bo jestem naprawdę zazdrosny i zaborczy, to się nie zmieniło - mruknął rozbawiony.
- Ze mną możesz codziennie pić drogiego szampana - dodał.
Olivia uśmiechnęła się i pogłaskała go po policzku.
- Dzień dobry... Tak, dobrze, dzięki, że pytasz. Spałam jak dziecko - odparła i powoli podniosła się do siadu, po czym się przeciągnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zaśmiała się cicho po czym pogłaskała go po karku.
-Wiesz, że tak naprawdę dzięki temu że tam poszłam i się tak schlałam jesteśmy razem? Wtedy wyznałeś mi swoje uczucia.-mruknęła łagodnie nie spuszczając wzroku z jego oczu.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem po czym przejechał palcami po jej nagich plecach.
-Cieszę się.-mruknął łagodnie i się przeciągnął.
-Jak ci się podobała randka?-zapytał po chwili.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pogłaskał ją po policzku.
- Może. A mimo to nie lubię sobie przypominać tej sytuacji. Nie gadajmy już o tym facecie, dobrze? - odparł łagodnie i pocałował ją lekko w usta.
Olivia uśmiechnęła się pogłaskała go po włosach.
- Było cudownie. Najlepsza w moim życiu, chociaż na randkach za wielu nie byłam - odparła rozbawiona i pocałowała go czule.

Rosemarie;Nathaniel
Odwzajemniła pocałunek po czym pogłaskał go po policzku.
-Jak sobie życzysz.-powiedziała łagodnie i odgarnęła z twarzy kosmyki włosów.
-To co? Na którą mam być gotowa?-zapytała.
Chłopak odwzajemnił czule pocałunek i pogłaskał ją po włosach, a potem musnął jej czoło.
-Nawet nie wiesz jak mnie to cieszy.-odparł wesoło.
-Chcesz już wrócić?-zapytał zaraz podnosząc się do siadu.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na zegarek.
- Na dziewiętnastą. Muszę iść wszystko załatwić - stwierdził i pocałował ją lekko w czoło.
- Uważaj na siebie - dodał i dotknął jej nosa.
Olivia pokiwała lekko głową i potarła trochę obolałą szyję.
- Chyba tak. Muszę się wykąpać we własnej wannie - stwierdziła rozbawiona i powoli wstała. Znalazła swoją bieliznę i swoją sukienkę, po czym założyła je.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i uśmiechnęła się.
-Obiecuję.-powiedziała łagodnie, a gdy chłopak wyszedł przeciągnęła się. Ubrała się w coś codziennego po czym wyszła z domu. Chciała kupić coś ładnego na randkę więc skierowała się do sklepu. Na szczęście udało jej się coś kupić. Kiedy jednak wracała poczuła się głodna, a w zaułku zauważyła dwóch wilkołaków, którzy kiedyś zaczepiali ją w barze. Uśmiechnęła się pod nosem po czym kilkoma ruchami ich zabiła, a potem osuszyła ich z krwi. Otarła wargi po czym wróciła do domu zadowolona.
Chłopak pokiwał głową po czym wstał i założył bokserki.
-Odprowadzę cię.-odparł łagodnie ubierając się.
-Poza tym... Muszę kilka spraw załatwić przed pełnią.-mruknął i pogłaskał ją po włosach.

Adrien/Olivia

Chłopak udał się w kilka miejsc żeby wszystko załatwić, a potem udał się do domu. Musiał także się trochę ogarnąć. Znalazł swój garnitur, a potem poszedł pod prysznic.
Olivia pokręciła głową i musnęła czule jego usta.
- Idź wszystko załatwić, sama wrócę do domu. Nie musisz mnie odprowadzić. Też muszę jeszcze zajrzeć w jedno miejsce - odparła i pogłaskała go po policzku, a potem odsunęła się i założyła szpilki na nogi.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna poszła pod prysznic, a potem założyła na siebie skąpą bieliznę, oraz skórzaną obcisłą, czarną sukienkę do połowy uda. Na nogi włożyła kozaki ze sporą szpilką po czym umalowała się ładnie i ułożyła włosy.
Chłopak westchnął po czym ujął jej dłonie.
-Jesteś pewna? Jest jeszcze wcześnie, a do pełni sporo czasu.-mruknął i ucałował czule jej dłonie.

Adrien/Olivia

Chłopak ubrał się elegancko, a potem poszedł do pobliskiej kwiaciarni i kupił śliczny bukiet. Potem ruszył do domu dziewczyny, a kiedy tam dotarł czekał i zapukał do jej drzwi.
Olivia pokiwała głową i uśmiechnęła się.
- Jestem pewna. Przecież nic mi się nie stanie, nie przesadzaj - odparła rozbawiona i poczochrała go po włosach.
- Pójdę już. Mam nadzieję, że przyjdziesz dzisiaj do mnie - dodała i musnęła czule jego usta - Kocham cię - dodała i wyszła z chatki, po czym ruszyła do miasta.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna słysząc pukanie do drzwi poprawiła jeszcze włosy i popsikała się perfumami po czym podeszła do drzwi. Otworzyła je, a widząc ukochanego uśmiechnęła się szeroko.
-No cześć.-powiedziała opierając się o framugę drzwi.
Nathaniel pokiwał głową po czym musnął jej wargi i pogłaskał ją po policzkach.
-Obiecuję. W takim razie do zobaczenia kochanie.-mruknął i cmoknął ją w czoło po czym opuścił domek.

Adrien/Olivia

Uśmiechnął się szeroko na jej widok, po czym podał jej bukiet.
- Witaj moja piękna. Wyglądasz zjawiskowo - stwierdził wesoło, po czym podał jej swoje ramię.
- Możemy iść? - zapytał.
Olivia gdy dotarła do miasta udała się do tego baru, w którym spotkała Nathaniela kilka dni temu. To był jedyny bar w całym Nowym Jorku, gdzie było więcej paranormalnych niż ludzi. Weszła tam i rozejrzała się. Potrzebowała się pożywić, a nie chciała tego robić cały czas na Nathanielu. Wiedziała, że przez to może go skrzywdzić. Zauważyła jakąś dziewczynę, człowieka, ale zanim zdążyła tam podejść jakiś wilkołak złapał ją za rękę i do siebie przyciągnął. Kiedy poczuła jego rękę na swoim tyłu wkurzyła się i po prostu go zaatakowała i pożywiła się nim. Potem rzuciła gdzieś jego ciało i otarła krew. Jego kumpel się coś pieklił, ale wyrwała mu serce. Ludzi zahipnotyzowała tak, że nic nie pamiętali, a inne wampiry na jej prośbę (może bardziej groźbę) pozbyła się ciał, po czym Olivia wróciła do domu i poszła wziąć kąpiel.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się i przyjęła kwiaty, a potem wstawiła je do wody.
-Dziękuję i możemy.-powiedziała łagodnie po czym ujęła jego ramię.
-To gdzie idziemy?-zapytała zamykając za sobą drzwi i przyglądając mu się uważnie.
Chłopak właśnie szedł obok jakieś uliczki, kiedy zauważył dwa martwe ciała. Wyczuł, że były to wilkołaki, do tego z jego watahy. Zacisnął zęby po czym spalił ciała i udał się do Olivii. Zapukał i odetchnął głęboko.

Adrien/Olivia

Chłopak się uśmiechnął i pokręcił głową.
- Zobaczysz - odparł wesoło, a potem razem ruszyli w tylko jemu znaną stronę. W końcu dotarli do kina. Tam jednak obsługa zaprowadziła ich do sali z największym ekranem i mnóstwem pyszności, popcornu, nachosów i tego typu rzeczy. Sala była pusta.
- Wynająłem salę tylko dla nas - przyznał rozbawiony i objął ją w pasie - A potem zabiorę cię jeszcze w jedno miejsce - dodał.
Olivia brała kąpiel, ale usłyszała pukanie, ponieważ miała w końcu wyczulony słuch. Westchnęła i niechętnie wyszła z wanny, po czym zarzuciła na siebie szlafrok i wyszła z łazienki, a potem zeszła na dół i otworzyła drzwi. Widząc Nathaniela zamrugała parę razy.
- Wszystko okej, coś się stało? - zapytała widząc jego minę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna rozejrzała się i uśmiechnęła szeroko.
-Cała sala tylko dla nas?-zapytała wesoło zagryzając wargi.
-Jesteś niesamowity. Nie spodziewałam się tego kompletnie.-mruknęła i musnęła czule jego policzek.
Nathaniel westchnął ciężko i wszedł do środka, a potem pokiwał głową.
-Stało. Ktoś zabił dwóch z moich ludzi. Na szyi mieli ślad po kłach.-odparł krzyżując ręce na piersi.

Adrien/Olivia

Chłopak rozejrzał się i mocno ją przytulił.
- Cieszę się, że ci się podoba. Chodź - odparł, po czym poprowadził ją na fotele i podał ulotkę.
- Wybrałem te trzy filmy, bo nie byłem pewien, który ci się spodoba. Wybierzesz jeden? - poprosił. Na kartce był film akcji z romansem, jakaś komedia i horror.
Olivia uniosła brwi i zamknęła za nim drzwi. Spojrzała na Nathaniela i pokręciła głową.
- Więc od razu pomyślałeś, że to ja, tak? - mruknęła marszcząc nos, a potem westchnęła.
- Byłam dziś w barze żeby znaleźć kogoś kim się pożywię. Chciałam człowieka, ale jakiś wilk mnie zaczepiał, więc zajęłam się nim. A drugi się na mnie rzucił więc też zginął. Ale temu drugiemu wyrwałam serce - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna usiadła na fotelu i spojrzała na ulotkę.
-Może być horror.-powiedziała łagodnie po czym zarzuciła nogę na nogę tak, że jej sukienka się nieco uniosła.
-Jest jakiś alkohol?-zapytała zagryzając dolną wargę.
Chłopak zamrugał parę razy, a potem pokręcił głową.
-Co? Nie. Akurat nie pomyślałem o tobie.-odparł marszcząc lekko brwi, a potem westchnął krzyżując ramiona.
-Bardziej myślałem o Rose.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym zawołał obsługę. Poprosił o dwa kieliszki i jakieś dobre wino, a potem pokazał, który film wybrali. Kiedy kobieta przyniosła im alkohol i kieliszki, Adrien rozlał wino i podał jej jeden kieliszek. Potem światła nieco przygasły i zaczął się film.
Olivia westchnęła i opadła na kanapę.
- Cóż... To możliwe. Jest nowonarodzoną, więc ciężko jej się powstrzymać. Zresztą, ja też zabijam wilkołaki na porządku dziennym, więc to w sumie bez znaczenia - dodała i zerknęła na Nathaniela.
- Kochanie, przykro mi, że straciłeś dwójkę swoich ludzi, ale czego teraz ode mnie oczekujesz? Nie wiem gdzie jest Rose, pewnie są gdzieś z Adrienem - stwierdziła.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się i podziękowała po czym upiła łyka i spojrzała na ekran. Film był naprawdę straszny, ale to się podobalo Rose
Według niej horrory właśnie takie powinny być. Kiedy się skończył zerknęła na ukochanego.
-I co teraz?-zapytała łagodnie.
Chłopak westchnął ciezko i pokręcił głową.
-Sam nie wiem. Rozumiem, że Rose dopiero co została przemieniona, ale Adrien obiecał jej pomóc się kontrolować.-odparł lekko marszcząc brwi.
-Będziemy musieli o tym pogadać.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak wiedział, że Rose się podobało, więc bardzo się cieszył. Dla niego horror nie był jakiś mega straszny - mało co go teraz potrafiło przerazić. Za dużo już w życiu widział. Kiedy film się skończył, wstał z fotela i pomógł także jej.
- Zaraz zobaczysz - odparł i wyprowadził ją z kina. Było ono niedaleko portu. Adrien zakrył jej oczy, a potem poprowadził ją w tamtą stronę. Odsłonił jej widok dopiero kiedy byli na pomoście. Była tam spora łódź, na której stał stolik z jedzeniem i świeczkami. Wszystko było ładnie ozdobione.
- Podoba się? - mruknął jej do ucha.
Olivia westchnęła i przeciągnęła się, zarzucając nogę na nogę. Wzięła pasek od szlafrok i zaczęła się nim bawić.
- Nath, mój brat nie siedzi z tą laską cały czas. Gdyby z nią był nikogo by nie zabiła - stwierdziła.
- Poza tym nie wykluczaj od razu, że ci kolesi jej nie zaczepiali. Przez tysiąc lat zauważyłam, że wilki wyjątkowo lubią łapać za tyłek - dodała przewracając oczami.

Rosemarie; Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko, a potem pokiwała głową i zerknęła na ukochanego.
-Jest cudownie. Ale nie jest na to trochę za zimno? W końcu mamy grudzień.-powiedziała rozbawiona lekko pocierając ramiona
Chłopak przewrócił oczami i oparł dłonie na oparciu kanapy.
-A powinien.-odparł, a na jej słowa zmarszczył lekko brwi.
-Ale nie wszyscy są tacy. Poza tym sama mówiłaś, że nowonarodzone wampiry tracą szybciej kontrolę.-mruknął i westchnął.
-Jestem alfą. Nie mogę dopuszczać do takich sytuacji.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i zdjął marynarkę, po czym okrył jej ramiona.
- Wampirom rzadko jest zimno, więc myślałem, że może nie będzie tak źle. Ale jakby co pod pokładem jest całkiem sporo miejsca - odparł i pocałował ją lekko w skroń.
Olivia przewróciła oczami i pokręciła głową.
- Wiem Nathaniel. To prawda, nowonarodzone często tracą kontrolę, do tego stopnia, że czasami nawet nie pamiętaj, że kogoś zaatakowały. I zejdź z Adriena - mruknęła.
- A co gdybym to ja zabiła wilki z twojej watahy? A może to zrobiłam? Nie wiem kim byli ci goście, których zabiłam w barze - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się wdzięcznie, a potem oboje weszli na pokład i zajęli miejsca.
-Wygląda przepysznie.-powiedziała łagodnie.
-Smacznego.-mruknęła i zajęli się jedzeniem.
Chłopak westchnął i przeczesał wlosy.
-Olivia... To jest zupełnie inna sprawa. Twój brat sam się zobowiązał do pomocy.-odparł przyglądając się ukochanej.
-Proszę cię, abyś nie zabijała wilków. A jak cię jakiś wkurzy to po prostu dać mu w ryj okej? Wataha jest dla mnie rodziną tak jak dla ciebie Adrien. Postaw się proszę na moim miejscu.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się pod nosem, a potem wlał im po kieliszku wina i podał. Stuknęli się szkłami, wznosząc toast za ich miłość, a potem wrócili do jedzenia. Kiedy skończyli chłopak podszedł do ukochanej i zaczął powoli masować jej ramiona.
Olivia milczała dłuższą chwilę krzyżując ręce na piersi, a potem westchnęła.
- Dobra, niech ci będzie. Najchętniej bym się na to nie godziła, ale mogę to dla ciebie zrobić - mruknęła w końcu.
- Ale jest jeden wyjątek. Jeżeli jakiś mnie zaatakuje nie zawaham się i nie będzie miało znaczenia kim jest ten wilk. Gdybym dawała tylko w pysk każdemu, kto chciał mnie zabić przez tysiąc lat nikt by nie szanował Pierwotnej. W końcu zabić mnie nie można - dodała i wstała z kanapy, po czym wyjęła z barku whisky i wlała sobie szklankę, a potem upiła sporego łyka.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy zaczął masować jej ramiona zamruczała cicho i przygryzła wargi. Dopiła swój kieliszek wina po czym podniosła się i objęła go za szyję przylegając do niego swoim ciałem.
-Mam dziś bardzo dużo energii. Co powiesz na to aby ją jakoś spożytkować?-szeonęła mu do ucha lekko je przygryzając.
Chłopak westchnął po czym podszedł do niej i lekko ją objął.
-Dziękuje. To dla mnie bardzo ważne.-odparł łagodnie i musnął jej policzek.
-Będę musiał niedługo spadać, ale jeszcze się zobaczymy. Obiecuję.-mruknął po czym ucałował jej wargi.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się szeroko i mocno ją objął, po czym zaczął całować jej szyję.
- Bardzo chętnie moja malutka - mruknął, a potem jednym ruchem wziął ją na ręce i zaniósł pod pokład. Był tam spory pokój z dużym łóżkiem, a także łazienka. Kiedy się tam znaleźli rzucił dziewczynę na łóżko i zaraz znalazł się nad nią, całując ją namiętnie.
Olivia westchnęła i uśmiechnęła się słabo.
- Rozumiem. Uważaj na siebie - odparła i pocałowała go czule w policzek.
- A ja wrócę do wanny. Mam jakoś strasznie obolałe kości. Przydałby mi się masaż - dodała, przeczesując jego włosy.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szeroko, a kiedy rzucił ją na łóżko od razu odwzajemniła pocałunek. Wplotła w jego włosy swoje palce, a potem przekręciła go na plecy i zaczęła rozpinać jego koszulę. Nie mogła sobie poradzić z ostatnimi guzikami więc po prostu ją rozerwała. Pochyliła się i zaczęła obcałowywać jego tors oraz brzuch.
Uśmiechnął się pod nosem i musnął jej czoło.
-Obiecuję, że jutro ci go zrobię.-mruknął głaszcząc ją po policzku. Potem musnął ją jeszcze w wargi i wyszedł z jej domu kierując się do pasu bo tam zawsze rozpoczynał przemianę.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się tylko na jej poczynania. Nie wiedział skąd w niej tyle energii i śmiałości, ale wcale mu to nie przeszkadzało. Lubił w niej tą niewinność i delikatność jaką umiała mieć na co dzień, ale taka też była cudowna. Kochał ją całą. Pogłaskał ją po włosach i odetchnął.
- Rosie, gdybym ci się oświadczył, zgodziłabyś się? - mruknął po chwili rozbawiony.
Olivia pokiwała głową i westchnęła. Wzięła sobie alkohol i wróciła do wanny. Posiedziała tam jeszcze jakiś czas, a potem ubrała się ciepło i wyszła na ganek. Przysiadła na miękkim fotelu, który tam stał i zaczęła czytać książkę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna oderwała się od jego skóry i spojrzała mu w oczy, a potem uśmiechnęła się.
-Oczywiście, że tak.-powiedziała wesoło i musnęła jego wargi. Przejechała palcami po jego brzuchu, a potem zajęła się jego spodniami.
Chłopak zmienił się w wilka i już miał biec do domu Olivii, kiedy wpadł w we wnykę. Zaskamlał próbujac się uwolnić, jednak gdy to zrobił miał całą łapę pocharataną i we krwi. Doszedł pod posiadłość blondynki, a kiedy już był blisko stanął i spojrzał na nią złotymi ślepiami.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i pogłaskał ją po włosach, po czym obrócił ją jednym ruchem na plecy i zdjął z niej sukienkę. Oparł się o materac i uśmiechnął się szeroko.
- Jesteś taka seksowna - mruknął i zaczął całować jej szyję i dekolt bardzo dokładnie.
Olivia usłyszała szelesty i poczuła krew. Odłożyła książkę i uniosła głowę, a widząc wilka zamrugała parę razy. Czuła, że to Nathaniel. Powoli się podniosła i do niego podeszła.
- Cześć - przywitała się i uśmiechnęła się leciutko, a widząc jego łapę zakryła usta dłonią.
- Jesteś ranny... - powiedziała zaniepokojona.

Rosemarie;Nathaniel
Ściągnęła jego spodnie zanim przewrócił ją na plecy, a potem przygryzła wargi i odchyliła głowę do tyłu.
-Podoba ci się moja nowa bielizna?-mruknęła cicho przejeżdżając palcami po jego gorącej skórze. Później włożyła dłoń w jego bokserki i złapała jego męskość po czym ścisnęła ją delikatnie.
Nathaniel zapiszczał cicho po czym dokulał się do werandy i ułożył się na niej zlizując krew z łapy. Na szczęście dzięki temu, że był wilkołakiem szybciej się goiła choć i tak była poważna.

Adrien/Olivia

Chłopak jęknął cicho i uśmiechnął się szeroko.
- Jest cudowna - mruknął, a potem ściągnął jej stanik.
- Ale bez niej jest jeszcze lepiej - dodał, po czym przyssał się do jej sutków, drażniąc jej piersi także dłońmi.
Olivia przysiadła na ganku i delikatnie dotknęła jego futra. Powoli go pogłaskała i uśmiechnęła się słabo.
- Poczekaj - poprosiła, po czym szybko pobiegła do domu po apteczkę. Kiedy ją znalazła wzięła bandaże i wodę utleniona. Wróciła do wilka i zajęła się tą raną. Nie chciała żeby cierpiał.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna jęknęła i pezygryzła wargi, a potem ściągnęła całe jego bokserki i zaczęła jeździć dłonią po jego członku co jakiś czas go ściskając i pocierając. Chciała, aby było mu jak najlepiej.
Nathaniel uniósł głowę przyglądając jej się uważnie, a kiedy skończyła bandażować jego łapę ułożył pyszczek na jej kolanach. Trącił ją lekko nosem domagając się głaskania i spojrzał na nią swoimi oczami.

Adrien/Olivia

Czuł przeszywające go przyjemne dreszcze i wzdychał czasami, ale głównie skupiał się na dokładnym pieszczeniu ukochanej. W końcu oderwał usta od jej piersi i obcałował brzuch, a potem zdjął jej majtki i rozszerzył nogi, po czym zaczął pieścić jej kobiecość.
Olivia roześmiała się cicho i zaczęła delikatnie głaskać jego futro. Było całkiem przyjemne w dotyku.
- Chyba wolę cię jednak jako człowieka, bardziej mnie kręcisz - przyznała rozbawiona - Ale taki też jesteś uroczy - dodała, drapiąc go za uchem.

Rosemarie;Nathaniel
Rozszerzyła bardziej nogi i jęknęła przygryzając wargi. Znów czuła, że rozpala ją do granic możliwości. Po chwili przekręciła go na plecy i musnęła jego wargi, a potem przekręciła się tak, że miała jego członek przed swoją twarzą, a on miał jej kobiecość. Odgarnęła kosmyki włosów z twarzy po czym włożyła go sobie do ust i zaczęła umiejętnie go pieścić.
Nathaniel zamruczał, a potem parsknął i przymknął oczy. Uwielbiał z nią przebywać choć chyba sam wolał być w postaci człowieka. Wtedy mógł ją normalnie dotknąć, pocałować...

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i pogłaskał jej uda, a potem jęknął i odetchnął głęboko. Wrócił do lizania jej kobiecości. Wkładał język do jej pochwy i ssał łechtaczkę. W końcu skupił się tylko na niej, a do pochwy włożył jej dwa palce i poruszał nimi dokładnie. Kiedy znalazł punkt G zaczął go pocierać i uciskać.
Olivia uśmiechnęła się tylko i westchnęła. Dobrze, że to był tylko jeden wieczór w ciągu miesiąca. Brakowało jej jego głosu i dotyku. Nie mógł jej nawet odpowiedzieć. Nie chciałaby gdyby częściej był zmuszony zmienić się w wilka. Kiedy tak siedzieli nagle z lasu powoli wyszły jeszcze dwa inne wilki, które na widok alfy z wampirem zaczęły niebezpiecznie warczeć. Dziewczyna kiedy tylko to zauważyła, wyprostowała się i spięła.

Rosemarie;Nathaniel
Jęknęła głośno i mocniej zacisnęła dłonie na jego członku. Boże bylo jej tak cholernie dobrze. Kiedy chłopak drażnił jej najwrażliwszy punkt brunetka w końcu poczuła, że szczytuje więc krzyknęła, a jej pochwa zaczęła zaciskać się na jego palcach. Jej serce jak i oddech również przyśpieszyły.
Nathaniel słysząc warczenie uniósł momentalnie łeb, a potem podniósł się i zbiegł z werandy. Jego sierść lekko zjeżyła się na grzbiecie po czym obnażył kły i również zaczął warczeć. Nie miał zamiaru dopuścić, aby coś się stało jego ukochanej.

Adrien/Olivia

Jęknął kiedy ścisnęła jego członek, a potem odetchnął głęboko. Widząc i czując zresztą, że ukochana szczytuje uśmiechnął się z satysfakcją. W końcu wyjął z niej palce i przekręcił ją tak, że siedziała mu na biodrach, a potem  przyszpilił ją do materaca i jednym ruchem wszedł w nią.
Olivia skrzyżowała ręce na piersi i wstała ze schodów. Zerknęła na wilki i zagryzła dolną wargę, a jej kły mimowolnie się wysunęły. Jeden z wilków zerknął na nią i aż się najeżył, ale oboje zamilkli. Chyba nie chcieli się na razie narażać alfie. Kiedy pobiegli z powrotem do lasu Olivia westchnęła i powoli podeszła do Nathaniela. Dotknęła lekko jego grzbietu i uśmiechnęła się słabo.
- Idź już do swojej watahy. Powinieneś spędzić z nimi trochę czasu - stwierdziła - Poza tym też jestem już zmęczona - dodała.
- Przyjdź do mnie rano jeżeli będziesz mógł. Klucze są pod wycieraczką - dodała jeszcze i pogłaskała go po łbie.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy w nią wszedł jęknęła i wbiła paznokcie w jego ramiona lekko odchylając głowę do tyłu. Z każdym jego kolejnym ruchem pojękiwała coraz głośniej, a potem zaczęła krzyczeć jego imię.
Nathaniel zerknął na dziewczynę po czym otarł się o jej nogi, a potem pobiegł do lasu. Wiedział, że będzie musiał porozmawiać z watahą o tym co się stało, ale to już po pełni. Gdy wszedł do lasu był o wiele czujniejszy, aby nie wpaść w kolejną pułapkę.

Adrien/Olivia

Miał satysfakcję z każdego jęku i krzyku jaki dziewczyna z siebie wydobywała. Uwielbiał tego słuchać, to podniecało go jeszcze bardziej. Po pewnym czasie założył jej nogę na swoje ramię co pozwalało mu na drażnienie członkiem punktu G.
Olivia westchnęła i weszła do domu. Zdjęła płaszcz, a potem poszła do pokoju. Rozebrała się do bielizny i położyła. Bardzo szybko zasnąła. W tym czasie minęła pełnia. Rano wilki które widziały Liv i Nathaniela spotkały się z innymi i wszystko opowiedziały. Nikt do tej pory nie wiedział o związku Alfy z wampirem.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, a potem wygięła się i zacisnęła palce na kołdrze krzycząc "mocniej" "szybciej". W końcu poczuła jak zbliża się jej drugi orgazm więc jęknęła, a potem wypowiedziała głośno jego imię czując pulsowanie kobiecości.
Po pełni chłopak założył na siebie ciuchy, a potem skierował się tam gdzie wataha miała spotkania. Zmarszczył brwi i podszedł bliżej.
-Scott, Alex... Co to do cholery miało znaczyć? Podnosicie łapę na alfę? Swojego lidera i przywódcę?-dodał krzyżując ręce na piersi.

Adrien

Chłopak uśmiechnął się, a potem wbił się w nią tak głęboko jak tylko umiał i wystrzelił w nią swoją spermę. Jęknął cicho i odetchnął głęboko, po czym musnął czule jej usta i pogłaskał ją po włosach. Była taka niesamowita i kochał ją całą tak bardzo...
Alex i Scott spojrzeli po sobie, a potem odezwał się ten pierwszy.
- Nie Nathaniel, nie na ciebie. Na tą wampirzycę, mordercę naszej rasy. To Pierwotna, wiesz ile ona wilkołaków zabiła w swoim życiu? - mruknął niezadowolony.
- A skoro zachciało ci się rżnąc wampira to może nie nadajesz się na przywódcę - dodał ten drugi.

Rosemarie; Nathaniel
Dziewczyna zacisnęła uda na jego biodrach i jęknęła, a potem odwzajemniła czule pocałunek i pogłaskała go po włosach.
-Jesteś przecudowny...-mruknęła łagodnie uśmiechając się słabo. Kiedy opadł obok niej wtuliła się w niego i pezejechała palcami po jego torsie.
-Niezwykły.-dodała i zaczęła muskać wargami jego skórę.
Chłopak pokręcił głową i westchnął.
-Obiecała nie zabijać wilków z naszej watahy.-odparł na słowa Alexa, ale później mocno się zdenerwował i rzucił się na Scotta mocno przygniatając go do ziemi.
-Jak śmiesz się tak do mnie zwracać? Olivia i ja jesteśmy zaręczeni i będę z nią czy to wam się podoba czy nie.  A jeśli jeszcze raz usłyszę jak mówicie o niej źle to przysięgam, że to mnie będziecie się obawiać, a nie jej zrozumiano?-warknął po czym przycisnął Scotta bardziej.
-Scott?-dodał marszcząc brwi.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i pocałował ją czule w usta.
- Cieszę się, że tak uważasz - odparł i pogłaskał ją po policzku, a potem odetchnął i powoli położył się obok niej.
- Zmęczona? - zapytał głaszcząc ją po brzuchu.
Scott zacisnął zęby i spojrzał wrogo na Nathaniela. Alex przyglądał się jak jego kumpel jest poniewierany i cały się spiął.
- Zrozumiano. Bądź sobie dalej z tą pijawką - mruknął, po czym gdy Nath z niego zszedł wstał i się otrzepał. Alex westchnął i zerknął na wszystkich.
- Tylko czekać aż wszystkich nas wybije - burknął, po czym razem z kumplem się oddalili.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie i pokiwała głową.
-Trochę tak. Jednak seks  zużywa bardzo dużo energii.-powiedziała rozbawiona i wtuliła się w niego.
-Dobranoc kochanie.-szepnęła i niedługo potem usnęła.
Chłopak zszedł ze Scotta i zmarszczył brwi, a potem się rozejrzał.
-Jestem waszym alfą. Powinniście mnie i moje decyzje szanować, a nie stawać przeciwko mnie. Czy tak postępuje rodzina?-odparł po czym odwrócił się i odszedł kierując się do domu blondynki. Kiedy tam doszedł wziął klucz i otworzył drzwi po czym wszedł do środka.

Adrien/Olivia

Zaśmiał się cicho i skinął głową.
- To prawda - mruknął i pocałował ją lekko w czoło, po czym wtulił twarz w jej włosy.
- Dobranoc piękna - dodał cicho, a kiedy usnęła, on też pozwolił sobie odpłynąć w krainę snów.
Olivia mimo bycia wampirem nie usłyszała jak Nathaniel wchodził do jej domu, ponieważ pogrążona była w śnie. Było w końcu jeszcze bardzo wcześnie, a ona była dosyć zmęczona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się następnego ranka. Uchyliła powieki i spojrzała na ukochanego po czym uśmiechnęła się delikatnie. Powoli podniosła się z łóżka i poszła do łazienki gdzie wzięła szybki prysznic, a potem ubrała się i wróciła do pomieszczenia. Przysiadła na łóżku i pogłaskała go po włosach. Czuła lekkie ssanie w żołądku ale na razie postanowiła się tym nie przejmować.
Chłopak skierował się do sypialni, a widząc śpiącą ukochaną uśmiechnął się delikatnie. Ściągnął spodnie i koszulkę po czym ułożył się obok niej i objął ją ramieniem muskając jej skroń.

Adrien/Olivia

Chłopak przebudził się jakiś czas później. Przetarł oczy i ziewnął, po czym zerknął na ukochaną i uśmiechnął się łagodnie.
- No cześć - mruknął i powoli podniósł się do siadu. Ujął jej dłoń i ścisnął ją lekko.
- Która godzina? - zapytał.
Olivia poczuła ruch na łóżku i tym razem powoli uchyliła powieki, chociaż dalej była bardzo śpiąca. Zerknęła na chłopaka, który ją przytulił i uśmiechnęła się.
- Cześć - przywitała się cicho, delikatnie dotykając jego torsu.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się pod nosem po czym musnęła jego wargi czule.
-Dziewiąta.-powiedziała rozbawiona i pogłaskała go po włosach.
-Najwyższa pora, aby wstać.-mruknęła, a potem przełknęła ślinę czując jego puls.
Chłopak uśmiechnął się i musnął jej czoło.
-Śpij skarbie. Jeszcze wcześnie.-odparł łagodnie i przycisnął jej ciało do swojego torsu.
-Będę przy tobie.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i potarł kark.
- Tak, już wstaję - odparł i przysunął się trochę do niej, po czym podstawił jej swój nadgarstek pod usta.
- Widzę jak się spinasz - wyjaśnił rozbawiony i pogłaskał ją drugą dłonią po karku.
Olivia mruknęła z zadowoleniem, po czym chwilę później zasnęła, wtulając się w jego tors. Obudziła się kilka godzin później, około dziewiątej. Przetarła oczy i zerknęła na ukochanego z uśmiechem.

Risemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na jego nadgarstek, a potem westchnęła cicho.
-Adrien... Nie mogę się cały czas tobą żywić. Będziesz się potem źle czuł.-powiedziała odsuwając od siebie jego nadgarstek.
-Wezmę od kogoś innego.-dodała.
Chłopak uśmiechnął się szeroko i pogłaskał ją po włosach.
-Cześć piękna.-szepnął i musnął czule jej czoło.
-Dobrze spałaś?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i złapał jej dłoń.
- Będę się czuł okej Rose. Moja siostra żywiła się tylko mną przed ponad dziesięć lat naszego życia i czułem się świetnie. Nowonarodzeni za szybko tracą kontrolę i zabijają, a ja nie chcę żebyś zabijała na potęgę. Poza tym nie możesz po prostu atakować ludzi w biały dzień, bo ktoś cię złapie - dodał i pogłaskał ją po włosach.
Olivia uśmiechnęła się i skinęła głową.
- Cześć. Tak, dobrze, dzięki - odparła i pocałowała go lekko w policzek.
- Jak pełnia? Co z twoją łapą? Znaczy... Teraz już ręką - zaśmiała się.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła cicho, a potem spuściła wzrok. W końcu nie powiedziała mu, że wczoraj zabiła dwóch wilkołaków. Delikatnie dotknęła jego dłoni i przygryzła wargi.
-Jesteś pewien, że tego chcesz? Co jak znów przestanę nad sobą panować?-spytała cicho.
Chłopak uśmiechnął się delikatnie i pogłaskał ją po ramieniu.
-Dobrze. Zagoiła mi się już.-odparł łagodnie i musnął jej skroń.
-Kocham cię najbardziej na świecie.-dodał wtulając twarz w jej włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i pocałował ją w czoło.
- Powstrzymam cię. Ostatnio mi się udało. Jesteś wampirem, ale i tak jestem od ciebie silniejszy - odparł rozbawiony i podał jej swój nadgarstek.
- Nie kłóć się ze mną - dodał ze śmiechem i poczochrał jej włosy.
Olivia uśmiechnęła i pocałowała go lekko w policzek.
- Wiem. Ja ciebie też - odparła, po czym podniosła się powoli z łóżka i przeciągnęła się. Wzięła szlafrok i założyła go, a potem spuściła wzrok.
- Nath... Co... Z tymi wilkami? Tymi, które wczoraj tu przyszły? - zapytała po chwili nieco ciszej.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho po czym przejechała delikatnie palcami po jego skórze na nadgarstku, a potem musnęła ją wargami i przebiła swoimi kłami. Zaczęła pić jego cudowną krew starając się jakoś opanować, jednak słabo jej to szło. Wiedziała, że będzie musiała zmienić żywiciela, bo w końcu uzależni się od krwi Adriena.
Chłopak westchnął po czym pokręcił głową.
-Są przeciwni abym się z tobą spotykał.-odparł niezadowolony i potarł czoło.
-Ale nie mam zamiaru ich słuchać.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak odetchnął i czekał aż dziewczyna się pożywi. Kiedy poczuł, że ma już dosyć, oderwał ją od siebie i pogłaskał po karku.
- Wszystko okej? - zapytał ją łagodnie i otarł z jej wargi krew.
Olivia westchnęła i spojrzała na swoje dłonie, na pierścionek, a potem na ukochanego.
- Nie chcę żebyś miał przeze mnie konflikty w watasze - mruknęła i pogłaskała go po policzku.
- Widzę, że to cię unieszczęśliwia - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho i powoli pokiwała głową.
-Tak... Wszystko dobrze.-powiedziała oblizując wargi, a potem spojrzała na niego.
-Dziękuję. A teraz wstawaj już.-mruknęła i musnęła jego usta czule.
Chłopak westchnął po czym pokręcił głową.
-Jeśli mam wybierać pomiędzy tobą a nimi to chyba wybór jest oczywisty.-odparł łagodnie ujmując jej dłoń i całując ją czule.
-Nie martw się. Wszystko będzie dobrze.-zapewnił.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym wstał i poszedł do łazienki. Wziął szybki prysznic, ubrał się i wrócił do dziewczyny.
- Możemy wracać? - zapytał, podając jej swoją rękę.
Olivia pokręciła głową i uśmiechnęła się słabo.
- Nigdy nie kazałabym ci wybierać - odparła i pocałowała go lekko w usta, a potem podniosła się z łóżka.
- Dobra, wstajemy. Chcesz żeby ci zrobić jakieś śniadanie albo coś w tym stylu? - zapytała wesoło.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową po czym pogłaskała go po dłoni i wyszli na pokład, a potem zeszli z łodzi.
-Chcesz jeszcze odwiedzić siostrę?-zapytała łagodnie przyglądając mu się uważnie.
Chłopak podniósł się i przeciągnął, a potem pokręcił głową.
-Nie dziękuję. Jak szedłem do ciebie to zjadłem kilka cheeseburgerów.-odparł rozbawiony i cmoknął ją w czoło, a potem się ubrał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i objął ją w pasie.
- Tak, myślę, że to dobry pomysł do niej zajrzeć. Wczoraj była pełnia. Mam nadzieję, że wszystko gra - stwierdził i ruszyli w tamtą stronę.
Olivia pokiwała głową i wzruszyła ramionami.
- Spoko, w takim razie zrobię sobie kawę. Chcesz też coś? - zapytała, idąc do kuchni. W tym samym momencie do domu wszedł Adrien z Rose.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową po czym skierowali się do domu Olivii.
-Możesz mi też zrobić.-odparł Nathaniel, a widząc Adriena wraz z Rose lekko zmarszczył brwi po czym podszedł bliżej.
-Świetnie, że jesteś Rose bo miałem z tobą porozmawiać. Wczoraj jak szedłem ulicą zauważyłem dwa ciała wilkołaków, które były osuszone z krwi.-mruknął przyglądając się jej uważnie.
-Wiem. Ja ich zabiłam. Byłam głodna, a to że to byli akurat oni to już nie moja wina.-mruknęła wzruszając ramionami. Nathaniel zacisnął zęby, a potem szybko do niej podszedł i przycisnął mocno do ściany tak, że jęknęła.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony, kiedy dziewczyna się do tego przyznała. Nie powiedziała mu nic. Zanim jednak zdążył się odezwał Nathaniel się na nią rzucił, więc szybko zareagował i odepchnął mocno chłopaka od ukochanej.
- Ej, uspokój się i nie podnoś łap na moją dziewczynę - warknął nieprzyjemnie. Olivia wychyliła się z kuchni i spojrzała na wszystkich nieco zdezorientowana. Słysząc słowa brata uniosła brew i spojrzała na Natha.

Rosemarie;Nathaniel
Chłopak zmarszczył mocno brwi i spojrzał na Adriena.
-W takim razie jej pilnuj bo w końcu się do tego zobowiązałeś. Ona nie może latać po mieście, zabijać kogo chce i do tego jeszcze nie zatuszowywać śladów. Wiesz co zrobią wilkołaki jak się dowiedzą kto morduje ich towarzyszy? Rozszarpią cię na strzępy Rose.-odparł na co dziewczyna skrzyżowała ręce na piersi.
-Nie boję się wilkołaków. Umiem o siebie zadbać. A to, że one nie potrafią się same obronić to już ich problem.-mruknęła.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową z niedowierzaniem, po czym westchnął ciężko.
- To nie jest powód żeby ją atakować. Przepraszam, że się nią nie zajął, ale miałem kilka rzeczy do załatwienia, nawet nie wiedziałem, że wyszła z domu - warknął, a potem spojrzał na Rose.
- A ty moja droga nie bądź znowu taka pewna siebie. Po pierwsze powinnam mi o tym powiedzieć, a po drugie wiedz, że jesteś wilkołak chce chociażby draśnie zębem to nic nie będzie mogło ci pomóc, umrzesz. Więc nie zadzieraj z nimi - dodał. Olivia przewróciła oczami i pokręciła głową.
- Nath, mówiłam już żebyś nie czepiał się Adriena. Poza tym zejdźcie z niej trochę, ona jest nowonarodzoną. Nie wiecie jak to jest, nigdy tego nie przechodziliście - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na Adriena i pokręciła głową z niedowierzaniem, a potem parsknęła.
-Myślałam, że będziesz po mojej stronie.-powiedziała po czym wyszła trzaskając drzwiami. Adrien przecież nie będzie jej niańczył przez cały czas, a ona musiała zdobywać pożywienie. Zresztą... Te wilkołaki od dawna ją denerwowały.
Chłopak westchnął ciężko i przeczesał włosy po czym objął Olivię ramieniem.
-Przepraszam... To wszystko mnie trochę wyprowadziło z równowagi.-powiedział łagodnie i musnął jej skroń.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął ciężko i nie wiedział za bardzo co ma zrobić. Był nieco zły na Rose, że mu o tym nie powiedziała. Powinna. Olivia przewróciła oczami i odsunęła się od ukochanego.
- Nie Nath, gadaliśmy o tym. Źle się zachowałeś. I ty też głupolu - mruknęła do swojego brata i postanowiła iść za Rose. Wyszła z domu i pobiegła za wampirzycą.
- Hej, zaczekaj! - zawołała za nią. Nie chciała żeby dziewczyna zrobiła teraz coś głupiego.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna słysząc za sobą głos Olivii przewróciła oczami po czym zatrzymała się.
-Czego chcesz?-mruknęła krzyżując ręce na piersi. Odkąd stała się wampirem coś się w niej zmieniło. Już nie była taka delikatna, ale bardziej ostra i agresywna.
Chłopak westchnął ciężko po czym opadł na kanapę.
-Chyba rzeczywiście tylko Olivia rozumie Rose. W końcu ona też przez to przechodziła.-odezwał się po chwili.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i powoli pokiwał głową.
- Tak, możliwe. Mojej siostrze też było bardzo ciężko gdy matka zamieniła ją w wampira - odparł siadając obok na kanapie.
Olivia westchnęła i wyciągnęła do niej rękę.
- Chce pogadać. Ale w spokojnym miejscu. Zabiorę cię gdzieś - powiedziała łagodnie. Nie wiedziała dlaczego, ale czuła, że mu się tą mała zająć.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zerknęła na jej dłoń, a potem pokiwała głową. Tak naprawdę to chyba tylko ona mogła jej wysłuchać, zrozumieć, a przede wszystkim pomóc. Złapała ją za rękę, a potem obie poszły w znanym tylko blondynce kierunku.
Chłopak westchnął cicho i potarł skronie.
-Nie mogę tylko zrozumieć jednej rzeczy. Niedaleko tej dzielinicy kręci się sporo ludzi, więc dlaczego Rose zamiast pożywić się jednym z nich wybrała dla siebie większe zagrożenie?-mruknął po chwili.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową.
- Nie mam pojęcie. Nie było mnie z nią. Nawet mi o tym nie powiedziała - mruknął.
- Może znała te wilkołaki i czymś jej się narazili - dodał.
Olivia zaprowadziła Rose na skraj lasu, na wzgórze, z którego widać było całe miasto. Tu było cicho i specjalnie. Przysiadła na sporym głazie i poklepała miejsce obok siebie.
- Wiem, że to wszystko jest trudniejsze niż im się może wydawać - odezwała się po chwili milczenia.
- Bycie wampirem zmienia i to bardzo. Szczególnie na samym początku - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Usiadła obok blondynki i spojrzała na miasto, a potem pokręciła głową.
-Myślałam, że Adrien stanie po mojej stronie. On chce abym była jego więźniem i pytała się o zgodę abym mogła wyjść?-mruknęła podkulając nogi.
-Rozumiem, że się martwi, ale nie może traktować mnie jak zwierzęcia.-dodała.
Chłopak westchnął i pokiwał głową opierając głowę o oparcie.
-Święci nie byli. Dużo razy podrywali młode dziewczyny dla zabawy.-odparł wpatrując się w czarny telewizor.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew i pokręcił głową.
- W takim razie pewnie narazili się Rose - stwierdził i włączył telewizor. Akurat leciał jakiś mecz, ale on myślał o ukochanej. Miał nadzieję, że Olivia trochę pomoże dziewczynie.
Dziewczyna zaśmiała się cicho i pokręciła głową.
- Mój brat to czasami straszny głupek. Jest przewrażliwiony, zaborczy i zbyt się o wszystko martwi. Ale po prostu nie chce zostać sam. Ma też trochę racji - stwierdziła po chwili.
- Nie będę go bronić, bo rozumiem jak się czujesz. Ale naprawdę nie powinnaś się zbliżać do wilkołaków. Jedno draśnięcie i po tobie. Normalne wampiry umierają od ugryzienia i to w ogromnym cierpieniu - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zacisnęła usta w wąską linię, oraz palce na materiale swojej bluzki i spuściła wzrok.
-Dwa dni po moim przebudzeniu... Ci sami faceci próbowali mnie zgwałcić.-powiedziała po chwili cicho zaciskając zęby.
-Nie zrobili tego bo ktoś przyszedł, ale byli blisko.-dodała cicho.
Chłopak pokiwał głową i spojrzał na rozgrywający się mecz, ale już nic nie powiedział. Miał nadzieję, że Olivia nie będzie na niego zła.

Adrien/Olivia

Obserwował mecz, nie wiedząc co mógłby jeszcze powiedzieć. Chyba nie zostanie kumplem faceta swojej siostry. To znaczy... Chciał mu dać szansę i w ogóle, ale nie był pewien czy by się dogadali.
Olivia zamrugała parę razy po czym westchnęła. Złapała ją za rękę i ścisnęła ją lekko.
- Rozumiem. Chciałaś się zemścić i naprawdę to rozumiem. Po prostu na przyszłość lepiej trzymaj się z daleka od wilkołaków. To moja mała rada dla ciebie - odparła i uśmiechnęła się słabo.
- Pamiętaj, że gdybyś chciała o coś zapytać albo miała jakiś problem... Mogę ci pomóc. Mam wrażenie, że akurat ja cię zrozumiem - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na jej dłoń po czym ścisnęła ją lekko, a na jej słowa pokiwała powoli głową.
-Tylko proszę nie wspominaj o tym Adrienowi. Nie chcę żeby wiedział.-powiedziała, a potem westchnęła.
-Jest... Jeszcze coś. Adrien daje mi pić swoją krew, a ja... Za każdym razem kiedy czuje jej smak pragnę więcej i więcej. Uzależniam się...-dodała.
Chłopak podrapał się po głowie, a potem zerknął na Adriena.
-Oświadczyłem się Olivii.-odparł po chwili.
-Ale... Moja wataha jej nie akceptuje. Uważa, że powybija nasze stado.-dodał zaraz pocierając kark.

Adrien/Olivia

Chłopak uniósł brew, po czym powoli pokiwał głową.
- Nie powiedziała mi. Ale to dobrze, że moja siostra jest szczęśliwa - odparł, a na jego drugie słowa westchnął cicho.
- Wcale się nie dziwię. Byłbym zaskoczony gdyby przyjęli tą wiadomość z radością - dodał.
Olivia pokiwała głową, a potem wsłuchała jej.
- Krew mojego brata jest faktycznie wyjątkowa. I to nic złego jeżeli czasem będziesz ją pić. Ale jako nowonarodzona najlepiej by ci zrobiła syntetyczna, ze szpitala. Nie powinnaś na razie pić z ludzi, najpierw musisz się nauczyć nad sobą panować żeby nie zabijać - odparła - I nie zostawiać po sobie śladów - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała lekko głową i westchnęła.
-Chyba masz rację. Nie powinnam pić krwi Adriena. Nie dość, że się od niej uzależniam to jeszcze boję się, że któregoś razu zrobię mu krzywdę.-powiedziała przeczesując włosy.
-To wszystko jest dla mnie jezzcze takie nowe.-dodała kręcąc głową.
-Ale... Bycie wampirem faktycznie nie jest aż takie złe.-dodała.
Chłopak westchnął i pokiwał głową.
-Wiem. Ale powinni dać mi trochę wsparcia jako moja rodzina.-odparł przenosząc wzrok na ekran.
-Dorwaliście już tą wampirzycę co zmieniła Rose?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał lekko głową na to co powiedział jako pierwsze.
- Powinni. Tak się postępuje w rodzinie. Ja też nie byłem najszczęśliwszy gdy Olivia się w tobie zakochała, ale to moja siostra i skoro jest szczęśliwa... - odparł po chwili.
- Nie. Nie mam pojęcia gdzie może być Aurora. Poza tym na razie chciałem się skupić na tym żeby Rose się do tego wszystkie przyzwyczaiła - dodał.
Olivia pokiwała lekko głową.
- Dobrze, że się z tym pogodziłaś. Lepiej się żyje jak się akceptuje to, kim się jest - odparła, a potem zerknęła na Rose.
- Przywykniesz i się wszystkiego nauczysz. Pomogę ci - dodała lekko się uśmiechając - Możemy się teraz włamać do jakiegoś szpitala i zwinąć torebki z krwią. Też nie powinnam atakować ludzi za często, a w tym domu niczego takiego nie mam - dodała podnosząc się z kamienia.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową, a potem również zeszła z kamienia i razem skierowały się do pobliskiego szpitala. Poszło jak spłatka i kiedy z niego wychodziły miały sporo torebeczek z krwią.
-Powinnam wracać do siebie... Dzięki Olivia. Dzięki tobie czuję się trochę lepiej.-powiedziała łagodnie się uśmiechając.
Nathaniel pokiwał głową i westchnął.
-Racja. To jest najważniejsze. Musisz spróbować jej pomóc się kontrolować. Inaczej może popaść w szaleństwo i zabijać wszystkich dookoła nie tylko z głodu.-mruknął przeczesując włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał lekko głową.
- Wiem Nathaniel. Przechodziłem już zajmowanie się jednym wampirem. Olivia nie zawsze była świętą dziewczyną. Teraz nie jest, a bywało gorzej - mruknął.
Olivia pokiwała głową i uśmiechnęła się lekko.
- Cieszę się. Gdybyś czegoś potrzebowała to zawsze możesz na mnie liczyć - odparła łagodnie, po czym ją przytuliła.
- Mam powiedzieć Adrienowi żeby do ciebie przyszedł czy wolisz na razie zostać sama i ma się do ciebie odezwać potem? - zapytała.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho po czym pokręciła głową.
-Na razie nie mam ochoty się z nim widzieć...-powiedziała głaszcząc ją po plecach, a potem odsunęła się.
-Pójdę już. Na razie.-mruknęła i skierowała się do siebie. Gdy tam dotarła włożyła krew do lodówki i opadła na łóżko wzdychając ciezko.
Chłopak pokiwał głową i westchnął.
-Wiem...-mruknął, a niedługo potem usłyszeli otwierane drzwi.
-Pewnie Liv wróciła.-odparł.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął przypominając sobie czas sprzed paruset lat kiedy Olivia zabijała wszystkich, którzy ją wkurzyli. Nie wahała się i wybijała całe wioski. Udało mu się ją jednak powstrzymać. Kiedy usłyszał otwierane drzwi podniósł się. Widząc Liv samą uniósł brwi pytająco.
- Rose wróciła do siebie. Trochę ją uspokoiłam. Ale powiedziała, że na razie nie chce cię widzieć. Odezwij się do niej później - poprosiła spokojnie brata, który tylko westchnął i poszedł do swojej sypialni. Blondynka skrzyżowała ręce na piersi i westchnęła. Była zła na nich obu. Źle się dziś zachowali.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna wtuliła się w poduszkę i westchnęła cicho przypominając sobie kiedy jeszcze mieszkała w Riverland i właśnie tam poznała Adriena. Nie wiedziała czy wolałaby żyć w tamtych czasach czy w obecnych.
Chłopak westchnął po czym spojrzał na Olivię. Ujął jej dłoń i lekko ją ścisnął.
-Kochanie proszę... Nie złość się na mnie...-odparł patrząc w jej oczy.
-Wiem, że źle postąpiłem. Poniosło mnie.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak padł na łóżko i wziął komórkę, po czym napisał do Rose, że przeprasza i poprosił żeby napisała mu kiedy będzie chciała go zobaczyć. Nie chciał się jej narzucać.
Olivia westchnęła cicho i pokręciła lekko głową.
- Będę z tobą szczera - odezwała się.
- Nigdy bym nie pomyślała, że podniesiesz rękę na dziewczynę.Wiesz, na taką, która tylko cię wkurzyła, a nie zaatakowała.  Było blisko, a rzuciłbyś nią o tą ścianę - przyznała.
- Gdybym cię wkurzyła też być tak zrobił? - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna słysząc dźwięk swojego telefonu wzięła go do ręki i odczytała smsa. Westchnęła pod nosem przyglądając się uważnie wiadomości. Chciała mu odpisać ale była tak zmęczona że niedługo potem usnęła.
Chłopak westchnął ciezko po czym pokręcił głową.
-Przecież wiesz, że nie...-odparł po czym pogłaskał ją po policzkach.
-Wiem, że jestem narwany i porywczy... Ale popracuję nad tym obiecuję.-dodał nie spuszczając wzroku z jej oczu.

Adrien/Olivia

Chłopak czekał na jakiś odzew, ale go nie dostał, więc poszedł wziąć prysznic, a potem opadł na łóżku. Był w kiepskim nastroju.
Olivia westchnęła cicho, po czym przytuliła go mocno, głaszcząc go lekko po plecach.
- Nie umiem się na ciebie gniewać głupku - mruknęła, chowając twarz w jego torsie. Uwielbiała zapach jego ciała. Kiedyś dla niej śmierdział psem - teraz był to najcudowniejszy, męski zapach na świecie.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka obudziła się jakieś dwie godziny później. Uchyliła powieki i przetarła je, a potem wzięła telefon i odpisała Adrienowi, że może przyjść. Nie oznaczało to jednak, że mu wybaczyła do końca. Chciała z nim porozmawiać... Podniosła się do siadu i przeczesała swoje rozczochrane włosy.
Chlopak otulił ją ramionami po czym musnął czule jej czoło.
-Cieszę się.-mruknął łagodnie i wtulił twarz w jej włosy.
-Bardzo cię kocham.-dodał, a potem ucałował jej policzek.

Adrien/Olivia

Przysnął, ale obudził go telefon. Zerknął na ekran i od razu wstał, po czym ubrał się szybko i zbiegł na dół. Krzyknął do Olivii, że wychodzi, a potem poszedł pod dom Rose. Podszedł do drzwi i zapukał do nich nieco zestresowany. Chciał ją przeprosić i miał nadzieję, że mu wybaczy.
Olivia pokiwała głową i pogłaskała go po włosach.
- Wiem, ja ciebie też - odparła, a potem pstryknęła go w czoło.
- Ale uważaj i nie nagrab sobie, bo już nie będę tak pobłażliwa - dodała rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka podniosła się, a potem poszła do kuchni i wlała do kubka jedną torebeczkę z krwią. Wypiła wszystko, a gdy zmywała naczynie usłyszała pukanie do drzwi. Odetchnęła po czym otworzyła je, a widzac w progu Adriena wpuściła go do środka.
-Cześć...-przywitała się.
Chłopak pokiwał głową i zaśmiał się.
-Postaram się.-mruknął, a potem westchnął pod nosem.
-Martwi mnie jeszcze jedna rzecz... W lesie grasują jacyś myśliwi.-odparł marszcząc lekko brwi.

Adrien/Olivia

Chłopak powoli wszedł do środka i zerknął na ukochaną.
- Cześć... - odparł i zagryzł lekko dolną wargę.
- Przepraszam moja malutka, ja... Wiem, że przesadziłem i że źle cię traktuje. Nie chcę żebyś się czuła... No wiesz, osaczona. Ani nie chcę tobą rządzić. Po prostu okropnie się martwię... Nie wiem co bym zrobił gdybyś zginęła... Sam bym się zabił - powiedział od razu patrząc jej w oczy ze smutkiem.
Olivia zamrugała parę razy zaskoczona i zmarszczyła brwi.
- Faktycznie, twoja rana z wczoraj... to od pułapki, tak? To słabo. Trzeba by coś z tym zrobić - stwierdziła po chwili namysłu.
- Tylko nie wiem co - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła cicho po czym oparła się o ścianę.
-Ale się tak czuję Adrien. Czuję się jak więzień i wkurza mnie to, że chcesz tak bardzo dyrygować moim życiem.-powiedziała zerkając na niego.
-Rozumiem, że się martwisz ale nie muszę ci o wszystkim mówić co robię i kiedy, oraz gdzie wychodzę. Bez przesady. Nie mam dziesięciu lat.-dodała.
Chłopak westchnął, a potem skrzywił się i pokiwał głową.
-Racja. Tylko... Najgorsze jest to, że ci myśliwi nie muszą wcale polować na dzikie zwierzęta w lesie, ale na nas. Na wilkołaki. Te pułapki były dość spore i ledwo się z jednej wydostałem nie tracąc przy tym ręki.-odparł poważnie.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokiwał głową.
- Wiem, przepraszam. Ale... Zrozum też mnie trochę. Znaczy... Nie będę cię kontrolował i nie chcę tego robić. Ale powinnaś mi powiedzieć, że kogoś zabiłaś. Myślałem, że o tak znaczącej sprawie jednak mi powiesz. Dlatego się wkurzyłem - odparł po chwili.
- Obiecuję nie kontrolować ci życia. W zamian za to mów mi o takich rzeczach - dodał.
Olivia zamrugała parę razy i zagryzła dolną wargę.
- Myślisz, że ktoś poluje na wilkołaki. To trochę przerażające. Tym bardziej trzeba się tym zająć - odparła po chwili i pogłaskała go lekko po policzku.
- Nie chce żeby coś ci się stało - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła po czym powoli pokiwała głową. Odbiła się od ściany i przytuliła ukochanego opierając swoje czolo o jego.
-Kocham cię. Najbardziej na świecie...-szepnęła i pogłaskała go po włosach.
-Przepraszam, że ci o tym nie powiedziałam bo ja... Trochę się wstydziłam.-dodała.
Chłopak uśmiechnął się słabo i ujął jej dłoń po czym ucałował ją czule.
-Spokojnie kochanie. Nic mi nie będzie.-odparł głaszcząc jej skórę.
-Ale faktycznie trzeba coś z tym zrobić.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się słabo i mocno ją przytulił, całując lekko w czoło.
- Rozumiem. Już dobrze, zapomnijmy o tym całym nieporozumieniu - mruknął i pogłaskał ją po włosach.
- Nie przejmuj się - dodał.
Olivia pokiwała głową i ścisnęła jego dłoń.
- Pomyślimy nad tym - stwierdziła.
- A teraz... Wczoraj obiecałeś mi masaż... - mruknęła rozbawiona, unosząc brew do góry.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała powoli głową i uśmiechnęła się delikatnie wtulając się bardziej w jego tors.
-Już nie będę musiała brać od ciebie krwi. Razem z Olivią wzięłyśmy kilka torebek z pobliskiego szpitala.-powiedziała po chwili cicho i uniosła na niego wzrok.
Chłopak uśmiechnął się szeroko, a potem pokiwał głową.
-Faktycznie. W takim razie rozbieraj się księżniczko.-odparł rozbawiony i lekko ścisnął jej pupę.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał powoli głową i zerknął jej w oczy.
- Nie wpadłem na to, ale faktycznie, to dobry pomysł - stwierdził i pocałował ją w czoło.
- W takim razie wszystko już jest okej. Ciesze się - dodał.
Olivia roześmiała się i złapała jego dłonie.
- W takim razie chodźmy do sypialni - odparła i zaprowadziła go do swojego pokoju. Ten dom był naprawdę ogromny, zresztą tak samo jak jej sypialnia, którą serio uwielbiała. Kiedy już tam byli zdjęła z siebie koszulkę, a potem spódniczkę. Pod spodem nie miała nawet bielizny, bo jakoś nie chciało jej się dzisiaj jej ubierać.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie po czym musnęła czule kego wargi.
-Tak strasznie cię kocham...-szepnęła i już miała go znów pocałować, kiedy usłyszała kobiecy chichot.
-Jakie to słodkie.-mruknęła po chwili Aurora siedząca na parapecie.
Chłopak pokręcił głową z niedowierzaniem i przygryzł wargi, a potem usiadł nad dziewczyną. Delikatnie przejechał palcami po jej plecach po czym zaczął ją masować. Na początku ramiona, a potem barki i plecy.

Adrien/Olivia

Chłopak usłyszał znajomy głos i cały się spiął, a potem odsunął się od Rose i spojrzał na Aurorę.
- Ty suko! - warknął, po czym znalazł się obok niej i wciągnął ją do środka, a potem przyszpilił za całej siły do ściany. Był na nią wściekły.
Olivia zamruczała i zamknęła oczy. Było jej naprawdę przyjemnie.
- Jak dobrze... - wyszeptała, rozkoszując się dotykiem jego silnych dłoni. Mimo iż sama była bardzo silna, to przez niego czasami czuła się taka delikatna. Sama tego nie rozumiała.

Rosemarie;Nathaniel
Zamrugała parę razy po czym spojrzała najpierw na Aurorę, a potem na Adriena.
-W łóżku też taki byłeś. Dziki. Podobało mi się to w tobie wiesz? A ty złamałeś mi serce...-powiedziała, a potem zaśmiała się.
-Podobała ci się moja niespodzianka? Co czułeś kiedy się obudziłeś i zobaczyłeś martą Rose? Nienawiść? Gorycz? Rozpacz?-spytała na co brunetka zacisnęła zęby.
Nathaniel masował każdy skrawek jej ciała chcąc aby czuła się jak najlepiej i aby wszystkie jej mięśnie się rozluźniły. Pochylił się i zaczął muskać czule jej skórę rozpoczynając od karku i ramion.

Adrien/Olivia

Chłopak przycisnął ją mocniej do ściany, przyduszając.
- Zamknij się suko - warknął.
- Jedyne co czuję to chęć oderwania ci tego pustego łba - dodał. Nie wierzył, że ktoś z kim kiedyś tak często sypiał był teraz tą jedną osobą, której nienawidził tak bardzo jak dawniej swojego ojca.
Olivia mruczała niczym kot z każdym jego ruchem, a czasem nawet wyrwał jej się jakiś jęk. Był w tym całkiem dobry, a poza tym wydarzenia ostatnich dni źle na nią wpłynęły i była okropnie spięta, a dzięki niemu powoli się rozluźniała.

Rosemarie;Nathaniel
Aurora jęknęła i zaczęła ciężko oddychać próbując złapać powietrze. Brunetka zagryzła wargi przyglądając się uważnie tej scenie, a potem pokręciła głową i złapała ukochanego za ramiona.
-Adrien puść ją. Słyszysz? Zostaw.-powiedziała próbując odciągnąć chłopaka od dziewczyny.
Chłopak uśmiechnął się słysząc jej pomruki i jęki, a potem zaczął mocniej naciskać na jej mięśnie sunąc wargami po jej skórze na plecach.
-I jak?-szepnął.

Adrien/Olivia

Chłopak w końcu puścił Aurorę i odsunął się, spoglądając na Rose nieco zaskoczony. Nic jednak nie powiedział, nie skomentował tego. Najchętniej po prostu by ją zabił, ale chyba jego ukochana chciała dla tej suki innego losu. A może sama chciała to zrobić.
Olivia odetchnęła głęboko i wtuliła się w poduszkę.
- Cudownie - mruknęła z rozkoszą.
- Jesteś w tym naprawdę dobry - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Aurora opadła na kolana i zaczęła łapczywie łapać powietrze, oraz kasłać pocierając szyję. Potem po prostu się rozpłakała mocno zaciskając zęby.
-Nie wybaczę ci tego co zrobiłaś. Tego, że zamieniłaś mnie w wampira i pozwoliłaś Adrienowi oglądać moje martwe ciało.-powiedziała kręcąc głową.
-Ale... Ale po części cię rozumiem...-dodała.
Nathaniel uśmiechnął się po czym pochylił się do jej ucha.
-Wiem kochanie. Jestem najlepszy.-szepnął muskając je, a potem przejechał jeszcze palcami po jej ciele i ścisnął lekko jej pośladki śmiejąc się pod nosem.

Adrien/Olivia

Chłopak przyglądał się temu wszystkiemu zastanawiając się co może zrobić. Spojrzał na łzy Aurory i chyba trochę go to zmiękczyło. Ale znał ją i nie do końca ufał prawdziwości tych łez, więc wolał się nie wychylać. Spojrzał na Rose i milczał, zastanawiając się co powinien zrobić.
Olivia roześmiała się i pokręciła głową rozbawiona.
- I taki skromny - mruknęła ze śmiechem, przewracając oczami.
- Ktoś nieźle cię naładował pewnością siebie skarbie. Dużo miałeś kobiet kiedy mnie nie było? - zapytała z zaciekawieniem.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho po czym podeszła do Aurory i ukucnęła przy niej lekko dotykając jej ramienia.
-Kochałam cię Adrienie... A ty mnie po prostu wykorzystałeś... Byłam dla ciebie tylko zwykłą zabawką.-wyszlochała. Rose przygryzła wargi i spojrzała na ukochanego.
Chłopak zaśmiał się, a na jej pytanie westchnął.
-Dlaczego chcesz to wiedzieć?-zapytał cicho przejeżdżając językiem po jej karku, ramieniu i barku.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął, po czym podszedł do niej powoli i ukucnął obok. Dotknął delikatnie jej włosów i zagryzł dolną wargę.
- Auroro... Od początku wiedziałaś jak jest między nami. Powiedziałem ci to na początku. Mówiłaś, że ci to nie przeszkadza - odparł po chwili.
- Nigdy nie chciałem cię krzywdzić. Ale to jaki sposób teraz postępujesz jest okrutny - dodał, po czym nie mogąc się powstrzymać otarł łzy z jej policzka. Nienawidził jak kobieta płacze.
Olivia zamruczała i wzruszyła ramionami.
- Nie wiem. Po prostu mnie to ciekawi - odparła po chwili.
- Dlaczego miałbyś mi nie powiedzieć? Przecież to nic takiego - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka odetchnęła cicho i spojrzała na wampirzycę, która pokręciła powoli głową.
-Myślałam, że to się zmieni.... Że i ty mnie pokochasz...-szepnęła po czym podniosła się powoli i otarła łzy. Zaraz jednal zaczęła głęboko oddyhać i jęknęła głośno łapiąc się za ramię. Okazało się, że zanim tu przyszła wilkołak ją ugryzł.
Chłopak uśmiechnął się i pokręcił głową.
-Kilka. Choć nie były tak dobre i piękne jak ty.-odparł i przejechał palcami po jej skórze.
-Zresztą i tak ich nie kochałem... Byłem pochłonięty szukaniem ciebie.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na jej ramię, a tam zauważył ugryzienie wilkołaka. Nie musiał jej nawet zabijać. Sama umrze. Westchnął cicho, po czym, mimo chwili wahania złapał Aurorę za rękę i przyciągnął ją do siebie i przytulił.
- Przepraszam, że złamałem ci serce. Przepraszam za wszystkie cierpienia - mruknął. I tak nie miał już nic do stracenia. Aurora umierała.
Olivia westchnęła i przewróciła oczami.
- Czyli jednak byłeś wierniejszy niż ja. Skoro kilka - mruknęła czerwieniąc się przy tym. Nie mówiła mu do tej pory o swoich podbojach, ale... No, miała się czym pochwalić.

Rosemarie;Nathaniel
Aurora zamrugała parę razy, a potem z jej oczy popłynęły łzy i wtuliła się mocno w chłopaka.
-J-Ja... Zostawię was.-powiedziała brunetka po czym poszła do kuchni. Jej samej chciało się płakać.
-Przepraszam za to wszystko... To wszystko mnie zniszczyło. Chciałam żebyś cierpiał... Przepraszam...-szepnęła, a potem jęknęła i zacisnęła dłonie na jego ramionach z bólu. Wyjęła zza pasa kołek po czym podała go Adrienowi.
-Proszę skończ to...-powiedziała zaciskając zęby.
Chłopak uniósł brew do góry, a potem zaśmiał się.
-Tak? A kto był według ciebie najlepszy w łóżku?-spytał po chwili przejeżdżając palcami po jej pupie i rowku.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na ten kołek, po czym zerknął w oczy Aurory. Nie wiedział czy powinien to zrobić, ale z drugiej strony nic jej już nie uratuje, a jeżeli umrze od ugryzienia to będzie bardzo cierpiała. Uniósł delikatnie jej podbródek, a potem złożył na jej ustach krótki pocałunek, czysto troskliwy i pożegnalny, a potem odsunął się troszkę i wbił kołek w jej serce. Odwrócił jednak wzrok, nie mógł na to patrzeć.
Olivia jęknęła cicho i zagryzła lekko dolną wargę.
- Hmm... Ciężko wybrać, tylu ich było... - mruknęła rozbawiona.
- Chociaż mam kilku kandydatów... - dodała cicho. Uwielbiała go tak drażnić i prowokować.

Rosemarie;Nathaniel
Aurora spojrzała mu w oczy, a potem odwzajemniła pocałunek kładąc dłoń na jego policzku. Kiedy przebił jej serce kołkiem tylko drgnęła nie wydajac z siebie żadnego dźwięku. Spojrzała na niego, wypowiedziała jeszcze tylko ciche "Kocham cię", a po jej policzku spłynęła jedna, jedyna łza po czym opadła martwa w jego ramiona.
Rose wszystko słyszała. Zajrzała z kuchni do salonu, a potem powoli pokręciła głową i przyłożyła dłoń do ust zupełnie się rozklejając.
Nathaniel pokręcił głową rozbawiony po czym powoli przejechał palcami po jej kobiecości.
-Tak? A z kim rywalizuję?-zapytał rozbawiony i włożył w nią palce zaczynając nimi poruszać.

Adrien/Olivia

Chłopak zacisnął zęby i delikatnie ułożył ciało dziewczyny na podłodze, a potem otarł mokre oczy. Ukucnął obok niej i pogłaskał po włosach. Biedna dziewczyna. Zakochała się nieszczęśliwe i wszystko to doprowadziło ją do czegoś takiego. Usłyszał po chwili szloch, więc podniósł się i podszedł do swojej ukochanej. Wziął ją w ramiona, mocno przytulając i całując w czoło.
- Ciiiii... No już, nie płacz - szepnął i musnął czule jej czoło.
Olivia jęknęła, zaciskając mocno dłonie na pościeli. Na chwilę zaniemówiła, a potem odetchnęła głęboko, wypuszczając powoli powietrze.
- Och, ty... Chyba nie chcesz słuchać o moich podbojach łóżkowych. I nie tylko łóżkowy - stwierdziła po chwili rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna wtuliła się w ukochanego i zacisnęła powieki wypłakując się w jego ramię. To było straszne. Bardzo jej współczuła.
-Powinniśmy ją pochować...-powiedziała po chwili przygryzając wargi.
-Myślksz, że ma jakiś krewnych?-zapytała po chwili ocierając policzki.
Nathaniel uśmiechnął się pod nosem, a potem odgarnął jej włosy na bok j docisnął palce do jej krocza.
-Może chcę..  No mów maleńka kto jest najlepszy w te klocki?-mruknął i przygryzł jej ucho pocierając kciukiem jej łechtaczkę.

Adrien/Olivia

Chłopak zerknął na Aurorę i pokręcił głową.
- Wątpię. Z tego co wiem tylko ona z jej krewnych była wampirem, więc wszyscy umarli dawno temu - odparł i pogłaskał Rose po policzku.
- Nie płacz już - poprosił cicho i pocałował ją w czoło.
Olivia jęknęła jeszcze głośniej i zagryzła dolną wargę.
- Z-zdecyduj się - mruknęła rozbawiona - Albo opowiadam ci z kim i gdzie to robiłam, albo mówię ci kto jest najlepszy - odparła po chwili ze śmiechem.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała powoli głową i odetchnęła pociągając nosem. Musiała się opanować.
-W takim razie musimy to zrobić sami...-powiedziała lekko ściskając jego dłoń.
-Jak myślisz gdzie będzie odpowiednie miejsce?-zapytała przyglądając się martwej Aurorze. Wyglądała tak spokojnie.
Nathaniel pokręcił głową i uśmiechnął się.
-Chyba nie chcę wiedzieć z kim i gdzie to robiłaś.-odparł rozbawiony i przygryzł jej ucho.
-Kto jest najlepszy?-powtórzył zaczynając poruszać palcami coraz szybciej.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił lekko głową i pogłaskał ukochaną po włosach.
- Możemy poszukać grobowca jej rodziny. Powinie być na cmentarzu niedaleko. Poznaliśmy się w Nowym Jorku. Tu się urodziła - odparł.
Olivia zacisnęła powieki, z całej siły hamując orgazm jaki się zbliżał.
- Więc... Był jeszcze taki wilkołak... I dwa wampiry... No wiesz... Jednocześnie... Jeden czarownik też był całkiem niezły... No i... - wykrztusiła, ale nie skończyła, ponieważ pod wpływem jego poczynań, poczuła jak jej pochwa zaczyna się zaciskać na jego placach. Jęknęła i pokręciła głową.
- Oczywiście, że ty jesteś, kurwa, najlepszy Nath - wyjęczała.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała lekko głową, a potem włożyła płaszcz.
-W takim razie chodźmy.-powiedziała łagodnie. Kiedy Adrien wziął jej ciało od razu skierowali się na cmentarz. Na szczęście nie musieli długo szukać. Rose otworzyła grobowiec, a potem pochowali Aurorę.
-Niech spoczywa w spokoju...-szepnęła ściskając dłoń ukochanego.
Nath uśmiechnął się pod nosem, a  kiedy doszła wyjął z niej palce i przekręcił ją na plecy.
-I to właśnie chciałem usłyszeć...-szepnął po czym pocałował ją namiętnie wplatając dłoń w jej miękkie włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak tylko pokiwał głową i ścisnął jej dłoń. Nic nie powiedział. Objął ją mocno ramieniem i pocałował w czoło.
- Chodź, wracajmy do domu - powiedział cicho, po czym poprowadził ją do wyjścia, a potem do jej mieszkania. Chciał żeby już przestała o tym myśleć. To co się stało było straszne, ale... Ale nie mogli się zadręczać.
Olivia odwzajemniła pocałunek, przeczesując jego włosy i głaszcząc po karku. Przekręciła go potem na plecy i usiadła mu na biodrach. Pocałowała go w szyję, a potem rozerwała mu koszulkę. Znowu. Roześmiała się przy tym i pocałowała go w tors.
- To niewiarygodne co ty ze mną robisz - mruknęła, zajmując się jego paskiem.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową po czym poszła z Adrienem do jej mieszkania nic nie mówiąc przez całą drogę. Nie wiedziała co ma powiedzieć... Wolała jednak już nie poruszać tego tematu. Kiedy dotarli do jej mieszkania spojrzała na ukochanego i czule pogłaskała go po policzku, a potem mocno go przytuliła.
-To mogłam być ja...-szepnęła.
Chłopak przewrócił oczami kiedy rozerwała mu koszulę po czym pokręcił głową.
-Dlaczego zawsze to robisz?-odparł rozbawiony i objął ją.
-No widzisz. Mam talent.-dodał na jej kolejne słowa.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął cicho, po czym mocno ją przytulił i pogłaskał po plecach.
- Proszę, nie zbliżaj się do wilkołaków. Tak naprawdę ufam tylko Nathanielowi i to tylko dlatego, że Olivia go kocha i mu ufa - odezwał się cicho.
- Zabiłbym się gdybym cię stracił - dodał.
Olivia roześmiała się i zdjęła mu spodnie razem z bokserkami.
- Nie wiem. Może nie chce mi się z nimi męczyć, może lubię trochę brutalności? - odparła rozbawiona, po czym zsunęła się między jego nogi i wzięła członek do ust.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i westchnęła.
-Obiecuję. To był ostatni raz...-powiedziała cicho i spojrzała mu w oczy.
-Ja też bym nie przeżyła gdybym cię straciła.-mruknęła po czym pocałowała go czule.
Nathaniel jęknął i wplótł palce w jej włosy.
-Jesteś cudowna...-szepnął zagryzając mocno wargi. Wydał z siebie cichy jęk i odetchnął głęboko czując jak jego członek się podnosi.

Adrien/Olivia

Chłopak odwzajemnił czule pocałunek i pogłaskał ją po włosach, a potem musnął jej czoło.
- Ale oboje tu jesteśmy, tak? I to się teraz liczy - dodał cicho i pogłaskał jej policzek.
- Chciałbym żebyś była szczęśliwa, nawet jeżeli czasem w naszym życiu będą się działy takie rzeczy... - szepnął.
Olivia nie przestawała dokładnie pieścić członka ukochanego, przy okazji ściskając w dłoni jego jądra. Chciała żeby było mu jak najlepiej. W końcu skoro już miała to doświadczenie musiała je jakoś wykorzystać.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka spojrzała mu w oczy i powoli pokiwała głową.
-Jestem szczęśliwa. Pamiętaj chciałabym być z tobą już na zawsze. Na wieczność...-powiedziała uśmiechając się słabo.
Chłopak jęknął i lekko odchylił głowę przynykając powieki.
-O boże...-szepnął zagryzając mocno powieki i głaszcząc jej włosy. W końcu podniecił się tak bardzo, że sperma trysnęła w jej usta. Nath wstrzymał oddech, a potem wypuścił powietrze.

Adrien/Olivia

Uśmiechnął się lekko i pocałował ją w czoło.
- Na wieczność - odparł i pogłaskał ją po włosach.
- Może chcesz się wykąpać? Myślę, że gorąca kąpiel dobrze by ci zrobiła - dodał, dotykając jej spiętego karku.
Olivia połknęła spermę i kaszlnęła, po czym zerknęła na chłopaka lekko rozbawiona.
- Chyba też nie jestem taka zła, co? - mruknęła rozbawiona i pocałowała go namiętnie, głaszcząc po policzkach.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się i pokiwała głową.
-Masz rację...-powiedziała łagodnie i ujęła jego dłoń, a potem oboje skierowali się do łazienki. Tam brunetka wlała wodę do wanny i różne płyny zapachowe. Później rozebrali się i razem weszli do wody. Rose odetchnęła głęboko i oparła się o tors ukochanego.
Nathaniel odwzajwmnił pocałunek tak samo namiętnie i objął ją mocno.
-Jesteś najlepsza.-wyszeptał w jej wargi i ścisnął jej pośladki uśmiechając się zadziornie.

Adrien/Olivia

Chłopak objął ją lekko i pocałował w kark, a potem położył dłonie na jej ramionach i masował je powoli.
- No już moja malutka... Rozluźnij się trochę - mruknął jej do ucha, muskając je delikatnie. Chciał dla niej jak najlepiej.
Olivia uśmiechnęła się pod nosem i pogłaskała go po włosach.
- Cieszę się, że to mówisz - mruknęła i zagryzła dolną wargę.
- A co z tobą? Dasz radę kontynuować, czy twój przyjaciel ma dosyć? - mruknęła rozbawiona, wskazując na jego członek.

Rosemarie;Nathaniel
Zamruczała cicho i lekko przygryzła wargi wzdychając.
-Staram się...-szepnęła czując jak jej mięśnie powoli się rozluźniają pod wpływem jego dotyku i warg.
-To był ciężki dzień.-dodała cicho.
Chłopak parsknął śmiechem, a potem objął ją mocniej.
-Oczywiście, że dam radę.-odparł rozbawiony i pocałował ją namiętnie, a potem rozszerzył jej uda i wszedł w nią jednym ruchem poruszając jej biodrami.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, masując jej mięśnie.
- To prawda. Ale już się kończy - odparł łagodnie i pocałował lekko jej kark, a potem łopatki.
- A następny może być lepszy - dodał.
Olivia jęknęła i zaczęła poruszać biodrami. Oparła dłonie na jego torsie i nieco przyspieszyła, wbijając mu paznokcie w skórę. Czuła jak jego członek wypełnia ją po same brzegi i dokładnie pieści jej wnętrze, co wywoływało u niej jęki z każdym ruchem.

Rosemarie; Nathaniel
Brunetka pokiwała głową i odetchnęła.
-Masz rację...-powiedziała cicho po czym odwróciła się do niego przodem i pogłaskała go czule po włoaach.
-Nie wiem czy chcę tu zostać...-mruknęła po chwili spuszczając wzrok.
Nathaniel również wydawał z siebie ciche jęki ściskając jej uda i pośladki. Uwielbiał się z nią kochać o każdej porze dnia i nocy. Pochylił się i ujął jej sutek w wargi po czym zaczął go ssać co jakiś czas przygryzając.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał jej policzki i pocałował w czoło.
- Rozumiem... Możemy się przenieść gdziekolwiek zechcesz moja malutka - odparł po chwili.
- Zabiorę cię gdzie tylko sobie zażyczysz - dodał.
Olivia z każdym ruchem czuła się coraz lepiej. Przejechała palcem po jego szyi i pochyliła się do niej. Zatrzymała się jednak tuż przed jego skórą, wysuwając kły.
- Mogę? - zapytała cicho, przyspieszając swoje ruchu biodrami. Wiedziała, że zaraz znowu dojdzie.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka westchnęła po czym ujęła jego dłonie i pogłaskała je delikatnie
-Jesteś pewien? Musiałbyś zostawić Olivię.-powiedziała cicho patrząc mu w oczy.
-Nie chcę abyś robił coś tylko i wyłącznie ze względu na mnie.-dodała.
Nathaniel pokiwał głową wzdychając cicho z każdym jej ruchem.
-Gryź.-szepnął do jej ucha lekko je przygryzając i odchylając głowę dając jej lepszy dostęp.

Adrien/Olivia

Chłopak milczał przez dłuższą chwilę zastanawiając się nad tym. Siostra była mu bardzo bliska i kochał ją.
- Cóż... Mógłbym zaproponować jej odejście z nami, ale ten wilk się nie zgodzi, bo tu ma swoją watahę... Poza tym Olivia lubi Nowy Jork... - odparł po chwili.
- Spędziłem z moją siostrą już ponad tysiąc lat. Chroniłem ją, dbałem, pocieszałem. Ale teraz ma kogoś innego kto by to robił. I ja też - dodał - Poza tym myślę, że w wiecznym życiu nasze ścieżki jeszcze nie raz się zetknął - uśmiechnął się lekko.
Olivia uśmiechnęła się, a potem jej oczy pociemniały, a ona wbiła swoje kły w skórę ukochane i zaczęła powolnie pić jego słodką krew, jednocześnie nie przestając poruszając biodrami coraz to szybciej i mocniej. W końcu poczuła jak jej pochwa zaczyna się zaciskać, więc głośno jęknęła, nie odrywając się od jego szyi.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała powoli głową, a potem uśmiechnęła się słabo i przytuliła go mocno.
-Dziękuję... Nie musimy się wynosić na drugi koniec świata. Po prostu... Chyba nie chcę mieć już styczności z tym miastem. Za dużo tu się wydarzyło.-mruknęła cicho i musnęła jego ramię, a  potem szyję.
Nathaniel czując jak wbija się w jego skórę jęknął i wplótł palce w jej włosy. Potem kiedy blondynka doznała orgazmu on sam zaczął szczytować. Przycisnął jej biodra do swoich i wystrzelił spermę po raz drugi do jej wnętrza.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał ją po policzkach.
- Jak sobie życzysz. Znam całą Amerykę, możemy znaleźć jakieś spokojniejsze miejsce... Gdzie będziemy żyć we względnym spokoju - odparł łagodnie i pocałował jej czoło.
Olivia oderwała w końcu swoje usta od jego żyły, bo nie chciała przesadzić, a gdy wystrzelił w nią spermę krzyknęła i wbiła paznokcie w jego ramiona. Potem odetchnęła i opadła na jego tors zmęczona, oddychając ciężko.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokiwała lekko głową po czym ucałowała go w czoło.
-W takim razie zabierz mnie w spokojne i ciche miejsce.-powiedziała biorąc żel do ręki. Wycisnęła go na dłoń i zaczęła namydlać powoli jego ciało.
-Możesz... Możesz mi coś opowiedzieć o twojej rasie?-zapytała po chwili zagryzając wargi.
Chłopak odetchnął głęboko i przymknął powieki głaszcząc jej skórę.
-Jak się czujesz?-szepnął wdychając jej delikatny i subtelny zapach.

Adrien/Olivia

Chłopak spojrzał na jej dłoń i cicho westchnął.
- Demonów i pół-demonów nie ma zbyt wiele na świecie. Podobno jakieś są, ale ja przez tysiąc lat na nikogo nie natrafiłem - przyznał.
- Jak już pewnie zauważyłaś... Jestem silniejszy i szybszy niż ludzie. Ponieważ mój ojciec był demonem ognia, ogień jest mi posłuszny. Gdybym był demonem zmieniałbym formę, ale jestem nim tylko w połowie. To skutkuje tym, że moje negatywne emocje są wzmocnione. Dlatego czasem nie panuję nad gniewem, smutkiem czy chęcią kontroli - dodał.
Olivia opadła na poduszkę obok ukochanego i uśmiechnęła się, próbując uspokoić oddech.
- Cudownie - odparła i wtuliła się w jego tors.
- Kocham cię - dodała cicho i musnęła jego szyję, gdzie rany po jej kłach powoli się goiły.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała lekko głową przyglądając mu się uważnie.
-Rozumiem...-powiedziała po czym ujęła delikatnie je dłoń i lekko się uśmiechnęła.
-Cieszę się jednak, że taki jesteś.-mruknęła, a potem westchnęła i podniosła się.
-Idę się pożywić.-odparła zarzucając na siebie szlafrok i skierowała się do kuchni.
Chłopak objął ją mocno ramionami i musnął czule jej czoło.
-A ja ciebie kochanie. Najbardziej na świecie.-szepnął przeczesując palcami jej wlosy.
-I chcę jak najszybciej cię poślubić.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i sam także wyszedł z wanny. Wytarł się szybko i włożył bokserki, po czym opuścił łazienkę i podeszła za dziewczyną. Wziął jakąś szklankę, po czym wlał sobie soku i upił łyk, obserwując ukochaną. Nie mógł się nadziwić jak piękna jest.
Olivia roześmiała się cicho i pogłaskała go po włosach.
- Nigdy nie myślałam, że będzie mi dane wciskać się w białą suknię i welon - odparła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna wlała do szklanki krew po czym wypiła ją i odetchnęła ocierając wargi.
-Nie jest tak dobra jak twoja ale może być.-powiedziała rozbawiona po czym odłożyła szklankę i oparła się o blat.
Nathaniel zaśmiał się i pokiwał głową.
-Będziesz pięknie wyglądać.-powiedział wesoło odgarniając z jej twarzy kosmyk włosów.
-Już nie mogę się doczekać.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się słabo, po czym podszedł do niej i objął ją delikatnie w pasie, spoglądając dziewczynie w oczy.
- Tak bardzo cię kocham - szepnął i musnął jej czoło, po czym odgarnął jej włosy z twarzy.
- Wiesz, miałem zapytać o to wcześniej, ale jakoś nie było okazji... Jak to się stało, że ktoś uśpił cię na tyle czasu? Dlaczego? - zapytał.
Olivia roześmiała się i westchnęła.
- Nawet nie wiesz jak bardzo mnie uszczęśliwiasz - szepnęła, głaszcząc go czule po policzku. Zerknęła na swój pierścionek i jej uśmiech się poszerzył.
- A pierścionek jest przepiękny - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła ciężko i spojrzała mu w oczy, a potem pogłaskała go czule po policzku.
-Byłam tak blisko odkrycia gdzie dokładnie ty i Olivia się znajdujecie ale... Pojawił się Alexander. Musiałam rzucić na siebie zaklęcie, aby mnie nie zabił tylko uśpił. Choć potem uświadomiłam sobie, że to i tak nie miało znaczenia.-powiedziała głaszcząc jego włosy.
Nath spojrzał na jej dłoń i uśmiechnął się.
-Cieszę się, że ci się podoba kochanie.-odparł łagodnie i musnął jej czoło.
-Idziemy spać? Jestem wykończony...-mruknął.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał powoli głową ze zrozumieniem.
- To wiele wyjaśnia. Na szczęście ten frajer już na pewno nie żyje. - odparł i musnął czule jej usta.
Olivia pokręcila lekko głową.
- Przez twoją krew mam dużo energii. Ale ty śpij - odparła i pocałowała go w czoło, po czym wzięła książkę
- Chciałabym ją w końcu Skończyć - zaśmiała się.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie, a potem odwzajemniła pocałunek przejeżdżając palcami po jego karku delikatnie. Kiedy się od siebie oderwali odetchnęła i oparła swoje czoło o jego.
-Wiesz... Wtedy jak Alexander mnie zakopał... Tak strasznie się bałam...-mruknęła kręcąc głową.
-Do tej pory mam lęk przed małymi pomieszczeniami i zawsze robi mi się słabo jak w takim jestem.-dodała przejeżdżając palcami po jego toesie.
Nathaniel objął ją i wtulił twarz w jej włosy.
-Ale nie odchodź. Lubię czuć twój zapach we śnie.-szepnął uśmiechając się pod nosem. Przymknął powieki i musnął jeszcze jej policzek.
-Dobranoc kochanie.-mruknął i niedługo potem usnął.

Adrien/Olivia

Chłopak zagryzł wargi, po czym bardzo mocno ją do siebie przytulił, chowając twarz w jej włosy.
- Wiem kochanie. Przepraszam, to moja wina... Gdyby nie mój ojciec... Alexander nigdy by cię nie znalazł - szepnął i pocałował ją lekko w czoło.
Olivia uśmiechnęła się i pogłaskała jego włosy.
- Będę tu cały czas - odparła łagodnie, a kiedy zasnął, wzięła się za lekturę. W końcu jednak także poczuła lekkie zmęczenie i przysnęła. Obudziła się około siódmej i przetarła oczy. Pocałowała chłopaka w czoło i po cichu wstała, po czym poszła do łazienki. Wlała sobie krwi do szklanki, a potem zrobiła chłopakowi śniadanie, czyli naleśniki i ustawiła wszystko przy stole. Wypiła swój życiodajny płyn, a potem zrobiła kawę.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła i pokeęciła głową.
-To nie twoja wina kochanie.-powiedziała po czyn musnęła jego wargi.
-Jestem wykończona. Może chodźmy się już położyć?-zapytała.
Nath obudził się kolejnego dnia rano. Uchylił powieki i przeciągnął się, a potem wstał i założył bokserki kierując się do kuchni.
-Dzień dobry słońce.-odparł wesoło i cmoknął ją w czoło.
-Jak spałaś?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym wziął ją na ręce.
- Dobry pomysł. Też jestem wykończony - odparł i zaniósł ją do łóżka. Opadł na pościel i ułożył ją obok, po czym mocno przytulił ukochaną, okrył ich kołdrą i wtulił twarz w jej włosy.
- Słodkich snów moja malutka - szepnął jeszcze i szybko zasnął.
Olivia uśmiechnęła się i wypiła łyk kawy.
- Dzień dobry. Dobrze, mam nadzieję, że ty też. Smacznego - odparła wesoło i pokazała na jedzenie na stoliku.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się lekko po czym wtuliła się w jego tors i przymknęła powieki. Nie minęło parę chwil gdy sama odpłynęła. Obudziła się następnego ranka ale nie chciało jej się wstawać więc po prostu leżała wpatrując się w ukochanego i głaszcząc go po torsie.
Nath spojrzał na śniadanie i uśmiechnął się po czym usiadł do stołu.
-Smacznego.-odparł po czym zajął się jedzeniem.
-Pyszne jak zawsze.-mruknął wesoło.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się zaraz po ukochanej. Powoli uchylił powieki i przetarł je, po czym zerknął na Rose i uśmiechnął się leciutko. Pocałował jej czoło i pogłaskał po ramieniu.
- Dzień dobry moja malutka - zamruczał, muskając jej skroń.
Olivia uśmiechnęła się zadowolona i dokończyła kawę. Kiedy skończył jeść wzięła naczynia i je pozmywała, a potem podeszła do niego i położyła mu dłonie na ramionach, po czym zaczęła je delikatnie masować.
- Chyba będę całkiem dobrą żoną - stwierdziła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się i wtuliła w niego mocniej.
-Dzień dobry. Wyspałeś się?-zapytała łagodnie przyglądając się mu uważnie.
-Zrobić śniadanie?-dodała.
Nathaniel zaśmiał się, a potem zamruczał cicho.
-Najlepszą na świecie księżniczko.-mruknął łagodnie po czym ujął jej dłoń i czule ją pocałował.
-Bardzo cię kocham.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał jej ramię.
- Z tobą zawsze się wysypiam - mruknął, jeżdżąc palcami po jej skórze.
- Poleżmy jeszcze chwilę - dodał zaraz.
Olivia roześmiała się cicho, po czym objęła go za szyję i pocałowała lekko w policzek.
- Ja ciebie też bardzo kocham - odparła i i przejechał dłonią po jego torsie, a potem pocałowała go w kark i przeciągnęła się.
- Masz na dzisiaj jakieś plany? - zapytała.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokiwała głową po czym musnęła czule jego wargi.
-Jak sobie życzysz...-mruknęła łagodnie i pogłaskała go czule po włosach.
-Bardzo cię kocham.-szepnęła.
Chłopak już miał coś powiedzieć, ale zadzwonił jego telefon. Przeprosił ukochaną i odebrał, a na wiadomość, że Grace - dziewczynie z jej watahy urodził się syn uśmiechnął się i pogratulował. Zaprosili go na chrzciny i Nath od razu oznajmił, że będzie po czym rozłączył się.
-W naszej watasze mamy nowego małego członka.-odparł wesolo.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się czule i pokiwał głową.
- Wiem kochanie. Ja ciebie też. Bardziej niż potrafisz sobie wyobrazić - szepnął i pocałował ją czule, głaszcząc ją po policzku i włosach.
Olivia czekała aż ukochany skończy rozmawiać, przysłuchując się rozmowie z zaciekawieniem. Nie powinna tego robić, ale wampirzy słuch jej na to pozwalał, a była okropnie ciekawa o co chodzi. Kiedy Nath wrócił i jej wszystko oznajmił, uśmiechnęła się leciutko.
- Dziecko? Gratuluję... - odparła po chwili.

Rosemarie;Nathaniel
Odwzajemniła czule pocałunek głaszcząc go po policzku, a potem oderwała się od niego i dotknęła jego nosa.
-Idę robić śniadanie.-mruknęła rozbawiona po czym podniosła się. Zatrzymała się jednak przed lustrem i lekko zmarszczyła.
-Adrien nie sądzisz, że przez ostatni czas trochę mi się przytyło?-spytała po chwili oglądając się dokładnie.
-Myślisz, że to przez tą krew?-dodała.
Chłopak pokiwał głową po czym objął ją i pogłaskał po plecach.
-I zabieram cię ze sobą na chrzest małego.-odparł wesoło.
-Poznasz moją rodzinę. Co ty na to?-mruknął unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, wstając z łóżka.
- Kochanie, chyba żartujesz - odparł nieco rozbawiony, po czym podszedł do niej i pocałował ją w kark.
- Wyglądasz tak samo jak zawsze. Wydaje ci się - dodał łagodnie.
Olivia była nieco zaskoczona jego propozycją, ale powoli pokiwała głową.
- W porządku. Chętnie z tobą pójdę - odparła w końcu i uśmiechnęła się leciutko.
- Kiedy to? - zapytała zaraz.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła i spojrzała na siebie.
-Ale jesteś pewien? No spójrz uważnie. Nie sądzisz, że brzuch mi się trochę powiększył?-spytała kładąc na nim jego dłoń.
-Chyba muszę się ograniczyć z tym jedzeniem.-mruknęła rozbawiona.
Chłopak uśmiechnął się i musnął jej czoło.
-Jutro. Są bardzo dobrzy w organizowaniu.-odparł rozbawiony i pogłaskał ją po włosach.
-Cieszę się. Że przyjdziesz.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak położył dłoń na jej brzuchu i pocałował ją lekko w ramię.
- Jesteś przepiękna moja malutka. Nie przejmuj się. Myślę, że wyglądasz tak samo jak zawsze. Tak samo cudownie - odparł wesoło.
Olivia pokiwała głową i uśmiechnęła się leciutko.
- W porządku, przecież to nic takiego. Tylko... Czy oni nie będą mieli nic przeciwko żebym tam przyszło? - zapytała zagryzając delikatnie dolną wargę.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka westchnęła i przewróciła oczami rozbawiona.
-Dobra idę robić śniadanie.-powiedziała rozbawiona, a potem poszła do kuchni gdzie zaczęła robić jajecznicę. Może rzeczywiście jej się coś wydaje?
Chłopak pokręcił głową i uśmiechnął się pod nosem.
-Jesteś moją narzeczoną skarbie. Muszą cię w końcu poznać. Nie martw się.-odparł i musnął jej czoło, a potem pogłaskał ją po plecach.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i poszedł za ukochaną. Usiadł przy stoliku i przyglądał się jej z radością. Był serio niesamowicie szczęśliwy, że ją miał i wszystko zaczynało się układać. I mogli być razem aż po wieczność.
Olivia pokiwała głową i przytuliła go mocno, całując w policzek.
- Skoro tak mówisz - odparła uśmiechając się lekko.
- Muszę iść w takim razie na zakupy! Nie mam w co się ubrać! - Stwierdziła po chwili.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka postawiła na stole jajecznicę i zrobiła herbatę, a potem zajęła miejsce na przeciwko chłopaka.
-Smacznego.-powiedziała łagodnie i zabrała się za jedzenie.
-Czemu tak na mnie patrzysz?-spytała.
Chłopak uśmiechnął się szeroko, a potem pogłaakał ją po włosach.
-Może wybierzesz się z Rose? Wolałbym żebyś sama nie chodziła.-mruknął i delikatnie pogłaskał jej kark.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i pokręcił głową.
- Nic takiego. Po prostu podziwiam twoje piękno - odparł wesoło, po czym zabrał się za jedzenie. Kiedy oboje skończyli wziął naczynie i szybko je pozmywał.
Olivia uniosła brew rozbawiona.
- Co? Nath, chyba nie uważasz, że będę zawsze chodziła po mieście w towarzystwie? Co może mi się stać w biały dzień? - zaśmiała się.
- Chętnie pójdę z Rose, ale dlatego, że po prostu ją lubię - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie po czym podniosła się i położyła dłonie na jego ramionach delikatnie je masując.
-Co dziś będziesz robił?-zapytała łagodnie czule muskając jego kark, a potem szyję.
Chłopak westchnął po czym pokręcił głową.
-Sam nie wiem... Teraz Scott i Alex są podburzeni. Nie mam pojęcia co im przyjdzie do tej głupiej głowy.-mruknął i musnął czule jej czolo.
-Po prostu uważaj.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił lekko głową i ujął jej dłoń.
- Nie wiem... Może zastanowimy się gdzie chcemy wyjechać? Chciałabyś odwiedzić jakiś konkretny stan, może jakieś miasto? - zapytał.
Olivia westchnęła i musnęła jego policzek.
- Nie martw się. Dam sobie radę. Obiecuję na siebie uważać. Jakieś dwa młode wilki mi nie podskoczą - odparła rozbawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokręciła głową i westchnęła cicho .
-Wszystko jedno...-powiedziała głaszcząc go delikatnie po policzkach.
-Byleby było spokojnie.-mruknęła uśmiechając się słabo po czym musnęła jego wargim
Nathaniel pokiwał głową i uśmiechnął się lekko.
-Dobrze. W takim razie ty dzisiaj wybierz się do sklepu po jakiś strój, a ja doglądne przygotowań do chrzcin.-mruknął i pogłaskał ją po włosach.

Adrien/Olivia

Chłopak zamyślił się na chwilę.
- To może Montana? To spokojny stan, jest tam przepięknie. Mamy tam posiadłość, można ją odnowić. Jest co prawda na wiosce, ale nie daleko jest większe miasto - powiedział wesoło.
Olivia pokiwała głową i musnęła jego usta.
- To pójdę się ubrać i napiszę do brata żeby powiedział Rose, że chcę isć z nią na zakupy - odparła wesoło i poszła do sypialni. Napisała do Adriena, a potem ubrała się szybko.
Kiedy Adrien odebrał sms'a uśmiechnął się lekko.
- Olivia chce żebyś poszła z nią na zakupy. W watasze Nathaniela urodziło się dziecko i idąc na jakiś chrzest - powiedział ukochanej.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i uśmiechnęła się szeroko.
-Pewnie. Może być.-powiedziała i musnęła jego wargi, a potem zamrugał parę razy.
-W takim razie muszę się szykować.-mruknęła i poszła do łazienki, po czym ubrała się.
Chłopak pokiwał głową, a potem kiedy się ubrała ujął lekko jej dłoń.
-Chodź. Odprowadzę cię pod dom Rose.-odparł wesoło i oboje wyszli z jej domu.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym zaczął trochę ogarniać w domu, a potem sam się ubrał. Kiedy rozległo się pukanie otworzył drzwi i przywitał siostrę oraz Nathaniela. Potem wszyscy wyszli z domu i dziewczyny poszły do centrum handlowego, a chłopcy skierowali się w swoją stronę.
Olivia kiedy tylko weszła do centrum złapała Rose za rękę i pociągnęła ją do swojego ulubionego sklepu.

Rose;Nathaniel
Dziewczyna pożegnała się z ukochanym, a potem poszła za Olivią do sklepów. Sama rozglądała się za różnymi fajnymi rzeczami.
-Słyszałam, że jesteście zaręczeni. Gratulacje.-powiedziała łagodnie oglądając jedną z sukienek.
Chłopak zerknął na Adriena i włożył dłonie do kieszeni spodni.
-Jak tam sprawy z Rose? Ruszacie z czymś na przód?-zapytał unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak schował dłonie do kieszeni i westchnął cicho.
- My... Mamy zamiar się wyprowadzić - stwierdził po chwili.
- Jeszcze nie mówiłem Olivii, bo rozmawialiśmy o tym wczoraj, ale chcę jej sam powiedzieć - dodał.
- Rozważaliśmy naszą starą posiadłość w Montanie - dodał. Wiedział, że będzie bardzo tęsknił za ukochaną siostrą, ale musieli z Rose ruszyć na przód.
Olivia uśmiechnęła się szeroko i pokiwała głową, po czym pokazała jej pierścionek.
- Dziękuję. Strasznie jestem z tego powodu szczęśliwa. Zawsze chciałam się wbić w białą suknię - zaśmiała się, oglądając dokładnie wszystkie sukienki.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna przyjrzała się pierścionkowi i aż jej się oczy zaświeciły.
-Piękny.-powiedziała wesoło po czym wróciła do oglądania sukienek.
-Wiesz... Wczoraj stało się coś strasznego...-mruknęła i opowiedziała Olivii o historii z Aurorą.
-Szkoda mi jej... Miłość doprowadziła ją do śmierci. Straszne.-dodała.
Chłopak zamrugał parę razy, a potem westchnął.
-Rozumiem. Na pewno będziecie za sobą tęsknić.-odparł kopiąc kamyk przed sobą.
-Ale to przecież nie jest koniec świata.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i westchnął.
- To prawda. Myślę, że tak musi być. Przez tysiąc lat się nią opiekowałem, teraz mam kogoś innego kim muszę się zająć. A ty zająłeś moje miejsce. Dbaj o nią - stwierdził po chwili.
- Rozstanie z siostrą jest po prostu o tyle trudne, że jeżeli przeżyjesz z kimś tyle czasu to ciężko przywyknąć do nieobecności tej osoby. Będzie mi trochę brakować jej codziennego wydzierania się na mnie - zaśmiał się cicho.
Olivia westchnęła przyjrzała się jakieś sukience i wzięła ją. Miała już kilka, które chciała przymierzyć.
- Mimo, że jej nie lubiłam i zawsze była niezłą suką, to faktycznie słaba historia - mruknęła. Ją jednak nie ruszały już takie rzeczy. Tysiąc lat widziała jak kobiety szaleją przez mężczyzn, jak cierpią i umierają z miłości. Wzięła kolejną sukienkę i spojrzała na wszystko co miała.
- Pójdę do przymierzyć - stwierdziła wesoło i poszła do przebieralni.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową sama jeszcze się rozglądając za czymś ładnym i fajnym. Zauważyła jedną sukienkę w kolorze krwistej czerwieni z odkrytymi plecami. Przyglądała jej się dłuższą chwilę, aż w końcu postanowiła ją przymierzyć. Weszła do przebieralni i założyła ją, a potem wyszła i spojrzała w lustro.
Nathaniel pokiwał głową, a potem zaśmiał się.
-Tak. Potrafi być temperamentna.-odparł rozbawiony.
-Ale mam nadzieję, że pojawicie się na naszym ślubie.-mruknął po chwili wesoło.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się cicho i pokiwał głową.
- Oczywiście, że tak. Nie przegapię tego - odparł wesoło.
- Wiesz... Nie byłem nigdy do końca zadowolony w kim zakochała się Olivia. Byłem strasznie zły jak zaatakowałeś Rose, ale... Trochę rozumiem. A ty jednak jesteś w porządku - stwierdził.
Olivia przymierzyła dziesięć sukienek i wybrała trzy, ale nie mogła się zdecydować, więc wyszła z przymierzalni. Zauważyła Rose, która przeglądała się z lustrze i zamrugała parę razy.
- Łał... Wyglądasz ślicznie - stwierdziła pod wrażeniem.
- Pomożesz? - dodała pokazując jej trzy sukienki. Pierwsza była długa, z rozcięciem na nogę, czarna z brylantami przy biuście, bez ramiączek. Druga była do kolan, granatowa, prosta i obcisła na szerokich ramiączkach, a ostatnia było czarno-biała bez ramiączek, górę miała zrobioną z białej koronki, a dół z czarnego materiału.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy brunetka przymierzyła sukienkę wydawała się ona trochę ciasna. Wiedziała, że przytyła! Westchnęła cicho, a potem spojrzała na Olivię i uśmiechnęła się.
-Dziękuje.-mruknęła po czym przyjrzała się strojom.
-Na chrzciny wybrałabym tą ostatnią.-powiedziała po dłuższym namyśle.
Nath pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Fajnie, że tak uważasz. I przepraszam za to co zrobiłem. Czasami jestem zbyt porywczy, ale to chyba taka natura wilkołaka.-odparł pocierając kark.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i wzruszył ramionami.
- Rozumiem. I nie jestem zły - odparł po chwili.
- Też czasem nie kontroluje swojego gniewu, ale to też ze względu na moją naturę - dodał.
Olivia pokiwała głową i uśmiechnęła się.
- Dobrze, dzięki - odparła i wzięła jeszcze inną sukienkę, która się jej podobała, ale w razie innej okazji, po czym resztę oddała obsłudze. Potem podeszła do Rose i uśmiechnęła się.
- Powinnaś wziąć tą sukienkę - stwierdziła po chwili wesoło.

Rosemarie;Nathaniel
Zerknęła jeszcze wraz w lustro przyglądając się sobie uważnie.
-Tak myślisz? W sumie jest całkiem ładna...-mruknęła po czym uśmiechnęła się.
-Wezmę ją.-powiedziała i poszła się przebrać, a potem poszły do kasy.
-Wydaje mi się, że ostatnio przytyłam choć Adrien mówił dzisiaj rano, że wyglądam tak samo. A ja przecież czuję i widzę to i owo.-dodała.
Chłopak westchnął i pokiwał głową.
-Powinienem umieć to jakoś kontrolować.-odparł lekko wzruszając ramionami.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokiwał głową.
- Czasem się po prostu nie da. Póki nie skrzywdzisz kogoś na kim ci zależy to nie jest tak źle - stwierdził po chwili.
Olivia zapłaciła za swoje ciuchy i zerknęła uważnie na Rose.
- Faceci nie zauważając takich rzeczy - stwierdziła, po czym westchnęła.
- Może faktycznie troszkę inaczej wyglądasz... Ale nie przesadzałabym - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka przygryzła wargi i wzięła zakupy, a potem skierowały się do kolejnego sklepu.
-Myślisz, że powinnam ograniczać się trochę z piciem krwi? Pewnie od niej tak przytyłam. Do tego od czasu do czasu jest mi niedobrze.-powiedziała przeczesując włosy.
Nathaniel pokiwał głową i westchnął.
-Nie wyobrażam sobie, że mógłbym kiedykolwiek skrzywdzić Olivię
-odparł przeczesując włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się lekko.
- To dobrze - odparł, a kiedy dotarli w końcu pod dom Adriena zerknął na drzwi.
- Wchodzisz? Czy masz jeszcze coś do załatwienia? - zapytał.
Olivia roześmiała się cicho i pokręciła głową.
- Kochanie, od krwi nie tyjesz. Ona idzie do twoich żył i serca, a nie w biodra - odparła rozbawiona.
- W ogóle to strasznie dziwne, bo wampiry raczej nie tyją - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na blondynkę, po czym dotknęła swojego brzucha.
-Więc co to jest? Obcy?-mruknęła rozbawiona po czym weszły do sklepu z bielizną.
-To po prostu tłuszcz.-dodała.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Mogę w sumie wpaść. Miałem sprawdzić jak organizacja chrzcin, ale chyba dadzą sobie beze mnie radę.-odparł rozbawiony i weszli do środka.

Adrien/Olivia

Chłopak skinął głową i weszli do środka. Adrien włączył telewizję i leciał jakiś film akcji, więc opadł na kanapę i wziął whisky. Wlał im po szklance i podał jedną Nathanielowi.
Olivia zagryzła dolną wargę i westchnęła.
- Wiesz, miałabym pomysł, ale to chyba nie możliwe... - przyznała po chwili, spoglądając na różne modele bielizny. Chciała znaleźć kilka nowych, ładnych kompletów, szczególnie, że Nath zniszczył jej jedną z najdroższych.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka zerknęła na Olivię i lekko zmarszczyła brwi.
-Tak? No mów. Chyba nie przechodzę jakieś wampirzej menopauzy co?-zapytała rozbawiona po czym wzięła jakąś dość skąpą, czarną, koronkową bieliznę do ręki z czerwonymi kokardkami.
Przyjął szklankę z alkoholem, a potem zaśmiał się.
-Wiesz... Chyba nie powinienem pić.-odparł rozbawiony i spojrzał na telewizor.
-Bo upiję się jeszcze przed chrzcinami.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się i pokręcił głową, upijając alkohol.
- Bez przesady, to tylko jedna szklanka - odparł rozbawiony.
- Te chrzciny to dziś czy jutro? - zapytał zaraz.
Olivia westchnęła i pokręciła głową.
- Masz objawy jak przy ciąży - odparła po chwili, oglądając jakąś białą bieliznę. Takiej dawno nie miała w swojej szafie, a wyglądała tak... Uroczo i niewinnie, ale jednocześnie seksownie.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka zamrugała parę razy i spojrzała na Olivię zaskoczona.
-Ciąża? Ale to przecież niemożliwe...-powiedziała przeczesując wlosy.
-Prawda? W końcu wampiry są bezpłodne.-dodała. Naprawdę Olivia ją zaskoczyła, bo nawet nie brała tego pod uwagę, ale... Jak o tym wspomniała to faktycznie jej objawy były bardzo podobne do ciąży.
Chłopak upił łyka i spojrzał w ekran
-No niby jutro.-odparł rozbawiony, a potem westchnął.
-Trochę się stresuje tym jak moja wataha zareaguje na Olivię.-mruknął po chwili.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i pokiwał głową.
- rozumiem... Ale mam nadzieję, że moja siostra oczaruję ich na tyle, że ją zaakceptują - odparł rozbawiony.
Olivia westchnęła i pokiwała głową.
- Tak. Teoretycznie wampiry nie mogą mieć dzieci - odparła z wyraźnym smutkiem w głosie. Potem jednak nieco się otrząsnęła.
- Ale jeszcze nie dawno byłaś wiedźmą - dodała - Możemy to łatwo sprawdzić. Skończymy zakupy i kupimy test - dodała wzruszając ramionami.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową, a potem rozejrzała się jeszcze po sklepie. W końcu wybrała dwa komplety bielizny. Jeden czarny z koronką, który wcześniej oglądała, a drugi w kolorze pudrowego różu, nieco bardziej delikatny. Zapłaciła po czym zerknęła na Olivię.
-Nathaniel oszaleje jak cię zobaczy w tej bieliźnie.-oznajmiła wskazując na biały komplet.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Ja też mam taką nadzieję.-odparł po czym dopił alkohol i odetchnął cicho.

Adrien/Olivia

Chłopak także skończył swoją szklankę z alkoholem, po czym przeciągnął się. W pewnym momencie spadł mu pilot, więc schylił się po niego i zauważył coś. Roześmiał się, po czym wziął skąpe majtki swojej siostry i rzucił je w Nathaniela.
- Nie żeby coś, ale powiedz jej żeby po was czasem sprzątała - odparł śmiejąc się przy tym.
Olivia roześmiała się i zerknęła na bieliznę.
- Myślisz? Zastanawiam się czy nie przestałam go już zaskakiwać. Mam straszną rozkminę co zrobić na naszą noc poślubną. Wiesz, to wyjątkowa noc, a ja chciałabym żeby ją zapamiętam - mruknęła.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szeroko, a potem pokiwała głową.
-Jestem pewna. Bierz.-powiedziała, a na jej kolejne słowa zaśmiała się cicho.
-Na pewno coś wymyślisz.-mruknęła krzyżując ręce na piersi.
Chłopak parsknął śmiechem po czym złapał jej majtki i zakręcił je na palcu.
-Wiesz... Muszę pomyśleć nad naszą nocą poślubną. Chciałbym aby była wyjątkowa.-odparł i zerknął na chłopaka.
-A ty? Zamierzasz się zaręczyć z Rose?-spytał.

Adrien/Olivia

Chłopak powoli skinął głową.
- Tak, oczywiście. Ale chcę znaleźć dobry moment. Znaleźć idealny pierścionek i to wszystko - odparł. Na wspomnienie nocy poślubnej zaśmiał się cicho.
- Coś na pewno wymyślisz. Jest trochę opcji, na pewno więcej niż parę wieków temu - dodał rozbawiony.
Olivia wzięła ten komplet, a potem jeszcze jeden czarny ze złotymi zdobieniami, po czym zapłaciła i wyszły ze sklepu, a potem poszły do apteki i kupiły ten test ciążowy.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyny poszły do publicznej toalety w centrum handlowym, a potem Rose zrobiła test i wyszła uderzając palcami nerwowo o umywalkę. Po chwili na teście zrobiły się dwie kreski więc dziewczyna zamrugała parę razy.
-Czekaj. Pójdę zrobić drugi dla pewności.-powiedziała i znów poszła do kabiny, a gdy z niej wyszła wynik był dokładnie taki sam.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Racja.-odparł rozbawiony po czym się przeciągnął i spojrzał na zegarek.
-Ciekawe o której dziewczyny wrócą. Jak pójdą na te zakupy to nie będzie ich od rana do wieczora.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się i pokiwał głową.
- To prawda - odparł rozbawiony.
- Ale w sumie powinny niedługo być - dodał spoglądając na zegarek.
Olivia potarła kark i zagryzła wargi.
- Myślę... Że to ma trochę sensu. Widać już po tobie, że jesteś w ciąży, więc pewnie zaszłaś w nią jeszcze jako wiedźma. A przez to, że Adrien jest pół-demonem, to dziecko przeżyło twoją przemianę w wampirzycę - stwierdziła, a potem odetchnęła.
- Ale dla pewności mogę jeszcze coś zrobić - dodała, po czym pochyliła się i przysunęła ucho do jej brzucha. Wytężyła słuch i zamknęła oczy, a potem wsłuchała się jeszcze bardziej. W pewnym momencie zaczęła słyszeć szybkie bicie małego serduszka i wyprostowała się nagle, a jej serce także zabiło nieco szybciej.
- Naprawdę jesteś w ciąży - szepnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Rose była w szoku, jednak kiedy w końcu dotarły do niej te informacje mimowolnie się uśmiechnęła delikatnie dotykając brzucha.
-Nie mogę uwierzyć...-powiedziała cicho kręcąc głową, a potem spojrzała na Olivię.
-To naprawdę jakiś cud.-mruknęła i przytuliła mocno blondynkę. Była taka szczęśliwa.
-Liv... Muszę cię jednak o coś prosić... Nie wspominaj o tym Adrienowi dobrze? Chcę mu powiedzieć w odpowiednim czasie.-dodała.
Chłopak pokiwał głową i westchnął.
-Pewnie będziesz chciał porozmawiać jeszcze z Olivią na temat waszego wyjazdu z Nowego Jorku?-zapytał po chwili.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał lekko głową.
- Tak, najlepiej jak powiem jej jak najszybciej - odparł po chwili i potarł kark.
- Nie chcę żeby dowiedziała się od kogoś innego - dodał.
Olivia pokiwała głową, przytulając Rose mocno.
- Oczywiście, powinnaś powiedzieć mu sama. Ale nie zwlekaj z tym za długo, bo sam zauważy - odparła i pogłaskała ją po włosach.
- Bardzo ci gratuluję - dodała i uśmiechnęła się lekko. Cieszyła się, że będzie ciocią, ale... Zazdrościła jej też bardzo.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie, a potem schowała oba testy do torebki i lekko objęła Liv ramieniem.
-Dobra chodź. W tej sukience będziesz wyglądała naprawdę prześlicznie.-mruknęła łagodnie i obie wyszły z centrum handlowego.
Nathaniel pokiwał głową.
-Jasne rozumiem.-odparł i zaraz rozległ się dźwięk otwieranych drzwi, a do salonu weszła Olivia wraz z Rose. Chłopak uśmiechnął się po czym wstał i objął ukochaną.
-Jak zakupy?-spytał wesoło.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się widząc ukochaną, po czym wstał i podszedł do niej. Olivia uśmiechnęła się do chłopaka i wzruszyła ramionami.
- Całkiem dobrze - odparła wesoło. Jej brat przywitał się z Rose i pocałował ją lekko, a potem odsunął się i zerknął na Olivię.
- Możemy pogadać? - poprosił siostrę, więc poszli do innego pomieszczenia. Chłopak wszystko jej powiedział o wyprowadzce. Blondynka była zaskoczona i lekko zasmucona, ale jednocześnie szczęśliwa, że brat układa sobie życie. Potem rodzeństwo wróciło do swoich ukochanych.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zerknęła na ukochanego, a potem westchnęła.
-My też musimy porozmawiać więc się zbieramy.-powiedziała po czym pożegnała Olivię oraz Nathaniela po czym oboje wrócili do domu. Rose od razu zabrała się za przygotowanie kolacji. W końcu było już późno.
Chłopak spojrzał na Liv i objął ją.
-Wszystko okej?-odparł łagodnie i musnął jej skroń.
-Coś się stało oprócz tego, że się wyprowadzają?-dodał zaraz unosząc brew do góry.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, ale szybko pokiwał głową i razem z Rose poszli do domu. Kiedy się tam znaleźli podszedł do ukochanej od tyłu i objął ją lekko.
- Więc? O czym musimy porozmawiać? - zapytał zaciekawiony, całując ją w kark.
Olivia westchnęła cicho i potarła kark.
- Nie wiem jak... To musiało się stać jak Rose jeszcze była wiedźmą... Ona jest w ciąży - przyznała zagryzając dolną wargę.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho i uśmiechnęła się pod nosem.
-Porozmawiamy przy kolacji dobrze?-powiedziała łagodnie, a potem nałożyła kurczaka w sosie słodko-kwaśnym na ryż po czym położyła wszystko na stole. Wzięła jeszcze dwa kieliszki i postawiła bezalkoholowego szampana po czym zajęła miejsce. Nie wiedziała za bardzo jak ma zacząć więc milczała przez dłuższy czas. Kiedy wszystko zjadła podniosła się i podeszła do ukochanego po czym usiadła mu na kolanach i położyła na stole dwa testy ciążowe.
Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony, a potem lekko zmarszczył brwi.
-Jak to w ciąży? Przecież to niemożliwe. Nawet jak zaszła w nią gdy była wiedźmą to dziecko nie powinno przeżyć jej zmiany w wampira.-odparł głaszcząc ją po ramieniu.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał lekko głową i usiadł przy stole. Po kolacji, objął ją lekko gdy usiadła mu na kolanach i zerknął na dwa przedmioty leżące na stole. Wziął je w ręce i wytrzeszczył oczy widząc pozytywne testy ciążowe.
- R-Rose... Jak to jest możliwe? - zapytał po chwili.
- Znaczy... Och, ja cholernie się cieszę, jestem wniebowzięty, ale nie umiem tego pojąć - przyznał po chwili.
Olivia westchnęła i pokręciła głową.
- Nie wiem. Myślę, że to dlatego, że Adrien jest pół-demonem. Dziecko jest tak samo silne jak on i przetrwało przemianę - odparła.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka westchnęła i pokręciła głową.
-Też nie wiem... Olivia mówi, że musiałam zajść w ciążę będąc wiedźmą, a dziecko przetrwało bo jest pół demonem.-powiedziała uśmiechając się słabo. Ujęła jego dłoń i położyła ją sobie na brzuchu.
-Będziemy rodzicami.-dodała.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Cóż... To dobra wiadomość.-odparł po czym musnął jej kark.
-A więc co tam kupiłaś? Mogę zobaczyć?-zapytał wesoło.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się szeroko, po czym pogłaskał ją po brzuchu i mocniej objął, przyciskając do swojego torsu. Potem pocałował ją namiętnie, wsuwając język między jej usta. Kiedy się od siebie oderwali odetchnął i cmoknął jej policzek.
- Nawet nie wiesz jak strasznie się cieszę - stwierdził.
Olivia uśmiechnęła się lekko i pokręciła głową, chowając torby za plecami.
- Mowy nie ma. Przyjdzie czas to zobaczysz - odparła rozbawiona, po czym poczochrała mu włosy.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie, a potem odwzajemniła pocałunek tak samo namiętnie i przeczesała jego włosy.
-Tak cię kocham...-szepnęła kręcąc głową po czym wtuliła się w niego.
-I kocham już tego malucha.-dodała.
Nathaniel przewrócił oczami i zaśmiał się.
-Niech ci będzie. Ale wiec, że nie mogę się doczekać.-mruknął rozbawiony i cmoknął ją w czoło.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się szeroko i pokiwał głową.
- Wiem moja kochana. Ja też was oboje bardzo kocham - odparł wesoło i pocałował ją czule w policzek.
Olivia uśmiechnęła się lekko i przeciągnęła.
- Jestem taka zmęczona - dodała i poszła do sypialni, a tam padła na łóżko. Dalej myślała o tym maluchu... O ciąży... Ogólnie o dzieciach.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się i pogłaskała go po policzkach. Potem wstała z jego kolan i położyła dłonie na jego ramionach zaczynając je masować.
-Cieszę się, że daję ci szczęście.-mruknęła do jego ucha.
Chłopak pokiwał głową po czym poszedł za nią i ułożył się obok niej.
-Wszystko w porządku?-zapytał łagodnie obejmując ją lekko ramieniem.
-Masz smutną minę.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zamruczał cicho i ujął lekko jej dłoń, po czym czule ją ucałował.
- Szczęście, miłość, przyjemność. Dajesz mi wszystko moja malutka - odparł rozbawiony i delikatnie pogłaskał jej skórę.
- A jak poszły zakupy? - zapytał zaraz.
Olivia westchnęła i pokręciła głową, wtulając się w niego.
- To nic takiego. Nie przejmuj się - odparła po chwili i pocałowała go w policzek.

Rosemarie; Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się delikatnie, a potem nacisnęła lekko na jego kark.
-Dobrze. Kupiłam kilka ładnych rzeczy. Ale dowiesz się o nich w swoim czasie.-mruknęła łagodnie i musnęła wargami jego skórę za uchem.
Chłopak westchnął cicho i objął ją mocniej.
-Na pewno? Widzę, że coś cie trapi.-mruknął i musnął jej skroń.
-Nie chcę abyś była smutna.-dodał odgarniając jej kosmyk włosów z twarzy.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się cicho i pokiwał głową.
- Dobrze malutka, poczekam - odparł rozbawiony i pocałował ją lekko w policzek.
- Cieszę się, że dobrze się dogadujesz z Olivią - dodał po chwili.
Dziewczyna zawahała się czy mu nie powiedzieć, ale odpuściła.
- Po prostu trochę stresuję się tym chrztem - skłamała.
- Ale będziesz tam ze mną, więc dam sobie radę - dodała po chwili lekko się uśmiechając.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową, a potem uśmiechnęła się.
-Olivia jest teraz moją jedyną przyjaciółką.-powiedziała łagodnie, a potem zaczęła zbierać puste talerze.
-Lubię ją. Jest... Jedyna w swoim rodzaju.-dodała i poszła pozmywać.
Nathaniel uśmiechnął się i pogłaskał ją po policzku.
-Nie masz się czego obawiać.-odparł łagodnie i przytulił ją do siebie.
-Będzie dobrze.-dodał.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową, a potem uśmiechnęła się.
-Olivia jest teraz moją jedyną przyjaciółką.-powiedziała łagodnie, a potem zaczęła zbierać puste talerze.
-Lubię ją. Jest... Jedyna w swoim rodzaju.-dodała i poszła pozmywać.
Nathaniel uśmiechnął się i pogłaskał ją po policzku.
-Nie masz się czego obawiać.-odparł łagodnie i przytulił ją do siebie.
-Będzie dobrze.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i pokiwał głową.
- Cieszę się, że tak jest między wami - stwierdził wesoło, a potem podszedł do ukochanej. Objął ją od tyłu w pasie i zaczął składać delikatne pocałunki na jej szyi i karku.
Olivia pokiwała głową i uśmiechnęła się, wtulając w niego.
- Możemy już iść spać? Jestem wykończona tymi zakupami, a jutro ciężki dzień - odezwała się po chwili, po czym podniosła się do siadu i zdjęła spódniczkę oraz bluzkę, zostając jedynie w bieliźnie.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i odetchnęła cicho odkładając pozmywane naczynia na bok.
-Tak ja też.-powiedziała po czym spojrzała na ukochanego i ujęła jego dłonie.
-Wiesz... Myślę, że powinniśmy się stąd wynieść jak najszybciej. Teraz ze względu jeszcze na dziecko. Nie jest tu bezpieczne.-dodała.
Chłopak pokiwał głową po czym wstał i zrzucił z siebie ubranie zostając w bokserkach po czym ułożył się obok niej i przytulił ją do siebie.
-Śpij skarbie. Słodkich snów.-szepnął i musnął jej skroń.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i ścisnął jej dłonie.
- Wiem kochanie. Ale muszę załatwić wszystkie formalności związane z przeprowadzką i trochę przerobić ten dom, bo nic się tam nie zmieniło od dwustu lat - odparł rozbawiony.
Olivia wtuliła się w niego i bardzo szybko zasnęła. Obudziła się dopiero następnego ranka. Po cichu wstała i poszła do łazienki i wzięła długą kąpiel. Potem włożyła tą białą bieliznę, którą kupiła, a na to szlafrok i zawiązała go dokładnie by nic nie było widać. Podeszła do ukochanego i leciutko pocałowała go w policzek, pochylając się nad łóżkiem.
- Kochanie... Czas wstawać - szepnęła łagodnie.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie.
-Dobrze rozumiem.-powiedziała po czym musnęła jego policzek.
-Jestem wykończona. Chodźmy już spać.-mruknęła i pociągnęła ukochanego na górę. Tam ściągnęła ubrania i założyła swoją koszulę nocną po czym ułożyła się wygodnie na poduszkach.
Chłopak wtulił twarz w jej włosy i niedługo potem sam zasnął. Obudził go szept ukochanej, więc powoli uchylił powieki i przetarł je.
-Dzień dobry...-mruknął podnosząc się do siadu.
-Która godzina?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak rozebrał się do bokserek i opadł obok ukochanej, po czym objął ją mocno ramieniem.
- Dobranoc malutka - mruknął do niej łagodnie i pocałował ją lekko w czoło, a potem wtulił twarz w jej włosy i dosyć szybko odpłynął w krainę snów.
Olivia uśmiechnęła się do ukochanego i spojrzała na zegarek.
- Dziesiąta, a ten chrzest jest na dwunastą, prawda? A przydałoby się jeszcze zjeść jakieś śniadanie - stwierdziła i poszła do kuchni. Wzięła sobie torebkę z krwią i wlała ją do szklanki.

Rosemarie;Nathaniel
Przytuliła się do niego i przymknęła powieki i niedługo potem sama usnęła. Obudziła się następnego ranka. Otworzyła oczy i przeciągnęła się, a widząc, że Adrien jeszcze śpi wstała i poszła do łazienki. Wzięła prysznic po czym założyła bieliznę i szlafrok, a potem poszła do kuchni, gdzie przygotowała śniadanie. Wlała sobie jeszcze krew z woreczka do szklanki i wypiła ją całą ocierając resztki z warg.
Nathaniel pokiwał głową po czym podniósł się.
-Masz rację.-mruknął i cmoknął ją w wargi, a potem wstał i poszedł do łazienki. Wziął szybki prysznic, założył czyste bokserki, a potem wrócił do kuchni i przeciągnął się.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się jakiś czas po ukochanej. Przeciągnął się i przetarł oczy, po czym także poszedł do łazienki. Wziął szybki prysznic, włożył czyste bokserki i wytarł ręcznikiem mokre włosy, po czym poszedł do kuchni. Podszedł do ukochanej i lekko pocałował ją w czoło.
- Dzień dobry - przywitał ją.
W czasie gdy Nathaniel się mył, ona zrobiła mu śniadanie i sama też coś zjadła oraz wypiła krew. Kiedy przyszedł uśmiechnęła się i podała mu talerz z omletem.
- Smacznego - powiedziała wesoło.
- Idę się szykować - dodała i cmoknęła go w policzek, a potem poszła do sypialni. Wzięła sukienkę, buty i kosmetyki, skierowała się do łazienki. Tam umalowała się ładnie i ułożyła włosy, po czym założyła swoją sukienkę oraz wysokie szpilki. Potem jeszcze spryskała się delikatnymi, ale zmysłowymi perfumami.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie, a potem wstawiła wodę na herbatę.
-Dzień dobry skarbie.-mruknęła łagodnie i wskazała miejsce przy stole.
-Usiądź zaraz będzie herbata.-powiedziała, a kiedy woda się zagotowała zalała nią kubek po czym postawiła je na stole i sama przy nim usiadła.
-Smacznego.-dodała i zajęła się jedzeniem.
Nath pokiwał głową i podziękował za śniadanie po czym zajął się nim. Kiedy skończył pozmywał i poszedł do pokoju, gdzie przebrał się w garnitur. Ułożył jeszcze jakoś włosy, a potem usiadł czekając na ukochaną.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i usiadł przy stoliku, a kiedy już dziewczyna postawiła na stole herbatę i sama przy nim usiadła podziękował i oboje zabrali się za śniadanie. Po nim Adrien zebrał wszystkie naczynia i pozmywał je. Podszedł potem do ukochanej i delikatnie położył jej dłonie na ramionach masując je delikatnie.
- Co chciałabyś dziś robić? - zapytał łagodnie.
Olivia w końcu skończyła i przejrzała się jeszcze w lustrze, a potem wyszła z łazienki i uśmiechnęła się do chłopaka.
- I jak? - zapytała okręcając się dookoła.
- Mogę się tak tam pokazać? - dodała unosząc brew.

Rosemarie;Nathaniel
Zamruczała cicho, a potem podniosła się i objęła go za szyję.
-Myślę, że powinniśmy dziś zacząć załatwiać formalności związane z domem. Im szybciej to załatwimy tym lepiej.-powiedziała uśmiechając się delikatnie.
-Poza tym muszę się jeszcze zwolnić z pracy.-dodała.
Chłopak spojrzał na nią i zamrugał parę razy, a potem wstał i powoli do niej podszedł.
-Wyglądasz przepięknie.-odparł ujmując jej dłoń i czule ją całując.
-Wszyscy będą tobą oczarowani.-mruknął i podał jej ramię.
-Możemy?-spytał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pogłaskał jej talię.
- To nie zajmie długo. Wystarczy podzwonić w kilka miejsce i zabukować bilety przez internet - odparł i pocałował ją lekko w czoło.
- Ale muszę jeszcze zajrzeć w jedno miejsce - dodał.
Olivia roześmiała się i ujęła jego ramię.
- Dziękuję, ciesze się, że tak uważasz - odparła rozbawiona.
- Tak, możemy - dodała zaraz. Dziewczyna zarzuciła jeszcze elegancki, czarny płaszcz, po czym razem wyszli z domu i skierowali się w odpowiednie miejsce.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i uśmiechnęła się.
-W porządku. W takim razie każdy z nas ma dziś coś do załatwienia.-powiedziała i cmoknęła go w policzek.
-Idę się ubrać.-mruknęła po czym poszła do łazienki, gdzie założyła zwykłe codzienne ubranie.
Nathaniel wraz z Olivią skierowali się do miejsca, gdzie miały się odbyć chrzciny. Gdy tam dotarli od razu zauważyli jego watahę, więc podeszli bliżej. Chłopak przywitał się ze wszystkimi, a potem przedstawił im Olivię.
-Miło cię w końcu poznać. Nathaniel dużo o tobie opowiadał.-odezwała się po chwili kobieta trzymająca na rękach młodego niemowlaka.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym wziął jakieś swoje ciuchy. Ubrał się szybko, przeczesał rozczochrane włosy, a potem posprzątał trochę sypialnię. Kiedy i Rose się ubrała razem wyszli z domu i każde poszło w swoją stronę.
- Uważaj na siebie - poprosił jeszcze zanim się rozstali.
Olivia uśmiechnęła się do wszystkich ciepło i pokiwała lekko głową.
- Was też bardzo miło poznać. Cieszę się, że w końcu możemy się spotkać - przyznała łagodnie. Potem zerknęła na malucha i jej serce ogarnęło cudowne ciepło. Zawsze tak bardzo chciała mieć dziecko... One były takie cudowne, takie kochane.
Na to wszystko patrzył z boku Scott i Alex, stali gdzieś z tyłu z niezbyt miłymi minami.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową, a potem ruszyła do pobliskiej pizzeri. Tam wyjaśniła wszystko szefowi, co nie było zbytnio zgodne z prawdą, a potem skierowała się do domu. Przez całą drogę miała wrażenie, jakby ktoś ją śledził, jednak gdy się oglądała wszystko było w porządku. Może jej się po prostu wydawało? Weszła do mieszkania po czym zamknęła drzwi i poszła do salonu siadając na kanapie z książką.
Chłopak uśmiechnął się lekko, a potem zerknął na malucha.
-Spisałaś się Kate. Jest przeuroczy.-odparł rozbawiony po czym wziął go na ręce.
-Macie już jakieś imię?-spytał zerkając na dwójkę rodziców.
-Tak. Będzie się nazywał Lucas.-odpowiedziała kobieta, a chłopczyk przyglądał się wszystkim swoimi brązowymi oczami.

Adrien/Olivia

Chłopak załatwił wszystko co miał załatwić, a potem wrócił do domu. Na szczęście miał zapasowy klucz, więc otworzył drzwi i wszedł do środka. Wszedł do salonu i uśmiechnął się na widok ukochanej.
- Hej. Nie miałaś problemów z szefem ani nic? - zapytał siadając obok i objął ją ramieniem.
Olivia przyglądała się chłopczykowi zauroczona. Podeszła do ukochanego, który go trzymał i zerknęła na dziecko uśmiechając się rozczulona.
W pewnym momencie Scott nie wytrzymał i się odezwał.
- Nie wierzę, że dajecie tej pijawce być tak blisko dziecka - warknął. Olivia zamrugała parę razy zaskoczona, a potem odsunęła się od Natha i dziecka, po czym spuściła wzrok nieco zawstydzona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na Adriena po czym odłożyła książkę i przytuliła się do niego.
-Nie. Wszystko zrozumiał.-powiedziała głaszcząc go delikatnie po torsie.
-A ty? Gdzie byłeś? Załatwiłeś wszystko?-zapytała unosząc na niego wzrok.
Chłopak zamrugał parę razy po czym zerknął na Scotta i zmarszczył brwi. Oddał malucha matce po czym podszedł do niego.
-Olivia nie skrzywdziłaby dziecka, ani żadnego z nas.-odparł krzyżując ręce na piersi.
-Myślałem, że już to zrozumiałeś po naszej ostatniej rozmowie, ale widzę, że do ciebie i tego twojego pustego łba nic nie dociera. Zostaw moją narzeczoną w spokoju i zajmij się swoim wilczym zadem.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał lekko głową.
- Tak, załatwiłem wszystko co trzeba. A co do tego gdzie byłem, to niespodzianka - odparł rozbawiony i pocałował ją lekko w czoło.
- Lubisz konie? - zapytał zaraz.
Olivia westchnęła cicho i spuściła wzrok. Nie chciała być powodem kłótni w watasze. Scott prychnęła i pokręcił głową.
- Ta wampirzyca owinęła sobie ciebie wokół palca! Jesteś zaślepiony Nathaniel, ale ona w końcu ujawni swoją naturę i zabije nas wszystkich - warknął. W pewnym momencie odezwał się ojciec dziecka.
- Daj spokój Scott i zamknij się, nie psuj chrztu naszego syna - powiedział, a młody wilk prychnął.
- Wszyscy jesteście tacy głupi? - mruknął niezadowolony. Olivia nie wiedziała co ma powiedzieć. Dawno nie poczuła się taka... Odrzucona? Obrażona? Nie dość, że i tak było jej smutno przez te sprawę z dziećmi i tym, że nie może ich mieć, a teraz po słowach wilka poczuła jak zaszkliły jej się oczy i jakaś łza spłynęła po policzku. Bardzo dawno nie płakała...

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, a potem uśmiechnęła się.
-Pewnie. Dlaczego o to pytasz?-spytała rozbawiona przyglądając mu się uważnie. Chciała jeszcze mu powiedzieć o tym, że chyba ktoś ją śledził, ale uznała, że zrobi to nieco później,
Chłopak zacisnął zęby, a potem przybliżył się nieco do Scotta patrząc na niego złotymi oczyma.
-Wynoś się stąd. I obiecuję, że jeśli jeszcze raz usłyszę obelgę o Olivii to zostaniesz wygnany z watahy za sprzeciwianie się alfie. Atak na nią to atak na mnie.-odparł i warknął, a potem podszedł do blondynki i lekko ją objął.
-Nie przejmuj się kochanie.-szepnął jej do ucha.

Adrien/Olivia

Chłopak pogłaskał ją lekko po ramieniu i uśmiechnął się lekko.
- Jeszcze zobaczysz - odparł i musnął czule jej policzek, a potem szyję.
- Jesteś jakaś spięta - dodał głaszcząc lekko jej kark.
Olivia przytuliła się do ukochanego, po czym szybko otarła policzek i pokręciła głową.
- Już dobrze. Zapomnijmy o tym. W końcu nie ja tu jestem dzisiaj najważniejsza - odparła po chwili i uśmiechnęła się łagodnie do pary z dzieckiem. Nie chciała im psuć tak ważnego dnia.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamruczała cicho, a potem zagryzła wargi, a na jego pytanie westchnęła.
-Sama nie wiem... Jak wracałam z pizzerii do domu wydawało mi się, że ktoś mnie śledzi... Może tylko mi się wydawało, nie wiem.-mruknęła wzruszając ramionami.
-Ale przez całą drogę czułam zapach padliny pomieszany z górskim powietrzem i trawą.-dodała.
Chłopak pokiwał głową, a potem pogłaskał ją po włosach.
-Dobrze zaczynajmy.-odparł, a potem wszyscy zajęli miejsca i zaczął się chrzest dziecka.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony, po czym zagryzł lekko dolną wargę.
- Rozumiem... Ale nie mam pojęcia co to może być - odparł po chwili i objął ją nieco mocniej.
- Zauważyłaś coś jeszcze? - dodał unosząc brew.
Olivia usiadła obok ukochanego, nie puszczając jego dłoni. Kiedy wszystko się skończyło, para zaprosiła wszystkich gości na małe przyjęcie z okazji chrztu, więc skierowali się do specjalnie wynajętej sali.

Rosemarie;Nathaniel
Pokręciła głową i westchnęła.
-Nie. Nic konkretnego.-powiedziała cicho przytulając się do niego.
-Mogę... Cię o coś zapytać? Czy jest ktoś kto... chciałby twojej krzywdy?-zapytała po chwili zagryzając wargi. Wiedziała, że to może dziwne pytanie, ale... chciała wiedzieć na czym stoją.
Chłopak ujął dłoń ukochanej, a potem ucałował ją.
-Mogę cię prosić do tańca księżniczko?-spytał łagodnie wskazując na parkiet. Nie chciał się już przejmować Scottem i jego durnymi oskarżeniami. Wolał się dobrze zabawić skoro miał okazję.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony, a potem cicho westchnął i potarł kark.
- Cóż... Przez tyle lat, tyle wieków... Trochę się działo. Ja i Olivia narobiliśmy sobie trochę wrogów - przyznał po chwili.
- Ale ostatnimi czasy w naszym życiu było raczej spokojnie - dodał.
Olivia uśmiechnęła się leciutko i pokiwała głową.
- Oczywiście - odparła, po czym ścisnęła jego dłoń i razem wyszli na parkiet. Położyła dłonie na jego ramionach i delikatnie się kołysali. Mimo to Olivia nie potrafiła się do końca tym wszystkim cieszyć.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna spojrzała na niego i uniosła brew.
-Trochę? To znaczy ile? Dwóch? Pięciu? Dziesięciu?-spytała przyglądając mu się uważnie.
-To ważne Adrien. Muszę wiedzieć przed czym mamy się bronić, gdyby zaszła taka konieczność.-dodała po czym pogłaskała go czule po policzku.
Chłopak przyglądał jej się chwilę kołysząc się w rytm muzyki.
-Kochanie proszę... Nie smuć się i nie przejmuj słowami tego idioty.-odparł głaszcząc ją po talii.
-To nie ma znaczenia.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zagryzł wargę i pokręcił głową.
- Nie wiem Rose. Było sporo ludzi, którym naraziłem się ja albo moja siostra. Tysiąc lat to dużo czasu. Nie mam pojęcia ilu z nich jeszcze żyje - odparł po chwili.
- Nie jestem w stanie powiedzieć ci dokładnej liczby. Nawet w przybliżeniu jest to trudne - dodał.
Olivia westchnęła cicho i pokręciła głową.
- Nie... Ja... Nie przejmuję się tym tak bardzo. Znaczy... To mnie trochę zasmuciło, ale nie o to chodzi - odparła cicho.
- Chodzi o te wszystkie dzieci. Po prostu... Uświadomiłam sobie, że ja nigdy się nie poczuję tak jak Rose czy Kate. I nie będę w stanie dać ci takiego malucha - szepnęła w końcu.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła ciężko, a potem powoli pokiwała głową.
-Rozumiem...-powiedziała, a potem przytuliła się do niego i odetchnęła jego zapachem.
-Nasze życie chyba nigdy nie będzie bezpieczne, prawda?-mruknęła po chwili przejeżdżając palcami po jego torsie.
Chłopak zamrugał parę razy, a potem westchnął i przytulił ją bardziej do siebie.
-A więc o to chodzi...-mruknął cicho przejeżdżając palcami po jej plecach.
-Skarbie przecież to nie twoja wina.-odparł i musnął jej czoło.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i mocno ją do siebie przycisnął.
- Ja... Przepraszam moja malutka. Przepraszam, że nigdy nie będę w stanie zapewnić cię, że będziemy żyć spokojnie i bezpiecznie - odparł cicho i pogłaskał jej ramię.
- Ale obiecuję bronić ciebie i tego malucha gdyby kiedykolwiek zaszła taka potrzeba - dodał dotykając czule jej brzucha.
Olivia wtuliła się w niego mocniej i zacisnęła powieki powstrzymując łzy.
- Czemu to jest takie niesprawiedliwe? Tak bardzo chciałabym być matką, założyć z tobą rodzinę - wyszeptała po chwili, zaciskając dłonie na jego ramionach.

Rosemarie;Nathaniel
Pokręciła głową po czym spojrzała na niego.
-Nie przepraszaj... To nie jest do końca twoja wina.-powiedziała po czym zerknęła na jego dłoń i uśmiechnęła się łagodnie.
-Będziesz wspaniałym ojcem.-mruknęła przytulając się do niego i przymykając powieki.
Chłopak westchnął i pogłaskał ją czule po plecach całując w czubek głowy.
-Wiem... Też bym tego chciał, ale... Jest jak jest. Może uda nam się coś wymyślić.-mruknął i pogłaskał ją po włosach.
-Obiecuję.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się słabo i pocałował ją w czubek głowy.
- Cieszę się, że tak uważasz - odparł łagodnie i oparł policzek o jej włosy.
- A ty będziesz cudowną mamusią - dodał wesoło.
Olivia westchnęła i delikatnie otarła oczy, uważając żeby się nie rozmazać. Nic już nie powiedziała, bo nawet nie wiedziała co. Nie miała nawet nadziei, że coś dało się zrobić. Była wampirem i wampiry były bezpłodne. W historii nie zdarzyła się wampirzyca, która zaszła w ciążę będąc wampirem. Rose była wyjątkiem, ale ona była w innej sytuacji. Olivia bardzo jej zazdrościła.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się, a potem musnęła jego wargi.
-Cieszę się...-powiedziała, po czym pokręciła głową.
-Nadal... Nie mogę w to wszystko uwierzyć. Że będę matką. Trochę jestem tym wszystkim przerażona.-dodała rozbawiona.
Nath westchnął i przycisnął ją do siebie nie przestając się kołysać. Nie chciał, aby dziewczyna była smutna. On sam chciał mieć dziecko, chciał mieć normalną rodzinę, ale co mógł zrobić? Nie chciał się zadręczać.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się cicho i pokiwał głową.
- Wiem, ja też nigdy się nie spodziewałem, że będzie mi dane być ojcem - przyznał rozbawiony.
- Ale damy sobie razem radę - dodał.
Przyjęcie powoli mijało, a Olivia starała się nie być taka smutna. W końcu ona i Nathaniel pożegnali się ze wszystkimi i wrócili do domu. Kiedy już tam byli dziewczyna przeciągnęła się i westchnęła.
- Potrzebuję kąpieli. I alkoholu - mruknęła, po czym podeszła do barku i wyjęła z niego butelkę wina.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokiwała głową i pogłaskała go po policzkach.
-Masz rację. Razem możemy wszystko.-powiedziała po czym usiadła mu na kolanach i objęła za szyję, a potem czule pocałowała. Powoli wsunęła język do jego ust, a jej pocałunek stawał się coraz bardziej namiętny.
Nath ściągnął marynarkę odwieszając ją na bok, a potem spojrzał na Olivię.
-Przygotuję ci kąpiel księżniczko.-mruknął łagodnie i musnął jej czoło po czym poszedł do łazienki. Tam wlał różne płyny zapachowe, a potem wsypał jeszcze płatki róż uśmiechając się pod nosem.

Adrien/Olivia

Chłopak objął ją w pasie, a potem odwzajemnił każdy jej pocałunek. Sam nie wierzył w to jak bardzo ją pokochał i jak bardzo kochał tego malucha w jej wnętrzu. Delikatnie pogłaskał ją po plecach, a potem zsunął dłonie na jej biodra i uda, głaszcząc je delikatnie.
Olivia pokiwała głową, po czym wzięła jakieś najlepsze wino jakie miała, po czym poszła do łazienki. Widząc to wszystko zamrugała parę razy.
- Łał... To... Dziękuję - odezwała się i uśmiechnęła się słabo do chłopaka.

Rosemarie;Nathaniel
Wplotła palce w jego włosy i odetchnęła wprost w jego wargi, a kiedy się od siebie oderwali odetchnęła i spojrzała mu głęboko w oczy.
-Chyba musieliśmy być sobie przeznaczeni.-powiedziała po chwili cicho przejeżdżając palcami po jego torsie.
-A poznaliśmy się na zwykłym targu.-mruknęła rozbawiona.
Nath uśmiechnął się po czym pogłaskał jej policzki i musnął czule jej czoło.
-Chcę abyś się jak najbardziej odprężyła.-odparł łagodnie po czym zapalił jeszcze porozstawiane świeczki zapachowe.
-Teraz lepiej.-dodał przygasając światło.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się cicho i pokiwał głową.
- Od razu wiedziałem, że jesteś wyjątkowa - stwierdził rozbawiony.
- Nie wiedział w jaki sposób i czemu tak czuję, ale wyróżniałaś się - dodał.
Olivia uśmiechnęła się leciutko i postawiła alkohol na szafce, po czym podeszła do ukochanego i zaczęła delikatnie rozpinać mu koszulę.
- Kocham cię najbardziej na świecie skarbie - powiedziała po chwili.
- I dziękuję za to co dla mnie robisz - dodała cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uniosła brwi, a potem zaśmiała się cicho.
-Naprawdę? Właśnie starałam się nie wyróżniać.-powiedziała rozbawiona i przejechała palcami po jego włosach.
-Ale najwodoczniej coś robiłam źle.-dodała.
Nathaniel uśmiechnął się, a potem pokręcił głową.
-Co robisz? Mam zostać tu z tobą?-zapytał rozbawiony unosząc brew. Potem pogłaskał ją po talii i odpiął jej sukienkę.

Adrien/Olivia

Chłopak roześmiał się cicho i delikatnie wsunął palce pod jej koszulkę, dotykając jej gładkiej skóry.
- Najwyraźniej tak - odparł i zerknął jej w oczy.
- Dalej czasami nie mogę uwierzyć, że tu naprawdę jesteś - dodał cicho.
Dziewczyna pokiwała lekko głową, a kiedy zdjęła mu koszulkę przyciągnęła go do siebie i namiętnie pocałowała. Potrzebowała go mieć teraz blisko. Była przygnębiona, spięta i smutna, a on zawsze poprawiał jej humor. Kiedy się od siebie oderwali, a on rozpiął jej sukienkę delikatnie zsunęła się ona na ziemię ukazując jej nową bieliznę.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się lekko, a potem pogłaskała go po policzkach.
-Ja też czasami nie mogę uwierzyć w to wszystko. Myślałam, że już nigdy nie będzie nam dane być razem.-mruknęła po czym pochyliła się i zaczęła całować jego szyję.
Nathaniel odwzajemnił od razu pocałunek tak samo namiętnie. Kiedy się od siebie oderwali omiótł jej ciało i pokręcił głową z niedowierzaniem.
-Jesteś taka piękna... I do tego moja. Czym sobie na ciebie zasłużyłem?-szepnął po czym musnął jej szyję i dekolt pozbywając się jej stanika.


Odczytaj wiadomość xDD

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i pocałował ją czule w czoło.
- Ja podobnie. Myślałem, że już dawno odeszłaś z tego świata - odparł cicho i zamruczał, delikatnie głaszcząc jej skórę.
Olivia pokręciła lekko głową, rozpinając jego spodnie i zdejmując je razem z bokserkami.
- Tym, że jesteś najcudowniejszym facetem na tym świecie - odparła cicho i pogłaskała go po policzku. Potem zdjęła z siebie do końca bieliznę i weszła do wanny. Wzięła butelkę z winem i otworzyła ją, po czym rozlała im do kieliszków.

Rosemarie;Nathaniel
Zostawiła na jego skórze kilka malinek, a potem odetchnęła głęboko czując jego tętno. Przejechała palcami po jego skórze na szyi i oblizała wargi. Tak strasznie chciała znów skosztować jego krwi. Jednak po chwili pokręciła głową i zeszła z jego kolan pocierając czoło.
Nath usiadł za ukochaną i objął ją delikatnie muskając jej łopatki i kark swoimi wargami.
-Bardzo cię kocham...-szepnął po czym wziął kieliszek z winem.
-Nie powinnaś się skarbie jeszcze pożywić? W końcu w ogóle prawie nie pijasz mojej krwi.-mruknął.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, a potem zerknął na nią i westchnął. Pogłaskał ją lekko po włosach i pocałował w czoło.
-Kochanie, jeżeli potrzebujesz i chcesz, to nie musisz się powstrzymywać - stwierdził po chwili wskazując na swoją szyję.
Olivia zagryzła wargi i pokręciła lekko głową.
- Nie chce się tobą żywić. Rano piłam tą krew, którą zabrałyśmy razem z Rose do szpitala - stwierdziła po chwili, po czym wypiła sporego łyka wina, opierając się o jego tors.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokręciła głową i odetchnęła.
-Nie rozumiesz... Twoja krew tak samo jak krew wilkołaków ma specjalne właściwości. Jest przepyszna i dodaje bardzo dużo energii, ale... Jest skutek uboczny. Nie pragnę jej dlatego, bo czuję głód, ale dlatego, że się uzależniam.-powiedziała po chwili przeczesując swoje włosy.
Chłopak upił łyka alkoholu, a potem musnął jej szyję odgarniając włosy na bok.
-Dlaczego? Już ci nie smakuje?-zapytał po chwili cicho sunąc wargami do jej ramienia.

Adrien/Olivia

Chłopak zamrugał parę razy, a potem cicho westchnął i objął ją mocno ramieniem.
- No dobrze... Skoro tak przedstawiasz sprawę - odparł łagodnie, po czym delikatnie musnął jej skroń i policzek.
- Ale nie uciekaj ode mnie - dodał, przyciskając ją do siebie.
Olivia zamruczała cicho i zagryzła lekko dolną wargę. Odetchnęła głęboko, po czym upiła kolejny spory łyk wina.
- Po prostu nie chce cię skrzywdzić - odparła cicho - Mogę kiedyś przesadzić. Poza tym kiedy nie uprawiamy seksu to nie jest dla ciebie nic przyjemnego, więc chciałabym się ograniczyć tylko do tych momentów zbliżenia - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Westchnęła cicho, a potem odsunęła się trochę.
-Pójdę na wszelki wypadek się napić. Zaraz wracam.-powiedziała i poszła do kuchni gdzie wlała do szklanki krew i od razu wypiła ją jednym duszkiem. Odetchnęła po czym oparła się o blat pezymykając powieki.
Nathaniel westchnął po czym pogłaskał ją po brzuchu.
-Kochanie ale jeślibyć tylko chciała to wiesz... Śmiało.-odparł i oparł czoło o jej ramię.
-Nie skrzywdziłabyś mnie.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym przeciągnął się. Potem podniósł się i poszedł za ukochaną. Wszedł do kuchni i chwilę na nią patrzył.
- Hm... A może chciałabyś żeby zrobił ci masaż? - zaproponował.
Blondynka westchnęła i złapała go lekko za rękę.
- Nigdy specjalnie. Ale wiesz, że kiedy piję krew może być różnie - odparła cicho, po czym dokończyła kieliszek z winem i dolała sobie alkoholu.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna odwróciła się w jego stronę, a potem powoli pokiwała głową.
-Może to i dobry pomysł...-powiedziała łagodnie się uśmiechając. Poszli do sypialni, gdzie brunetka ściągnęła z siebie całe ubranie zostając w bieliźnie i ułożyła się na brzuchu.
Chłopak westchnął, ale już nic nie powiedział tylko dopił swój kieliszek. Wziął gąbkę, oraz żel po czym zaczął namydlać jej delikatne ciało co jakiś czas całując jej skórę swoimi wargami.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się, a potem wziął oliwkę nawilżającą z łazienki, a potem usiadł na łóżku. Rozpiął jej stanik, bo ramiączka mu przeszkadzały, wycisnął oliwkę na dłonie i zaczął powoli masować ramiona, kark i plecy ukochanej.
Olivia zamruczała cicho i odetchnęła głęboko, a potem wypiła drugi kieliszek wina i odwróciła się do ukochanego przodem. Pogłaskała jego tors i westchnęła.
- Więc... Może pogadamy o ślubie? No wiesz... Mówiłeś, że chcesz go wziąć jak najszybciej? Masz już pomysł kiedy? - zapytała cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się pod nosem, a potem zamruczała i przygryzła wargi czując przyjemność rozchodzącą się po jej ciele. Jej mięśnie przy każdym jego dotyku powoli się rozluźniały.
-Cudownie...-szepnęła przymykając powieki.
Nathaniel objął ją w pasie, a potem wzruszył ramionami.
-Nie wiem. Ogólnie to chyba jest tego trochę. W sensie mam na myśli przygotowania. Trzeba ogarnąć salę, wynająć termin, zaproszenia... Musisz kupić suknię.-odparł łagodnie.
-Ale chciałbym jak naszybciej.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się leciutko, po czym pochylił się i delikatnie całował jej skórę na karku, dłońmi zsuwając się trochę niżej. Chciał żeby się odprężyła, wyluzowała. Czuł, że jej mięśnie są okropnie spięte, więc na te najbardziej spięte miejsca naciskał nieco mocniej.
Olivia pokiwała lekko głową.
- W takim razie musimy zacząć już o tym wszystkim myśleć. Wzięłam z centrum handlowego kilka katalogów z sukniami, więc zacznę je już przeglądać - stwierdziła, delikatnie jeżdżąc palcami po jego cudownych mięśniach.

Rosemarie;Nathaniel
Jęknęła cicho i zacisnęła palce na poduszce czując jak nacisnął na jej spięty mięsień. Powoli jej ciało zaczęło się rozluźniać pod wpływem jego dotyku k pocałunków.
-Wiesz, że jesteś najwspanialszy na świecie?-szepnęła zagryzając lekko wargi.
Pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Dobrze. W takim razie ja zajmę się wyborem terminu i poszukaniem jakiegoś ładnego miejsca. Obiecuję, że to będzie najpiękniejszy dzień twojego życia.-odparł po czym musnął czule jej czoło.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się czule i delikatnie ugryzł ją w ramię.
- Miło to słyszeć - mruknął jej do ucha i zaczął całować dokładnie jej szyję, nie przestając masować pleców i ramion ukochanej.
Olivia pokiwała głową i dokończyła wino, a potem pogłaskała go lekko po włosach.
- Nie wątpię kochanie - odparła i uśmiechnęła się leciutko, po czym przyciągnęła go do siebie i pocałowała namiętnie. Naprawdę potrzebowała go mieć teraz blisko, bo dalej była w średnim nastroju.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka odetchnęła głęboko lekko przygryzając wargi, aż w końcu już nienwytrzymała. Odwróciła się w kierunku ukochanego po czym pocałowała go namiętnie przylegając do niego całym swoim ciałem.
Strasznie go teraz pragnęła.
Nathaniel odwzajemnił pocałunek i przycisnął ją do siebie. Zjechał dłonią pomiędzy jej uda po czym zaczął pocierać jej kobiecość chcąc sprawić jej jak największą przyjemność.

Adrien/Olivia

Zamrugał parę razy, ale zaraz odwzajemnił szybko pocałunek i wsunął język w jej usta, pieszcząc dokładnie jej podniebienie. Przejechał palcami po jej brzuchu, a potem pozbył się zupełnie jej stanika i zaczął ugniatać jej piersi, pocierając sutki kciukami.
Olivia zamrugała parę razy zaskoczona, po czym jęknęła i oderwała się od niego.
- N-Nath... Och - jęknęła, zaciskając dłonie na jego ramionach. Poczuła jak rozkosz zaczyna rozlewać się powoli po całym jej ciele.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka zamruczała cicho nie odrywając się od jego ust ściągnęła powoli jego koszulę, a potem zajęła się spodniami. Zjechała wargami na jego policzek zupełnie omijając szyję, a potem zaczęła całować go po torsie.
Uśmiechnął się pod nosem po czym powoli włożył w nią palce kciukiem pocierając jej łechtaczkę.
-Tak kochanie?-szepnął, a gdy natrafił na punkt G przygryzł wargi i zaczął go uciskać.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się i zamruczał cicho, po czym odetchnął głęboko i pogłaskał ją po włosach, potem sam pochylił się i zaczął ssać jej sutki, głaszcząc ją po brzuchu. Następnie pozbył się jej majtek i zaczął delikatnie pocierać jej kobiecość.
Olivia zagryzła mocniej dolną wargę i odetchnęła głęboko.
- Jesteś niesamowity - szepnęła, po czym przejechała palcem po jego brzuchu, a potem złapała jego męskość i zaczęła ją powoli pocierać, chcąc sprawić mu dużo przyjemności.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna jęknęła cicho i pozbyła się jego spodni wraz z boksrrkami. Odrzuciła je na bok po czym złapała jego męskość i zaczęła po niej jeździć w górę i w dół co jakiś czas ją pocierając.
Nathaniel jęknął i odetchnął cicho zaczynając poruszać palcami coraz to szybciej i mocniej. Chciał sprawić jej jak najwięcej przyjemności.
-Dobrze ci księżniczko?-szepnął jej do ucha przygryzając je lekko. Drugą dłonią ugniatał jej piersi lekko podszczypując sutki.

Adrien/Olivia

Chłopak jęknął cicho i zagryzł delikatnie dolną wargę i odetchnął głęboko. Potem powoli wsunął palce w jej wnętrze i zaczął nimi poruszać, kciukiem naciskając na jej łechtaczkę.
Olivia jęknęła cicho i zagryzła mocno dolną wargę, rozkoszując się każdym jego ruchem.
- C-cudownie - wyszeptała, wbijając paznokcie jednej dłoni w jego ramię. Drugą zaś ręką przejeżdżała dłonią po jego członku, ściskając go co jakiś czas.

Rosemarie; Nathaniel
Brunetka jęknęła i zagryzła wargi ściskając delikatnie jego członek. Było jej tak cholernie dobrze. Przyciągnęła go bardziej do siebie i wpiła się namiętnie w jego wargi wsuwając powoli język i pieszcząc nim jego podniebienie.
Chłopak odetchnął poruszając palcami coraz szybciej. Chciał ją doprowadzić do orgazmu jeszcze przed stosunkiem. Chciał aby się rozluźniła i przestała myśleć o swoich zmartwieniach.

Adrien/Olivia

Chłopak odwzajemnił pocałunki, angażując się w nie tak samo jak ona. Palcami odnalazł w jej wnętrzu odpowiedni punkt i zaczął go mocno pocierać, chcąc jej sprawić jak najwięcej rozkoszy.
Olivia w końcu poczuła jak szczytuje, jej pochwa zaczęła zaciskać się na jego palcach, a ona krzyknęła, zaciskając dłonie na jego ramionach, wbijając mu paznokcie w skórę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna jęknęła i zaczęła wzdychać z każdym jego ruchem wprost do jego ucha.
-Jesteś cudowny...-szepnęła lekko zaciskając palce na jego włosach. Po kilku chwilach zaczęła szczytować więc odchyliła głowę.
Chłopak uśmiechnął się szeroko po czym wyjął z niej palce. Złapał ją za biodra i wszedł w nią jednym ruchem zaczynając poruszać swoimi i jej biodrami.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się z satysfakcją gdy ukochana przeżyła orgazm. W końcu wyjął z niej palce, a potem złapał ją za biodra i wszedł w jej pochwę jednym, płynnym ruchem. Zaczął od razu poruszać biodrami, ugniatając lekko jej piersi i ściskając sutki.
Olivia jęknęła, wplatając palce w jego włosy. Z każdym ruchem ukochanego zaczęła głośno pojękiwać, oddychała szybciej i głośniej, a co jakiś czas szeptała jego imię.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zamrugała parę razy, a potem jęknęła głośno lekko zaciskając palce na jego ramionach. Pochyliła się i zaczęła nad jego uchem szeptać "szybciej", "mocniej","głębiej" przy okazji muskając też jego skórę wargami.
Nathaniel uśmiechnął się z satysfakcją i rozszerzył bardziej jej nogi, by zwiększyć doznania. Pochylił się i przyssał do jej sutka dłońmi ugniatając jej pośladki. Chciał aby było jej jak najlepiej.

Adrien/Olivia

Chłopak całował jej skórę na szyi i piersiach, nie przestając poruszać biodrami. Po chwili lekko uniósł jej nogę aby wchodzić z nią pod lepszym kątem i nieco przyspieszył.
Olivia zamknęła oczy, odchylając głowę do tyłu. Każdy jego ruch sprawiał jej ogromną przyjemność i sprawiał, że lekko drżała. W końcu poczuła jak pochwa zaczyna się zaciskać, a ona przeżyła drugi już orgazm.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka jęknęła jeszcze głośniej czując szybkie bicie serca i jego i swojego. Po paru chwilach przekręciła go na plecy i sama zaczęła poruszać biodrami całując jego tors i zostawiając na nim malinki. Kiedy doszła do szyi odetchnęła głęboko, a jej oczy pociemniały. Musnęła ją wargami i zaraz potem wbiła się w jego skórę delikatnie zaczynając pić krew. Jęknęła przy tym bo jej pochwa zaczęła się zaciskać po raz drugi.
Nath uśmiechnął się czując jak dochodzi po raz drugi, a potem zaczął jeszcze szybciej poruszać biodrami.
-No już malutka. Jeszcze jeden raz.-szepnął jej do ucha po czym włożył palce w jej drugą dziurkę i przybliżył ją tak, że jej wargi były blisko jego szyi.

Adrien/Olivia

Chłopak głośno jęknął i zacisnął palce na jej udach. No tak, kiedyś Olivia mówiła, że gdy wampir pije z ciebie krew podczas seksu, to wzmacnia doznania. I faktycznie tak było, po jego ciele rozlała się wielka przyjemność gdy tylko to zrobiła. Zaraz potem wystrzelił w jej wnętrze spermę.
Olivia krzyknęła i zacisnęła zęby, a potem zerknęła na jego szyję. Już nie mogła się powstrzymać. Wysunęła w końcu kły, po czym wbiła je w jego szyję i zaczęła powoli pić jego słodką i cudowną krew.

Rosemarie;Nathaniel
Jęknęła i odetchnęła głęboko, a potem oderwała się jeszcze od jego skóry zlizując resztki krwi z szyi po czym odsunęła się i spojrzała mu w oczy.
-Przepraszam... Powinnam była najpierw zapytać.-powiedziała cicho i musnęła czule jego wargi po czym opadła obok uspokajając oddech.
Chłopak jęknął cicho i wplótł dłoń w jej włosy nie przestając poriszania jej biodrami. Do tego umiejętnie penetrował jej drugą dziurkę chcąc doprowadzić go do ostatniego orgazmu.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i objął ją czule ramieniem.
- Nie musisz o to pytać. To dla mnie sama przyjemność - odparł cicho i pocałował ją czule w czoło, po czym mocno ją przytulił.
- Jesteś taka cudowna - dodał cicho.
Dziewczyna w końcu oderwała się od jego skóry, po czym krzyknęła, czując jak trzeci już orgazm ogarnia całe jej ciało. Odchyliła głowę do tyłu i zagryzła mocno dolną wargę, wbijając paznokcie w jego plecy.

Rosemarie;Nathalie
Dziewczyba uśmiechnęła się łagodnie po czym pogłaskała go po włosach.
-Dziękuje. Ty też jesteś pezecudowny.-powiedziała cicho i okryła ich kołdrą, a potem się w niego wtuliła.
-Kocham cię.-szepnęła.
Chłopak czując jak ogarnia ją kolejny orgazm wszedł w nią jak najgłębiej i wystrzelił w jej wnętrze lepką spermę pod sporym ciśnieniem. Jęknął i oparł czoło o jej ramię po czym odetchnął głęboko.

Adrien/Olivia

Chłopak uśmiechnął się leciutko i pocałował ją w czoło.
- Ja ciebie też moja malutka - mruknął i pogłaskał jej nagą skórę.
- I te maleństwo też bardzo kocham - dodał dotykając lekko jej brzucha.
Olivia krzyknęła, a potem wtuliła się w niego, oddychając szybko i głęboko.
- O matko... - wyszeptała i zamknęła na chwilę oczy, a potem oparła głowę o jego ramię.
- Jesteś niesamowity - dodała cicho - Zaniesiesz mnie do łóżka? - poprosiła po chwili.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się słabo po czym pokiwała głową.
-Ja też je kocham...-powiedziała łagodnie kładąc dłoń na jego dłoni.
-I już nie mogę się doczekać, aż się urodzi.-mruknęła i musnęła jego wargi.
Nath pokiwał głową po czym podniósł się i wziął ją na ręce wychodząc z wanny. Poszedł do sypialni, gdzie ułożył ją na poduszkach po czym sam opadł obok. Okrył ich kołdrą i objął ukochaną ramieniem przyciskając do siebie.
-Śpij już skarbie. Ja też jestem wykończony.-szepnął wtulając twarz w jej włosy.

Adrien/Olivia

Pokiwał głową i lekko cmoknął ją w czoło.
- Tak, ja też - odparł, a potem wtulił twarz w jej włosy.
- Jestem taki zmęczony... - dodał cicho.
Olivia pokiwała tylko lekko głową i wtuliła się w niego mocno.
- Dobranoc skarbie - wyszeptała łagodnie, po czym zamknęła oczy, a parę chwil potem odpłynęła w krainę snów.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się delikatnie, a potem pogłaskała go po policzku.
-W takim razie śpij już kochanie.-powiedziała i przytuliła się do niego.
-Dobranoc.-mruknęła po czym przymknęła powieki i niedługo potem usnęła.
Chłopak uśmiechnął się po czym pogłaskał ją po nagich plecach.
-Dobranoc kochanie.-szepnął jej do ucha i musnął jej czoło. Sam zaraz przymknął oczy i niedługo potem zasnął.

Adrien/Olivia

Chłopak mocno ją objął i pocałował czule w czoło. Przyglądał się jej jeszcze przez krótką chwilę, a potem wtulił twarz w jej włosy, a zaraz potem także zupełnie odpłynął w krainę Morfeusza. Był bardzo zmęczony seksem i tym, że Rose wypiła trochę jego krwi.
Olivia usnęła bardzo szybko i miała trochę dziwny sen. Nie bardzo go rozumiała, ale było w nim jakieś dziecko, a także stado wilków i dziwny człowiek.

Rosemarie;Nathaniel
Minęło kilka dobrych miesięcy. Rose wraz z ukochanym przenieśli się do Montany gdzie urządzali jeszcze dom. Brunetka właśnie siedziała w pokoju dziecięcym czytając książkę, a drugą ręką głaszcząc swój spory już brzuch. Było jeszcze wcześnie i nie chciała budzić ukochanego.
Nathaniel obudził się około ósmej rano. Uchylił powieki po czym spojrzał na ukochaną i uśmiechnął się. Pogłaskał ją czule po włosach i musnął jej czoło. Ostatnio strasznie się o nią martwił. Była nieco przygnębiona, a on nie wiedział jak jej pomóc.

Adrien/Olivia

Chłopak obudził się w końcu i przetarł oczy, a potem ziewnął. Po chwili podniósł się i przeciągnął. Założył swoje bokserki i wyszedł z pokoju. Od razu zajrzał do urządzonej już sypialni dla dziecka. Uśmiechnął się na widok ukochanej.
- Dzień dobry skarbie - przywitał ją wesoło, po czym podszedł do niej i pocałował ją lekko w czoło.
Olivia przebudziła się przez dotyk ukochanego. Ziewnęła i uśmiechnęła się słabo na widok Nathaniela. Ostatnio była coraz bardziej przybita, ale z drugiej strony cieszyła się z przygotowań do ślubu. Co rusz zamawiała nowe katalogi z sukniami i próbowała wybrać idealną.
- Dzień dobry - przywitała się cicho.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się lekko po czym odłożyła książkę na bok i podniosła się z krzesła.
-Dzień dobry kochanie.-powiedziała łagodnie i pogłaskała go po policzku.
-Zrobić ci jakieś śniadanie?-spytała.
Chłopak spojrzał jej w oczy i uśmiechnął się pod nosem odgarniając kosmyk jej włosów z twarzy.
-Hej... Wyspałaś się?-zapytał przyglądając się jej prześlicznej twarzy.

Adrien/Olivia

Chłopak pokręcił głową i ujął jej dłoń.
- Nie, nie trzeba, sam sobie poradzę - odparł rozbawiony i pogłaskał ją po włosach.
- Jak się czują oba moje maleństwa? - dodał unosząc brew i dotknął czule jej brzucha.
Olivia pokiwała lekko głową i powoli podniosła się do siadu.
- Tak... Tak, wyspałam - odparła i przeciągnęła się, a potem wstała z łóżka. Zarzuciła szlafrok na siebie, po czym poszła do kuchni i wlała sobie szklankę z krwią.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna uśmiechnęła się po czym spojrzała na swój brzuch.
-Cudownie.-powiedziała rozbawiona i cmoknęła go w czoło.
-Chociaż jedno maleństwo ostatnio coraz mocniej kopie.-mruknęła i dotknęła dłoni Adriena.
-Czujesz?-spytała.
Nath westchnął cicho, a potem wstał i poszedł pod prysznic. Później ubrał się i skierował się do kuchni.
-Wybrałaś już swoją suknię na nasz ślub?-zapytał po chwili łagodnie obejmując ją w pasie. Nie chciał, aby była smutna.

Adrien/Olivia

Położył rękę na jej brzuchu i starał się coś wyczuć, a w pewnym momencie dziecko lekko kopnęło. Uśmiechnął się szeroko i pogłaskał jej skórę.
- Czuję. Niesamowite - mruknął, po czym przyciągnął ją do siebie i przytulił.
Olivia pokręciła lekko głową.
- Nie, jeszcze nie. Dzisiaj mam zamiar iść na kolejne przymiarki. Może w końcu coś znajdę - odparła po chwili.
- Brakuje mi przyjaciółki, która by mi pomogła - dodała cicho, po czym dokończyła krew.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się szeroko, a potem wtuliła się w niego i odetchnęła jego męskim zapachem.
-Już nie mogę się doczekać, aż się urodzi. Choć trochę się boję porodu.-mruknęła rozbawiona i pogłaskała go po plecach.
Nath westchnął i musnął czule jej szyję.
-Więc może zadzwonimy to Adriena i Rose? Mogliby przyjechać i zostać do naszego ślubu? W końcu odbędzie się już niedługo.-mruknął cicho głaszcząc ją po brzuchu.

Adrien/Olivia

Pokiwał głową i pogłaskał ją po włosach.
- Rozumiem. Ale jesteś silna i dzielna, więc na pewno dasz sobie radę. Poza tym będę przy tobie - odparł łagodnie i pocałował ją w czoło.
Olivia pokiwała powoli głową.
- Może to dobry pomysł... - odparła po chwili.
- Wysłałam zaproszenie też dwójce moich przyjaciół z Ameryki Południowej, ale wątpię by doszły prędko - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka uśmiechnęła się lekko i pogłaskała ukochanego po policzkach.
-Wiem.-powiedziała i musnęła jego wargi. Po chwili zadzwonił telefon Adriena.
-Odbierz, a ja zrobię śniadanie.-mruknęła po czym poszła do kuchni.
Nathaniel pokiwał głową i uśmiechnął się.
-W porządku. W takim razie zadzwonię do nich.-odparł i ucałował ją we włosy po czym wziął telefon i wybrał numer do Adriena. Kiedy odebrał spytał się czy mieliby ochotę przyjechać na te kilka dni.

Adrien/Olivia

Chłopak odebrał i wysłuchał Nathaniela, a potem poszedł do Rose i zapytał ją co o tym sądzi. Gdy się zgodziła, powiedział to wilkołakowi. Pogadali jeszcze chwilę, a potem się pożegnali i Adrien wrócił do ukochanej.
- Załatwię nam dzisiaj bilety - powiedział wesoło i pocałował ją w policzek.
Olivia pokiwała głową, a potem zrobiła chłopakowi śniadanie. Sama nie miała na nie ochoty. Kiedy skończyła wszystko postawiła na stole i usiadła obok, pijąc kawę.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i uśmiechnęła się łagodnie.
-W porządku. Trochę się za nimi stęskniłam.-powiedziała po czym postawiła na stole śniadanie wraz z gorącą herbatą.
-Smacznego.-mruknęła zajmując miejsce.
Nath pożegnał się, a potem spojrzał na ukochaną.
-Zgodzili się.-odparł po czym usiadł przy stole. Miał nadzieję, że chociaż wizyta jej brata i Rose poprawią jej nastrój.
-Bardzo cię kocham Liv.-mruknął ujmując jej dłoń.
-Ah właśnie... Mam już nasze obrączki. Chcesz zobaczyć?-spytał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i zajął miejsce. Zabrał się za śniadanie, a gdy skończyli podziękował i wstawił szybko do zlewu, a potem to zmył. Po śniadaniu ubrał się i wziął laptopa żeby znaleźć i zabukować im bilety do Nowego Jorku.
Olivia uśmiechnęła się słysząc o obrączkach, po czym pokiwała szybko głową.
- Tak. Tak, oczywiście, że chcę je zobaczyć - odparła po chwili nieco ożywiona.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna po śniadaniu trochę się ogarnęła, a potem podeszła do ukochanego kładąc dłonie na jego ramionach.
-I co? O której mamy lot?-spytała po chwili łagodnie po czym pochyliła się i zaczęła muskać jego skórę na szyi.
Nath pokiwał głową i wstał, a potem poszedł po pudełko w którym były obrączki. Otworzył je i podał ukochanej. W środku obrączki były koloru złotego i miały wygrawerowane ich inicjały, oraz serce i napis Always & Forever. Obrączka Olivii była jeszcze pokryta niedużymi diamencikami.
-I jak?-zapytał.

Adrien/Olivia

Chłopak ujął lekko jej dłoń i ją ucałował.
- Za trzy godziny, więc trzeba się powoli zbierać. Musimy dojechać na lotnisko i być trochę wcześniej na odprawie - odparł po chwili i uśmiechnął się łagodnie.
Olivia zamrugała parę razy, a potem uśmiechnęła się i złapała chłopaka za rękę.
- Są prześliczne - stwierdziła oczarowana.
- Tak bardzo cię kocham - dodała, odkładając pudełeczko na stolik i spoglądając chłopakowi w oczy.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i uśmiechnęła się.
-W takim razie się zbierajmy.-mruknęła łagodnie po czym poszła do pokoju. Wzięła walizkę i zaczęła pakować najpotrzebniejsze rzeczy na te parę dni. Kiedy oboje byli już spakowani pojechali na lotnisko, odebrali bilety i wsiedli do samolotu.
Nath uśmiechnął się po czym ujął jej dlon i czule ją ucałował.
-Cieszę się, że ci się podoba.-odparł łagodnie po czym wstał i położył dłonie na jej ramionach masując je lekko.
-Kocham cię.-mruknął.

Adrien/Olivia

W końcu samolot wystartował w stronę Nowego Jorku. Podróż nie była jakaś niesamowicie długa, więc już jakiś czas później byli już na miejscu. W końcu udało im się opuścić lotnisko po odprawie i pojechali taksówką pod dom Olivii i Nathaniela.
Drugiej parze dzień minął dosyć spokojnie. Olivia głównie czytała książkę oraz dalej oglądała katalog ślubny. W końcu usłyszała pukanie i poszła otworzyć. Widząc Rose i Adriena uśmiechnęła się szeroko i przytuliła przyjaciółkę.
- Cześć! Cieszę się, że jesteśćie - przywitała się radośnie, a potem odsunęła się od Rose i rzuciła się bratu na szyję. Strasznie się za nim stęskniła.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka przytuliła Olivię i uśmiechnęła się lekko.
-Tęskniliśmy.-powiedziała wesoło, a potem uściskała też Nathaniela.
Chłopak uścisnął dłoń Adriena po czym zaprowadził ich do salonu odbierając bagaże.
-No to dziewczyny idziecie na przymiarkę suknii Liv. Musi się w końcu przed ślubem na jakąś zdecydować.-odparł rozbawiony i musnął ukochaną w czoło.
-A my z Adrienem zamienimy kilka słów.-dodał.
Brunetka pokiwała głową po czym wzięła przyjaciółkę za rękę.
-Chętnie ci pomogę w wyborze kreacji.-mruknęła rozbawiona i razem opuściły dom kierując się do centrum miasta.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się jeszcze do dziewczyn, a potem spojrzał na Nathaniela przeciągając się.
- Więc? Chcesz gadać o czymś konkretnym? - zapytał siadając na kanapie. Trochę się martwił o Olivię. Wiedział, że jest przybita, widział to na pierwszy rzut oka.
Olivia uśmiechnęła się i pokiwała głową, po czym razem poszły do miasta, do salonu ślubnego. Tam blondynka od razu zaczęła przymierzać suknie ślubne. Było kilka, które się jej podobały, ale w ogóle nie mogła się na to wszystko zdecydować. Chciała żeby była idealna, a w każdej było coś, co jej trochę przeszkadzało.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka siedziała na kanapie przyglądając się uważnie Olivii. Jej samej nie za bardzo podobały się suknie, które były takie... Pospolite. Przeszły naprawdę wiele salonów ślubnych, aż w końcu natrafiły na naprawdę ogromną halę.
-Tutaj na pewno znajdziesz coś cudownego.-mruknęła wesoło i sama zaczęła oglądać kreacje.
Nathaniel westchnął po czym pokiwał głową.
-Chodzi o Olivię... Każdego dnia jest strasznie przybita tym, że nie może mieć dzieci. A ja już nie wiem jak mam jej pomóc, pocieszać, ani co robić...-mruknął przeczesując włosy.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął cicho i powoli skinął głową.
- Rozumiem... Tak myślałem. Zawsze tak kochała dzieci... - odparł po chwili i potarł kark.
- Chciałbym jakoś pomóc. Ale... Sam nie wiem co mógłbym zrobić - dodał.
Olivia pokiwała głową i zaczęła oglądać suknie. Chciała znaleźć coś naprawdę wyjątkowego. W końcu tylko raz wychodzi się za mąż. W pewnym momencie zauważyła jedną suknię na stojącym manekinie. Podeszła do niej oczarowana i dotknęła lekko materiału.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna zerknęła na Olivię, a potem na suknię, którą oglądała i uśmiechnęła się podchodząc bliżej.
-Jest prześliczna.-powiedziała, a potem poprosiła sprzedawczynię o tą kreację.
-No idź ją przymierz.-mruknęła popychając Liv do przymierzalni.
Nathaniel westchnął, a potem pokręcił głową.
-Myślałem, że może... Ty z nią porozmawiasz?-odparł pocierając kark.
-Może uda ci się sprawić, aby była szczęśliwa? Bo ja nie potrafię.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął cicho i pokiwał głową.
- Mogę z nią pogadać. Nie chcę by była nieszczęśliwa, to moja siostra. Ale myślę, że to nie ja daje jej szczęście i teraz to nie moja rola - stwierdził po chwili.
Olivia wzięła suknię i udała się do przymierzalni. Tam przebrała się w nią i wyszła żeby dokładnie obejrzeć się w dużym lustrze. Okręciła się powoli i zerknęła na Rose.
- Co myślisz? - zapytała cicho. Ona była naprawdę zachwycona.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się szeroko po czym podeszła do Olivii i omiotła ją dokładnie spojrzeniem.
-Jesteś przepiękna Liv. Myślę, że Nathaniel będzie tobą zachwycony i oczarowany. Musisz ją wziąć.-powiedziała łagodnie i spojrzała na nią w lustrze.
-Jesteście idealną parą.-dodała.
Nathaniel westchnął i pokiwał głową.
-Wiem...-odparł po czym wstał i wlał sobie i Adrienowi do szklanek whisky.
-A co u ciebie i Rose? Znacie już płeć dziecka?-zapytał po chwili podając mu szklankę.

Adrien/Olivia

Chłopak upił trochę alkoholu i pokręcił głową.
- Nie, niestety nie będziemy znać płci do porodu. Tak się maluch ułożył, że nie można nic zobaczyć na USG - odparł rozbawiony.
- Ale miedzy nami jest cudownie. I nie mogę się doczekać narodzin - dodał.
Olivia uśmiechnęła się leciutko i dotknęła sukni.
- Cieszę się, że tak myślisz - odparła cicho - Bardzo go kocham - dodała spuszczając wzrok. Obwiniała się jednak, że nigdy nie da mu dziecka, rodziny...

Rosemarie;Nathaniel
Spojrzała na nią, a potem lekko dotknęła jej ramienia.
-Chodź. Bierz suknię, pójdziemy po buty i dodatki, a potem zabieram cię do najlepszej kawiarni w tym mieście.-powiedziała łagodnie i posłała jej uśmkech. Sama musiała z nią porozmawiać.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Rozumiem. A kiedy zamierzasz się jej oświadczyć?-odparł po chwili rozbawiony unosząc brew do góry.
-Znalazłeś już wymarzony pierścionek?-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał lekko głową.
- Owszem, znalazłem. W sumie to już mam plan co do wszystkiego. Oświadczę się jej jak tylko wrócimy do Montany - odparł wesoło.
Olivia pokiwała głową, po czym poszła się przebrać. Kiedy już miała swoje ubrania, wzięła suknię i zapłaciła za nią. Poszły jeszcze dokupić buty, biżuterię i jakąś bieliznę, a potem udały się do kawiarni. Liv wzięła sobie kawę z bitą śmietaną i białą czekolada, a potem spojrzała na Rose.
- Więc? O czym chciałaś pogadać? - zapytała zaciekawiona.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka zamówiła sobie gorącą czekoladę z bitą śmietaną po czym spojrzała na Olivię i delikatnie dotknęła jej dłoni.
-Mam do ciebie ogromną prośbę...-powiedziała po chwili cicho spuszczając wzrok.
Chłopak uśmiechnął się pod nosem, a potem pokiwał głową.
-Rozumiem. W takim razie powodzenia stary.-odparł i stuknął lekko szklanki po czym upił łyka.
-Mam nadzieję, że mój ślub będzie idealny i nic, ani nikt go nie zepsuje.-mruknął.

Adrien/Olivia

Chłopak skinął głową i uśmiechnął się lekko.
- Na pewno tak będzie, nie przejmuj się - odparł i przeciągnął.
- A pro po ślubu... Jest też noc poślubna. Wymyśliłeś coś? - zapytał rozbawiony trącając Natha ramieniem.
Olivia uniosła brew, a potem zmarszczyła czoło i złapała przyjaciółkę za rękę.
- O co chodzi? Wyglądasz na przejętą... Nie strasz mnie - zapytała zaskoczona.
- Wiesz, że możesz na mnie liczyć - dodała.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka odetchnęła, a potem powoli pokiwała głową.
-Byłam u zaprzyjaźnionej wiedźmy... Chciałam wiedzieć czy jest wszystko dobrze z dzieckiem.-mruknęła cicho i westchnęła.
-Ona powiedziała, że nigdy nie widziała wampirzycy w ciąży i to jeszcze z pół demonem. Powiedziała, że mogą być komplikacje podczas porodu, dlatego obiecaj mi proszę, że gdyby cokolwiek mi się stało to zaopiekujesz się Adrienem i maluchem.-dodała.
Nath zaśmiał się cicho, a potem pokiwał głową.
-Wszystko już mam zaplanowane. I nie mogę się doczekać.-odparł rozbawiony dopijając alkohol.
-Mam nadzieję, że Liv będzie zadowolona.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak zaśmiał się i pokiwał głową.
- Na pewno - odparł rozbawiony i wypił do końca alkohol, po czym westchnął.
- Ale ich długo nie ma - mruknął.
Olivia wytrzeszczyła oczy, a potem pokręciła głową.
- Rose, nawet mnie o to nie proś, bo na pewno nic ci nie będzie. Nie obchodzi mnie co powiedziała jakaś tam wiedźma, przeżyjesz. Jestem tego pewna - stwierdziła od razu.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła i pokręciła głową.
-Liv proszę... Chcę mieć pewność, że jeśli zdarzy się taki scenariusz to się nimi zajmiesz.-powiedziała ściskając jej dłoń.
-Proszę obiecaj.-dodała.
Nath pokiwał głową, a potem wyjął telefon i napisał do Liv.
"Wybrałyście już suknię? Kiedy wracacie?"
-Pewnie niedługo wrócą.-mruknął i spojrzał na Adriena.
-A jak przygotowania do bycia ojcem?-zapytał unosząc brew.

Adrien/Olivia

Chłopak westchnął i uśmiechnął się lekko.
- Dobrze. Znaczy... Troszeczkę się denerwuję, ale mam nadzieję, że sobie jakoś poradzę. Wiem, że Rose bo się porodu, ale zamierzam ją wspierać. Mam nadzieję, że wszystko przebiegnie tak jak powinno - odparł.
Olivia westchnęła i ścisnęła lekko jej rękę.
- Obiecuję kochana, ale nie przyjmuję do wiadomości, że coś ci się może stać. Na pewno będzie dobrze - odparła łagodnie. Potem została smsa, więc dopiła kawę i zapłaciła.
- Chodź, bo chłopcy już się zamartwiają - dodała i odpisała ukochanemu, że już wracają.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka pokiwała głową po czym dopiła gorącą czekoladę i zapłaciła za siebie, a potem obie opuściły lokal.
-I nie mów nic o tym Adrienowi. Nie chcę, aby niepotrzebnie się denerwował. Zresztą wiesz jaki on jest.-powiedziała śmiejąc się słabo.
Nath pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Na pewno. Nie martw się tak.-odparł, a potem odczytał smsa.
-Dziewczyny już wracają.-mruknął i przeciągnął się.

Adrien/Olivia

Chłopak pokiwał głową, po czym odstawił szklankę po alkoholu. Olivia westchnęła cicho i tylko skinęła głową, po czym wróciły do domu. Kiedy tylko tam dotarły Olivia zaniosła suknię do sypialni i ją schowała, po czym wróciła na dół.
- Cześć chłopcy - przywitała ich i pocałowała ukochanego w policzek.
- Nareszcie wybrałam sukienkę - stwierdziła wesoło kładąc mu dłonie na ramionach.

Rosemarie;Nathaniel
Kiedy weszły do domu brunetka przywitała się z chłopakami po czym usiadła obok ukochanego na kanapie i przytuliła się do niego przejeżdżając palcami po jego torsie.
Nathaniel uśmiechnął się szeroko po czym ujął dłoń ukochanej i czule ją ucałował.
-Cieszę się kochanie.-odparł wesoło przejeżdżając palcami po jej skórze.
-Już nie mogę się doczekać, aż cię w niej zobaczę.-dodał.

Adrien/Olivia

Chłopak objął ukochaną ramieniem i pocałował lekko w czoło.
- Wszystko okej? - zapytał ją łagodnie i dotknął czule jej brzucha, głaszcząc go lekko.
Olivia uśmiechnęła się lekko i poczochrała go po włosach.
- Jesteście może głodny czy coś? Jak chcecie się już położyć, to dawna sypialnia Adriena jest przygotowana - zwróciła się do brata i Rose.

Rosemarie;Nathaniel
Pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie.
-Tak okej.-powiedziała łagodnie po czym zerknęła na Olivię.
-Szczerze mówiąc to trochę jestem wykończona. Gdybyś jeszcze mogła mi dać coś do picia to byłabym wdzięczna.-zwróciła się do pezyjaciółki mając oczywiście na myśli krew.
Nath uśmiechnął się lekko po czym wstał i przeciągnął. Sam był nieco zmęczony.

Odczytaj wiadomość XDDDD

Adrien/Olivia

Chłopak skinął lekko głową i zerknął na siostrę. Olivia uśmiechnęła się i pokiwała głową.
- Pewnie, zaczekaj - odparła, po czym poszła do kuchni. Wlała do szklanki krew, a potem zaniosła to przyjaciółce i podała. Adrien wziął ją potem na ręce.
- To my już pójdziemy - stwierdził i życzył jeszcze dobranoc Nathanielowi i Olivii, a potem zaniósł ukochaną na górę, do swojej dawnej sypialni i posadził ją na łóżku.
Olivia odetchnęła i zerknęła na Natha.
- Też jestem wykończona - mruknęła i przytuliła się do niego.

Rosemarie;Nathaniel
Podziękowała po czym wypiła całą zawartość szklanki i odetchnęła.
-Dobranoc.-powiedziała po czym objęła ukochanego za szyję i razem skierowali się na górę. Tam brunetka ściągnęła ubrania zostając w samej bieliźnie i ułożyła się na łóżku.
Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
-Ja też.-mruknął po czym jednym ruchem wziął ją na ręce i zaniósł do ich sypialni. Ułożył ją na poduszkach, a potem zaczął ją powoli rozbierać.

Adrien/Olivia

Chłopak rozebrał się do bokserek i opadł obok ukochanej, obejmując ją ramieniem.
- To co? Dobranoc moja piękna - mruknął łagodnie i pocałował ją w czoło, po czym wtulił twarz w jej cudnie pachnące włosy.
Olivia uśmiechnęła się lekko i zdjęła jego koszulkę, a potem spodnie. Kiedy oboje byli tylko w bieliźnie, wtuliła się w niego i przymknęła oczy.
- Dobranoc - mruknęła i szybko zasnęła.

Rosemarie;Nathaniel
Uśmiechnęła się łagodnie po czym wtuliła się w niego i pogłaskała go po włosach.
-Dobranoc najukochańszy.-szepnęła i przymknęła powieki. Odetchnęła jego przyjemnym zapachem i niedługo potem usnęła.
Nathaniel uśmiechnął się pod nosem po czym ułożył się obok niej i okrył ich kołdrą. Przycisnął jej ciało do siebie i wtulił twarz w jej włosy, po czym sam odpłynął w krainę snów.

Adrien/Olivia

W końcu nadszedł dzień ślubu Olivii i Nathaniela. Od rana trwały przygotowania do niego. Adrien pomagał Nathanielowi ze wszystkim, przy okazji załatwiając ostatnie formalności, a Olivia się szykowała. Była szczęśliwa, ale jednocześnie bardzo zdenerwowana. Wyszła w końcu z wanny i włożyła bieliznę, którą specjalnie kupiła na ten dzień - białą, seksowną, koronkową, z pasem do pończoch i pończochami - wszystko śnieżne. Na to zarzuciła jeszcze szlafrok i wyszła z pokoju żeby się umalować. Usiadła przy toaletce i zaczęła się malować.