Roxanne;Austin
Dziewczyna wykonała z chłopakiem jeden taniec a potem spojrzała w stronę baru do którego wrócił. Widząc Daniela zamrugała parę razy i przygryzła wargi a potem wróciła do swojego stolika. Skończył jej si3 drink więc poszła po kolejnego a kumple chłopaka oznajmili że idą do łazienki.
Austin pokręcił głową i uśmiechnął się lekko.
-Spoko. Nie raz nie wracam na noc do domu więc nie masz się o co martwić.-odparł łagodnie i musnął jej czoło.
-Cieszę się że już ci lepiej.-dodał.

Roxanne;Austin
Dziewczyna zamówiła dla siebie drinka a potem spojrzała na Daniela który siedział niecały metr od niej.
-I po co to wszystko było? Po co udawałeś miłego?-zapytała po chwili.
Austin zaśmiał się i dotknął jej nosa delikatnie.
-Tu i tam. Zależy.-odparł rozbawiony.
-Czasami się natknie jakaś impreza a czasami po prostu spotkanie z kumplami.-dodał wzruszając ramionami.

Roxanne;Austin
Blondynka pokręciła głową i zaśmiała się.
-Akurat...-mruknęła po czym podparła się dłonią o bar.
-Dlaczego miałabym wierzyć komuś kogo dopiero co poznałam a nie komuś kogo znam już naprawdę długo. Jeśli dasz mi jakieś dowody na to co mówisz wtedy ci uwierzę. A jak na razie ufam Ryanowi.-powiedziała.
Austin zaśmiał się i pogłaskał ją lekko po plecach.
-Bo nigdy nie pytałaś. Poza tym nie imprezuję aż tak często. Bez przesady.-mruknął rozbawiony i musnął jej czoło. Jej gorączka na szczęście nieco spadła.

Roxanne;Austin
Pokręciła głową i westchnęła ciężko.
-Więc skoro to nie jest twoja wina i sprawa to po cholerę się wtrącasz i w ogóle poruszasz ten temat, co?-mruknęła marszcząc lekko brwi.
-Nie wierzę, że chciałeś mi pomóc, ani to, że w ogóle cię obchodzę. Zresztą sam powiedziałeś... Jestem tylko głupią, pustą idiotką.-odparła po czym zbliżyła się jeszcze trochę do niego.
-Ale wiesz co? Ja przynajmniej nie próbuję manipulować ludźmi, aby ich do czegoś wykorzystać.-dodała. Wiedziała o co mu chodzi. Pewnie chciał odsunąć od niej Ryana i samemu na tym skorzystać. Prawie cała szkoła na nią leciała.
Austin uśmiechnął się, a potem przeczesał włosy.
-Nie czochraj mojej fryzury.-odparł rozbawiony po czym się przeciągnął.
-To co? Głodna?-zapytał wesoło.

Roxanne;Austin
Dziewczyna zamrugała parę razy i zagotowała się ze złości. Jak on w ogóle śmiał tak do niej powiedzieć? W końcu pokręciła głową i wzięła zamówiony przez siebie drink po czym wróciła do stolika. Przez cały wieczór nie mogła wyrzucić ze swojej głowy słów chłopaka. Jak można być takim nieczułym, ślepym idiotą?! W końcu pożegnała się z dziewczynami i skierowała się do siebie do domu. A może miał rację...? Nie! Oczywiście, że nie! Kiedyś była kujonką z aparatem i okularami, szarą myszką nie umiejącą się postawić i obiektem żartów innych uczniów, a teraz... była popularna, miała przyjaciół, chłopaka, ten kto się z niej nabijał od razu dostawał za swoje.
Austin pokiwał głową i również wstał przeciągając się.
-Pewnie. Ale wiesz, że jestem zielony w kuchni.-odparł rozbawiony i tym razem to on poczochrał jej włosy.
-Potrafię spalić nawet wodę.-dodał.