Arietta;Percivall

Percy pokręcił głową i uśmiechnął się lekko sięgając przy tym po swój plecak.
-Mamy jeszcze trochę swojej apteczki, ale dzięki - odparł i powoli podniósł swoją koszulkę. Widząc przesiąknięty krwią bandaż skrzywił się nieco, po czym go oderwał. Nalał na nowy opatrunek wodę utlenioną i przemył głęboką szramę, a potem opatrzył się.
-Trzeba będzie ją w końcu zaszyć - mruknął przecierając spocone czoło po czym zerknął na Nicholasa.
-Dzięki tak przy okazji - powiedział, a widząc jego minę od razu dodał - Za Arię. Uratowałeś ją.
Przeniósł spojrzenie na śpiącą dziewczynę i uśmiechnął się słabo. Już od kilku dni nie robili tak długiego postoju, a brunetka zasłużyła na dłuższy odpoczynek, szczególnie, że Percy widział jej zmęczenie.

Arietta;Percivall

Chłopak lekko się uśmiechnął i pokiwał głową, a potem zerknął w stronę zasłoniętego okna. Przed długi czas nic się nie działo. Aria przebudziła się w pełni wypoczęta. Przetarła powieki i podniosła się z dziurawego materaca, po czym spojrzała na chłopaków.
-Hej, wasza kolej. Wezmę wartę - powiedziała przeczesując swoje poplątane brązowe włosy.
Percy tylko posłał Arii wdzięczny uśmiech i ułożył się wygodnie na podłodze, podkładając sobie pod głowę kurtkę. Nie minęła nawet chwila gdy usnął.
Dziewczyna ziewnęła i powoli podeszła do okna. Było jeszcze ciemno ale zauważyła, że bardzo powoli już jaśniał horyzont. Zastanawiała się w którą stronę powinni się teraz udać...

Arietta;Percivall

Brunetka zajęła miejsce niedaleko Lydii i sięgnęła po swój plecak. Czuła wzbierający się głód, więc chwilę poszperała, aż znalazła batoniki energetyczne. Jadła je już któryś dzień z rzędu, ale musiała zaspokoić głód. Zerknęła na rudowłosą, po czym wyciągnęła do niej dłoń z batonikiem.
-Trzymaj. Też musisz być głodna - powiedziała, a później otworzyła swoje opakowanie i ugryzła kawałek.
-Myślisz, że w drugiej części magazynu może być coś ciekawego? - zapytała po chwili. W końcu byli tylko w niewielkim pomieszczeniu niedaleko wejścia, a Arię ciekawiło co jest w głębi budynku.