Daniel/Zuzia

Gdy Daniel wracał ze szkoły spotkał jeszcze Natalię, która zaprosiła go na urodziny. Przyjął oczywiście zaproszenie i poszedł do samochodu. Zuzia przyszła po chwili i razem pojechali do domu, przedtem zajeżdżając jeszcze do sklepu, gdzie kupili dziewczynie prezenty.
Kiedy byli już u siebie Daniel szybko wziął prysznic i przebrał się, a potem oglądał telewizję. Zuzia zaś zajęła łazienkę, umyła się, potem założyła błękitną, zwiewną sukienkę na krótki rękaw, do tego biały sweterek i białe szpilki. Umalowała się szybko i związała włosy w dwa kucyki. Psiknęła się jeszcze perfumami i była gotowa. Wróciła do pokoju, spakowała prezenty, wzięła swoją torebkę i poszła do salonu. Daniel wziął od niej swój, zapakowany prezent i razem pojechali do Natalii.

Daniel/Zuzia

W końcu dotarli do domu Natalii, gdzie złożyli jej życzenia i dali prezenty. Potem Daniel poszedł do swoich kumpli z drużyny i przywitał się, a Zuzia skierowała się w stronę stolików. Nalała sobie coli, a potem rozejrzała się po pokoju. Zanim jednak postanowiła gdzieś iść, podeszła do niej Ada, znowu zagadując o Daniela. Zuzię zaczynało to denerwować, bo czuła się jak jakiś ekspert od tego co jej brat robi i myśli dwadzieścia cztery godziny na dobę. W końcu przeprosiła dziewczynę i odeszła, szukając kogoś znajomego.

Daniel/Zuzia

Daniel spojrzał na kumpla, a potem na koleżankę Zuzi i zmarszczył brwi.
- Widziałem ją dziś na treningu. Ale Ada to straszny dzieciak. Przynajmniej tak się zachowuje - stwierdził rozbawiony.
Zuzia uśmiechnęła się szeroko na widok Gabrieli.
- Cześć. Miło cię tutaj widzieć - stwierdziła wesoło.
- Jak się bawisz? - zapytała.

Daniel/Zuzia

Chłopak wzruszył ramionami.
- Jara się wszystkim jak dwunastolatka i zamiast normalnie podejść i pogadać, to gapi się na mnie jak hotka na swojego idola. Owszem, chodzi z Zuzią do klasy, ale Zuzia to inny typ człowieka. Chociaż moja siostra też czasem zachowuje się jak dziecko, tylko w jej przypadku to bardziej uparty bachor - zaśmiał się.
Brunetka pokiwała głową i uśmiechnęła się.
- Całkiem dobrze, ale właśnie uciekłam natrętnej fance mojego brata - odparła rozbawiona.

Daniel/Zuzia

Chłopak zaśmiał się i zerknął na Zuzię, która gadała z Gabrielą.
- Czasem mam wrażenie, że stara się być aż za dojrzała, za szybko chce dorastać - mruknął, myśląc o chłopaku swojej siostry.
- A przy tym i tak zachowuje się jak dziecko. Ale może to moje wrażenie, bo jestem jej bratem - dodał.
Zuzia uniosła brew i zaśmiała się.
- Szymon? Gra z Danielem w drużynie i myśli tylko o tym żeby zarywać laski. Mnie też próbował, ale szybko zrezygnował jak się dowiedział, że jestem siostrą Daniela. Ignoruj go - mruknęła rozbawiona.
- A co do mojego brata, to przerażają mnie te jego fanki. One chcą wiedzieć wszystko, nawet co jadł na śniadanie - dodała przewracając oczami.

Daniel/Zuzia

Chłopak uśmiechnął się i zerknął na parkiet.
- Pewnie, czemu nie - odparł, po czym razem z kumplem ruszyli w stronę tłumu.
Zuzia zaśmiała się i pokiwała głową.
- Taa... Już jej współczuję - mruknęła, a potem nieco spoważniała.
- Nie przejmuj się nim. To idiota. A ty znajdziesz kogoś tysiąc razy lepszego niż ten debil - odparła wesoło.

Daniel/Zuzia

Chłopak rozejrzał się i cicho zaśmiał.
- Skąd mam to wiedzieć? - odparł rozbawiony - Nie mam pojęcia - dodał.
Zuzia zerknęła na parkiet i zaśmiała się.
- Chodź, też się pobawimy - odparła wesoło, po czym złapała Gabrielę za rękę i pociągnęła w stronę Daniela i Mikołaja.
- Możemy się przyłączyć? - zapytała, na co Daniel uśmiechnął się i przytaknął.

Daniel/Zuzia

Chłopak także przeprosił towarzyszy, bo zrobiło mu się już okropnie gorąco. Podszedł do stolika i nalał sobie coli, a potem spojrzał na Gabrielę.
- Dobrze się bawisz? - zapytał wesoło.
Zuzia spojrzała na Gabi i Daniela, po czym lekko się uśmiechnęła. W sumie... Nawet by do siebie pasowali... Poza tym wolała żeby Daniel miał normalną dziewczynę, a nie taką jak Ada.