Gabriela; Mikołaj
Dziewczyna uśmiechnęła się delikatnie i zajęła miejsce obok Zuzi.
-Już lepiej. Czasami jak zginam kolana to trochę szczypie ale jest okek. -powiedziała łagodnie i odgarnęla kosmyki włosów.
-A u ciebie co tam słychać? -zapytała.
Chłopak zaśmiał się po czym pokręcił głową  rozbawiony.
-Ty to jak zawsze na farcie. -mruknął odbijając piłkę.
-Właśnie... Myślałeś kogo zaprosisz na studniówkę? -zapytał.

Gabriela; Mikołaj
Zerknęła na nią, a potem uśmiechnęła się delikatnie.
-Trochę ci zazdroszczę. No wiesz...  Chłopaka.-powiedziała łagodnie.
-Ja sama nigdy w sumie żadnego nie miałam. Zresztą nigdy też nie interesowałam chłopaków. -dodała wzruszając ramionami.
Chłopak pokiwał powoli głową po czym uśmiechnął się.
-A co z polonezem?  I próbami?  Przecież partnerkę musisz mieć. -odparł rozbawiony, a potem podrzucił piłkę i podał do kumpla.

Gabriela; Mikołaj
Gabrysia zamrugała parę razy, a potem lekko wzruszyła ramionami.
-Wiadomo, że każdy związek ma swoje wzloty i upadki. -mruknęła łagodnie.
Chłopak wzruszył ramionami, a potem uśmiechnął się.
-Może tak może nie. -odparł rozbawiony.  Po chwili do sali wszedł trener i zagwizdał robiąc zbiórkę. Oznajmił, że pograją w siatkówkę i składy miały być mieszane. Gabriela zapytała go czy mogłaby usiąść na ławce przez jej jeszcze nie wyleczone rany. Mężczyzna od razu się zgodził więc zajęła miejsce z powrotem na ławce i obserwowała grę.

Gabriela; Mikołaj
Mecz przebiegł naprawdę świetnie. Mikołaj właśnie miał serwować, kiedy usłyszał dzwonek,  więc trener kazał wszystkim iść się przebrać. Tak też zrobili. Gdy Gabrysia wychodziła z szatni przez przypadek otwierając drzwi kogoś nimi uderzyła. Widząc, że to Daniel mocno przygryzła wargi.
-O matko przepraszam! Nie zauważyłam cię. -powiedziała przejęta.
Chłopak przebrał się, a potem wyszedł z szatni.  Jako,  że nie miał nic do picia podszedł do automatu i kupił sobie wodę, a gdy ją odkręcał jakiś debil go potrącił i oblał nią nie chcący siostrę Daniela.
-Wybacz.  Nie chciałem. -mruknął  zakrecając od razu napój.

Gabriela; Mikołaj
Pokręciła głową i westchnęła.
-Ale ja nie chciałam wyrównywać żadnych rachunków ani nic... -powiedziała, a potem uśmiechnęła się leciutko.
-Dobrze. Mówiłam, że to nic takiego. -dodała i oparła się o ścianę.
Chłopak przygryzł wargi i westchnął.
-Na pewno wszystko dobrze?-zapytał przyglądając się jej.
-Jeszcze raz przepraszam. To był wypadek.  Ktoś mnie popchnął i tak wyszło. -mruknął pocierając nerwowo kark.

Gabriela; Mikołaj
Zaśmiała się cicho, a potem pokiwała głową.
-Mam nadzieję, że już mnie nie potrącisz ani nic. -powiedziała rozbawiona. Po chwili podszedł do nich Szymon, który uwiesił się na szyi Daniela.
-Siema. Cześć Gabi. -przywitał się. Czarnowłosa przewróciła oczami po czym skrzyżowała ręce na piersi.
-Cześć... -wymruczała cicho.  Szymon był jednym z chłopaków, którzy najbardziej się z niej naśmiewali i upokarzali w gimnazjum. Chyba nigdy mu tego nie wybaczy.
-Muszę iść. Na razie. -odparła po czym szybkim krokiem ruszyła do sali od polskiego.
Mikołaj skinął głową po czym uśmiechnął się.
-Dobrze, że nic się poważniejszego nie stało. -odparł łagodnie.
-Swoją drogą...  Dobrze ci idzie w siatkówce. U was to chyba rodzinne nie? -zapytał po chwili wesoło.

Gabriela; Mikołaj
Szymon westchnął po czym wzruszył ramionami.
-Nie ważne. Mam zamiar zaprosić ją na naszą studniówkę.-odparł wesoło.
-Dobra. Chodź na lekcje. -mruknął klepiac go po plecach.
Gabriela poszła pod salę od matematyki i zajęła miejsce. Niedługo potem podeszła do niej Natalia i dała jej zaproszenie na urodziny. Gabi powiedziała jej że się zastanowi i pożegnała.
Chłopak pokiwał głową po czym uśmiechnął się łagodnie.
-No dobra to... Ja powinienem już iść na lekcje. Do zobaczenia. -odparł łagodnie.
-Ah i jeszcze raz przepraszam za tą wodę. -dodał po czym ruszył w kierunku sali od języka polskiego.

Gabriela; Mikołaj
W końcu wszystkie lekcje się skończyły więc Gabriela mogła spokojnie wrócić do domu i pomyśleć co Natalia chciałaby dostać na urodziny. W końcu kupiła jej jakieś kosmetyki i ładne perfumy po czym wróciła do domu. Kiedy tam dotarła wzięła prysznic i ubrała ciemno fioletową sukienkę bez ramiączek, którą ostatnio dostała od ojca, oraz na nogi włożyła buty na lekkim obcasie. Gdy wybiła odpowiednia godzina wyszła z domu i skierowała się pod dom Natalii.
Chłopak właśnie miał wychodzić ze szkoły kiedy po drodze zaczepiła go Natalia. Wręczyła mu zaproszenie,  więc chłopak podziękował i skierował się do domu.  Na szczęście jutro miała być sobota więc w dumie mógł jeszcze się trochę pobawić.  Wziął prysznic i przebrał się po czym kupił jej jakiś wisiorek i kwiaty, a później podjechał pod jej dom taksówką.