Ariel;Alexander

Spojrzała na niego uważnie i przemknęła powieki rozkoszując się ciepłem jego dłoni. Potem z powrotem je uchyliła i pokiwała głową.
-Wierzę ci... - powiedziała i ujęła jego rękę delikatnie.
-Przepraszam. Powinnam była ci od razu uwierzyć. Ja po prostu... Widząc cię z Carrie poczułam się strasznie bo wiem, że wy kilka razy... - przygryzła wargę i spuściła wzrok.
Alec westchnął i przyglądał jej się chwilę. Nie wiedział co powinien teraz powiedzieć, ale w końcu postanowił zebrać się na odwagę.
-Przepraszam... Nie powinienem w ciebie wątpić Lena. Jestem głupi, wiem - powiedział cicho i ukucnął przy jej łóżku.
-Kocham Cię Lena. I umierałem ze zmartwienia kiedy widziałem jak cierpiałaś i ja... Chyba nie mógłbym znieść myśli, że mnie nienawidzisz - dodał cicho.

Ariel;Alexander

Ariel pokiwała głową i przytuliła się do chłopaka. Zerknęła jeszcze na pryczę, gdzie leżała Lena a widząc że jest przytomna, odetchnęła z ulgą.
-W tamtym domu ja... Zabiłam tę kobietę - powiedziała cicho zaciskając dłonie.
-Nie chciałam żeby zabiła Lenę, chwyciłam jakiś toporek i.... Po prostu ją zabiłam - dodała.
Alec przyjrzał się jej uważnie, a potem westchnął.
-Nie miałem racji. Nie jesteś kryminalistką i nie pobiłabyś kogoś dla widzi mi się - powiedział głaszcząc jej policzek.
-Nie wiem co się z nim stało. Nie sprawdzaliśmy ale... Zasłużył na to. Chciał was skrzywdzić a ty sie tylko broniłaś - dodał łagodnie.

Ariel;Alexander

Dziewczyna odetchnęła i pokręciła głową.
-Powinnam być lepsza nic oni. Poza tym mogłam ją tylko zranić, a ja nie mogłam przestać... - powiedziała cicho czując łzy pod powiekami.
-Jestem już taka zmęczona tym wszystkim - dodała.
Alec pokręcił głową i ujął jej twarz w dłonie.
-Hej hej... Uspokój się. Nie skrzywdzisz mnie nigdy, wiem to - odparł łagodnie i uśmiechnął się słabo.
-Mówiłem co, że jeśli będziesz miała swoje dni to chcę być przy tobie. Chcę cię wspierać - mruknął głaszcząc ją po policzkach.

Ariel;Alexander

Dziewczyna pokiwała głową i przytuliła się do niego.
-Może masz rację - powiedziała cicho po czym lekko obsunęła się tak, że prawie leżała.
-Zostaniesz ze mną? Nie chcę być sama - mruknęła ściskając lekko jego dłoń.
Alec westchnął i pokiwał głową obejmując ukochaną i głaszcząc jej ramiona.
-Wiem kochanie - odparł łagodnie przejeżdżając palcami po jej plecach.
-Nie martw się tym teraz, dobrze? Jestem tu z toba - wyszeptał jej do ucha i musnął warga mi czoło.

Ariel;Alexander

Ariel uśmiechnęła się delikatnie i wtuliła się w Olivera. Pogłaskała go delikatnie po torsie i uniosła wzrok.
-Kocham cię - powiedziała łagodnie i czule musnęła wargi.
-Już nie jestem taka ładna i bez skazy jak na początku - dodała zaraz i zaśmiała się słabo.
Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony jej slowami.
-Mówisz poważnie? - odparł unosząc brew. Nie spodziewał się czegoś takiego. Wiedział, że Lizzie jesy osobą, która zazwyczaj dostaje to czego chce. Zacisnął pięści i szczękę wiedząc, że dziewczyna go perfidnie oszukała.
-Będę musiał z nią porozmawiać - dodał powoli spuszczając powietrze z ust.

Ariel;Alexander

Pogłaskała go po włosach i pokiwała głową.
-Dobrze - powiedziała łagodnie i objęła go, głowę kładąc na prewizorycznej poduszce.
-Muszę się przespać - mruknęła i przymknęła powieki.
Chłopak powoli pokiwał głową i cicho westchnął.
-Przepraszam cię za nią - powiedział cicho i ucałował ją bweglarczyk włosy.
-Ale nie przejmuj się dobrze? Porozmawiam z nią i nie będzie cię więcej niepokoić - dodał przyciskając lekko jej drobne ciało do siebie.

Ariel;Alexander

Ariel uśmiechnęła się tylko pod nosem i wtuliła się w chłopaka. Nie minęło dużo czasu, kiedy odpłynęła. Nie spała jednak spokojnie. Cały czas śniły jej się koszmary o tym domu i ludziach, którzy w nim mieszkali, aż w pewnym momencie obudziła się gwałtownie, cała spocona.
Alexander nic nie powiedział tylko głaskał ukochaną po włosach, a kiedy zasnęła w jego ramionach, uśmiechnął się tylko. Ułożył się nieco wygodniej i sam przymknął powieki, po czym zasnął. Przebudził się już nad ranem. Lena jeszcze słodko sobie spała więc leżał tak i głaskał powoli jej włosy podziwiając jej piękno

Ariel;Alexander

Ariel rozejrzała się, a potem swój wzrok zatrzymała na Oliverze i odetchnęła głęboko lekko kręcąc głową.
-Tylko zły sen... - powiedziała cicho i pogłaskała go czule po policzku.
-Przepraszam, że cię obudziłam - dodała.
Chłopak uśmiechnął się widząc jak jego ukochana się budzi.
-Dzień dobry kochanie - odparł łagodnie i pogłaskał jej włosy.
-Jak się czujesz? Trochę lepiej? - spytał mając na myśli nie tylko ból fizyczny ale i również psychiczny.