Caleb/Grace

Chłopak pokiwał głową i potarł kark.
- Nie musisz dziękować. Nie pozwoliłbym ci zginąć. Nigdy - odparł wzruszając ramionami, po czym przyglądał się jej chwilę.
Dziewczyna zastanawiała się czy nie zadzwonić do Shane'a, ale postanowiła tego nie robić. W końcu wstała i poszła pod prysznic. Kiedy skończyła, wypiła dwie szklanki krwi, a potem ubrała się w krótkie spodenki i białą podkoszulkę, po czym włożyła słuchawki do uszu i wyszła z domu pobiegać.

Caleb/Grace

Chłopak westchnął i pokręcił głową.
- Wiem, że jesteś łowcą Nora. Nie jestem głupi. Ale nie obchodzi mnie to - odparł, a potem przewrócił oczami.
- Nie pozwoliłbym zginąć nikomu, kto nie chce mnie skrzywdzić. Poza tym już ci mówiłem, lubię cię - dodał.
Dziewczyna biegła szybko i kiedy zakręcała w jakąś ulicę uderzyła kogoś z taką siłą, że upadła na chodnik i przeklęła.

Caleb/Grace

Zaśmiał się i pokręcił głową.
- Skąd wiem? Może dlatego, że gdybyś chciała to już to zrobiła. Wiem jak postępują łowcy i gdybyś chciała mnie zabić, to któreś już byłoby martwe - odparł, a potem przewrócił oczami.
- To wy tworzycie te granice. One istnieją tylko w waszych głowach - dodał, krzyżując ręce na piersi.
Dziewczyna podniosła wzrok, a widząc Shane'a zagryzła lekko dolną wargę.
- N-nie, wszystko dobrze. Dzięki - mruknęła i go wyminęła.

Caleb/Grace

Chłopak westchnął, a potem dogonił ją i złapał za łokieć, odwracając do siebie.
- Nora, nie wiem dlaczego jesteś taka uparta, ale przemyśl to wszystko. Pomyśl o tym ile niewinnych zabiłaś przez bycie łowcą i zastanów się czy na pewno ci to odpowiada. I powiedz temu kolesiowi, Lucasowi, że jak tknie moją przyjaciółkę, a swoją siostrę, to ja przebije go kołkiem - odparł, a potem w końcu ją puścił i sam wyszedł ze szpitala.
Dziewczyna westchnęła i pokręciła głową, zabierając mu swoją rękę.
- Shane, daj spokój. Nie powinieneś ze mną rozmawiać. A ze mną okej, mówiłam już - odparła, krzyżując ręce na piersi.

Caleb/Grace

Chłopak wrócił do siebie i wziął prysznic, a potem położył się i gapił w sufit. Zawsze zastanawiał się jak zmienić myślenie łowców. Kiedyś, dawno temu spotkał rodzeństwo łowców, które próbowało urządzić swego rodzaju rewolucję. Żądali większej selekcji zabijanych i sprawiedliwości. Wiele wampirów ich popierało. Dopóki ich własna rasa nie poderżnęła im w nocy gardeł. Westchnął na tą myśl, a potem wtulił się mocniej w poduszkę i zasnął.
Dziewczyna westchnęła i przewróciła oczami.
- Po prostu nie. To nie jest przecież wcale proste, przypomnę ci, że ty jesteś łowcą, a ja wampirem i jakbyśmy się nie starali, to ciągle dzieli nas przepaść. Ta znajomość byłaby zbyt problematyczna, a ja nie lubię problemów - odparła.

Caleb/Grace

Chłopak wstał z samego rana i wziął prysznic. Potem wypił krew z torebki i postanowił wyjść do sklepu po coś do picia, bo wszystkie soki i cola się skończyły. Wszedł do marketu i poszedł w stronę działu z piciem.
Dziewczyna pokręciła lekko głową.
- Skąd to wiesz? Może chcę? - odparła po chwili.

Caleb/Grace

Chłopak kupił najpotrzebniejsze rzeczy, a potem spakował je do reklamówki i wyszedł ze sklepu. Nagle zauważył niedaleko Norę. Zatrzymał się i spojrzał na nią nie wiedząc czy ma do niej podejść. Chyba tego nie chciała, więc ruszył dalej.
Dziewczyna zabrała mu swoją rękę i westchnęła.
- Shane, odpuść już. Po prostu mnie zostaw, nie chcę angażować się w jakąkolwiek znajomość, a tym bardziej tak skomplikowaną. Nienawidzę tej pieprzonej wieczności, ale to czego się przez nią nauczyłam to to, że nie można przywiązywać się do kogoś, kogo możesz stracić - odparła, opierając dłonie na biodrach.

Caleb/Grace

Chłopak zamrugał parę razy zaskoczony, po czym spojrzał na Norę.
- Ostatnio nie chciałaś ze mną gadać - odparł, a potem westchnął.
- Ta, jasne. O co chodzi? - zapytał.
Dziewczyna pokiwała głową i westchnęła.
- Dziękuję - mruknęła, a potem odwróciła się na pięcie i odeszła. Wcale nie chciała tak postępować, ale nie mogła ryzykować przywiązania się do kogoś, a potem znów przeżyć stratę. Wystarczyło jej, że w każdej sekundzie martwiła się czy Caleb jest cały i akurat nie zabija go jakiś łowca.