Rosemarie;Nathaniel
Brunetka westchnęła cicho, a potem pokręciła powoli głową.
-Jednak mimo wszystko to pewnie niewiele zmieni. Jestem na niego skazana.-powiedziała lekko przygryzając wargi.
-Już odkąd dwiedział się, że jestem wiedźmą chciał mnie wydać i spalić na stosie za uprawianie czarów. Ale spodobałam mu się i... Postawił mi ultimatum. Albo mu się będę oddawać albo doniesie na mnie i umrę.-dodała.
Chłopak westchnął, a potem pokręcił głową.
-Przecież też jestem nieśmiertelny.-odparł łagodnie i uśmiechnął się delikatnie.
-Na pewno tylko o to chodzi?-zapytał nie spuszczając z niej wzroku. Chyba jednak nje tylko...

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna westchnęła, a potem pokręciła głową.
-Nie wiem czy to dobry pomysł. Dobrze mi tutaj. To znaczy przyzwyczaiłam się już do tego miasta, do ludzi... Nie mogę tego wszystkiego tak po prostu zostawić.-mruknęła zagryzając dolną wargę.
-A ty dlaczego chcesz się stąd wynieść?-zapytała.
Chłopak pokręcił głową i uśmiechnął się.
-Uwierz, że mnie nie jest tak łatwo zabić.-odparł rozbawiony, a potem westchnął.
-Ale skoro naprawdę pragniesz abym cię już nie męczył i dał ci spokój w takim razie w porzadku.-dodał kiwając głową.

Rosemarie;Nathaniel
Rose pokiwała głową i uśmiechnęła się lekko.
-W porządku. Rozumiem.-powiedziała, a potem westchnęła.
-Powinnam już iść.-mruknęła lekko przygryzając wargi, a potem delikatnie ucałowała go w policzek.
-Dziękuję za ten miły wieczór. Na pewno go zapamiętam.-dodała.
Chłopak westchnął ciężko i chwilę wpatrywał się w ziemię. Zacisnął zęby chcąc w coś uderzyć, ale się powstrzymał i skierował się do siebie. Skoro twierdziła, że tak będzie lepiej to nie miał zamiaru jej więcej nękać.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna pokiwała głową i uśmiechnęła się delikatnie, a potem opuściła posiadłość kierując się do siebie. Gdy tam dotarła od razu ściągnęła sukienkę i poszła się wykąpać. Później założyła na siebie halkę i ułożyła się na materacu. Naprawdę podobał jej się dzidiejszy wieczór. Uśmiechnęła się pod nosem i niedługo potem usnęła.
Nathaniel kiedy tylko wrócił do domu ściągnął ubranie zostając w bokserkach i opadł na łóżko. Trochę wkurzało go to wszystko. Chciał po prostu jej pomóc, a ona go odrzucała nie wiadomo z jakich powodów. W końcu wtulił twarz w poduszkę i zasnął.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna obudziła się następnego ranka. Wstała z łóżka i ubrała się, a potem wyszła z domu kierując się na targ. Kiedy stała przy jednym ze straganów poczuła jak ktoś dotyka ją za tyłek. Drgnęła i od razu się odwróciła, a widząc że to Alexander od razu odtrąciła jego dłoń.
-Trzymaj łapy przy sobie albo znacznę krzyczeć.-warknęła na co mężczyzna zaśmiał się.
-Uwielbiam kiedy się tak stawiasz.-mruknął, a potem klepnął ją w tyłek i odszedł.
Nathaniel obudził się, a potem umył i od razu po założeniu ubrania skierował się do stajni. Zaopiekował się końmi, a potem postanowił wybrać się na przejażdżkę. Wsiadł na zwierzę i ruszył galopem przed siebie. Musiał zapomnieć o tej dziewczynie.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka odetchnęła głęboko i zacisnęła zęby, a potem pokręciła głową i wróciła do zakupów. Myślała o tym co Adrien jej powiedział. Może rzeczywiście byłoby lepiej gdyby się stąd wyniosła i zaczęła nowe życie?
Nathaniel pojechał na polanę, a widząc w oddali znajomą postać zagryzł wargi. Zsiadł z konia ale nie podszedł bliżej. W końcu miał trzymać się od niej zdaleka. Poklepał zwierzę po grzbiecie i dał mu pić.

Rosemarie;Nathaniel
Brunetka już miała kierować się do domu, gdy po chwili usłyszała krzyk i szloch jakieś kobiety wołającej o pomoc. Rose od razu tam podeszła i zauważyła tego samego chłopca z wczoraj, który leżał nieprzytomny, a z jego nosa i oczu ciekła krew. Zmarszczyła brwi po czym wzięła go na ręce każąc wszystkim się odsunąć i skierowała się do domu chłopca, który był tuż za rogiem. Zbadała go, a potem kazała zaparzyć zioła i dać zimny okład, aby obniżyć gorączkę. Orientowała się mniej więcej jakie zioło może pomóc, jednak musiała wrócić po nie do domu. Kazała wszystkim mieć z nim jak najmniej kontaktu, a potem wyszła z chatki kierując się do siebie.
Chłopak usłyszał jej cichy szept, a potem zmarszczył brwi i spojrzał w tamtą stronę. Zawahał się przez chwilę, ale w końcu podszedł do niej.
-Co ci jest Olivio?-odparł łagodnie przyglądając się jej. Zaraz jednak rozpoznał te objawy.
-Potrzebujesz krwi.-dodał zaraz i przytrzymał ją by nie upadła po czym podsunął nadgarstek pid jej wargi.
-Pij.-mruknął.

Rosemarie;Nathaniel
Dziewczyna kiedy tylko dotarła do swojego domu od razu otworzyła szafkę pełną swoich zbiorów. Wszędzie szukała, ale nie potrafiła znaleźć odpowiedniego składnika.
-Cholera!-warknęła po czym wyjęła swoją księgę szukając gdzie może znaleźć ową roślinę, jednak zanim zdążyła to zrobić z jej nosa zaczęła kapać krew.
Chłopak pokręcił głową i westchnął.
-Pij. Opanuję cię.-odparł po czym lekko pogłaskał ją po karku.
-No już. Nic mi nie będzie. Zrób to.-dodał i uśmiechnął się delikatnie