Adam/Luna

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
- Tak, naprawdę bardzo ładnie - odparł i westchnął.
- Lubię tu siedzieć. Często tu czytam. W ogóle ja prawie wszędzie czytam - zaśmiał się.
Blondynka pokiwała głową i westchnęła.
- Może... Chociaż... Ludzie uważają, że testrale są złym omenem. A przecież są takie życzliwe... I przyjazne. Zawsze chcą pomóc - uśmiechnęła się lekko, głaszcząc zwierzę po łbie.
- Racja, z pozoru nie są urodziwe, ale ja myślę, że są piękne - dodała.

Adam/Luna

Wyjął z torby książkę i jej podał.
- W sumie codziennie coś innego. Szukam w bibliotece czegoś ciekawego i czytam. To akurat dosyć stara książka - odparł uśmiechając się lekko.
Blondynka pokiwała głową, po czym usłyszała szelest. Obróciła się zaciekawiona, a z krzaków wyszedł mały, niedawno narodzony testral wraz ze swoją mamą. Mimowolnie się uśmiechnęła.
- Idziemy dalej? - zapytała po chwili chłopaka, odwracając się do niego.

Adam/Luna

Chłopak pokiwał głową.
- Jest bardzo interesująca. Chociaż ta nowsza też czasami jest okej. Ale teraz jest znacznie mniej dobrych książek - odparł, chowając książkę.
- A co z tobą? Widziałem, że coś dziś czytałaś w bibliotece - dodał.
Dziewczyna ścisnęła lekko rękę Harry'ego. Miło było ją czuć na swojej... Szli jakiś czas przez las, kiedy dotarli na klif.
- Lubię to miejsce - powiedziała łagodnie i stanęła na skraju. Zamknęła oczy i odetchnęła głęboko wiatrem.
- Czujesz Harry? - mruknęła po chwili.

Adam/Luna

Chłopak zaśmiał się cicho i pokręcił głową.
- Jeżeli chcesz zabić myśli, powinnaś znaleźć coś bardziej interesującego. Nie żeby Magiczne Stworzenia nie były, ale... Nie wciągają za bardzo - odparł rozbawiony.
Blondynka otworzyła oczy i spojrzała na chłopaka.
- Wszystko - odparła rozbawiona, po czym złapała go za rękę i pociągnęła nieco bliżej siebie, a potem stanęła za nim.
- Zamknij oczy i uspokój się, wycisz. I potem wsłuchaj w las... W te stworzenia... Poczuj to - mruknęła łagodnym głosem, delikatnie masując jego ramiona, bo był dosyć spięty.

Adam/Luna

Spojrzał na to, co rysowała i zamrugał parę razy.
- Łał... Naprawdę bardzo ładnie rysujesz - stwierdził, uśmiechając się.
- I to na piasku. Jestem ciekaw jak to wygląda na kartkach - dodał wesoło.
Blondynka uśmiechnęła się lekko i zagryzła wargi.
- O to chodzi... - odparła cicho.
- Dzięki temu tak dobrze rozumiem naturę - dodała, głaszcząc lekko jego ramiona.

Adam/Luna

Chłopak pokiwał głową i uśmiechnął się.
- Oczywiście, że mi się podoba. I chętnie zobaczę twoje rysunki. Masz spory talent - odparł wesoło i przeczesał włosy. Cho była naprawdę fajną dziewczyną i nie rozumiał do końca czemu nie mogli jej odpuścić.
Dziewczyna pokiwała głową i poprawiła włosy.
- Tak, chodźmy. Robi się późno - odparła, po czym złapała go za rękę i razem ruszyli w drogę powrotną do Hogwartu. Było już troszkę zimno, więc potarła swoje ramiona żeby się rozgrzać.

Adam/Luna

Chłopak pokiwał głową, po czym także wstał. Zdjął swój sweter uczniowski i zarzucił jej na ramiona.
- To niewiele, ale może będzie ci trochę cieplej - uśmiechnął się łagodnie i potarł delikatnie jej ramię, po czym zaczęli iść w stronę wejścia do szkoły.
Dziewczyna zamrugała parę razy zaskoczona, a potem powoli pokiwała głową.
- Oh... Dziękuję Harry. Cieplej - odparła nieco zakłopotana. Nie myślała, że to będzie takie przyjemne... Uśmiechnęła się i już w milczeniu wrócili do szkoły.